Omdat je als hoogbegaafde net iets anders bedraad bent, is het nodig dat je weet wat jij nodig hebt in jouw werk om tot je recht te komen. Een werkomgeving waarin je jouw snelle denken niet kunt inzetten, maar juist de hele tijd wordt afgewezen op de snelheid waarmee jij denkt en stappen zet, gaat niet bijdragen aan het tot uiting komen van jouw unieke gaven en potentie. Een werkomgeving waarin andere mensen jou de hele tijd te kritisch, te gevoelig of te betrokken vinden, ook niet.
Mijn nieuwe aankomende boek gaat over hoe je als hoogbegaafde werk vindt en creëert dat past. Belangrijk onderdeel daarvan is het helder maken van jouw werkvoorwaarden. Jouw werkvoorwaarden gaan namelijk over wat jij nodig hebt op gebied van de drie omgevingen waaruit jouw werk bestaat; de fysieke, inhoudelijke en menselijke omgeving.
Wanneer je weet in wat voor soort omgeving jij wilt werken, wat je precies qua invulling en activiteiten wilt doen en met wie je wilt werken, kun je ook gaan herkennen of wat je nu aan werk doet daarbij klopt. En het helpt je als je nu opzoek bent naar werk wat bij jou past. Want hoe beter jij weet wat je zoekt, des te groter de kans dat je het gaat vinden.
Jouw huidige werk veranderen
Vanuit helderheid over jouw werkvoorwaarden, is het natuurlijk ook belangrijk dat je in beweging komt. Dat je jouw werk gaat inrichten zoals dat bij jou past. Wanneer je al ergens werkt en je komt erachter dat wat je doet niet in lijn ligt met jouw werkvoorwaarden, betekent dat trouwens niet dat je al meteen je baan moet opzeggen. Tussen wat er nu is en wat er kan zijn in jouw huidige functie kan nog best een verschil liggen. Daarom is het belangrijk dat je eerst gaat onderzoeken wat je nu al kunt doen om jouw huidige werk beter te laten aansluiten.
Als jij bijvoorbeeld ontdekt hebt dat jouw werkomgeving veel te druk is voor jou en dat er te veel dingen om je heen gebeuren waardoor je overprikkeld raakt, onderzoek dan of je binnen het bedrijf waar je werkt af en toe een rustigere plek kunt gaan opzoeken. Als je afstand voelt in jouw team, onderzoek dan wat je kunt doen om de connectie met hen te verbeteren. Kun je bijvoorbeeld een vrijdagmiddagborrel introduceren? Of kun je een intervisie groep opstarten waarin je samenkomt om casussen te bespreken?
Het mooie van weten wat je nodig hebt, is dat je daardoor ook kunt gaan handelen. En dit soort kleine aanpassingen kun je vaak al zelf eenvoudig doorvoeren. Voor sommige gewenste aanpassingen, heb je natuurlijk wel eerst toestemming van jouw baas nodig. Bijvoorbeeld als jij een verandering wenst in jouw takenpakket. Maak dan eerst concreet wat je precies wenst, en ook waarom dat in het voordeel is van het bedrijf. Wat is de win-win? Maak het jouw baas zo gemakkelijk mogelijk om ja te zeggen tegen jouw voorstel.
Weet daarnaast dat er vaak meer mogelijk is dan je nu denkt of verwacht. Vaak schuiven we onze verlangens snel aan de kant omdat we denken dat het niet kan of raar is. Maar als jij gaat staan voor wat jij nodig hebt, ga je merken dat er heel veel gewoon wel kan. En misschien vindt jouw baas het wel eerst even raar. Misschien weet jouw baas eerst nog even niet hoe met jouw voorstel om te gaan. Houd dan alsnog vast aan wat jij wenst en nodig hebt. Geef mensen ook de tijd om te wennen aan een idee en denk samen na over hoe je het mogelijk kunt maken op een manier die voor beide partijen fijn is.
Wat kun je doen?
Ga aan de slag met het helder maken van wat jij nodig hebt in jouw werk. Wat jouw werkvoorwaarden zijn. Denk hierbij aan hoe jouw ideale werkplek eruitziet, welke taken en activiteiten het meest bij jou passen en hoe je met jouw collega’s, baas en ondergeschikten wilt samenwerken.
Denk ook na over jouw ideale werkdag, hoe ziet die eruit voor jou? En denk na over wat je nodig hebt om jouw unieke gaven te kunnen gaan inzetten. Kijk vervolgens wat je nu al kunt doen om dichterbij dat eindplaatje te komen.
