Hoogbegaafdheid, een last of een gave?

Als hoogbegaafde ben je anders, intenser en sneller dan de meeste mensen om je heen.

Je merkt bijvoorbeeld dat anderen jou vaak ‘lastig’ vinden en ‘te veel’ van iets (te druk, te emotioneel, te kritisch, te betweterig, te perfectionistisch, te gevoelig, etc.). Soms kun je gaan geloven dat er iets mis is met je.

Of je past je altijd maar aan. Misschien zelfs al zo lang dat je niet meer weet wie jij bent zonder je masker en je ook jezelf niet meer durft te zijn of laten zien.

Als je weinig gelijkgestemden om je heen hebt, kun je je als hoogbegaafde daarnaast echt eenzaam gaan voelen. Je mist met de mensen om je heen een intellectuele klik, zij hebben het vooral over koetjes en kalfjes en je merkt dat ze jou niet kunnen volgen omdat jij steeds al tien stappen verder bent.

Als je hier herkenning in vindt, zul je jouw (mogelijke) hoogbegaafdheid eerder als een last ervaren.

Maar hoogbegaafdheid kan juist iets heel moois zijn en toevoegen aan je leven. En zodra je jouw unieke gaven gaat inzetten, zul je ervaren dat het superleuk is dat jij kunt wat je kunt en hoeveel waarde je daarmee kunt toevoegen aan de wereld en je eigen leven.