Vanwege het hoog leggen van de lat heb ik tijdens mijn studie en later in mijn werkende leven best wat momenten gehad waarin ik iets meer deed dan wat de bedoeling was. Daar kwam ik dan achter op het moment dat ik het inleverde of opleverde en mensen mij verbaasd aankeken. Soms kreeg ik zelfs de opmerking ‘Nou, dit heb ik nog nooit meegemaakt’.
Aan de ene kant vond ik dat best leuk omdat ik graag net dat extra stapje zet, omdat ik graag doe wat anderen niet doen. Maar aan de andere kant vond ik het soms ook ongemakkelijk. Ik merkte dat mensen om mij heen daar ook niet altijd heel prettig op reageerde. Soms maakte het jaloezie los wat het weer moeilijker maakte voor mij om de aansluiting te vinden. Op die momenten was het alsof ik moest kiezen. Of onderdeel zijn van de groep, erbij horen, of doen wat mij natuurlijk afging.
De uitschieters
In de afgelopen blogs hebben we het hoofdkenmerk ‘intens’ verder uitgelicht. Een uiting van het intens-zijn, is dat van de “te’s”, zoals het te druk zijn, te perfectionistisch, te gevoelig, etc. In de komende blogs gaan we verder in op het hoofdkenmerk ‘snel’ waaronder de bovengemiddelde intelligentie en potentie geschaald kan worden. Deze twee hebben de overlapping dat ze uitschieters meebrengen.
Van uitschieters vinden we nogal wat in onze Nederlandse samenleving. ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Het is dan ook niet raar dat je als hoogbegaafde al op jonge leeftijd instinctief aanleert om niet je hoofd boven het maaiveld uit te steken. Om binnen de lijntjes te kleuren. We willen namelijk graag de connectie kunnen maken met andere mensen en opvallen in wat jou anders maakt, is dan niet altijd de juiste aanpak. Als gevolg ga je de unieke gaven en zienswijze die jij hebt proberen te verbloemen en verbergen in plaats van dat je ze verder gaat ontwikkelen.
Jouw rol ligt in wat jou jou maakt
Belangrijk om te benadrukken, is dat je als hoogbegaafde niet in alles beter bent. Dat is ook niet waar hoogbegaafdheid voor staat. Er zijn dan ook genoeg dingen waar jij niet in excelleert en waar anderen tien keer beter in zijn. Maar, er zijn ook dingen waar jij wel uitzonderlijk bedreven in bent. Er zijn dingen die jij kunt en die niemand anders kan. Jij hebt gaven, kwaliteiten en eigenschappen waarmee je boven het gemiddelde, boven de middenmoot uitsteekt.
Je kunt ervoor kiezen om daarnaar te leven en dat wat jou jou maakt, dat wat jou uitzonderlijk maakt te gaan inzetten. Dat is in eerste instantie niet de makkelijke weg. Mensen gaan er wat van vinden. Je vertellen dat je te veel doet of bent en je proberen terug te duwen in het comfortabele gemiddelde. Wanneer jij vervolgens probeert te conformeren aan de norm, de maatstaf die je om je heen ziet en die wordt opgelegd, doe je op de eerste plaats jezelf tekort. Juist in de ontwikkeling van jouw unieke gaven, ligt namelijk de groei die voor jou van levensbelang is. Bovendien vind je geluk en zingeving in het kunnen doen van waar jij bovengemiddeld bedreven in bent.
Op de tweede plaats is onze samenleving niet gebaat bij mensen die allemaal op dezelfde wijze handelen. Juist dat wat jou anders maakt, juist jouw uitschieters zorgen ervoor dat jij een unieke rol kunt vervullen en daarmee waarde kunt toevoegen aan de wereld om je heen. Dit hoeft niet per se groots te zijn of op niveau van de wereld redden. Het maakt ook niet uit hoe groot of klein het is wat je doet, het gaat erom dat je het doet.
Wat kun je doen?
Ontdek waar jij in uitsteekt. Waar ben jij bovengemiddeld bedreven in? Waar zitten bij jou de uitschieters? Waar vragen mensen jou vaak voor? Waarvan weet jij eigenlijk zelf wel dat je er heel goed in bent? Als je niet weet wat dit is voor jou, vraag het dan aan mensen om je heen. Zij zien vaak beter waar jij bedreven in bent dan jij. Voor jezelf voelt het al vaak snel vanzelfsprekend. Denk vervolgens na over waar jouw unieke gaven tot hun recht kunnen komen. Wat betekent het voor de stappen die je nu te zetten hebt?
