In de jaren na mijn HB-ontdekking lukte het me steeds beter om de omgevingen te kiezen die bij mij pasten. Een logisch gevolg, omdat ik veel tijd en energie investeerde in het mezelf beter leren kennen. Ik stopte bovendien met het investeren in dingen die niet werkten voor mij. En ik leerde steeds beter begrijpen wat de impact van hoogbegaafdheid was op mijn leven. Daardoor begon ik eindelijk te ervaren hoe goed het voelt om werk te doen wat klopt voor mij.
Ik deed mooi werk. Zinvol werk. Maar na een paar jaar voelde het weer een beetje als Groundhog Day. Ik had steeds minder het gevoel dat ik ergens naar op weg was. Het was meer doen van hetzelfde en dan morgen weer. Ik miste voor mezelf een richting, iets om naartoe te werken. En als gevolg haalde ik steeds minder voldoening uit mijn werk.
Zonder richting geen voldoening
Ik schrijf vaak over de reis die we maken. De reis met tussenstops waar we even uit de trein stappen omdat we op het tussenstation iets te leren hebben. Daar ontdekken of ontwikkelen we dan bepaalde kwaliteiten en inzichten die we nodig hebben voor de volgende stop. Maar op zo’n tussenstop is het niet de bedoeling dat je blijft hangen nadat je de lessen hebt geleerd. Het is namelijk geen eindstation.
Kenmerkend voor HB’ers is ook dat ze relatief snel ergens uitgeleerd zijn. Dat heeft een grote impact op het gevoel van zinvol bezig zijn. Het kan namelijk best zijn dat je op een goede plek zit waar er wordt voldaan aan veel van je werkvoorwaarden, maar dat je dan alsnog het gevoel krijgt dat er iets mist. Of zoals ik vaak hoor ‘Ik heb alles, maar geen voldoening’ en ‘Als dit het ook niet is, wat dan wel?’
Als ik dan een beetje doorvraag, merk ik al snel op dat het gebrek aan voldoening hand in hand gaat met het gebrek aan richting en de overtuiging dat je iets moet vinden voor altijd.
Het hebben van richting is een belangrijk onderdeel van voldoening. Dit geeft je het gevoel dat wat je doet bijdraagt aan iets, onderdeel is van iets. Alleen, richting is niet iets wat je in een middagje ontdekt. Het is een proces waar je mee aan de slag gaat. Iets wat onderweg ook kan veranderen omdat je meer leert over jezelf en jouw weg. Het is een proces van tot je eigen kern komen en tot de essentie van wat voor jou belangrijk is, zowel nu als over een paar jaar.
Door iets te hebben om naartoe te werken, ga je ook veel meer zien wat de lessen zijn die je te leren hebt op de plek waar je nu bent. En kun je de kwaliteiten die hoogbegaafdheid met zich meebrengt steeds beter gaan inzetten. Voldoening is in die zin meer dan iets wat je haalt uit wat je nu doet. Het is vooral de samenhang met waar je naar op weg bent.
Bijkomend voordeel, als je jouw richting helder hebt, wordt het maken van keuzes ook steeds makkelijker. Dan hoef je jezelf namelijk alleen nog maar af te vragen: ‘Draagt het bij, of leidt het me af van de weg die ik te gaan heb?’
Wat kun je doen?
Neem de tijd om voor jezelf alle onderdelen helder te maken die ik in de afgelopen blogs met je gedeeld hebt. Zorg dat je weet wie jij bent, wat hoogbegaafdheid voor jou betekent en waar je naar op weg wilt zijn. Dat noem ik ook wel je blauwdruk. Maak helder wat je wilt bereiken en realiseren. Wat wil je nog creëren, aan de wereld toevoegen? En waarom doe je wat je doet en wil je wat je wilt?
Accepteer dat je nog niet op een eindstation bent en maak steeds weer helder wat een fijne volgende tussenstop voor je is die past bij waar je naar op weg wilt zijn.
Ben je op zoek naar meer werkplezier en voldoening in je werk? Doe dan mee aan de gratis masterclass: ‘Hoe creëer je als hoogbegaafde meer plezier en voldoening in je werk?’
Heb jij voldoening in wat je doet en een duidelijke richting voor jezelf? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 11
Ik moet eerlijk bekennen dat ik vaak nog steeds het gevoel heb geen richting te hebben. Ik weet nooit of ik ergens ga blijven. Meestal ga ik na 1 jaar weer ergens anders heen. Bij mijn vorige baan in het Erasmus MC ben ik 2,5 jaar gebleven en toen was er een reorganisatie en werd alles ?onduidelijk. Dat was best jammer, omdat mijn werk in het ziekenhuis interessant was. Ook beperkt in wat ik mocht doen, maar wel interessant. Nu ben ik contractmanager en moet ik voor dossiers contracten doen, interne budgetten opstellen en over dit laatste ontstaat vaak discussie en confrontatie. Dat vind ik jammer. Ik zit niet graag tussen 2 uiterste energieen in.?
O ja, heel herkenbaar die reis. En iedere keer is het weer een uitdaging om weer op die trein te stappen naar het volgende station. Daarbij komt ook dat ik wel eens op het perron sta en dat die trein niet schijnt te willen komen. Maar sinds kort weer lekker in de flow en heb ik weer een mooie bestemming voor de boeg.
Fijn dat je reageert, ja, soms zitten er echt uitdagende stations tussen 🙂
Super om te lezen dat je sinds kort weer lekker in de flow zit en je ook een mooie bestemming voor je ziet liggen.
