Voor mijn eigen HB-ontdekking heb ik heel regelmatig gedacht: ‘Houd je mij nou voor de gek? Doe je dit nou expres zo? Je ziet toch zelf ook wel dat dit niet handig is?’ En: ‘Waarom doe je dit nou zo?’

Wanneer anderen niet deden wat voor mij heel logisch was om te doen dacht ik soms in alle eerlijkheid ook dat het luiheid van de ander was, of onwil. Ik kon me daar dan enorm over frustreren en teleurgesteld door raken. Niet geheel onverwacht had dat ook een negatieve impact op de omgang met de mensen om mij heen.

Ik weet dan ook uit eigen ervaring hoe belangrijk het is om te weten dat je als hoogbegaafde de gave van het vooruitzien hebt. En dat je daardoor dingen ziet die voor anderen nog onzichtbaar zijn en dat wat voor ons HEEL logisch is om te doen voor anderen niet logisch is.

De realisatie dat het bij de ander geen onwil of opzet is maar eerder onmacht, nam bij mij dan ook al veel frustratie weg.

Tegelijkertijd vond ik het wel lastig dat anderen niet zagen wat ik al zag, niet deden wat in mijn ogen duidelijk gedaan moest worden en mijn ideeën en oplossingen niet altijd meteen super enthousiast ontvingen. Misschien herken je dat ook wel ;).

Als ik kijk naar de grote frustratiepunten bij hoogbegaafden, dan komt dit bovenstaande bijna altijd naar voren. En daar gaat enorm veel energie in verloren. Vooral als je je blijft ergeren aan mensen die het niet zien, terwijl je blijft hopen dat ze het ineens toch wél gaan zien.

Die energie die daarin verloren gaat kun je beter inzetten voor iets dat bijdraagt aan je levensplezier en bijdraagt aan de relaties met de mensen om je heen.

Daarvoor is het allereerst nodig dat er acceptatie is. Acceptatie dat anderen zijn zoals ze zijn en dat ze zien wat ze zien. Zonder die acceptatie blijf je in gevecht met de wereld om je heen. Zonder die acceptatie blijf je verwachtingen leggen bij de ander die niet waargemaakt kunnen worden. En dat leidt onvermijdelijk tot teleurstelling.

Daarnaast is het net zo belangrijk dat je het meenemen van anderen in je zienswijze, ideeën en oplossingen gaat zien als een vaardigheid waar je jezelf in kunt ontwikkelen.

Je bent niet overgeleverd aan een leven waarin je je steeds onbegrepen voelt of altijd moet wachten tot anderen het ook zien, hier kun je zelf invloed op uitoefenen.

En ja, het vraagt wat van je om anderen mee te nemen in je zienswijze en om jezelf hierin te ontwikkelen. Maar het vraagt nu ook wat van je, alleen al in de vorm van frustratie en het gevoel op de rem te staan.

De vraag is dus: welke strategie levert je uiteindelijk het meest op? 1) Blijven hopen dat anderen het ooit vanzelf gaan zien, met alle frustratie en teleurstelling van dien. 2) Of jezelf ontwikkelen tot iemand die anderen succesvol kan meenemen in ideeën en oplossingen, waardoor er ook nog eens wederzijds begrip ontstaat en je relaties lichter en fijner worden.

Als je je het meest aangesproken voelt tot de tweede strategie, dan helpen we je hier graag bij. Wil je daar meer over weten? Kijk dan even hier bij het programma ‘Ja krijgen op je idee’.

Fijne dag, geniet ervan,

Adrienne en Team Gifted People

PS. De investering voor ‘Ja krijgen op je idee‘ gaat binnenkort omhoog. En we gaan weer een live online implementatie Q&A plannen. In deze implementatie Q&A heb je de kans om de tools die je in het programma vindt nog beter onder de knie te krijgen en kun je al jouw vragen stellen.

PPS. Ben je nieuw in de HB-ontdekkingsreis én wil je ontdekken wat hoogbegaafdheid precies is en al je vragen over hoogbegaafdheid kunnen stellen? Kijk dan bij Anders, Intens en Snel.