In mijn intensheid, ben ik soms ook intens in het dingen op mijn hals halen. Ik wil namelijk mensen graag helpen en ik heb veel mogelijkheden om dat te doen. Deze twee samen zorgen er soms voor dat ik te veel ga doen. Ik ga in een soort overdrive. Het voelt dan ook alsof ik alles moet doen, en dat het allemaal zo snel mogelijk gedaan moet worden.
De afgelopen jaren is het voor mij gelukkig heel duidelijk geworden wat wel en niet past bij mijn blauwdruk; wat wel en niet past bij wie ik ben, wat ik wil en nodig heb. Dat maakt het veel makkelijker om ‘nee’ te zeggen tegen wat daar niet bijpast. Toch blijft het een valkuil die op de loer ligt. Daarom heb ik het echt nodig om elke week duidelijk te hebben: wat ga ik wel doen en wat ga ik niet doen.
Bovendien heb ik voor mezelf een aantal veiligheidschecks ingebouwd. Zo zeg ik vrijwel nooit ergens gelijk ‘ja’ op. Ook niet tegen mezelf en mijn eigen ideeën. Want soms zijn mijn eigen ideeën mijn grootste vijand.
Eindeloze ideeënmachine
Als hoogbegaafde zul je ook wel herkennen dat je soms een eindeloze ideeën machine bent. Als je al deze ideeën gelijk gaat najagen, zul je in het begin nog niet merken hoeveel tijd ermee gemoeid is. Maar op een bepaald moment komen er meer en meer acties kijken bij die mooie ideeën van je.
Het gevolg is dat je dan zoveel ballen in de lucht aan het houden bent, dat je continu een druk voelt en de angst dat je alles wat je moet doen niet meer rond krijgt. Als je hierdoor steeds minder tijd neemt om voor jezelf te zorgen, zul je merken dat je langzaam je plezier in wat je doet verliest, en leegloopt op energieniveau. Uiteindelijk kun je dan je eigen opgelegde werkdruk niet volhouden en zul je met alle gevoelde teleurstelling van dien moeten loslaten wat te veel voor je werd.
Houd regie over je eigen agenda
Daarnaast weten mensen je vaak ook wel gemakkelijk te vinden omdat jij graag helpt en vaak genoeg ook ergens sneller of beter in bent.
Het is goed om te onthouden dat andere mensen niet in jouw agenda kunnen kijken. Als ze jou om hulp vragen, weten zij niet hoe druk of hoe rustig jij het hebt. Daarom is het belangrijk dat jij hier duidelijk over bent. Je zult merken dat wanneer je aangeeft dat je heel graag zou willen helpen, maar je hier op dit moment geen ruimte voor hebt, dat mensen dat zullen accepteren. En als ze dat niet accepteren, is dat ook een interessante ontdekking ;).
Wat kun je doen?
Zorg dat je goed weet wat jouw belangrijkste prioriteiten zijn in de komende week en verlies deze niet uit het oog. Wees je bewust van waar je ‘ja’ en ‘nee’ tegen zegt en voel je niet bezwaard als je iemand ‘nee’ moet voorkopen. Wees trouw aan jezelf en je eigen plannen, want anders word je door de wereld heen en weer geslingerd terwijl je niet de tijd hebt om voor jezelf te zorgen.
Creëer een ideeën-boekje waar je al jouw mooie ingevingen in kunt noteren. Daarmee voorkom je dat je ze gaat vergeten, want sommige ideeën wil je wel gaan doen, maar niet nu meteen. Het creëert ook rust omdat al die ideeën niet nog steeds rondspoken in je hoofd. En het is leuk om af en toe dat boekje door te bladeren en, wanneer je er ruimte voor hebt, weer een idee te gaan uitwerken dat past bij jouw blauwdruk.
—
Doe jij soms te veel? En doe je te veel wat niet past bij jouw blauwdruk? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Super herkenbaar. Superfijn ook om mensen om je heen te helpen. Collega’s en klanten (opdrachtgevers) waarderen dat. Bazen zijn er (in mijn geval) minder blij mee. Anyways, ik lees nu het boek Nooit Meer Ruzie Met Je Baas en leer elke dag iets dat ik graag in de vorige eeuw te weten was gekomen… Niet erg: beter laat dan nooit.
