Een aantal maanden terug was ik bij een seminar van Jos Burgers over superfijne klanten. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik alleen maar superfijne en superleuke klanten heb, maar dat terzijde ;).
In dat seminar heeft hij het over ‘nieuwe inzichten’. En dat zijn studenten, toen hij nog lesgaf, niet altijd even blij waren met zijn nieuwe inzichten. Want, elke keer als Jos een nieuw inzicht kreeg, kregen de studenten een herexamen.
Nu kan ik me voorstellen dat je als student van Jos een beetje kriebelig kan worden van al die nieuwe inzichten en herexamens.
Maar, als buitenstaander zie ik vooral de moed om ergens op terug te komen. Om te herkennen en toe te geven dat je eerst iets dacht en dat je nu iets anders denkt.
In mijn ogen vraagt dat om openstaan voor inzichten die niet in lijn zijn met wat jij geloofde, zodat je zelf ook tot nieuwe inzichten kan komen. Het laat zien dat je durft los te laten van wat je denkt te weten en dat je durft te onderzoeken: kan het ook anders zijn?
Hetzelfde vind ik gelden voor nieuwe inzichten over wat je bent aangegaan. Je hebt misschien iets opgepakt op je werk waar je eigenlijk de energie en tijd niet voor hebt, maar waarvan je zag dat het anders niet gedaan zou worden of dat het niet goed gedaan zou worden.
Of je hebt beloofd iets voor deze week af te hebben, maar je ontdekt nu dat je dat niet gaat redden, tenzij je jezelf aan drie all-nighters committeert. Je wordt dan gevraagd om bij te sturen. Om ergens op terug te komen.
Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, dan herken je misschien dat je loyaal bent ingesteld en een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt. Vanuit daar neem je gemakkelijk dingen op je, ga je gemakkelijk dingen aan en zeg je gemakkelijk ‘ja’ tegen anderen. Je maakt je vaak ook, wat ik noem, oververantwoordelijk. Dat wil zeggen dat jij je verantwoordelijk maakt voor iets waar jij in de kern niet verantwoordelijk voor bent.
Dat kunnen bepaalde acties zijn, het oplossen van een probleem, maar ook voor hoe iemand anders zich voelt. Je zegt bijvoorbeeld geen ‘nee’, omdat je de ander niet wilt kwetsen en je komt ergens niet op terug, omdat je de ander niet wilt teleurstellen.
Onder het jezelf oververantwoordelijk maken ligt bijna altijd een goede intentie. Je wilt graag helpen. Je wilt dat het goed gaat met de ander. Je wilt dat iets goed gebeurt.
Maar soms haal je hiermee dingen op je hals waardoor jij het vooral druk krijgt en je leven heel zwaar wordt. Bovendien zul je merken dat het je oververantwoordelijk maken vaak helemaal niet gunstig is voor je relaties, maar juist vooral veel druk legt op je relaties.
In de nieuwste masterclass ‘De valkuilen van hoogbegaafdheid’ deel ik hierover meer. Ik deel met je wat de valkuil van oververantwoordelijkheid precies inhoudt en wat er nodig is om jezelf alleen verantwoordelijk te maken voor dat waar je verantwoordelijk voor bent of wilt zijn.
Je gaat merken dat je leven dan een stuk minder druk of zwaar wordt en dat de relaties met de mensen om je heen gaan verbeteren.
De masterclass kun je hier meteen gratis bekijken.
P.S.: Wil je weten hoe gevoelig je bent voor de valkuil van oververantwoordelijkheid en hoe gevoelig je bent voor de valkuilen van overprikkeling, aanpassen, snel uitgekeken en overdenken? Doe dan hier gratis de valkuilen-test.
–
Kunnen we je misschien nog verder helpen? Bijvoorbeeld met:
