Toen we vorig jaar ons huis gingen verbouwen, heb ik met veel bewondering gekeken naar de mannen die van niets iets konden maken. Eerlijk gezegd kan ik daar best jaloers op zijn. Ik zou graag willen dat ik iets kon bedenken en het dan ook helemaal zelf zou kunnen maken. Ik zou graag willen dat ik een aantal dingen gewoon zelf zou kunnen doen, dan hoef ik ook niet steeds te wachten op iemand die het voor mij komt doen.
Tegelijkertijd weet ik dat ik het nooit zo goed zou kunnen als die mannen die dit al jaren dag in, dag uit doen. En ergens is het best wel fijn dat ik niet alles zelf hoef te doen. Die fase heb ik bovendien ook wel een beetje achter mij gelaten. Of beter gezegd: moeten afleren. Tot zes jaar geleden heb ik namelijk altijd gedacht dat ik dingen maar beter zelf kon doen. Ik was vaak teleurgesteld door de kwaliteit van werk dat anderen aanleverden en dacht daarom steeds: “Laat maar, ik doe het zelf wel”. Als gevolg was ik altijd het drukste van iedereen.
Er nu op terugkijkend, zou ik willen dat ik wist wat ik nu weet. Dat alles maar zelf doen niet sneller is en vooral in de weg staat van het kunnen benutten van je unieke gaven. Ik heb zoveel tijd verspild aan dingen doen die eigenlijk niet zo belangrijk waren. Aan het perfect maken van dingen die daarna de prullenbak ingingen. Aan het zelf uitzoeken van wat ik nodig had, omdat ik om hulp vragen maar een zwaktebod vond. En bovendien: ik was toch slim genoeg om het zelf wel op te lossen.
Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, zul je ongetwijfeld ook wel herkennen dat anderen niet altijd aan jouw maatstaven voldoen. Dat jij ziet en doet wat anderen niet zien of niet doen. En dat maakt het logisch dat je gaat geloven dat als er iets goed of snel moet gebeuren, dat je het maar beter zelf kunt doen. Maar het resultaat daarvan zal altijd zijn dat jij continu druk bent met het werk van anderen en daardoor niet kunt doen wat de bedoeling is voor jou.
Er zijn simpelweg dingen waar jij beter in bent en dingen die anderen net zo goed kunnen als jij. Of in ieder geval goed genoeg. De truc is dat je gaat onderscheiden wat wat is. Dat je bij jezelf de gedachte “Laat maar, ik doe het zelf wel” herkent, zodat jij je niet stort op het werk dat anderen eigenlijk horen te doen. Wat jou daar enorm bij gaat helpen is het kennen van jouw blauwdruk. Hoe beter jij jezelf kent en begrijpt wat de rol is die hoogbegaafdheid in jouw leven speelt, des te gemakkelijker je gaat zien wat jouw tijd en aandacht waard is en wat vooral verspilling is van jouw tijd.
Ongeacht wat jij voor jezelf wenst dit jaar, gun ik het je dat je het niet allemaal alleen gaat proberen te doen. Ik geloof dat je slim genoeg bent om veel dingen zelf uit te vinden, maar de vraag is waarom je het per se zelf moet doen. Ik krijg elk jaar mailtjes van mensen die ingestapt zijn in Insight en achteraf gezien al een jaar eerder hadden willen instappen, maar het toen niet durfden of nog dachten dat ze het eerst zelf moesten proberen. En als gevolg hebben ze een jaar lang in cirkeltjes gedraaid en is er niets veranderd of is het zelfs erger geworden.
We staan aan het begin van een heel nieuw jaar. Hoe mooi is het dat dit jaar nog alle potentie heeft om onze dromen en plannen te realiseren. Om ons werk superleuk te maken en onze relaties superfijn. Ik help je daar graag mee. Zo helpt Insight je om jouw blauwdruk te ontdekken en in het verlengde daarvan te gaan leven. De deuren van Insight zijn nog een paar dagen geopend, dus als je klaar bent met het zelf doen, dan doen wij het graag samen met je.
Als je vragen hebt over Insight, stel ze dan ook gerust. En als je het nog een jaartje zelf wilt proberen, is dat ook helemaal oké. Maar weet dat het niet hoeft.
Oh, en ben je ondernemer en toe aan een volgend level en mooie doorbraken? Kijk dan even bij het Gifted Business 1op1 traject. Je ontvangt mijn persoonlijke ondersteuning om dit jaar supermooie stappen te gaan zetten in het verlengde van jouw ondernemersblauwdruk.
–
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 20
LoL, gelukkig ben ik liever lui dan moe. Ik doe alleen dat wat echt noodzakelijk is.
En om te weten wat voor mij strikt noodzakelijk is moest ik eerst 10 jaar lang 100% arbeidsongeschikt worden verklaard op psychische gronden.
Vanaf mijn begin 20 tot begin 30 heb ik dus niet hoeven te werken.
Op het 1e gezicht zou je zeggen dat dit het paradijs is, nietwaar?
En dat was het ook, de 1e 5 jaar. Of ik zat te gamen op de PC of ik was aan het AD&D-en met mijn vrienden groep.
Omdat ik kon doen & laten wat ik wilde verloor ik beetje bij beetje mijn vaste levensritme. Ik at alleen wanneer ik honger had & sliep alleen wanneer ik moe was, wat zelden was omdat ik niets fysieks hoefde te doen. In feite genoot ik nu al van mijn pensioen, terwijl mijn vader alleen maar 2 jaar van zijn pensioen had kunnen genieten voordat hij vroegtijdig overleed.
Al na 5 jaar had ik mijzelf helemaal geïsoleerd en kwam alleen buiten om boodschappen te doen of als ik AD&D ging spelen bij vrienden.
Aan de ene kant was jezelf isoleren wel fijn, omdat ik niet werd afgeleid wanneer ik weer bezig was met het uitzoeken wat mijn levensfilosofie was, maar het isolement zorgde ervoor dat ik tegenslagen (het leven buiten mijn kamer) moeilijk kon verwerken.
Gelukkig kwam er een einde aan mijn 100% arbeidsongeschikt zijn, omdat de regering nu ineens ging kijken naar wat je wel kunt in plaats van wat je niet kunt. Dus werd ik 100% lichamelijk goed gekeurd met een (psychische) beperking.
Omdat ik dus een gat heb van 1 decennia in mijn arbeidsverleden werd ik nergens aangenomen, maar omdat ik moest solliciteren deed ik dat op baantjes wat bij voorbaat al kansloos was zoals tandartsassistent etc. En ook al had ik een jobcoach ik had na 2 jaar lang solliciteren nog steeds geen baan. Totdat ik mijn jobcoach kon overtuigen of ik bij IBN terecht kon wat een soort uitzendbureau was voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
En nu ben ik dus blij dat ik bij IBN werk, omdat ik door te werken weer een vaste leef-ritme heb gevonden en door mij zo kort mogelijk aan de buitenwereld bloot te stellen ik mijn eigen brein kon ontvluchtten, zodat ik mijzelf niet meer isoleerde.
Ik realiseer mij dat het arbeidsongeschikt zijn ervoor had gezorgd dat het vinden van een baan voor mij noodzakelijk is, terwijl ik voorheen als levensdoel had niet hoeven te werken was.
Superherkenbaar! Mijn lijfspreuk was jarenlang: “dan doe ik het zelf” zei Kippetje Tok, en ze deed het ook. Nu kan ik erom lachen maar het heeft lang geduurd voordat ik stopte met alles zelf te doen en het werk van anderen weer aan te passen of alles opnieuw te doen. Mede door Insight ben ik daarvan nu genezen. Ik probeer nu anderen de ruimte te geven en met een 80% score gewoon tevreden te zijn. Wat een rust en ruimte geeft dat!
Wat mooi Liesbeth om te lezen dat je zoveel aan Insight hebt gehad en dat je rust hebt gevonden nu anderen meer de ruimte geeft.
“Efficiency is doing things right; effectiveness is doing the right things” – Peter Drucker
——————
Heb ervaring met aardige beide de bore- & burn-out.
We hebben uiteindelijk allemaal onze eigen compositie van nature & o.a. nurture
Kan wel wat dingen beter zelf (ook: hebben) (leren te) doen,
ten gunste van
óf meerdere mensen inclusief mezelf
óf minstens mezelf.
Heb 22 sterke kerntalenten & 1 halve in m’n kerntalent analyse, dat zal een rol kunnen spelen.
Ook niet dat alles hiervan in zijn totaliteit in mijn brein begonnen of gebleven is. Toffe dingen tot stand gekomen n.a.v. dat wat vanuit een ander kwam.
(En) Ik heb voor wat belangrijke dingen,
met name waar ik niet voldoende ontwikkeling oid in heb,
alvorens zelf aan de slag daarmee te gaan,
omdat ik inderdaad nog meer/andere/betere dingen te doen nog ook heb
en mogelijkheid had daarvoor,
door mij daarin te verdiepen,
mensen gevonden die wat zoals mij zijn en dan in het betreffende ontwikkeld zijn.
Die vertrouw ik en laat ik gewoon aan de gang met goed resultaat.
Daarnaast heb ik nog mensen die het op zichzelf aardig goed doen en bundelen we ons krachten samen dan fantastisch.
En dan zijn er nog de mensen die vanuit mij gezien niet voldoende weten en/of doen en/of niet alles weten wat ik weet dat wel benodigd kan zijn,
maar wel het papiertje hebben dat ik niet heb om dingen te doen,
en die mij serieus nemen of hebben leren te nemen, waardoor ze/en mij daarin kunnen/willen helpen.
(.. En de rest ..)
…. Misschien moeten we een gezamenlijke database maken van “Voldoet aan een HB/HSP standaard”
(Ik zocht nog een matchende en betaalbare trauma-therapeut, maar volgens mij ben ik inmiddels wel die wie ik zoek daarin geworden.)
Voor dingen die ik niet zo belangrijk vind
en/of
ik er meer waarde in zie dat een ander te laten doen voor de persoon en/of relatie,
die hoef ik (met betere kijk tegenwoordig w.b. het niet ongezond uitpakken van zoiets) niet perse te doen, en geef ik graag en niet zo moeilijk uit handen.
Als een partner mij een kopje thee wil inschenken of iets intiemers, bijvoorbeeld, ja graag!
Maar vanalles doen (zelf),
en nog ook voor anderen die iets al dan niet hebben kunnen uiten (de al met name, de niet wat minder),
heeft niet puur toffe resultaten gehad.
Geleerd weg te stappen van ongezonde (niet daadwerkelijk zo’n) vanzelfsprekendheid.
….MOET ik dit nu doen
Moet IK dit nu doen
Moet ik DIT nu doen
Moet ik dit NU doen
Moet ik dit nu DOEN…
Wil wel met de, zoals executieve, vaardigheden bezig blijven.
Ben geen complete perfectionist
(wss niet iedereens mening, maar wat wel),
best wel optimalistisch. (Ik verzin dat woord nu net, maar zie op Googelen dat het woord reeds bestaat. In ieder geval:)
Ik houd wel van optim-aal (verschillende dingen meenemende daarvoor). En ben toevallig nog ook best optim-istisch (dat niet heel onrealistisch. Daar verschillen meningen natuurlijk ook over. Daarom dat ik dingen heb gedaan die anderen onmogelijk zagen.)
Ik zou het niets vinden als iemand dingen voor me deed gewoon die wel echt voor mij zijn zelf.
Vond het zelf niets. Mijn moeder deed dat graag, wat dingen die voor mij waren. En wat dingen niet, die voor haar waren (en voor mij ook). (Inmiddels wat rechtgetrokken dat.)
——————————
“It doesn’t matter how many resources you have.
If you don’t know how to use them, it will never be enough”
– weet niet v wie
Heb een visie gemaakt. Dat is waar ik mijn energie in principe aan besteed. 🙂
Dankjewel voor je reactie Phoenix.
Hi, ik heb mezelf heel veel geduld aangeleerd. Als ik iets uitbesteed dan doe ik ruim vooraf onderzoek, spreek ik meerdere partijen en ga daarna af op mij instinct. Ik beperk mijn verwachtingen tot een acceptabel niveau maar leg wel mijn minimale verwachtingen uit aan de uitvoerder. Daarnaast zorg ik dat ik altijd aanwezig ben en degenen voorzie van koffie e.d. Ik maak na oplevering altijd vriendelijk duidelijk dat ik hem of haar zal benaderen voor vragen en bij eventuele problemen. Ik ga ook akkoord met kosten die passen bij de kwaliteit die ik vereis, dus ik ben niet krenterig.
Super dat je dit doet. Dankjewel voor je reactie.
Gelukkig zijn er ook hoogbegaafde vaklieden die exact dezelfde standaarden in zich hebben als ik. Een dubbele win-win situatie. De vakman/vakvrouw die voelt en weet dat het (mooie) werk tot op de details gezien en gewaardeerd wordt, en ik die alles kan zeggen door enkel mijn mond te houden.
Deze ‘samenwerkingen’ komen niet vaak voor maar zijn fantastisch om te ervaren.
Mooi Armand, ik kan me inderdaad voorstellen dat dit fantastisch moet zijn! Dankjewel voor je reactie.
