Als je de film Titanic kent, zul je vast beamen dat dit niet echt een succesverhaal is over samenwerking en tijdig bijsturen. Iemand zag duidelijk al aankomen dat het schip recht op een ijsberg afging en begon te roepen: ‘Iceberg right ahead’. Maar toch ging het mis.
In de, laten we zeggen ‘botenwereld’, betekent een ijsberg problemen. Zeker als je er recht op af gaat. In de bedrijvenwereld zijn er ook vaak genoeg situaties waarin bedrijven recht op een ijsberg afgaan. En de eersten die dat zien zijn vaak de hoogbegaafden. Als hoogbegaafde sta je namelijk als het ware op de uitkijk en daardoor zie je al eerder problemen en kansen aankomen. Het voordeel daarvan is dat je problemen kunt voorkomen en je er zorg voor kunt dragen dat de juiste kansen gegrepen worden, maar dan moeten de mensen om je heen daar wel voor openstaan.
Helaas staan anderen niet op die uitkijkpost en zien ze daardoor niet wat voor jou zo logisch en duidelijk is. Hierdoor wordt er soms te laat gehandeld. Er ontstaan problemen die voorkomen hadden kunnen worden als jij de ruimte had gekregen om er iets aan te doen. Dit maakt dat deze gave soms eerder als een vloek ervaren wordt.
In mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ omschrijf ik dat in het profiel van de voorspeller. Misschien herken jij je daar ook wel in:
“De voorspeller heeft de gave om te zien hoe iets kan worden. Hij heeft een enorme verbeeldingskracht. Daar waar anderen nog met de voeten in de klei staan, staat de voorspeller al midden in het prachtige kasteel dat nog gebouwd moet worden. Als voorspeller loop je regelmatig stappen voor op de meeste mensen om je heen. Je ziet de grootste potentie in bedrijven en mensen, maar onderschat vaak ook hoeveel tijd er nodig is om bepaalde plannen en ideeën te verwezenlijken. Je ziet een mooi en inspirerend toekomstbeeld voor je, maar je raakt daardoor ook gefrustreerd als het allemaal niet opschiet en je voelt je teleurgesteld in de samenwerking met anderen die jouw tempo niet bij kunnen houden.
Als voorspeller leef je voor een deel in de toekomst. Die toekomst is in zekere zin een fantasiewereld. Dit brengt de valkuil met zich mee dat je het contact met de realiteit verliest. Wat voor jou zo duidelijk zichtbaar is, is dat voor anderen niet. Daardoor kun je niet altijd uitleggen wat je precies bedoelt. Je vindt het vaak ook moeilijk te bevatten waarom anderen niet zien wat voor jou zo zichtbaar is. Je kunt dit vergelijken met het leggen van een puzzel waarbij jij het eindplaatje in handen hebt en de ander alleen nog maar een paar losse stukjes ziet. De ander kan jouw kennis niet in dezelfde context plaatsen en het lijkt alsof jullie beiden een geheel andere puzzel aan het leggen zijn.”
Het is belangrijk voor jou als Voorspeller om je te realiseren dat anderen oprecht niet zien wat jij ziet. Het is soms zelf zo dat jij keihard roept ‘Iceberg right ahead’ en dat de mensen om je heen dan een beetje verward beginnen te kijken en vragen: ‘Wat is een ijsberg dan?’. Dat vraagt van jou als Voorspeller dat je mensen mee kunt nemen in jouw visie in zienswijze. Het vraagt soms om een klein beetje geduld ;). En om ervoor te zorgen dat je niet af en toe moe wordt van het uitleggen, is het nodig dat je in contact treedt met andere Voorspellers die snappen hoe jij bedraad bent.
Wil je meer weten over de Voorspeller? Of over de andere drie profielen: de Onderzoeker, de Vormer en de Strijder, zodat je de bijbehorende valkuilen kunt gaan herkennen en juist meer jouw unieke gaven kunt benutten? Lees dan mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’.
