Toen ik net startte met ondernemen stond ik op met werk en ging ik ermee naar bed. Ik kwam uit een periode waarin ik heel erg had gevoeld dat ik gas terug moest geven. Nu voelde het alsof ik het andere uiterste mocht opzoeken. Er was een vuurtje in mij gaan branden. Ik woonde toen alleen in Nijmegen en had daar nog niet genoeg vrienden en familieleden in de buurt die tegen mij konden zeggen: ‘Je werkt te hard. Je bent te obsessief. Het leven is meer dan werk alleen.’
Gelukkig maar. Want als dat wel zo was geweest, had ik waarschijnlijk gedacht dat er iets mis was met het volgen van je drive. Terwijl ik het juist toen nodig had om mezelf hier helemaal in vast te grijpen.
Wat ik bij veel hoogbegaafden zie, is dat je als hoogbegaafde extreme wisselingen kunt hebben tussen rust en activiteit. Je kunt je ergens helemaal in verliezen en vervolgens intens geen zin hebben om iets te doen. Het is waardevol dat je van jezelf weet hoe groot de uitersten bij jou zijn en dat je jezelf toestemming kunt geven om die uitersten te volgen. De mensen om je heen zullen dat niet altijd begrijpen. Ze zullen je in tijden dat je 200 % gas wil geven vragen om af te remmen en in tijden dat je voelt dat je even een stapje terug moet doen vertellen dat je wel in beweging moet blijven. Als gevolg ben je continu strijd aan het leveren met jezelf.
Op andere vlakken zul je ook merken dat je dingen anders doet. Dat je soms sneller wilt en soms juist even extra tijd wilt nemen om iets te onderzoeken. Je zult verleid worden, gevraagd worden en soms ook denken dat je dan moet meebewegen met wat anderen van jou vragen of verwachten. Maar juist door bij jezelf te blijven, juist door snel te gaan of langzaam te gaan op basis van wat jij denkt dat goed is, wordt het mogelijk om te kunnen doen wat niemand anders kan.
Als ik in mijn beginjaren als ondernemer steeds te horen had gekregen dat ik rustiger aan moest doen, was Gifted People er misschien niet geweest, of niet zo ver als dat het nu is. Voor mij zijn twee dingen heel belangrijk geweest in mijn leven en in mijn ondernemerschap: de ruimte hebben om mijn eigen enthousiasme en drive te volgen en een omgeving die me niet afremt, maar me juist stimuleert om mijn eigen weg te gaan. Hoe meer ik mijn eigen energieseizoenen ken en mag volgen, hoe gelukkiger ik ben en hoe meer ik mijn unieke gaven op de juiste plek kan benutten.
Voor jou vandaag misschien een mooi moment om jezelf af te vragen: ‘Waar word ik nu op de rem gezet door mezelf of door mijn omgeving?’
–
PS. Ben je ondernemer? Dan heb ik goed nieuws. Ik start binnenkort met de intakes voor een nieuwe groep ondernemers. Herken jij jezelf in hoogbegaafdheid, ben je toe aan het sparren op niveau met andere hoogbegaafden die ook snel denken en soms onrealistisch lijkende plannen bedenken? En wil je graag van jouw bedrijf een nog mooier succes maken? Kijk dan even hier: Gifted People Ondernemers.
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 20
Dank je wel voor het delen van jouw verhaal, wat voor mezelf ook erg herkenbaar is. En daarbij mezelf ook aan het denken zet wat mij nu werkelijk op de rem zet.
Daar komen vrij snel het volgende bij mij naar boven:
Ik zet mezelf op de rem door dat ik niet durf om uit mijn comfort zone te gaan.
En mijn omgeving zet mij op de rem, wanneer er een woorden wisseling speelt tussen mijn man en mij of met mijn dierbaren.
Bij beiden voelt het voor mij als onzekerheid/overtuiging uit mijn verleden.
Dus ik weet waar ik aan te werken heb!