Hey,
Dit is wel heel herkenbaar. Hoewel ik niet weet of ik al dan niet hoogbegaafd ben, ben ik wel gediagnostiseerd met ADD.
Ik laat mezelf nog steeds vangen en denk dan steeds ‘ja dit kan ik nog net aan’ tot op het moment dat bij wijze van spreken al mijn ballen gelijktijdig vallen, want bij mij is het zo dat er nooit maar eentje valt, als er eentje valt, vallen ze allemaal.
Dit uit zich in ziek worden (fysiek) en al naar gelang een tweetal weken futloos zijn en met moeite mijn zetel uit raken.
Ik probeer sinds kort wel wat meer structuur te creëren en een agenda bij te houden maar het is een hobbelig parcours.
Blij te lezen dat ik toch niet de enige ben. 🙂
Pijnlijk herkenbaar. Ideeënfontein ben ik ook wel eens genoemd, of creatieve generalist. Ik heb nog geen manier gevonden om hier mee om te gaan en ervaar het meestal door letterlijk ziek te worden. Dan weet ik weer dat het te laat is. Ik voel me soms zoals Grenouille op het einde in Het parfum; aanbeden maar ook verscheurd door iedereen die er een stuk van wil. Nee zeggen is extreem moeilijk, want ik ben ook overal in geïnteresseerd en ik kan heel moeilijk mensen teleurstellen. Al vergroot ik die reactie plaatsvervangend wellicht duizendmaal.
Ik bekijk met veel interesse jullie hulpmiddelen en methodieken en ben daar zeer dankbaar voor. Lieve groeten.
Dankjewel voor je fijne reactie Kris. Als je altijd vol zit met plannen, ideeën en to-do’s, is het verleidelijk om als een machine alles te willen afwerken. Het lastige is alleen dat er nooit een einde aankomt. Er is altijd meer te doen. Daarom is het belangrijk dat je bij jezelf herkent wanneer je tegen een grens aanzit. Wanneer je gedurende de dag pauze nodig hebt. Wanneer je gedurende de week er even tussenuit moet.
Ik weet ook niet echt of ik HB ben of niet, maar mijn dag is dikwijls niet lang genoeg voor alles wat ik wil doen. Zo heb ik natuurlijk voor bepaalde zaken geen tijd meer en dan werkt dat op mijn zenuwen natuurlijk. Ik heb het moeilijk met zaken uit te stellen. Ik lijk dikwijls onvermoeibaar, maar denk dikwijls dat ik zou moeten oppassen voor burn-out. Gelukkig heb ik de mountainbike en de tuin om er regelmatig tussenuit te glippen. Een voordeel is dat ik mij natuurlijk nooit verveel, daar ik altijd wel iets anders wil proberen of testen.
heel herkenbaar: mijn eindeloze ideeën die een doel op zich zijn geworden ? ~ ik heb mijn checks and balances ingebouwd om een overkill in mijn never ending drive in overdrive te balanceren ~ een harde reset in al die ballonnetjes was paar jaar geleden nodig om de kern van mijn ik in het zijn te vinden ??? ik heb zo nu en dan mijn uitschieters ( in het te veel willen) en mijn energielevel is onuitputtend ~ en de kunst van het nee zeggen en loslaten is heerlijk om de balans in werk gezondheid relatie te bewaren ??? ~ bedankt voor je mindset in deze blog ??
Bij mij ook herkenbaar. Ook ik werk met een boekje. Niet alleen voor ideeën maar ook ’to-do’s’; eenvoudige klusjes, taken e.d. waar geen tijd(sdruk) aan hangt. Afvinken als een klusje/taak gedaan is en verder… Houdt overzicht, ook in mijn hoofd. Durfde vroeger ook niet snel ‘nee’ te zeggen, maar sinds ik meer zelfvertrouwen heb (ondertussen gelukkig best alweer een flink aantal jaren 😉 ), is het makkelijker. Daarbij helpt mijn vrouw ook wel als ik toch een te lang lijstje voor de dag heb bedacht: ze remt mij wel af. Fijn. Wetende dat de neiging om teveel te doen er altijd wel is, maakt ook wel dat je alerter bent en er meestal voldoende bij stil staat om alles in de hand te houden.
Dankjewel Patrice voor je reactie. Super dat je het zo ziet en dat dit voor je werkt! Bedankt voor je aanvullende woorden.