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 45
Fantasten, helderzienden, magische denkers, autisten, narcisten… gratis! Dank voor het vermaak! Met hoogbegaafdheid heeft het niks te maken…
Juist deze week, kreeg ik een verschrikkelijke reactie van een buurtgenoot, die ik al 27 jaar ken, en ik liep in shock terug naar huis. Ik ben niet alleen, net als jullie schijnbaar hoogbegaafd, maar ook sinds mijn geboorte helderziend, helder wetend, helder ruikend, en heb de enorme gave ver de toekomst in te mogen kijken, zo nu en dan. Ik plaats dit wel eens op facebook en alles komt uit. Ik heb dan ook een boek geschreven. Maar daar gaat het nu niet om. Het gaat om de heftige en soms zeer lelijke reacties, wanneer ik herhaaldelijk aan “de bel” trek en alarm sla omdat er dingen ernstig mis dreigen te gaan, en dat daar gezamenlijk wat aan gedaan moet worden om erger te voorkomen.
Ik heb allang begrepen dat ik vaak moet loslaten, mensen maar “aan zichzelf moet teruggeven”, en aanzien hoe alles in de soep loopt.
Ik geloof dat velen van ons vaak het gevoel hebben er helemaal alleen voor te staan. Daarom is het enorm belangrijk, je vrienden te koesteren, die van jou houden zoals je bent. Zij houden van je omdat je hen een luisterend oor geeft en vaak sublieme adviezen! Dan kan je weer trots op jezelf zijn, en ook van jezelf houden zoals je bent.
Zelfvertrouwen is trouw zijn aan jezelf.
Catharina.
In deze situatie herken ik mijzelf zo. In mijn relatie vind ik dit erg lastig. Omdat de beslissingen zo dicht bij je staan. Ben ik constant op zoek naar stukjes loslaten en accepteren dat de ander niet zover is. Ik krijg zoveel stress van het willen oplossen wat niet lukt omdat je ook rekening moet houden met mijn partner, kinderen en omgeving. Mits ik er voor kies het alleen te doen. Dat wil ik ook niet dus zal ik veel moeten loslaten en accepteren dat het is wat het is. Door dit toch samen te doen levert dit mij ook veel inzicht en leermomenten. Ook voor mijn omgeving.
Hoi!
De vloek van de voorspeller, fantastisch omschreven, dat is mijn realiteit. Op het werk stoort me dit niet zo hard, ik heb het meest last van de vloek op het relatievlak. Je zit in een relatie, waar je je goed in voelt, en als het aan jou lag bleef die relatie nog jaren zo verder gaan. Maar op een bepaald moment, soms maar een zin , een woord, een blik in haar/zijn ogen, besef je dat er iets gaande is, en kun je het verdere verloop van de relatie voor je zien, tot aan het pijnlijke einde. Vaak wordt de voorspelling nog aangevuld door gesprekken, gebeurtenissen, snippets uit de voorbije weken, maanden vd relatie en klopt het gruwelplaatje. En dan maar passioneel hopen dat je er dit keer kilometers naast, maar tevergeefs. Wanneer de gave een vloek wordt.
Dankjewel voor je reactie Kevin, inderdaad kan dit op allerlei fronten worden toegepast. In ieder geval sterkte voor nu.
Mja, relaties zijn moeilijk. Ik heb een mooie houding gehoord van Fleur Van Groningen waarin ze – als ik het goed parafraseer – vooral dankbaar is dat ze samen met haar partner kan groeien en dankbaar is dat ze tijd met hem kan delen. Dat is een heel andere houding dan allerlei zaken van je partner verwachten. nu nog de kunst om een partner te vinden die er ook zo over denkt.
Hai Kevin, een keer raden waarom ik bewust ervoor gekozen heb om geen relatie meer aan te gaan……
Ik heb in mijn leven al veel dingen zien aankomen en voorspeld, maar kon dat niet voorkomen, omdat ik geen macht had en nog steeds niet heb.
Ook heb ik inzake de oorlog in de Oekraïne voorspeld wat de gevolgen zouden zijn van sancties van het westen en het feit dat de president van de Oekraïne (Zelensky) zich niet direct wilde overgeven toen de oorlog begon.
