Als hoogbegaafde ervaar jij de wereld anders, en de wereld ervaart ook jou anders. Vaak krijg je dan te horen dat je wel een beetje “te” bent. Bijvoorbeeld te gevoelig, te intens, te aanwezig, te ongrijpbaar, te onrealistisch of te idealistisch.
Doe maar gewoon normaal
We leven in een samenleving die ‘het normaal zijn’ hoog op het lijstje heeft staan. De kaders van wat normaal is worden streng bewaakt en als je een beetje anders bent of er net niet helemaal in mee kan, dan ben je raar en vreemd. Dan denk je al snel dat het aan jou ligt en dat je beter je best moet doen om normaal te zijn.
De meerderheid van de samenleving is gebouwd en gericht op veiligheid en zekerheid. Daar pas je als hoogbegaafde al snel niet meer in omdat je graag buiten de lijntjes kleurt en niet altijd voorspelbaar bent in wat je gaat doen. Je kop boven het maaiveld uitsteken en kiezen voor nog onbewandelde paden, wordt je meestal niet in dank afgenomen. Met als gevolg dat je al snel “te” wordt genoemd.
Met “te” wordt een afstand gecreëerd, een afstand tussen jou en mij. Het zegt eigenlijk ‘jij past er niet bij, jij valt buiten de kaders van wat ik normaal vind’. Als mens wil je er graag bij horen, je wilt onderdeel zijn van een groep. Dus wanneer iemand zegt dat je “te” bent, dan ga je maar je best doen om wat minder “te” te zijn.
Dat is dan weer precies niet de bedoeling. Je bent niet voor niets anders of een beetje “te”.
Te onrealistisch en te ongrijpbaar
Het mooie van de wereld waarin we leven is dat er iedere dag iets wordt gecreëerd wat er de dag ervoor nog niet was. Tegelijkertijd wordt er vaak gedacht in termen van wat er nu mogelijk is. Daar loop je als idealist ongetwijfeld tegenaan. Je hebt dan mooie plannen over wat er beter kan in de wereld en ideeën over hoe jij kunt en wilt gaan bijdragen.
Jij kunt al zien wat er kan zijn, maar dat kunnen de meeste mensen om je heen nog niet. Wanneer je dan als enthousiaste idealist vol passie een mooi plan op tafel legt, dan ben je al snel te onrealistisch. Want wat jij bedenkt of wenst, “dat kan toch helemaal niet”.
Het is voor veel mensen ook ongrijpbaar wat je doet en wat je voor je ziet. Zij gaan pas met je mee als het er is, als het tastbaar is. Dat betekent dat de reis ernaartoe vaak wat eenzaam is en dat de meeste mensen je niet begrijpen. Er wordt een beroep gedaan op het vertrouwen dat jij hebt in jezelf en jouw intuïtie omdat andere mensen je niet kunnen vertellen wat de bedoeling is. Dat weet alleen jij.
Ook is het belangrijk om te onthouden dat onrealistisch iets anders is als onmogelijk. Veel dingen die je verzint zijn ook hartstikke onrealistisch, want het is er nog niet. Het is nog geen realiteit. Juist door dingen te doen en te creëren die onrealistisch zijn, ontstaat er iets nieuws. Daarmee lever je de mooiste bijdrage voor de samenleving. Als alles bij hetzelfde zou blijven, als we alleen maar doen wat realistisch is, dan komen we als mensheid namelijk nooit vooruit.
Precies goed
Kies ervoor om jezelf te begeven op plekken waar jouw bijzonderheden juist een aanvulling zijn. Want je bent niet voor niets een beetje “te”. Zie het als een graadmeter voor jou om erachter te komen of je op de juiste plek zit. Zie ook het als jouw onderscheidend vermogen en wees er trots op!
Waarin ben jij een beetje “te”? Ik lees graag jouw reactie onder deze blog.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