Jaja. Laat maar ik doe het zelf wel. Zooooo bekend. Maar ja aan nieuw dak plaatsen op ons huis kan ik niet. Uiteindelijk, vanwege verrot hout maar waarom zou je dat vervangen????, wel zelf een 30 centimeter missend gedeelte van ons dak eraan moeten bouwen. Tsja, voorkomen is beter dan genezen maar ik was heeeeeeel even bezig met een surprise visite van mijn moeder bij ons op Kreta en even niet op mijn hoede🙃. En hier is ” ik doe het zelf wel” in 90 procent van de gevallen best goed. Of je moet genoeg tijd en geduld en zenuwen en kennis van de Griekse taal hebben om er constant bij te staan. Ga binnenkort maar de voegen van onze terrastegels openslijpen om er extra tegellijm onder te persen. Tegelen kan ik niet, hahaha. Het is wat het is😂
Je bent wel creatief in je oplossingen zo te lezen Niek. Leuk dat je reageert.
Dag Adrienne, over bouwen en verbouwen gesproken… Ik heb indertijd toch ook aardig wat meegewerkt met de bouwvakkers aan het verbouwen van ons huis: mortel maken, bakstenen aanbrengen én zelfs meehelpen metselen (mooi langs het spantouwtje). Ik kon het misschien niet beter, maar heb ondanks mijn “onervaren-zijn” in het bouwvakkerswereldje toch aardig mijn (bak)steentje bijgedragen! 😉 Ben er nu nog trots op! En ik schrik niet terug om mijn handen eens vuil te maken.
Super Kristel! Leuk dat je dit wilde delen!
Vind dit ook een moeilijke … deze week alweer een paar zaken gedelegeerd aan anderen maar opnieuw geconfronteerd met het feit dat de afspraken niet nageleefd werden. En het is niet dat ik het beter zou kunnen, maar ze waren gewoon niet op het afgesproken moment op de plek waar ze moesten zijn ed waardoor ik het op het nippertje zelf heb moeten oplossen …
Dus ja wat je zelf doet, doe je meestal best en in mijn ogen spaart het soms zelfs energie omdat je er dan zeker van bent dat het ook echt gebeurt.
Dat is inderdaad lastig Ann-Marie wanneer je het uit handen wilt geven maar dan alsnog zelf moet oplossen..
Voor de eerste keer dat ik niet helemaal met je eens kan zijn. Mijn ervaring is zeker in priveleven, dat als je wilt dat iets gedaan wordt je het wel zelf moet doen, of je het nu wilt of niet, er is echt niemand die het in jouw plaats komt doen.
Wordt nu ook weer keihard op de feiten gedrukt, heb je een architect nodig om je huis te verbouwen, en ook al kan ik dat zelf, ik mag het niet zelf ( wetgeving weet je wel) zit dus al maanden te wachten en er staat nog niet 1 streep op papier, straks kan ik op de bouwwerf gaan wonen, want intussen moet ook het huis waar ik nu woon wel op tijd verkocht worden. Ben eigenlijk al heel mijn leven zo teleurgesteld op verschillende vlakken, steeds als ik iets aan iemand anders overlaar dan gebeurd het niet maar wordt ofwel ik verantwoordelijk gehouden of ik mag met de gevolgen leven 🙁 Dus ja als ik het zelf kan dan doe ik het maar gewoon zelf, kost me veel minder stress ook al ben ik dan minder snel of minder goed, ik weet tenminste dat het gebeurd dan.
Jeehtje Christel wat naar zeg.. Ik kan me voorstellen dat je er dan wel even heel anders in komt te staan. Het kan ook wel eens lastig zijn om betrouwbare mensen te vinden. Het klinkt ook wel alsof je veel pech hebt gehad hierin! Heel veel succes met het uitvoeren van je plannen!
Heel herkenbaar Adrienne! Ik heb nu nog één van de 3 huizen (2 in Noord-Frankrijk) over. Inmiddels 76 en kan nu wel erkennen dat je sommige dingen beter kunt laten doen. Maar ook niet altijd.. ik ben zelf gaandeweg een hele bouwvakker geworden, ook een bron van veel plezier. Bij werkmannen ontbreekt het toch vaak aan enige artisticiteit vind ik. Dat is te veel gevraagd misschien.. dus toch maar weer zelf, behalve werk waarvoor je echt sterk moet zijn. Hihi, groet Joanne
Mooi Joanne. Ik ben het helemaal met je eens. Zelf denk ik ook dat de combinatie van het beste werkt, daarnaast wanneer je meer betrokken bent bij een project, denk ik dat dit ook in je voordeel kan werken met het toezicht houden.