—
Werk jij al op jouw voorwaarden? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Hier in dierbaar Vlaanderen hebben ze zo’n systeempje waar je automatisch in valt nadat je al jarenlang zonder werk bent blijven zitten omdat je uitendelijk moest komen tot de “vaststelling” (zo noemde men dat ook officieel bij de zogeheten Vlaamschen dienst voor arbeidsbemiddeling ) dat er geen enkel beroep bestaat waar je voor geïnteresseerd bent en wat tegelijk ook bij je zou kunnen passen. Intussen zit ik al zó lang vast in dit systeempje, dat ik daardoor ben beginnen te geloven dat ik er niet meer uitkom, maar bij het lezen van al deze blogs zie ik weer een klein sprankeltje hoop, ook al weet ik daar voorlopig nog helemaal geen blijf mee. Ik vraag me af in welke mate “normale” Belgen (ik vind ze allemáál wel eigenlijk abnormaal, als je bedoelt wat ik begrijp…), die wèl werk hebben, en die gisteren voor het eerst hun collega’s terug hebben mogen ontmoeten na lange weken van technische werkloosheid omwille van de Corona-maatregelen, zich nog zullen blijven herinneren wat het is om zonder perspectief thuis te moeten zitten. Of ze zich naar de toekomst ook op verdere termijn bewuster zullen gaan gedragen rond de problematiek van eenzame verlatenheid. Ik ben vooral bang dat de kloof tussen gelijkgestemdheid voor creatief hoogbegaafden en gelijkgestemdheid voor diegenen die geen hoogbegaafden kunnen begrijpen, er verder niet kleiner op zal worden. Misschien nog wel integendeel. Langs de andere kant denk ik dan weer net aan het bekende motto: “Don’t let a good crisis go to waste”.
Met gelijkgestemde vriendelijke groeten uit Belgenland,
Yves
Mooi verhaal dat in theorie goed werkt. In de praktijk ben ik nog nooit in 20 jaar tijd een werkgever tegengekomen die hier ook maar een klein beetje open voor stond.
Kiezen of delen was de boodschap, einde discussie.
Andere baan zoeken, heb dat inmiddels ook al tientallen keren gedaan. Vervolgens met zware overspanning thuis zitten en zelfs 100% vastlopen met de zogenaamde “zorg” die Nederland biedt (lees; gebrek aan)
Excuses wanneer dit nogal negatief overkomt, je blogs maken een hoop los (bij veel mensen denk ik). Wat denk ik erg positief is. Goed om te lezen dat we er niet alleen voor staan.
Dankjewel voor je reactie Piet. Het is ook heel lastig. Dat is ook een belangrijk onderdeel van de Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik werk als docent in het HBO, mijn taken zijn sinds februari veranderd, iets waarvan mijn teamleider weet dat het nodig is voor mijn uitdaging en motivatie, daar ben ik vanaf gehaald omdat er een klas minder is dan verwacht. Ik ben nu bezig onderdelen te geven die bestaan uit klassikaal 50+ slides voorlezen in 3 uur tijd. Op mijn vraag waarom er nieuwe collega’s op het onderdeel zijn ingezet waar ik vanaf ben gehaald heb ik geen antwoord gekregen: ik kon geen voorwaarden stellen, hoogstens voorkeuren aangeven, die al dan niet worden gehonoreerd. Dit was zo niet afgesproken.
Ik ben nu in onderhandeling over wat ik volgend studiejaar ga doen. Jaja :-D. Anyway, ik heb het prima naar m’n zin met de studenten. En plat gezegd, vakken vullen in het HBO verdient beter dan bij de Jumbo, deze baan levert me genoeg op om mijn beroep van autonoom fotograaf te kunnen betalen. Moet even kijken hoe en waar ik mijn prioriteiten ga leggen.
vraag aan wie hem weet te beantwoorden.
mijn “werkend leven” zit er inmiddels op (al werk ik privé gewoon door, met dingen die veel anderen waarschijnlijk nogal ingewikkeld zouden vinden).
aan het eind ervan ontdekte ik het HB verhaal (na er jaren eerder een paar keer mee geconfronteerde te worden, het wel ietwat te herkennen, maar onvoldoende zodat ik het niet genoeg kon meenemen en integreren) en kon dit vervolgens met terugwerkende kracht goed relateren aan bijna mijn hele leven, “werkend” en erbuiten.
heftig maar nuttig.
Adrienne’s stukken en de reacties van veel reageerders lijken zinnig en zijn, mutatis mutandis, vaak herkenbaar.
hoe zet men zijn denk-instelling, om het maar even algemeen te houden, naar al die jaren nog om?