Het gevolg: tienduizenden doden (veel kinderen!) en paniekmaatregelen in Nederland om de onschuldige burger te redden van inflatie en hoge energieprijzen als gevolg van sancties die helemaal niet nodig waren geweest….
Bedankt voor je reactie Vinzent.
Ik denk dat je met geconcentreerde macht de problemen ook niet kan oplossen of voorkomen eerlijkgezegd. Ik vond verlicht despotisme altijd de minst slechte van de verlichtingsideeën voor bestuur, maar de geur (stank) van dictatuur is dan nooit veraf, lijkt mij. Samenwerking duurt het langst en er zit altijd wel ook een bepaalde schoonheid aan falen. Griekse tragedie. Maar daarna proberen we het dan weer beter te doen. dat vereist nederigheid en verbinding en gedeelde verantwoordelijkheid. Het streven daarnaar lijkt mij al een mooi begin.
Eerst en vooral bied ik jullie allemaal m’n oprechte excuses voor het feit dat jullie deze vervelende opmerking van me misschien niet meteen hadden zien aankomen: met lede ogen heb ik namelijk moeten vaststellen, dat de naam van de Griekse godin Cassandra hier nog steeds niet is gevallen. Persoonlijk vind ik dat een héél slecht teken aan de wand! ;-P
Author
Die kende ik nog helemaal niet. Dank voor de tip Yves!
Idem, thx!
Godin?
Jaren terug heb ik een keer mijn goeie baan ervoor opgegeven: degenen die de brandjes blusten werden in het zonnetje gezet en kregen een bonus, degenen die de brandjes wisten te voorkomen bleven in de anonimiteit. Daar had ik genoeg van, maar het was wel een les die ik mijn verdere loopbaan heb meegenomen.
Laat het maar even een beetje misgaan (ofschoon dat tegen mijn natuur ingaat). En als de brand zich echt aandient en er paniek uitbreekt, heb ik al lang en veel nagedacht over wat er dan moet (had moeten) gebeuren. En dan ineens kom je in beeld en wordt er naar je geluisterd. Ik moest er echt aan wennen dat het zo werkt, maar heb het vele keren ervaren.
Erg herkenbaar!
Het is heel verleidelijk om alles wat je ziet op te lossen en om alles om je heen beter te maken. Dat is een valkuil voor veel hoogbegaafden. Maar om jezelf niet in een lastige situatie van demotivatie te brengen, bedenk dan: Maar niet alles is van jou. Het is belangrijk dat je leert wat voor jou prioriteit heeft en wat je beter aan een ander over kunt laten. Soms betekent dit dat dingen anders worden gedaan dan zoals jij het zou doen. Maar als jij je de hele dag alles op je neemt, dan loop je over van het werk en put je jezelf volledig uit. Daar heeft uiteindelijk ook niemand wat aan en zoals je schrijft, niemand die het ziet en er komt dus ook geen oplossing voor omdat jij het wel oplost.
Kaart structurele problemen aan die steeds zorgen voor brandjes. In plaats van deze steeds snel op te lossen, is het nodig dat leidinggevenden of collega’s eerst zien dat het inderdaad speelt. Als jij, voordat iemand het in de gaten heeft, al de brandjes geblust hebt, dan gaat niemand denken dat er echt iets veranderd moet worden. Daarmee houd je de ongewenste situatie voor jezelf in stand.
Een goed raad, bedankt Demelza.
Ik denk dat je als HB-er je al vaak veel eerder ziet wat zich van de ijsberg -onder- water bevindt, terwijl de mensen om je heen het ding zelf nog niet eens zien of, als ze hem wel zien, zich druk maken over de top en zich niet realiseren dat het gedeelte dat onzichtbaar is in de diepte veel gevaarlijker is. Mensen daarvan overtuigen is een moeizaam en frustrerend karwei. Ik moet echt heel bewust geduld inzetten om dat uit te leggen aan mijn gesprekspartners. Het is dan heerlijk en een opluchting als je een conversatie voert van tijd tot tijd met iemand die het wel snapt.