Wat een goed idee, dat ideeënboekje! Een van mijn doelstellingen op het werk is om minder te helpen en me meer op mijn eigen taken te focussen. Dat vind ik soms lastig, want anderen helpen of met anderen meedenken geeft me een goed gevoel en kost me relatief weinig tijd. Ik vind het saai om alleen maar mijn eigen lijst af te werken. Maar dat is wel wat er van me wordt verwacht.
Lastig is het, maar misschien is het een idee om eens te kijken of je werkzaamheden erbij kunt krijgen die je uitdagen? Dit kan zowel op je werk maar ook in je prives leven uitmaken.
Heel herkenbaar. Een docent noemde mij ooit een fontein. Ik heb altijd nieuwe ideeen. Als ik een tijdje hetzelfde doe begint het te kriebelen en ga ik bedenken wat er nog meer mogelijk is. Ik blijf daarbij wel heel dicht bij mezelf. Ik heb leergeld betaald met een burn-out toen ik nog in het onderwijs zat en ik altijd nog weer nieuwe dingen zag in de school die beter konden.
Nu moet ik vanwege arbeidsbeperkingen na ziekte (ik mag o.a. geen stress) wel heel dicht bij mezelf blijven. Dat lukt ook meestal, ik heb een klein eigen bedrijf. Maar ik probeer ook graag stapjes te zetten buiten mijn bubbel, want de horizon maakt me nieuwsgierig. Zo heb ik net weer een lockdownproject voor mijn kerk bedacht. Tja, het blijft altijd kriebelen. Maar daar geniet ik ook van. Nu nog nee zeggen tegen die ene vraag om een klus op me te nemen die eigenlijk niet past, zowel qua tijd en energie als waar ik het liefste mee bezig ben. Het zou een verplicht nummer worden die de tijd dichtslibt, zodat mijn fontein niet meer kan spuiten.
Dankjewel Grady voor het delen en het trouw lezen en reageren op alle blogs 🙂
Inderdaad heel herkenbaar en door mijn handicaps leidt dit ook vaak tot ziek worden. De ene luchtweginfectie na de andere. Mijn partner werkt met een agenda, ik ben impulsief en doe zo maar wat met alle gevolgen van dien. Ik ga toch eens moeten leren om meer dingen op te schrijven. Om mijn ideeën onder controle te houden want ik heb heel veel half afgewerkte projecten en ideeen liggen.
Zoals je alle andere afspraken inplant, is het belangrijk om ook je ontspanning in te plannen. De kans is namelijk klein dat dit vanzelf tot stand komt. Door van te voren na te denken over wanneer je ontspanning neemt, vergroot je de kans dat er ruimte voor is in je dag.
ja heel herkenbaar, in het werk zegt men kun je even dit en dat..en dan moet Ik ze remmen… ik werk dan met een agenda waarbij ik dus dingen inplan…maar soms gaat het fout wanneer mensen weer hun prios proberen door te drukken, is het iets kleins ala, maar grotere dingen is een directe nee..
voorbeeld mijn tuin
mee begonnen in 2019 als je er naar kijkt zie een woeste bende..alleen kan je er zoveel tijd en geld aan besteden dat de rest blijft liggen.. natuurlijk heb ik een prachtig plaatje voor ogen..met de nodige berekeningen..tekeningen en voorbereidingen…elk jaar zeg ik nu maak ik em af..maar je who am i kiddin… vorig jaar een stuk terras gemaakt ophoging 1 kuub erin dmv zakken sjouwen een boomstronk verwijderen met de hand en een zwembad/ watertank van 2 meter hoog 1 meter diep ingraven en aansluiten.. tsja in mijn hoofd is het er bijna…dan moet ik het ook nog mobiel(makkelijk afbreekbaar zetten) doordat ik huur.. dit jaar de heidra van de buren insluiten dmv hekken met worteldoek of plastic en een vlonder bouwen… dit staat allemaal in mijn notitieboekje.. dit soort dingen gaan pas fout als iemand anders de druk erop zet…of hulp inroept..dan wordt het niet zo perfectionistisch.. ben ik ook teleurgesteld wanneer ik dat toelaat..want je ziet gelijk verschil van die rommelaars.. ik eis dan ook als een generaal een hoge standaard.. heel fout van mij voel me ook een lul soms, maar je weet dat je gelijk hebt.. tsja…soms..
