Ergens tijdens mijn hogeschooltijd kwam bij mij het besef dat ik na mijn diploma een baan zou moeten zoeken, waarschijnlijk een huis zou kopen en vervolgens die baan nodig zou hebben om mijn huis te kunnen behouden. Dat voelde meteen al heel beklemmend, dus zei ik tegen mijn vader dat ik nooit een huis ging kopen. Ik wilde vrij zijn.
In 2015 kocht ik mijn eerste huis.
Maar, wel op mijn voorwaarden. Ik wilde voorkomen dat mijn normaal zou worden wat Ellen Goodman mooi omschrijft in haar quote: “Normal is getting dressed in clothes that you buy for work and driving through traffic in a car that you are still paying for – in order to get to the job you need to pay for the clothes and the car, and the house you leave vacant all day so you can afford to live in it.”
Een van mijn belangrijkste voorwaarden is altijd geweest dat ik onder mijn niveau leef. Oftewel dat mijn huis altijd minder kost dan dat ik maximaal zou kunnen betalen. Dat geeft namelijk vrijheid. Dat voorkomt dat je van maand tot maand leeft in de angst dat je op een dag je baan kwijt bent. Het geeft je de mogelijkheid om een buffer op te bouwen en daardoor te stoppen met je werk als het niet meer bij je past.
Veel van wat we denken nodig te hebben, hebben we ook helemaal niet nodig. Die opslag waar je spullen hebt staan die je nog niet weg wilt doen, maar ook thuis niet meer kwijt kunt. Die abonnementen voor vijf verschillende streamingdiensten, zodat je kunt kiezen waar je die ene serie gaat kijken. Die extra ster van het hotel waarin je overnacht, maar niet van kunt genieten omdat je laat aankomt en heel vroeg weer uitcheckt.
Sommige dingen zijn belangrijk. Sommige dingen zijn overbodig. En het verschil daartussen wordt heel duidelijk als je jouw blauwdruk helder hebt. Jouw blauwdruk is namelijk een overzicht van wie jij bent, wat je nodig hebt en wat je wilt. Jouw blauwdruk omvat daarmee ook hoe jij wilt leven. Als je jouw blauwdruk kent, zie je duidelijk waar je geld aan wilt uitgeven omdat het belangrijk is voor je. Je ziet ook waar je beter maar geen geld meer aan uit kunt geven, omdat je ermee iets onderhoudt wat je eigenlijk niet wilt.
Binnen Insight zie ik regelmatig deelnemers die op basis van hun blauwdruk en aan de hand van de tijd-en-energie-analyse en de financiële analyse heel kleine veranderingen doorvoeren. Ze gaan elke dag net iets minder doen van wat niet zo goed past en net iets meer van wat wel past.
Alleen al door dat principe toe te passen, creëer je meer financiële ruimte en meer tijd en energie. Daarmee creëer je voor jezelf ook meer vrijheid. Er ontstaan meer mogelijkheden om je eigen pad te kiezen en om bij te sturen als je van jouw pad bent afgeraakt.
Eind mei openen we de deuren van Insight. Insight gaat je helpen om je blauwdruk te ontdekken en geeft helderheid bij het maken van de juiste keuzes over jouw tijd, geld en energie. Meld je alvast aan voor de wachtlijst, dan hoor je als eerste wanneer Insight weer opent. Het loont om er snel bij te zijn, want we laten maar 20 nieuwe deelnemers toe. Aanmelden voor de wachtlijst kan hier.
—
Comments 8
Ja wat je omschrijft klopt precies. In die zin vraag ik mij vaag af wat is nou eigenlijk vooruitgang? Ja iedereen leeft beter in een economisch ontwikkelt land en zou theoretisch beter en langer moeten leven maar wat geef je er voor op en wanneer is genoeg ?
Je krijgt het voorbeeld jouw samenleving wat je dient te bereiken en dient te hebben. Hoe meer luxe hoe beter.
Koophuis, lease auto, alle soorten abbo’s voor telefoon, 2 keer per jaar op vakantie etc etc.