Ik mis richting heel erg. Ik heb het 14 jaar geleden ervaren en wow. Maar ik zit nu toch al wel misschien 13 jaar in een bore-out. Met alle gevolgen van dien. Ik heb meestal structuur nodig. Maar als ik een doel heb(richting) dan komt alles goed. Gek genoeg kan ik op veel gebieden een doel hebben, als er maar een onbekende factor in zit.
Elke x zie ik zoveel herkenbare blogs of comments.
Vraagje: hebben jullie hb-ers allemaal een creatieve afleiding nodig?
Hi Joost, dat herken ik wel. Als er een onbekende factor in zit, dan is het een uitdaging en is het dus leuk om aan te beginnen. Zodra het nieuwe eraf is, is er niet zoveel meer aan en verdieping is niet altijd mogelijk en soms ook helemaal niet interessant. Ik heb zeker creatieve afleiding nodig. Ik mezelf leren klussen en ik vind het heerlijk om dan met mijn handen bezig te zijn en iets te maken. Meubels of wat dan ook. Iets dat in mijn hoofd ontstaat en dan met mijn handen uitvoeren. Dat geeft dan wel voldoening. Toch heb ik nog niks gevonden wat me continu boeit en wat ik voor ‘altijd’ zou willen doen. Ik grap altijd: “ik ben bijna 50 en weet nog steeds niet wat ik wil worden!”. Het is me tot nu toe weinig gelukt om te genieten van ‘de reis’, dus de weg ergens naartoe. Teveel focus op een doel en dan afhaken halverwege en boos zijn op mezelf dat het weer niet gelukt is. Erg frustrerend. Ik ben nu bijna een jaar in gesprek met een psycholoog die ook hoogbegaafd is, dat is wel echt heel prettig. Ik leer enorm veel over mezelf en die inzichten helpen bij het meer stilstaan bij wat ik wil en wat ik nodig heb. Maar het is geen makkelijke weg die we te bewandelen hebben vind ik.
Dankjewel voor je reactie Joost. Een bore-out komt vaak voor bij HB’ers die geen uitdagingen op hun niveau vinden of aan durven gaan, uitdagingen die buiten de comfortzone liggen. Veel van waar ze aan beginnen niet afmaken, steeds helemaal overnieuw beginnen zonder iets voor zichzelf op te bouwen en daardoor blijven hangen in de beginnersfase. Herken je dit bij jezelf ook? Het is ontzettend belangrijk dat je intellectueel wordt uitgedaagd. In je werk en in je relaties. Wanneer je last hebt van het “imposter syndroom”, twijfelt aan jezelf en aan jouw kunnen, voelt het veiliger om te blijven doen wat je al weet dat je het kunt en om uitdagingen aan te gaan waarvan je bijna zeker bent dat je er succesvol in gaat zijn. Maar daar ga je niet de groei in vinden die jij nodig hebt. Dit leidt tot intellectuele armoede en uiteindelijk de bore-out. Deze bore-out voelt ook als een vermoeidheid. Veel willen slapen, ongeïnspireerd zijn en nergens zin in hebben, zijn kenmerkende signalen.
Ik zeker Joost, en meestal meer dan ééntje, tuinieren, knutselen, speciale gerechten uitproberen, zelf kleren ontwerpen en maken …
Het is niet zozeer het werk, maar de mensen eromheen die minder snel zijn of zelfs niet in beweging. Dat frustreert enorm en haalt een deel van mijn plezier weg.
Meestal maak ik dan de keuze om het zelf maar weer te doen. Ik weet dat ik daar vanaf moet, maar hoe.. misschien is dat patroon er ook wel om een stukje erkenning te krijgen of gezien te worden.
en hoe houd ik plezier in dat wat ik doe, als de rest de voortgang zo tegenwerkt?
Als je merkt dat je inspiratie mist, een bepaalde verveling ervaart, onderzoek dan waar dit vooral vandaan komt. Maak vervolgens een development plan, een plan waarin je beschrijft waar jij je verder in wilt verdiepen, waar je meer uitdaging in wilt vinden en hoe en waar je voor jezelf meer de intellectuele prikkeling gaat opzoeken.
Realiseer je ook dat je op bepaalde vlakken sneller zult zijn, denken en zien dan anderen. En verwacht van hen dan niet hetzelfde. Herken dat jij hier mooie gaven in hebt en kijk waar je deze kunt benutten. Zoek ook mensen op die wel in jouw snelheid mee kunnen denken. Als je deze mensen bijvoorbeeld op werkgebied mist, kan het al veel schelen als je ze op privégebied wel hebt.
Kijk hoe jij jouw tijd zo kunt benutten dat je niet het gevoel hebt dat je steeds moet wachten op de ander. En maak bespreekbaar wat voor jullie beiden een reële tijdsinschatting is. Geef mensen dan ook nog net iets extra tijd. Soms willen mensen je een plezier doen door de tijd lager in te schatten dan ze eigenlijk nodig hebben, en dan sta je straks alsnog te wachten.
Yes. Ik wil dolgraag dat ebook over werk.
Dank!
Ik lees net je nieuwe vandaagse blog – over werk – en denk AL WEER – dit kan geen toeval zijn – dat ik hiermee bezig ben en jij erover schrijft, Adrienne.
Op dit moment – waar ik daar echt weer mee bezig ben.
Wat een kado!!
Dank je wel!!
Prachtig!
I r I s
Dankjewel Iris voor je mooie woorden. Hier kun je het e-book lezen 🙂 https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-werk-dat-past/