Mooi dat je dit schrijft Anna, dat zeg ik zelf namelijk ook vaak, wanneer je aan bovenkant van de ijsberg werkt, blijft de onderkant veel gevaarlijker.
Mijn lijf straf….dingen van te voren aan zien komen in allerlij dagelijkse situaties.mensen het uitleggen. En niet luisteren..ook heb ik het probleem dat waneer ik in gesprekken ben met mensen ik vaak van te voren weet wat ze gaan zeggen en ik dan zo gretig ben dat ik ze half verwegen al onder breek met mijn antworden.(een te kort koming aan mijn kant ) het komt meestal uit .met de jaren word het wat minder omdat ik het slachtoffer ben van mijn eigen vooruitziende blik ..en het ziet als een burden een straf dus….erg frustrerend
Dankjewel voor het delen David.
Haha inderdaad !
Niets als last met voorspellen gehad !
” doe dat niet want…” en even later kijken ze allen in je richting ” hoe kon je dat weten ? ” Gewoon weten .
sedert ik die zaken voor had dacht ik dat ik gek was. ik dacht dat ik behekst was zelfs terwijl er in wezen altijd wel iets rationeel te verklaren is.
en dan nog … zo accuraat en gedetailleerd dat het zelfs eng werd voor mezelf en ik nog steeds ergens met sceptische , kritische houding naar mezelf kijk. het gevoel hebben dat je ongeluk brengt en zo verder.
Mensen nemen doorgaans niet veel meer voor serieus als je hen waarschuwingen geeft dat er wat kan gebeuren.
Je bedoelt het goed maar niet altijd en overal is je bemoeienis gewaardeerd.
hen dan ook zien mislukken geeft het gevoel alsof je zelf gefaald hebt.
Bedankt weer Adrienne ! Je bent een topper !
Dankjewel Vicky voor je fijne reactie.
The only way out.. is going within.
Helaas maar al te herkenbaar, ikzelf 12 ambachten 13 ongelukken, ben verstrikt in de (on)oplosbare globale ijsbergen. (Zolang die er nog zijn) Werk gaat eigenlijk alleen nog maar over geld…
Precies!
Fijn dat je reageert.
Zelfs al leg je het uit, met alle geduld van de wereld en in steeds makkelijker te begrijpen woorden en voorbeelden, dan nog kunnen of willen ze niet luisteren.
Want leidinggevenden hebben het er gewoon niet zo op, dat ze iets moeten aannemen van iemand die lager staat.
Zeker niet als ze eigenlijk wel doorhebben dat wat je zegt wel eens heel waar kan zijn.
Achteraf toegeven dat je “gelijk” had of het goed gezien hebt, is voor hun gezichtsverlies.
Het is vaak juist het Ego wat het zo lastig maakt, niet of je iets goed kan uitleggen of wel of geen geduld hebt om het uit te leggen.
🙏❤️
Heel herkenbaar, van die leidinggevenden die niet kunnen/willen aanvaarden wat je aanbrengt en de collega’s al zeker niet… en dan 2 jaar later moeten toegeven dat je gelijk had en dat je informatie net was wat ze nodig hadden… Ik kan in zo’n omgeving niet werken, heel frustrerend en demotiverend allemaal.
Fijn dat je reageert Xandra.
Misschien wordt er dan naar een man beter geluisterd dan naar een vrouw?
Ik ben nu 64 en diverse maken overspannen thuis gezeten, paniekaanvallen gehad en ga maar door. Omdat ik me steeds kleiner begon te voelen en een fantast door de reacties om me heen. Niet alleen op het werk maar ook in mn familie. En als er dan toch de koers werd gevaren die ik had genoemd dan dachten ze dat zij het hadden bedacht maar ik had het aangegeven en werd opzij geschoven. Soms heb ik het gevoel van een verpest leven, bv nu ik dit schrijf, maar gelukkig sta ik er nu meestal wel boven.
