Vorige maand stond ik bij de kassa van de bouwmarkt om een kar vol spullen en een grote spiegel af te rekenen. Aangezien de grote spiegel niet in onze auto paste, moesten we daar later nog even voor terugkomen.
Het hele gebeuren verliep vrij rommelig. Ik moest nog wat eigen spulletjes afrekenen en de dame van de bouwmarkt moest nog mijn bonnetje kopiëren. Voor ik het wist stonden we met onze kar met nieuwe spullen bij de uitgang, wachtend op de bevestiging van die dame dat alles geregeld was voor de spiegel.
Terwijl ik daar al leunend op de kar stond te wachten, zag ik helemaal onderin de kar nog een kussentje liggen, dat zowel de kassamedewerkster als ik over het hoofd hadden gezien en dat ik dus niet had afgerekend. En op dat moment wist ik: als ik nu de deur uitloop, heeft niemand dat door en dan is die 20 euro gewoon voor mij. Ik voelde bij mezelf een soort rush opkomen van iets doen wat niet mag en niet hoort. Maar, terwijl die gedachte in me opkwam, kwam ook een andere gedachte in mij op: ‘Wie wil ik zijn? Wil ik iemand zijn die eerlijk is of iemand die iets meeneemt zonder te betalen?’
Het antwoord op die vraag wist ik meteen. Dus zodra de dame van de bouwmarkt terugkwam met het bonnetje, vertelde ik haar dat ik nog een kussentje had gevonden en vroeg ik om het alsnog even af te rekenen.
Tijdens het afrekenen bij de kassa zei deze dame: ‘Als je er nog één pakt, is die voor de helft van de prijs, want ze zijn nu in de aanbieding’. Wat deze dame niet wist, was dat we gisteren ook al in deze bouwmarkt waren en toen al vier van dezelfde kussentjes gekocht hadden. Ik graaide het bonnetje van gisteren uit mijn zak en vroeg aan haar of daar nog iets mee mogelijk was.
Misschien is het toeval, misschien is het de beloning van het universum, hoe dan ook kregen we ter plekke alsnog de aanbiedingsprijs voor onze eerder gekochte kussentjes. De eindstand is dat ik twee kussentjes erbij kocht voor tien euro en daarmee voordeliger uit ben dan als ik mijn mond had gehouden.
Op moeilijke momenten, op momenten dat ik voor een keuze sta, klein of groot, vraag ik mezelf steeds af: ‘Wie wil ik zijn? En wat zou die persoon nu doen?’. Dat geeft mij zoveel helderheid, want als je kijkt vanuit wie je wilt zijn, zijn je antwoorden voor de hand liggend.
Wie je wilt zijn is onderdeel van je blauwdruk, net als jouw belangrijkste waarden. Wanneer je leeft in het verlengde van jouw blauwdruk, leef je dan ook per definitie al een ‘waarde-vol’ leven. Leven in het verlengde van je blauwdruk loont ook altijd. Soms doordat je ineens korting krijgt in de bouwmarkt ;). Maar vooral ook omdat je veel beter in je vel zit, zelfvertrouwen ervaart en geen conflicterende gedachten en gevoelens hebt over wat je doet of ziet.
Binnenkort openen we de deuren van Insight. Met Insight ontdek je jouw blauwdruk en je ontdekt hoe je kunt leven en werken in het verlengde daarvan, zonder alles in je leven op z’n kop te moeten zetten. Meld je aan voor de wachtlijst en je ontdekt als eerst wanneer je mee kunt doen.
–
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 15
Nee hoor, ik loop door. Juist zo’n foutje zie ik als een cadeautje van ’t universum.
Ik weet niet of hoogbegaafdheid equals een hoge integriteit betekent. Volgens mij hangt dat samen met het persoonlijke level van egotisme en het kunnen ervaren van schuldgevoelens.. en het kunnen ervaren van schuldgevoelens is inherent aan hoeveel empathie iemand kan voelen voor omgeving en medemens..
🙄 Oh ja; het stelen van brood, omdat je anders een hongerdood sterft vind ik helemaal gerechtvaardigd.