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring PRN.
Wat mij vooral vermoeid is mezelf… Soms wil zoveel en heb het gevoel dat ik altijd tijd te kort kom zeker in combinatie met gewoon elke dag werken (en dat hoort er gewoon bij) en dat slurpt ook energie bij mij. Erg frustrerend. Mijn hoofd kan overuren draaien bij alles wat ik nog niet heb gedaan en uiteindelijk kom ik tot niets. Ook denk ik altijd dat iets minder tijd kost dan in werkelijkheid het geval is. In mijn geest lijkt het sneller te gaan dan fysiek mogelijk is. Door Corona heb ik veel minder sociale “verplichtingen” en kan ik veel beter doseren en heb ik meer tijd voor mezelf. Heerlijk. Ik hoef nergens heen, lekker thuis. Wat een rust. Nee zeggen heb ik geleerd zo langzamerhand en ja uit verplichting zeggen doe ik uitzonderlijke gevallen. Ook ben ik meer gaan focussen op bepaalde goede vrienden. Dat scheelt ook qua sociale druk.
heel herkenbaar en daarom leuk om te lezen. Precies alsof ik het zelf heb geschreven. Zelfs als ik typ komen de laatste letters dikwijls eerst omdat ik wou dat het sneller gaat en zo verlies ik toch weer tijd. Sneller is uiteindelijk trager 😉 bij mij toch
Het kost veel meer tijd dan ik het in mijn hoofd zag: daar heb ik het zooo moeilijk mee! Dat betekent dat ik eigenlijk maar een beperkt aantal dingen kan doen per dag en dat frustreert me zo! Meestal stel ik dan de niet gedane items uit tot volgende dag, maar elke dag komen er nieuwe dingen bij op mijn lijst !!! Arghhhh!!!!!
Rationeel weet ik wel dat ik minder op mijn lijst moet zetten, dat elk uur ‘maar’ 60min telt, maar het is zo moeilijk!!!! Ik wil teveel, dat weet ik. maar hoe ga je daarmee om????
Super dat je dit bent gaan doen. Inderdaad deze periode, ondanks alle erge dingen, brengt het voor veel mensen ook mooie dingen mee. Bijvoorbeeld het stukje vrijheid van thuiswerken wat bij veel bedrijven mogelijk is. Of de sociale kant, precies wat jij al schrijft ‘verplichtingen’. Het helpt ons ook om bewuster te worden van ons leven.
Ik ben ook iemand met 1000 ideeën , supercreatief en handig , zie overal verbeteringen in, op zoveel terreinen, ja breed georiënteerd en geïnteresseerd. Vind het lastig om op een simpele vraag van iemand die adhoc wil afspreken , direct antwoord te geven . ( dan komen er weer 10 vragen boven, wil IK het wel….ben ik die persoon weer aan het pleasen, ja maar waar dan en hoelang ….hoelaat, wat en waar… brrrr…heb er geen zin in…… kan ik echt gestresst en moe van worden ….
Fijn dat je reageert Bea. Als je altijd vol zit met plannen, ideeën en to-do’s, is het verleidelijk om als een machine alles te willen afwerken. Het lastige is alleen dat er nooit een einde aankomt. Er is altijd meer te doen. Daarom is het belangrijk dat je bij jezelf herkent wanneer je tegen een grens aanzit. Wanneer je gedurende de dag pauze nodig hebt. Wanneer je gedurende de week er even tussenuit moet.
Dank voor je blog!
Van nature doe ik te veel en is dat ook een soort van normaal geworden voor me. Het moment is gekomen om dat nu om te buigen. Ik ga daarom aan de slag met mijn blauwdruk en ben aan het oefenen met de balans tussen activiteit en rust. Het leven mag nog leuker en vooral ook makkelijker worden . Verwachtingenmanagement is hierbij superbelangrijk. Want niet alleen ik, maar ook mijn omgeving gaat wennen aan een nieuwe werkelijkheid.