Het vervelendste is idd, nu ook met mn vriend, dat de ander zo goed kan uitleggen waarom die het afwijst, en ik nauwelijks een verklaring kan benoemen. Bv als we het hebben over de wereld zoals het nu momenteel gaat
Roos, wat jij schrijft is allemaal heel herkenbaar voor mij. Ik ben 67 en heb dezelfde ervaringen. Soms denk ik: “Het is te laat om nog op een andere manier verder te leven (en dus eindelijk te leren genieten)”. Maar het is nooit te laat hoor!”
Wees jezelf, blijf bij je eigen gevoel. Voor mij werkt het!!
I
Je hebt zeker geen verpest leven Roos, wij geloven bij Gifted People dat ieder mens geboren is met zijn eigen unieke gaven om iets toe te kunnen voegen aan de wereld en dat ieder mens uniek en waardevol is om die gave. Soms moeten we nog even onze eigen gave (onze blauwdruk) herkennen, maar je bent precies goed zoals je bent om iets bijzonders toe te kunnen voegen aan onze samenleving.
Dag Roos, hm, je laten omringen door de “goede” mensen. Hier ben je aan het juiste adres ;-).
M’n manager zei me ooit : “Koen, jij denkt direct van A naar Z. Andere mensen willen ook naar B en C, fouten maken, zelf ontdekken.”
Op 23 jaar aan m’n 10e werkgever toe. Ik kan niet blijven uitleggen waarom gebeurt wat er gebeurt omdat Z het einddoel zal zijn , en B en C redundant.
Precies, dat komt omdat je als hoogbegaafde vaak het totaal plaatje ziet.
Wow, dit is zo herkenbaar. Niet normaal.
Ik had een baas die me zei, ongelofelijk hoe juist jij altijd zit.
De andere managers vonden me een bemoeial en betweter. Maar steeds kwam het verhaal dat ik schetste uit.
Op den duur werd ik nergens meer bij betrokken en heb ik een ander werk gezocht.
Dat is jammer, want het is juist zo waardevol om daar dan ook mee aan de slag te gaan. Ik hoop dat je nu ergens werkt waar je helemaal op je plek zit.
Herkenbaar…
Ik zeg wel eens gekscherend dat ik te vroeg geboren ben als mensen me niet direct begrijpen…
Het blijft een lastig traject als je mensen langzaam uitleg in kleine stapjes moet geven terwijl je zelf snel en in grote stappen denkt.
Dat is het ook, omdat je vaak ook denkt hoe kan het dat je dit niet ziet, maar niet iedereen kan wat jij kunt en ziet wat jij ziet. Erkennen voor jezelf waar jij goed in bent, en dat niet iedereen kan wat jij kunt, is enorm belangrijk. Je kunt namelijk hierdoor realistischere verwachtingen ontwikkelen en ook aan anderen beter uitleggen waar ze jou het beste voor kunnen vragen. Dat maakt het samenwerken met anderen al een stuk prettiger. Bovendien draagt het positief bij aan jouw zelfvertrouwen.
Wat mij het meest benauwd is dat ik vaak maar op de hoogte gebracht wordt van de helft van plannen.
Omdat ik toch wel bekend sta als een persoon met een ´ helicopter view´, gaat men er blijkbaar vanuit dat ik zelf het plaatje wel compleet kan krijgen.
Daardoor zie ik een toekomst die op meer gebaseerd is dan die ´fantasiewereld´, het kost me daardoor veel moeite om de ander elke keer ´een stapje voor te blijven´.
Misschien Niels heb je iets aan dit blog, dat gaat speciaal over werk: https://giftedpeople.eu/hoe-creeer-je-werk-dat-bij-je-past/ en ben je ook bekend met het gratis E-book over werk? Deze kun je downloaden op de website.
Hm, was dat aan mij gericht?
Het boek is nog onderweg per post, dus heb het nog niet kunnen lezen, haha.
Nee, heel fijn om deze zeer herkenbare situaties heel helder uitgelegd te krijgen.
En fijn om te weten dat er mensen zijn die met deze situaties kunnen omgaan en de oorzaken en mechanismen uitleggen aan anderen.
En je weet, exponentiêle groei lijkt in het begin traag te gaan ;-).
Keep up the good work.
Groeten
Koenraad
Dankjewel Koenraad, fijn dat je reageert.