Hoi Adrienne weer zo raak wat je in je blog schrijft!: ‘Voor mij zijn twee dingen heel belangrijk geweest in mijn leven en in mijn ondernemerschap: de ruimte hebben om mijn eigen enthousiasme en drive te volgen en een omgeving die me niet afremt, maar me juist stimuleert om mijn eigen weg te gaan. Hoe meer ik mijn eigen energieseizoenen ken en mag volgen, hoe gelukkiger ik ben en hoe meer ik mijn unieke gaven op de juiste plek kan benutten.”
Dit is precies wat ook voor mij geldt: tijdens mijn burnout-periode (27 maanden) heb ik met hulp van mijn loopbaancoach de ruimte gekregen en genomen om mijn drive (terug)te vinden en te onderzoeken. Nu ik mezelf terug gevonden lijk te hebben is het heerlijk om mijn eigen weg te gaan bewandelen en daarbij gesteund te worden door mijn partner om dingen op of aan te pakken die het vlammetje weer doen aanwakkeren! Ik word daar blij van én dat lijk ik ook weer uit te stralen…😊
Mooi Jeff, dankjewel voor je reactie en dat je dit met ons wilde delen.
Ik ga in mijn werk voor kwaliteit en niet voor snelheid. Werkgevers willen dat ik steeds sneller werken (tijd = geld), zodat ze meer geld aan me kunnen verdienen (VOC-mentaliteit) en dus word ik opgejaagd, wat tot meer stress leidt. Daardoor word ik ongemotiveerd en heb ik geen plezier meer in m’n werk.
Het mooiste is als ik in m’n eigen tempo kan werken, dan kom ik meer in de ZEN-modus en functioneer ik het beste, maar dat is maar voor weinig mensen weggelegd…
Dat is inderdaad zonde dat het dan ten koste moet gaan van de kwaliteit, helemaal omdat veel hoogbegaafden ook een vorm van perfectionisme hebben, kan dit het extra lastig voor je maken.
Ja, volledig herkenbaar. En het is lekker om niet op de rem te trappen, maar juist voluit te gaan. Het is heerlijk om dan zoveel te doen en alle plannen in werking te zetten. Dat is voluit leven en genieten.
Maar… hoe ga je dan daarna om met die periode waarin alles moeilijk en stroperig is? Die periode waarin alles wat je in gang gezet hebt, tegelijk aandacht nodig heeft en je geen energie mee over hebt? Want je bedrijf moet door, ook als je dan zelf niet kan, toch?
Mijn omgeving remt me niet persé af, maar laat me wel weten waar ik zit. En dat ik op dat moment hard ga (want dat ik weet ik zelf vaak niet eens echt). Dat zorgt ervoor dat ik keuzes kan maken en de keuze is vaak: een beetje rustiger aan doen. Want zo’n periode waarin je heel hard gaat, kan je zo uitputten dat er daarna alleen nog maar een zwart gat is.
Dus ja, het ís heerlijk als alles voluit stroomt, maar een beetje de rem erop is soms ook noodzakelijk. In mijn leven dan.
Dankjewel voor je reactie Cindy. Daarom is het inderdaad ook belangrijk dat je ook in het ondernemerschap je eigen energie momenten kunt volgen.
Heel herkenbaar. Ik heb me er vaak tegen verzet. Fijn dat je uitlegt dat het erbij hoort. Op die manier kan ik het beter van mezelf accepteren en koesteren.
Fijn om te lezen Monique, dankjewel.
Pas zo’n beetje sinds Insight begin ik te begrijpen dat mijn non-actieve zones okay zijn. Al word ik er even goed nog wel eens kregel van… Ach ja. We blijven leren!
Super fijn Lianne om te lezen dat Insight je hierbij heeft geholpen.
Hoi Adrienne
Ik herken mij wel in weer dat mijn omgeving de rem probeert op te zetten
Lastig kan dat zijn he, daarom is het ook belangrijk dat je omgeving past bij jou. Daarmee bedoel ik niet dat je rigoureus je omgeving moet veranderen, maar wel dat het belangrijk is dat je omgeving begrijpt wat je doet en waarom.