Realiseer je daarnaast dat wanneer je boven het maaiveld gaat uitsteken er sowieso reactie op gaat komen. Sommige reacties zijn leuk, andere reacties zijn minder. Maar als je de reacties van andere mensen jou laat beïnvloeden in het wel of niet doen van de dingen die jij te doen hebt, dan leef je een leven in terughoudendheid en op de rem. Dan ga je nooit ontdekken waar jij allemaal tot in staat bent en jouw rol en plek in deze wereld niet vinden en niet kunnen innemen. Realiseer je vooral dat als je later terugkijkt op je leven, je niet de conclusie wilt trekken dat je steeds net niet gedaan hebt wat klopte voor jou omdat je bang was voor wat anderen ervan vonden.
Weet ook dat het veel makkelijker is voor andere mensen om iets van jou te vinden, maar dat jij al 1-0 voorstaat als jij daadwerkelijk in de arena staat. In de woorden van Theodore Roosevelt: “It is not the critic who counts; not the man who points out how the strong man stumbles, or where the doer of deeds could have done them better. The credit belongs to the man who is actually in the arena, whose face is marred by dust and sweat and blood; who strives valiantly; who errs, who comes short again and again, because there is no effort without error and shortcoming; but who does actually strive to do the deeds; who knows great enthusiasms, the great devotions; who spends himself in a worthy cause; who at the best knows in the end the triumph of high achievement, and who at the worst, if he fails, at least fails while daring greatly, so that his place shall never be with those cold and timid souls who neither know victory nor defeat.”
En weet dat als jij echt gaat staan voor wie jij bent en wat jij kunt, je uiteindelijk juist de mensen gaat aantrekken die dat in jou waarderen en je steunen in de weg die jij te gaan hebt.
—
Heb jij het gevoel dat jij jezelf nog te veel inhoudt om niet boven het maaiveld uit te steken? En zo ja, wat ga je dan nu anders doen? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Comments 20
Dankjewel Adrienne, voor weer een aansprekende blog.
Ook de reacties zijn weer zéér herkenbaar.
Uit iedere reactie blijkt dat creatiever of anders denken dan de massa meestal ondergewaardeerd of zelfs helemaal niet gewaardeerd wordt, helaas.
Zelf ondervind ik daar (met name in school en werksituaties) al mijn hele leven hinder van, wat (nog steeds) ondermijnend is voor mijn mentale en fysieke gezondheid.
Maar toch… ik ben een doorzetter en positieveling dus heb nog altijd 100% vertrouwen in mijzelf hier goed uit te komen. Het prettige ervan is dat ik mij geestelijk vrijwel onafhankelijk ben gaan voelen tov de mening van anderen. Op de goede weg dus.
Jouw blogs en de reacties zijn daarbij een prima ondersteuning!
Zeer herkenbaar, alles…
Ik ben net begonnen om de puzzelstukjes op de juiste plaats te gaan leggen.
Wat mij ook boeit, en misschien idee voor nieuw topic;
Wat zijn jullie ervaringen mbt hoogbegaafdheid en (liefdes)relaties?
Ik merk dat dit ook een hele moeilijke weg kan zijn , ik ben bijna 54 en terugkijkend op de problemen in mijn langdurige relaties zie ik nu de verbanden met hoogbegaafdheid.
Iets voor een topic Adrienne?
Groet Karin
ik bedacht me laatst ineens in het engels de zin die het perfect weergeeft:
‘The fear of being outstanding comes from the fear of standing out.”
Nog zo eentje, een filmquote: ‘never let the fear of striking out, keep you from playing the game’
Zo herkenbaar. Bij mij was het vooral het zinnetje ‘wat moeten de mensen wel niet van je denken’ dat het hem deed. Ik probeer nu echt te zoeken naar de dingen die mij mij maken en niet waarvan anderen denken dat ik moet doen of goed in ben. Ik ben ik en niet jij. Tot nu toe nog geen resultaat op werkvlak, maar ik ben een doorzetter, dus ik kom er wel, one way or another
Hoi Adrienne,
Jouw tekst is op dit moment een inspiratie voor mij: ik wil de volgende stap te maken!
Het aanpassen brengt mij niets dan frustratie. En nu ik na 2 maanden bij weer een andere werkgever wederom ervaar dat anders en verder denken niet gewaardeerd wordt, ook al zag men dat tijdens het sollicitatiegesprek als meerwaarde, ga ik daarom ontslag nemen.
Het is tijd om voor mijzelf te kiezen en een andere werkomgeving te zoeken. Een omgeving waar men meer wil! Ik wil NU staan voor wie ik ben en wat ik wil. Mijn leven zal er alleen maar beter op worden. En wat ben ik daar aan toe!
