Soms vergeet ik weleens een baan die ik ooit in een ver verleden heb gehad. Dan popt het ineens in mijn hoofd en denk ik ‘oh ja, dat heb ik ook nog gedaan’. Sommige banen vergeet ik ook liever trouwens. Niet per se omdat het slechte banen waren, maar eerder omdat ik er dan nét iets te lang was blijven hangen waardoor de laatste maanden wat ongemakkelijk werden.
Vaak merkte ik overigens vaak al vrij snel in die banen dat het niet helemaal paste. Het koste veel energie, gaf geen voldoening, was saai werk of ik liep al meteen tegen allerlei dingen aan. Maar, ik was ook hoopvol dat het nog ging veranderen, of misschien wel dat ík ging veranderen. Dat ik het ineens wél leuk zou vinden. Dat ik het ineens wél uitdagend zou vinden. Dat ik ineens wél plezier had in vergaderingen bijwonen. Totdat ik zag dat dat niet ging gebeuren en dat ik daarin niet ging veranderen.
Mijn gemiddelde doorlooptijd bij bedrijven was toen denk ik een jaar. Met uitschieters van een paar maanden en drie jaar. Tot Gifted People dacht ik eigenlijk dat ik nooit iets ging vinden waar ik jarenlang plezier in kon hebben. Tot Gifted People was ik regelmatig bezig met het nadenken over het ‘wat dan wel’ en met het plannen van mijn ontsnapping, omdat ik ergens alweer helemaal klaar mee was.
Wanneer je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, herken je misschien wel dat je ergens al vrij snel klaar mee kunt zijn. Als hoogbegaafde ontkom je er ook niet aan dat je meer dan de gemiddelde persoon van baan moet wisselen. En dat is helemaal niet erg, zolang je maar steeds blijft doorbouwen in plaats van dat je al je schepen achter je verbrandt en ergens anders weer met iets helemaal nieuws begint.
Als hoogbegaafde heb je dingen bovengemiddeld snel in de vingers en heb je een groter verlangen naar intellectuele prikkels en uitdaging. Daarom is het ook belangrijk dat je een volgende stap durft te zetten als je voelt dat je ergens bent uitgeleerd. Het is niet de bedoeling om zo lang mogelijk ergens te blijven, maar om precies lang genoeg te blijven, zodat je jouw unieke gaven ergens kunt inzetten, verder kunt ontwikkelen en leert wat je nodig hebt voor een volgende stap.
Het kan best zijn dat je in deze mooie decembermaand de tijd neemt om te bezinnen en te reflecteren en dan tot de conclusie komt dat je huidige werk niet meer past. En dat is oké. Dan heb je komend jaar de leuke uitdaging om na te gaan denken over wat wel past, en om jouw ontsnappingsplan (met plezier) te maken. In mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ heb ik trouwens een heel hoofdstuk gewijd aan het plannen van je ontsnapping ;).
In deze mooie decembermaand wil ik bovendien samen met jou aandacht geven en ruimte maken voor vertraging en reflectie. De komende blogs staan daarom helemaal in dit thema, met als afsluiter de ‘Yearly Review’ die je voor jezelf kunt gebruiken om terug te kijken en vooruit te blikken.
Binnenkort openen we trouwens voor de laatste keer dit jaar ook Insight. Als je van 2023 echt een bijzonder jaar wilt maken waarin je jouw mooie wensen realiseert, jouw blauwdruk ontdekt, jezelf beter leert kennen en meer gaat leven en werken met plezier en voldoening, schrijf je dan alvast even in voor de wachtlijst. Je hoort dan als eerste wanneer Insight opent, zodat jij je meteen kunt aanmelden voordat we weer vol zitten.
PS. Zoek je nog een leuk kerstcadeau? Dan is mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ misschien wel het perfecte cadeau 😉
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 10
Bedankt voor je herkenbare verhaal!
Ik sta nu aan de vooravond van een verandering van baan (en ook van woning trouwens). Best spannend.
Gelukkig had ik je boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ al op de kop getikt! Daar staan zeker voor mij bruikbare tips in, dank.