Dankjewel Anna voor het lezen van het blog. Zoals je alle andere afspraken inplant, is het belangrijk om ook je ontspanning in te plannen. De kans is namelijk klein dat dit vanzelf tot stand komt. Door van te voren na te denken over wanneer je ontspanning neemt, vergroot je de kans dat er ruimte voor is in je dag. Een tweede uitdaging is dan om deze geplande ontspanning net zo belangrijk te maken als de andere afspraken in je agenda. Dat betekent dus ook ‘nee’ zeggen als iemand op dat moment iets van jou nodig heeft. En het betekent ‘nee’ zeggen tegen jezelf als je denkt ‘Oh, dan kan ik mooi nog even snel dit doen’.
Het ideeën boekje heb ik gemaakt toen ik aan Insight begon. Werkt heel goed. Geeft ook rust. Is verrassend om later weer te bekijken!
En nu ga ik in de zon zitten!
Dank voor je tips. Ook Sandra.
Marijke
🙂 super Marijke 🙂
Ja inderdaad, soms hoor ik mezelf “ja” zeggen. één keer is me dat zeer zuur opgebroken. Ik ben zeer wantrouwig wanneer iemand vraagt “wil je iets doen voor me”. zulke vragen bevatten een valkuil om u tegen te zeggen. Ik wacht eerst de vraag af en antwoord dan. Soms is dat ja, als het een meerwaarde voor mezelf EN de ander is. Soms is dat nee, omdat het een slecht idee is dit te doen. En dan weet ik niet of dit verantwoording afleggen is of die anders tot het juiste inzicht te brengen is.
Te veel hooi op je vork nemen, dat betaal je cach.
Klopt inderdaad, fijn dat je hier een weg in hebt weten te vinden.
Klopt helemaal en kan spijtig genoeg op lange termijn tot burn-out leiden….
Helaas wel.. daarom is het ook zo belangrijk om je grenzen te leren kennen en te bewaken.
Heel herkenbaar, altijd die druk voelen, want alles moet eigelijk gisteren nog af zijn. Zelfs als dat helemaal niet wordt gevraagd
Precies, iets wat we ons zelf opleggen.
Heel herkenbaar…
Ik wil vaak te snel en heb idd 1001 dingen te doen. Nu ben ik niet met alles bezig dus eea duurt langer en soms pak ik een van die ideeen op.
Sinds vorig jaar met pianoles bezig ook daar wil ik te snel, leg ik de lat hoog voor mezelf. Degene die niet blij is met de resultaten ben ikzelf,
de juf vind dat het goed gaat (moet ik vaker naar luisteren 🙂 )
🙂
Oh ja, continu ideeën. En van allerlei aard. Ik word soms wel eens gek van mezelf wat dat betreft. En het ene idee mondt weer uit in het volgende. Realiseren? Vrijwel niets. En ja, men weet mij altijd te vinden, en ik kan heel slecht nee zeggen. En als ik ja gezegd heb komt het plichtsbesef om de hoek kijken, en dat zit vooral dwars als het uitvoeren van de toezegging om welke reden dan ook niet lukt. Dat levert weer letterlijk slapeloze nachten op.
En als ik dan eens het besef heb dat ik weer eens te veel hooi op mijn vork gehaald heb, dan ga ik heel radicaal snoeien en doe ik ineens weinig tot niets meer, met als gevolg een agenda die weer prima gevuld kan worden met ideëen, toezeggingen etc… Je voelt ‘m al aankomen. Totaal geen balans. En plannen is ook nog eens niet echt mijn sterkste kant.
Misschien toch eens doen, zo’n boekje…
Helemaal hoe het bij mij gaat ( ging) of overal ja op zeggen , om alles op het laatste moment tegen de zin in te doen. Of helemaal niets. Lastig, maar krijg langzaam grip op mezelf
Geef jezelf toestemming voor ontspanning. Desnoods door het in te zetten als een beloning. Denk bijvoorbeeld aan de constructie waarbij je eerst iets afmaakt, zodat je daarna van jezelf een boekje “mag” lezen in de tuin. Uiteindelijk is het doel dat je ontspanning neemt als je er behoefte aan hebt. Dat je leert te herkennen wanneer je tegen je grenzen aanzit en daar op handelt.
Dank je voor dit fijne inzicht, dat herken ik zeker en het kan voor mij zo verlammend werken. Ik doe zeker nog dingen die niet bij mijn blauwdruk passen maar ik probeer milder voor mezelf te zijn omdat ik ook door ervaring zal leren en daarvoor de tijd mag nemen, gelukkig.