Iemand ideeën of suggesties?
hou me aanbevolen.
iedereen het goede toegewenst.
Jelle
Bedankt voor je reactie. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is ook een belangrijk onderdeel van de Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Jeetje… Je weet me iedere keer te treffen
Dit is waar ik me veel het hoofd over breek recentelijk Waarom ben ik op m’n werk (met kinderen) heel anders (lees ongeïnspireerd?) dan thuis met m’n kinders (lees proactief)
Waarom kan ik deze dingen zo slecht integreren terwijl ze zoveel overlap hebben?
Da’s toch gek? Waarom lijk ik zelf zo anders in die twee rollen?
Ben benieuwd naar je boek!
Bedankt voor je reactie, ik hoop dat je iets aan het blog hebt gehad. Ik hoop dat de volgende blogs je ook weten te treffen en vooral dat je er iets aan hebt.
Dank je voor de mooie herkenbare blog, ook de andere verhalen hierboven zijn ontzettend herkenbaar.
Ik heb het echter soms moeilijk bij het lezen omdat ik het enorm herken maar ook omdat ik absoluut niet weet hoe er mee aan de slag te gaan.
Ik weet wel dat dat wel komt.
Ook wel omdat ik nog niet altijd helder kan krijgen wat mijn noden zijn laat staan om ze dan te verwoorden.
Och, ik weet wel dat dit wel goed komt, maar de frustratie omdat ik niet gehoord wordt en dat ik niet helder kan uitleggen wat ik nodig heb, maakt wel dat ik de uitweg uit deze tunnel nog niet zie.
Het niet weten wat je precies nodig hebt en het dan ook niet als zodanig te kunnen verwoorden, herken ik ook.
Als ik al aangeef op mn werk wat ik prettig zou vinden, wordt het überhaupt niet gehoord. Ook al is het haalbaar. Dat maakt onzeker. Dus om de sfeer te behouden, moet ik me klein houden, wat demotiveert.
Fijn dat je reageert. Deze hele maand staat in het teken van HB en je werkomgeving. Ik weet niet of je ook de FB groep volgt, maar je bent welkom voor de inspiratie berichten.
Voorheen werkte ik als docent muziek in het VO. Na een burn-out bleef ik veel moeite houden met vroeg beginnen, was erg stressvol. Gelukkig paste het in het algehele rooster om mij pas later op de dag in te roosteren. Ook ben ik iemand die graag meedenkt en ontwerpt. Ik heb dan ook jarenlang meegedraaid in de onderwijskundige, didactische en pedagogische denktank van de school. Ik kon mijn talenten daarnaast inzetten als didactisch begeleider van docenten.
Nu heb ik mijn eigen bedrijf, en heb door chronische beperkingen strikte randvoorwaarden nodig, zoals geen stress en veel rust. Maar ik kan geheel op mijn eigen manier met het ontwerpen en geven van workshops bezig zijn. Wat ik wel mis zijn sparringpartners.
Op 1 gebied heb ik dat wel. Ik draai mee met trainingen om basisschoolleraren op te leiden tot Intern Cultuur Coördinator (ICC). Het liefst zou ik de training zelf geven, daar ben ik voor toegerust. Maar er zijn in mijn regio geen plekken beschikbaar. Nu loop ik mee met een ervaren trainster. In eerste instantie om ervaring op te doen, maar nu ben ik een volwaardig partner geworden. Angelique neemt mijn inbreng uiterst serieus en geeft mij ruimte om vanuit mijn expertise bij te dragen aan de trainingen. Dat zou ze niet hoeven doen, want officieel loop ik nog steeds alleen maar mee. Het doet me enorm goed dat ze me zo vertrouwt en serieus neemt en dat ik echt mijn ei kwijt kan en ook nieuwe expertise kan ontwikkelen. Na afloop van een trainingsbijeenkomst reflecteren we altijd samen op hoe het ging. Misschien kan deze samenwerking een wat officiëler karakter krijgen, maar voor nu ben ik al blij.
Dankjewel voor je reactie. Fijn dat je voor jezelf kunt werken en daardoor een fijn eigen ritme kunt creëren. Deze hele maand staat in het teken van HB en je werkomgeving. Ik hoop dat het mag bijdragen aan wat jij wilt bereiken en dat het je inspiratie geeft.