Als je iets goed kunt, ben je een uitslover. En als je niets kunt, ben je een loser. kortom,je kunt het nooit goed doen bij iedereen en dat moet je vooral ook niet willen. maar toen ik jong was, deed me dat veel verdriet. zo ben ik een nerveus type maar als ik voor een groep moet spreken, dus helemaal niet. dat vonden klasgenoten op de basisschool maar vreemd. dat ik zomaar voor de hele groep uit de losse pols een gaaf verhaal kon houden terwijl als ik met gym, mijn slechtste vak, een oefening moest doen, ik van ellende al zowat omviel.
nog niet zolang terug: was ik vrijwillig speaker met microfoon bij een sportevenement met honderden sportertjes en hun ouders. een goed verslag, kreeg het publiek enthousiast en maakte nog grappen ook. wat vonden medeleden van de club, vooral mannen? dat ik niet zo in die microfoon moest gillen want ze konden me om de hoek horen. he hallo waar is een mic voor bedoeld…? na 2 x stotteren en verdrietig worden, heb ik gezegd: gaaf dat jij het beter kunt, volgend jaar doe jij het! nou, de angsthazen liepen meteen weg. grappen maken, dat mag ook niet namelijk. ja, als kind, als vrolijke clown, als simpele ziel. niet als intelligent persoon en al helemaal niet als vrouw. dat vinden veel mensen niet kunnen.
Zoals die zure collega die zei: Jeanette, het hoeft niet altijd leuk te zijn! ik dacht ga ik je slaan, ga ik huilen of loop ik gewoon weg. toen vond ik haar ineens heel sneu, blijkbaar had zij geen lol in haar werk. Dus ik vroeg ‘Neeee? echt waar niet? Goeie tip maar ik vind eigenlijk dat je nooit genoeg lol kunt hebben. Dus ik ga ermee door.’ Wat ik ook gedaan heb.
Ze heeft nooit meer tegen me gesproken.
Te leuk, te intens plezier hebben, dat maakt mensen verlegen. Want zij herkennen dat niet.
Anderzijds, ik kan ook goed schrijven. en dat vinden mensen meestal prima. daarop krijg ik zelden negatieve reacties.
Mensen vinden mij ook creatief. Dat vind ik zelf helemaal niet. Of ik mee wil brainstormen. natuurlijk! tot het moment dat de groep verwacht dat je die invallen en gekkigheid ook gaat uitvoeren. Nou, daar heb ik dus niets mee. Pfff, je wilt toch ideetjes horen? Doe het verder zelf. Daarom houd ik leuke ideeen meestal voor me. Of zou ik direct duidelijk moeten maken dat bedenken en uitvoeren voor mij niet per se in 1 hand hoeven te liggen?
Dag Adrienne,
Tja, wat voor mij normaal was, werd en wordt door anderen nogal eens als “over the top” gekenschetst. Soms word ik als een uitslover gezien. Maar ik ben in mijn goede doen als ik tot het gaatje kan gaan. Toen ik nog in dienstverband werkte deed ik vaak meer dan nodig en wilde ik me ook blijven ontwikkelen. En ook: het werd me niet altijd in dank afgenomen als ik iemand anders’ zwartwit-gedachte nuanceerde, omdat ik nu eenmaal altijd iets van zoveel mogelijk kanten belicht. Ik was dan verdacht.
Nu ben ik zelfstandige en geef workshops. Ik ben nu mijn eigen norm en ik geniet intens wanneer in zo’n workshop alles op z’n plek valt. Inhoudelijk, sociaal, organisatorisch. De grote lijnen, zowel als de details overzien, in concepten denken en dit praktisch vertalen, het is iets waar ik graag mee jongleer, met oog voor de mens. Ik word nog steeds weleens teruggefloten, maar gelukkig ook regelmatig bevestigd. En het levert me nieuwe opdrachten op.
Author
Fijn dat je reageert Grady, dankjewel daarvoor. Geweldig dat jij zo je eigen pad kunt belopen door workshops te geven en dat daarbij alles op zijn plek valt voor je. Dankjewel voor het delen.
Vooral wat je aangeeft over hoe anderen er moeite mee hadden is heel herkenbaar, letterlijk klappen gehad van klasgenoten op voortgezet want ik spijbelde zoveel dat de onderwijs-inspectie kind aan huis was en sommige docenten niet wisten wie ik was als ik wel opdook voor een toets, maar haalde alsnog de hoogste cijfers van de school en daar hadden verschillende mensen van hoog tot laag een probleem mee.
(Leraren slaan je natuurlijk niet maar gaan ergens anders staan roken als je klasgenoten je komen halen.)
Zelfde op universiteit ondanks dat ik hoopte dat dit juist de wereld was waarin je mocht excelleren, niet fysiek hoor maar er bestond wel degelijk een pikorde. (Heb dan ook geen vrienden gemaakt op uni zoals je vaak leest wat mensen doen in hun tijd als student en uitnodigingen voor een reunie o.i.d. gaan linea recta in het oud papier. Drink alleen nog minimaal 1X per jaar koffie met de bijzonder hoogleraar die me begeleide indertijd de rest wens ik al het beste toe maar hoef ze nooit meer te zien.)