Ik wil wel graag van dat verlammend effect weg naar de toekomst toe omdat het mijn levenskwaliteit afneemt en ik geen gerichte keuzes kan nemen daardoor en zo dus ook tijd verlies en eventuele misstappen kan voorkomen! Stap voor stap dus maar ik ben weer een inzicht rijker en bij bewustwording hoort dus ook tijd of tijd nemen! Dank je
Dankjewel Katrijn voor je reactie.
Zeker herkenbaar. Dank je wel voor deze concrete tips!
Dankjewel Jaenette.
Wat een mooie blog weer. Ik heb de afgelopen jaren gemerkt dat het heel belangrijk is om dicht bij je eigen plannen blijven en nee te durven zeggen als iets niet goed voelt of gewoon te veel is. Wel blijft het voor mij soms heel lastig om daarbij niet in de verleiding te komen om toe te willen lichten waarom ik iets niet wil doen. Ik ben ergens nl toch wel een pleaser.. Vind het fijn als ik mensen tevreden kan stellen. Maar ik besef dat dat niet altijd hoeft. Ik ben niet aansprakelijk voor andermans succes of geluk. Ik help mensen graag als het mij óök energie geeft en dat is vaak het geval als ik merk dat mensen blij worden van hulp, mijn luisterend oor of van ideeën die ik door mijn overmatige denken verzin. Ik zeg wel eens tegen mijn man: ook al lijkt het misschien of ik niets aan het doen ben, ik ben de hele dag (en nacht) dingen aan het uitdenken en gevoerde gesprekken aan het evalueren.. kijken wat er beter had gekund. Dat kost ook veel energie, maar dat is voor de buitenwereld niet echt zichtbaar.
Een tip voor anderen: laat als het even kan alles uit je handen vallen als de zon schijnt. Pak een stoel en geniet van de warme stralen. Dat is niet egoïstisch en hoeft niets met luiheid te maken te hebben. Onze accu moet ook opgeladen worden en ik merk dat ik het beste functioneer op zonne-energie… daarmee laat ik mijn accu op zodat ik er weer een poosje lekker tegenaan kan en ook weer vol zelfvertrouwen ergens nee tegen durf te zeggen.
Eh laad ik mijn accu op?
Hoi Sandra,
Helder en herkenbaar geschreven.
Ik ga de betreft de zon gelijk uitvoeren!
Fijn weekend
Groetjes Daniël
Nee zeggen tegen anderen én mezelf is niet makkelijk. Al die ideeën en plannen die opborrelen; mensen die op je rekenen om hen met iets te helpen. Als er iets klaar is of gelukt, heb ik er wel voldoening van. Maar echt genieten? Misschien niet, want het volgende zit al in mijn hoofd.
Rustig in een zetel in de zon zitten? Ik begin er wel eens aan maar dan zie ik alles wat nog in de tuin kan/moet gebeuren en na 5 minuten sta ik al weer recht en begin aan iets. Met een ‘hersenloos’ taakje zoals ik die dan noem, kan ik wel tot rust komen en genieten van de warmte van de zon: blaadjes bij elkaar vegen, onkruidjes trekken, … Al begin ik daar dan soms ook efficiëntiewinsten in te zoeken…
Dankjewel Sandra voor jouw persoonlijke ervaring en ook fijn dat je een tip met ons deelt.
Heel herkenbaar. Vooral een probleem als je uit een burn-out probeert en begint te komen. Gelukkig heb ik mijn Bullet Journals.
En : Houd de regie over je eigen agenda!
is een heel goed advies. Die sla ik op op mijn harde schijf. (Als er nog wat bij kan)
Precies! Zoals je alle andere afspraken inplant, is het belangrijk om ook je ontspanning in te plannen. De kans is namelijk klein dat dit vanzelf tot stand komt. Door van te voren na te denken over wanneer je ontspanning neemt, vergroot je de kans dat er ruimte voor is in je dag. Een tweede uitdaging is dan om deze geplande ontspanning net zo belangrijk te maken als de andere afspraken in je agenda.
Heel herkenbaar dit! En ook iets wat telkens terugkomt in mijn leven.
Dankjewel voor je mail!
Dankjewel Linda voor het lezen van mijn blog.