Dankjewel Hans voor je reactie. Een spannende tijd voor je dus. Succes met je nieuwe baan en je nieuwe woning.
Ik zit op dit moment in een baan die aanzet veranderen is. Het centrale kader wil mijn beroepsgroep wat meer bij het centrale kader gaan betrekken en dat betekent dat op centraal niveau wordt besloten of ik goedkeuring krijg voor vakantie in het vertrouwen dat mijn feitelijk leidinggevende daarmee akkoord is en dat vind ik niet praktisch. Vervolgens werd mij gevraagd om welke reden de faculteit dan de rest en dat de rest goed functioneert, maar dat vind ik geen eerlijke vraag want ik weet niet waar dat oordeel op gebaseerd is. Ik heb het gevoel dat het team tussen mijn feitelijke leidinggevende en mijn centrale leidinggevende in staat en dat werkt niet zo goed. Dus ik zit te dubben of dat de sfeer ten goede komt en of het tijd is om mijn ontsnapping voor te bereiden en zo ja wat mijn volgende stap moet worden om door te bouwen.
Dat is een lastige situatie Anna. Ik kan me voorstellen dat je even moet kijken hoe dit verder in de praktijk vorm gaat krijgen.
Erg herkenbaar, maar dit werd mede ingegeven door mijn (ernstige) CVA van 30 jaar geleden – ik had in 17 jaar tijd 19 wg’s. Sinds ik dit herseninfarct eenmaal had geaccepteerd in 2011 kon ik de rust en balans vinden. Ik werk nu al bijna 10 jaar de ochtenden bij een lokale drukkerij met 3FTE. Heerlijk eenvoudig en eerlijk handwerk. En een erg coulante baas die nog steeds regelmatig zegt “kijk maar hoe lang je erover doet”.
Dankjewel voor het delen Camiel en fijn dat je deze baas hebt getroffen die rekening met je houdt.
Ik ben voor de derde keer een eigen bedrijfje gestart en wel na mijn ontslag. Nooit meer een baas boven mij werd mijn motto.
Succes met je onderneming.
wel herkenbaar hihi. op m’n cv vermeldde ik uiteindelijk maar een lijst met werkzaamheden onder 1 noemer ipv elke werkgever op te noemen, want dan besloeg het een paar bladzijden. in t verleden al eens me ingelezen in hoogbegaafdheid, maar nu met het boek weer eens opgepakt, want ik ben inderdaad wel elke keer overnieuw begonnen. dat schiet niet op. paar jaar geleden wel besloten de stap te nemen, diploma gehaald en zowaar een functie gekregen bij een werkgever die zag dat ik de werkervaring nog niet had, maar wel de potentie. dat is meer dan gelukt; nog een diploma erbij, de hele boekhouding verder geautomatiseerd en uitgediept, waardoor ik zelfs minder uren kon gaan werken (wat ik ook wilde). Nu na 4,5 jaar begint t te kriebelen; t werk wat ik doe, snap ik nu wel. Zit geen uitdaging meer in. T bedrijf en collega’s zijn super en het groeit als kool, maar de crux zit em in de werkgever die an sich veel wil (en moet) opzetten waarbij ik m’n ei wel kwijt zou kunnen, maar hij heeft elke keer z’n prioriteiten ergens anders, waardoor t voor mij niet van de grond komt. Ondertussen krijg ik via LinkedIn best wel interessante banen; ik merk dat de combi boekhouding en automatisering me wel ligt. Meer kennis van software/IT krijgen en op projectbasis bij klanten de boel opzetten, begeleiden en weer op naar de volgende. Zoiets. Komend half jaar gebruik ik nog om op privevlak een ontwikkelstap te maken wat me tijd en energie kost. En wellicht daarna. je boek is in ieder geval interessant en helpt wel om eea uit te werken (en aantal dingen herkenbaar, zoals kriebelende kledinglabels, mijn hemel, wie heeft die kleredingen verzonnen? 😉 )
Dankjewel voor je reactie E. Kraan en het delen van je persoonlijke ervaring. Succes met je baan, ik hoop dat je blijft zoeken naar wat past bij jou, want een net niet baan is zonde van jouw kwaliteiten.