Loondienst was ook een tragedie want je moet op het tempo van de afdeling werken en het feit dat management me werk van collegas toeschoof om na te kijken…Nou daar maak je geen vrienden mee, je bent het schoothondje van management of erger.
Nu ik voor mezelf werk kan het me (eindelijk) geen donder meer schelen wat mensen denken of vinden, kan nu in mijn eigen tempo werken en cliënten zijn tevreden met mijn werk en dragen weer nieuwe aan.
Speel het spel keihard en medogenloos maar ga niet liegen over de concurent o.i.d. en ben dan wel lid van een OV maar dat is meer voor de formaliteit of ik kom de boel op stelten zetten d.m.v. idiote drink spelletjes want het is toch de VrijMibo ?
Verkopen heb ik wel moeten leren maar dat is iets wat veel beginnende ondernemers moeten schijnbaar.
Author
Bedankt voor je reactie. Fijn dat je nu voor jezelf kunt werken en op jouw tempo je werk kunt aanpassen. Het is een waardevol compliment dat andere cliënten weer voor nieuwe zorgen. Bedankt voor het delen.
Wat heb ik toch veel aan de blogs elke week! Dank!
Ja, ik heb vriendinnen en familie verloren omdat men vond dat ik TE was, te snel, te intens, te enthousiast, te leergierig en Te veel verdiende…ik heb lange tijd inderdaad zelfs fysieke klachten gehad mogelijk zelfs als excuus om maar niet meer boven het maaiveld uit te steken. Daar komt nu stap voor stap weer evrandering in, mede dankzij deze blogs.
Author
Dankjewel Hilda, heel waardevol om dit te lezen en dat je dit met mij wil delen.
Pffff ? Ik durf niet eens tegen mensen te zeggen wat mijn iq is en hoe ik dingen filter, aanpak, beleef, verwerk en aanvoel. Als ik dus iets aanga ga ik 100% en ervaar vaak de verwondering maar ook de irritatie en tegenstand. Reden voor mij om in mijn bubbel te blijven en mijn kop redelijk veilig boven het maaiveld uit te kunnen steken, zonder dat mensen het gevoel hebben dat ik ze het erin wil wrijven dat ik sneller, slimmer enz enz ben. Mensen zien mij vooral gewoon als een beetje extra in alles wat ik doe en wijten het aan mijn karakter. Prima denk ik dan.
Author
Fijn dat je reageert, lastig is het soms hè, maar heel goed dat je het naast je neer kunt leggen. Dankjewel voor je reactie.
In mijn jeugd heb ik veel strijd moeten leveren om te mogen zijn wie ik ben. Ik werd als lastig en verdomd koppig ervaren. Nu, ruim 50 jaar later, ben ik blij dat ik steeds gedaan heb wat ik vond dat ik moest doen. Vegetarisch worden op mijn 16e, plastic tasjes weigeren in de supermarkt en winkels, met als resultaat slaande ruzie met bedrijfsleiders, me niet opmaken, niet shoppen, geen onnodige spullen kopen enz.enz. Het heeft me veel vriendschappen gekost. Ik ben een uitzondering in het hoveniersvak, als vrouw en als milieubewuste hovenier. Ik ga voor de plant, niet voor de klant. Ook hierbij kost het me klanten, maar levert het ook klanten op die mijn werkwijze waarderen en juist voor mij kiezen. Ik ben dit jaar de duurzaamste hovenier van Nederland geworden en dat is allemaal het gevolg van dat ik vol ben blijven houden waar ik goed in ben, hoeveel strijd het ook allemaal gekost heeft. Ik word als gevolg daarvan nu meer gehoord en gewaardeerd, terwijl ik echt niets anders vertel dan voor die tijd. Ik heb veel geleerd door de constante strijd die ik heb moeten voeren, maar het levert uiteindelijk wel wat op. Ik ga door.
Goed zo Tinka, een voorbeeld voor vele.
Author
Gefeliciteerd wat een mooi resultaat heb je behaald! Het heeft je zo te lezen ook heel veel gekost maar je hebt je gehouden aan jouw waarden en wat voor jou belangrijk is! Dankjewel dat je dit met ons deelt.
Hoi Adrienne, hoe toepasselijk en waar. Dat is idd nog steeds een lastig stukje, dat je anders bent dat weet je, en het dan te doen……. Bedankt voor je berichtje, en idd ik moet er iets mee
Author
Dankjewel Anita. Fijn dat je reageert.