Ondertussen wordt alles steeds duurder, begin je later aan kinderen of loop je door te laat aan kinderen te willen beginnen je kans op kinderen mis, worden kinderen ondergebracht in opvang etc. etc. Werk jij je een ongeluk en wordt slachtoffer van burn outs etc.
Dat bijv. koppels steeds later aan kinderen beginnen is al een bewezen probleem. Eerst jouw “carriere” en daarna de kinderwens vervullen.
Er ontwikkelt zich dan ook steeds meer een “me” mentaliteit. Oftewel een zero-sum,
Maar goed ik begrijp dus niet hoe mensen blind maar doen en niet de gevolgen overzien en denken dat dit de juiste manier is want dat is het namelijk niet.
Wat dat betreft hoopte ik tijdens de lockdown periode dat mensen gingen beseffen dat er meer is dan alleen maar werken en luxe vergaren. Ik vond het een mooi gezicht om mensen gewoon overal in de natuur op bankjes en in het gras te zien zitten, genietend van de stilte en de natuur en dus ook het leven eens op een andere manier aanschouwen.
Samen spelend met hun kinderen op de grasvelden omdat ze met het thuiswerken beter hun eigen tijd konden indelen.
Kinderen die ook overdag weer eens contact hadden met hun ouders.
Tuurlijk zaten er ook veel nadelen aan maar da’s een ander verhaal.
Ik zag laatst zelfs een stukje op tv over dat kinderen al op heel jonge leeftijd heel goed in staat zijn zelf de boodschappen te doen etc, 6 jaar, zodat ouders meer tijd voor zichzelf hebben. Waarom hebben ouders nog meer tijd nodig voor zichzelf ??? Ja omdat je het al zo druk hebt. Ra ra hoe kan dat ? Vicieuze cirkel waar je niet uitkomt.
Ja ik vind het vreemd dat kinderen al op 16 jarige leeftijd moeten beslissen welke richting ze op gaan om zich te verzekeren van een zo’n goed mogelijke toekomst. Zich al bewust moeten zijn dat ze later een huis zullen willen kopen, een mooie auto zullen willen, op vakantie zullen willen etc etc en oh ja ook nog kinderen ergens als dat allemaal voor elkaar is.
Tuurlijk heb je er altijd verstandige mensen tussen zitten maar de meerderheid is altijd onverstandig en die jagen alleen maar het voorbeeld na wat ze gegeven wordt.
We moeten dus niets en toch voelt het alsof het wel moet. Anders loop je achter op de rest. De race die nooit stopt en ook geen einde kent.
Alles wordt als bijgevolg nou eenmaal steeds duurder. Hoeveel keus hebben we eigenlijk nog ?
test
Ontspullen? We leven nu van een kwart van het inkomen war we vroeger hadden en zijn zielsgelukkig. We zijn geëmigreerd. Ik heb een WAO uitkering (raad maar waarom) en mijn man heeft zijn baan opgezegd. Huis verkocht, boot verkocht, huis gekocht op Kreta en vertrokken. Ruim 3 jaar geleden. Geen last meer van stress en uitdagingen genoeg. Genoeg te leren en genoeg te doen.
Klinkt heerlijk! Fijn dat je reageert Niek.
Prachtig Adrienne! Wij zijn ook al tijdlang aan het “ontspullen” zoals dat zo mooi heet en huis ook nooit op maximale hypotheek gekocht. De stap eerder te stoppen met werken begint ook wel steeds meer in mij hoofd te spelen (Ben 53 sws nog wel wat jaartjes te gaan maar kinderen nu ruim een jaar het huis uit, dan komt het toch meer in het hoofd merk ik.)
Mooi Michael om zo te fantaseren en te kijken wat voor jullie mogelijk is. Er is nog genoeg om van te genieten in ons leven.
Fantastisch…zo heb ik het altijd al gedaan. Resultaat: altijd genoeg, nooit tekort.
Mooi, dankjewel voor het delen van jouw ervaring Hanske.