Als miljonair belasting ontduiken om zo nog meer rijkdom te vergaren vind ik een doodzonde.
‘Wie wil ik zijn? En wat zou die persoon nu doen?’.
🧠 Om goed te profilen is het belangrijk dat ik eerlijk ben, maar als pragmatist zal ik mij echt niet schuldig voelen om tegen de Duitse bezetters te liegen dat ik helemaal geen Joodse onderduikers in mijn huis heb. Het hebben van principes is leuk, maar ik vind het redden van levens belangrijker.
Verder schuw ik het gebruik van geweld ook niet. Geweld is slechts een middel dat ik op het allerlaatst gebruik en vaak alleen als verdediging, maar ik ben zeker geen pacifist.
Dankjewel Harvey voor je eerlijke reactie en het delen van jouw gedachtes hierover 🙂
Mooi om te lezen! Eerlijkheid loont vooral van binnen, maar kan inderdaad ook materieel goed uitkomen. En in wezen is de schade die je aanbrengt door oneerlijkheid ten slotte ook schadelijk voor jezelf en voor de hele aarde. Vb 1e helft zin: veel zwart rijden maakt trein reizen duurder. Stelen doet de prijzen stijgen. In de agrarische sector: land uitbuiten ten koste van plaatselijke kleine boeren zorgt voor een milieu probleem. Grote bedrijven die de boel uitbuiten ten koste van kleine zelfstandigen en ten koste vh milieu ook.
Als je de Joodse wetten leest, vind je daarin bijv. dat ze het land ieder 7e jaar met rust moesten laten en iets moesten over laten van de oogst voor armen. Dit is goed voor mens en milieu. Dat is terug te voeren tot God de schepper, die weet hoe wijzelf en de hele aarde in elkaar zitten. Die heeft Zijn wetten gegeven ten bate van ons, niet als een vervelende beperking. Ze brengen vrede, gerechtigheid en gezondheid, zowel geestelijk als lichamelijk.
Dankjewel Tinca, fijn dat je wilde reageren op het blog.
Eigenlijk zou je een experiment moeten opzetten om uit te vissen hoe eerlijk mensen werkelijk zijn.
Als iets me gelijkaardigs in een winkel gebeurt dan hangt mijn reactie ook voor een stuk af van de vriendelijkheid waarmee ik geholpen wordt.
Dat zou inderdaad interessant kunnen zijn 🙂 zelf ben ik een keer 34km terug gereden naar een fastfood restaurant omdat ze 10 euro te veel terug hadden gegeven. De dame in kwestie pakte het aan en zei geen bedankt, ik zou het altijd weer doen, maar ik had het best netjes gevonden als ze even ‘bedankt’ had gezegd 🙂
Wie goed doet, goed ontmoet. Simpel.
🙂
Ik ben een eerlijk iemand.
Laatst in de kringloop trof ik een zeer grote bergkristal.
Liet die terzijde leggen en na een rondje winkel wou ik afrekenen. 11.50 zei de medewerker.
Maar dit kon niet dus ik vermelde het meteen.
Een verschil van 37.50 € zou het opgeleverd hebben als ik een niet eerlijk wezen was.
Ze lachte no en vermelde dat ik beter mijn mond gehouden had.
Nee dus.
Ik kan geeneens liegen. Of er omheen draaien.
Mooi, dankjewel voor het delen.
Mijn ervaring is dat eerlijk zijn en geven beloond wordt. Zo heb ik weleens voor de keuze gestaan of ik iets zwart zou betalen of bijna het dubbele bedrag wit. Het ging om een verschil van een paar 100 euro. In eerste instantie heb ik gezegd dat ik zwart wilde betalen. Later ben ik daar op teruggekomen. Jaren later kon ik het hele bedrag terugkrijgen via een regeling, wat niet had gekund als ik het zwart had betaald. En zo kan ik nog wel meer voorbeelden noemen. Niet dat je het om die reden moet doen natuurlijk. Het is goed om vast te houden aan wie je wilt zijn.
Mooi Amber 🙂 helemaal mee eens!