Midden in de roos weer, Adrienne. Je verwoordt mijn leven met je mails.
Dankjewel voor deze opkikker. Weer een bevestiging tussen al het onbegrip. Ik mag er zijn.
MarijkeA
Dankjewel Marijkea, absoluut mag je er zijn. De wereld zit niet te wachten op kopieën van andere mensen, maar de wereld zit te wachten op jou met je unieke eigenschappen en kwaliteiten 🙂
Alsof dat niet herkenbaar is… het is moeilijk om iets tussen de twee te vinden …
De ene moment ga ik in overdrive , de andere moment krijg ik mezelf maar niet tot de orde geroepen om in actie te schieten.
Dan zijn het vreemde ” luie” momenten .. alsof mijn hoofd geen energie heeft ofzo.
Die momenten dat je thans wel de motivatie hebt maar je hoofd gewoon op een ander tempo lijkt te draaien .. Alsof je slaapwandelend rondloopt en thans zou willen lopen omdat je weet dat dat het tempo is en dat tempo aanwil .
Andere momenten ga ik dan weer te vlug voor anderen rondom me , daar waar actie vereist is lijken ze zelf in slaap te staan en oh jee als je hen dan ” afjakkert ” , de consequentie’s ondervinden ZIJ dan achteraf wel ..
ze deden het niet juist neen . ik daarentegen kon de ellende gaan oplossen en als ik dan eens niet in gang geraak dan krijg je wel te horen dat je lui bent en dat je eens wat dient mee te werken .
De momenten dat ik ondervonden heb dat ik te traag ga zijn de momenten dat ze allemaal wat van je willen hebben en dat je echter NIETS nog voor jezelf hebt.
Zelfs als je voor vrienden en familie geen tijd meer mag hebben in je privéleven dan vind ik dat zij geen commentaar te leveren hebben op mijn ” prestatie’s ” .
Ik geef er de voorkeur dan ook aan mezelf niet op de rem te laten staan ; de tijd die me rest is voor mezelf en voor de juiste mensen in je leven … die weinigen die je waarderen voor WIE je bent en niet voor wat je eventueel zou kunnen .
Tijd om te ademen , tijd om te lachen en jezelf eens te zijn ipv te ” dienen” .
Ook als je niet werkt als HB’er ; ik vraag me echt af hoe jullie het doen , de momenten dat anderen je tempo gaan bepalen en je geen zuurstof meer geven om te leven …
Ik ging normaliter werken maar de druk die lang andere kanten komt demotiveerde me te erg , zeker omdat ik een familielid heb die er slecht aan toe is en het wél verdiende om aandacht te krijgen en die daardoor niet kreeg…
Misschien wat ” veel door elkaar ” … Ik werk nog aan mijn ‘ communiceren ‘ maar als HB’ers onderling … Zou ik even willen vragen me te verontschuldigen voor de misschien wat chaotische wijze van schrijven ..
Ik vond gewoon de mail van vandaag nogal…” toepasselijk” .
hoe kan je de tussenmaat voor jezelf gaan vinden , niet ?
hoe kan je iets daartussen vinden dat niet te snel is en niet te traag .. die vraag stel ik me persoonlijk ook best al jaren …
Fijne mail weer Adrienne !
Ps leuke foto van je weer ook !
Groetjes en fijn weekeinde iedereen …
” onderduiker ” ;-))
je reactie komt voor mij niet chaotisch over, Vicky, vooral herkenbaar.
Dankjewel voor je persoonlijke ervaring Vicky. Fijn dat je deze met ons wil delen. Het is ook niet altijd makkelijk, maar weet dat dit erbij hoort. Als je altijd vol gas geeft, heeft je lichaam ook de momenten nodig waarop je even op adem moet kunnen komen. De afwisseling en 200% en afzakken naar een rustig tempo heeft je lichaam ook nodig om weer verder te gaan.
Zo herkenbaar. Maar ook het stemmetje in mezelf ‘gas nee rem’.
Fijn dat je reageert Sandra.