Ik merk zelf dat ik me toch kwetsbaar voel – ik wil alles graag goed doen, en dat gevoel is alleen maar sterker geworden nadat ik twee keer in vijf jaar ben vastgelopen op mijn werk; ik liep te ver vooruit en kon de groep niet meekrijgen, terwijl ik mijn werk niet meer kon doen door het achterblijven van de groep (onderwijs is notoir als het aankomt op het kunnen weigeren om mee te gaan in ontwikkelingen). Hoewel ik niets geks vroeg (standaard kost op de lerarenopleiding) ging het toch mis; plus, ik werd niet gesteund door de leiding. Er volgde een arbeidsconflict, en dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Gisteren merkte ik dat ik in een vergadering toch wel weer heel gestressed was; ik wil het zo graag goed doen. Ik zie wat er gebeurt en toch is er weinig aan te veranderen (dierlijke instincten). Jammer dat je zo beschadigd kunt raken door arbeidsconflicten.
Ik voel me kwetsbaar, en juist dat zorgt ervoor dat ik onder druk kom te staan. Hoe pakken jullie dit aan? Ik merk zelf dat het uitdenken van alle mogelijke situaties wel kan helpen, maar stress/druk op de ketel is funest. Hoe pak je dit aan?
Fijn dat je reageert. Deze hele maand staat in het teken van HB en je werkomgeving. Voor vragen kun je het beste een mail sturen, dan kan er iets dieper en persoonlijker op je vraag worden ingegaan.
Ik ben al benieuwd naar dat boek ?.
🙂 dankjewel voor je reactie.
Dankjewel voor het schrijven van deze blog. Ik vind het heel fijn geschreven en ook herkenbaar. Door jouw blog kreeg ik inzage in mijn angst om binnen een team te delen wat mij bezig houdt. Doordat ik soms te enthousiast een idee vertel wordt het verhaal vaag, volgt niet iedereen het en wordt het afgeschoten. Soms lukt het ook niet om uit te leggen waarom ik denk dat het een goed of nodig idee is, omdat anderen niet ziet waarom het nodig zou kunnen zijn binnen de organisatie. Het lijkt alsof ik dan spoken zie in iets wat ik denk dat we moeten verbeteren. Dan denk ik dat mijn idee gewoon slecht is en dat ik beter niks kan zeggen.
Ook te kritisch gevonden worden herkende ik van vroeger en in dat daarom ik hedendaags niet durf te delen wat ik van iemand anders idee vind. Wanneer de uitvoering “mislukt”, durf ik bij de evaluatie niet goed bij te dragen uit angst om weer te kritisch gevonden te worden of mosterd na de maaltijd (alsof ik nu ineens allemaal dingen zeg die veel te laat komen).
Sorry voor dit lange verhaal. Kortom: Door jouw blog ben ik veel geholpen om eerst na te denken over wat ik nodig heb binnen het werk en het team en zo te proberen niet direct dicht te klappen en te stoppen met mijn gedachten te delen. Daar ben ik je erg dankbaar voor.
Herkenbaar SK! Wat mij heeft geholpen is anderen de tijd geven om aan mij te wennen. En accepteren dat anderen mij in het begin raar aankijken, als ik aangeef dat iets niet gaat werken. Als ze het niet meteen begrijpen, dan laat ik het voor wat het is. Maar dan kom ik er later (zonder verwijt) op terug, vaak als de situatie is voorgevallen waarvoor ik al waarschuwde… Tja, anderen zijn vrij hun eigen keuzen te maken, en dat moet ik respecteren. Door een afwisseling van vooraf mijn punt proberen uit te leggen en achteraf dingen uitleggen, gaan mensen mijn bijdrage op den duur wel vertrouwen op voorhand. Mensen die mij eerst raar, te bezorgd, te kritisch, etc. vonden. Vinden dan ineens dat ik een scherp oog heb, creatief en slim ben 😉
Het gaat daarbij niet direct om wat ik nodig heb. Maar dat ik zie wat het team/ situatie nodig heeft. Wees jezelf 🙂
Wat leuk om te lezen dat ze jouw bijdrage uiteindelijk wel op voorhand vertrouwen! 🙂 Dankjewel voor je reactie en je wijsheid.
D en Sk, jullie stukjes zijn heel herkenbaar.
Ook mij moet men altijd eerst leren kennen. En ik heb zelf de rust moeten ontwikkelen om eea helder over het voetlicht te krijgen, zodat anderen niet afhaken als mijn inbreng een beetje als een brei over komt. Mensen die echt luisteren en zien dat het werkt wat ik voorstel, gaan mijn inbreng serieus nemen. En als dat mensen zijn met autoriteit, dan gaan anderen ook meer openstaan voor mijn kijk op de dingen.
Dankjewel voor je waardevolle reactie. Dat wordt zeker gewaardeerd.