In de jaren voorafgaand aan mijn sprong in het diepe (het ondernemerschap) lukte het mij steeds beter om de omgevingen te kiezen die bij mij pasten. Een logisch gevolg omdat ik veel tijd en energie investeerde in het mezelf beter leren kennen. Ik stopte bovendien met het investeren in dingen die niet werkten voor mij. En ik leerde steeds beter begrijpen wat de impact van hoogbegaafdheid was op mijn leven. Daardoor begon ik eindelijk te ervaren hoe goed het voelt om werk te doen wat klopt bij mij.
Ik deed mooi werk. Zinvol werk, maar na een paar jaar voelde het weer een beetje als Groundhog day. Ik had steeds minder het gevoel dat ik ergens naar op weg was. Het was meer doen van hetzelfde en dan morgen weer. Ik miste voor mezelf een richting, iets om naar toe te werken. En als gevolg haalde ik steeds minder voldoening uit mijn werk.
Zonder richting geen voldoening
Ik schrijf vaak over de reis die we maken. De reis met tussenstops waar we even uit de trein stappen omdat we op het tussenstation iets te leren hebben. Daar ontdekken of ontwikkelen we dan bepaalde kwaliteiten van onszelf en inzichten over onszelf die we nodig hebben voor de volgende stop. Maar op zo’n tussenstop is het niet de bedoeling dat je blijft hangen nadat je de lessen hebt geleerd. Het is namelijk geen eindstation.
Kenmerkend voor HB’ers is ook dat ze relatief sneller ergens uitgeleerd zijn. Dat heeft een grote impact op het gevoel van zinvol bezig zijn. Het kan namelijk best zijn dat je op een goede plek zit waar er wordt voldaan aan veel van de eigen prioriteitsvoorwaarden, maar dat je dan alsnog het gevoel krijgt dat er iets mist. Of zoals ik vaak hoor ‘ik heb alles, maar geen voldoening’ en ‘als dit het ook niet is, wat dan wel?’
Als ik dan een beetje doorvraag, merk ik al snel op dat het gebrek aan voldoening hand in hand gaat met het gebrek aan richting en de overtuiging dat je iets moet vinden voor altijd.
Het hebben van richting is een belangrijk onderdeel van voldoening. Zodat je weet dat wat je doet bijdraagt aan iets, onderdeel is van iets. Alleen, richting is niet iets wat je in een middagje ontdekt. Het is een proces waar je mee aan de slag gaat. Iets wat onderweg ook kan veranderen omdat je meer leert over jezelf en jouw weg. Het is een proces van tot je eigen kern komen, tot de essentie van wat voor jou belangrijk is in het nu en over een paar jaar.
Door iets te hebben om naar toe te werken, ga je ook veel meer zien wat de lessen zijn die je te leren hebt op de plek waar je nu bent. En kun je de kwaliteiten die HB met zich mee brengen steeds beter gaan inzetten. Voldoening is in die zin in mijn ogen meer dan iets wat je haalt uit wat je nu doet. Het is vooral de samenhang met waar je naar op weg bent.
Bijkomend voordeel, wanneer je jouw richting helder hebt, wordt het maken van keuzes ook steeds makkelijker. Dan hoef je jezelf namelijk alleen nog maar af te vragen, draagt het bij of leidt het me af van de weg die ik te gaan heb.
Wat kun je doen?
Neem de tijd om voor jezelf alle onderdelen helder te maken die ik in de afgelopen blogs met je gedeeld hebt. Zorg dat je weet wie jij bent, wat HB voor jou betekent en waar je naar op weg wilt zijn. Dat noem ik ook wel jouw blauwdruk. Maak helder wat je wilt bereiken en realiseren. Wat wil je nog creëren, aan de wereld toevoegen? En waarom doe je wat je doet en wil je wat je wilt?
Accepteer dat je nog niet op een eindstation bent en maak steeds weer helder wat een fijne volgende tussenstop voor je is die past bij waar je naar op weg wilt zijn.
Ik ben benieuwd. Heb jij voldoening in wat je doet en een duidelijke richting voor jezelf? Laat me weten onder deze blog!
Comments 7
Maar wat als die richting ook lijkt te veranderen, waardoor je doelloos in de rondte dwaalt? Moet je dan opnieuw richting geven? Voor de zoveelste keer?
Author
Dan heb je weer wat bij te sturen Gabriëlle :).
Hi,
Ik lees je berichten altijd met aandacht. Soms leer ik er iets nieuws van en soms is de herkenning van iets dat ik al wist fijn. Zo langzamerhand kom ik op het punt dat ik steeds meer de behoefte heb om kennis en visie over dit onderwerp te delen. In je begeleidende mail tav deze tekst spreek je over het “yeah-ik-spring-enthousiast-uit-mijn-bed-gevoel’. Ik denk dat voor wie de tekst leest en oa over tussenstations leest, dat de verleiding kan bestaan om te denken dat je dat yeah-gevoel per definitie ergens anders moet zoeken dan waar je nu bent.
Voor mezelf heb ik in elk geval vastgesteld dat dat wel een tricky aanname is. Ik kan me voorstellen dat veel hoogbegaafde mensen idealistisch zijn en daardoor ook wel eens moeten leren om reëlere verwachtingen te hebben. Het ideale doel mag blijven maar de weg er naartoe duur vaak veel langer dan je in eerste instantie zou willen. Het is bovendien een valkuil om alleen voldoening te halen uit hele grote stappen want dan krijg je vaak te weinig motivatie en raakt op enig moment je mentale energie op. Volgens mij heb je daar trouwens ook al eens iets over geschreven hoor.
Vaak is het ook de kunst om nog eens te kijken naar waar je al bent en wat je al doet en dan, wellicht met wat hulp van een andere persoon (evt. een manager of een coach) een ander, minder kritisch gevoel te creëren bij je huidige status. Vaak blijkt dan dat je toch al aardig onderweg bent. Zoek dus gewoon naar iemand die je kan helpen bij de vraag: Wat doe ik nu eigenlijk goed?
Ik denk dat dat iets is waar velen van ons mee worstelen.
Groet,
Roel Verdonschot
Author
Eens Roel, het is een combinatie van dankbaar zijn voor waar je nu bent en eerlijk zijn over of dat is waar je wilt zijn. In mijn andere blogs schrijf ik inderdaad ook over het genieten van de reis en het zetten van kleine stappen per keer :).
Dat is voor mij nu even de vraag. In hoeverre helpt mijn huidige werkgever me verder in ‘mijn richting’?
As if you could read my mind; gisteren kwam ik thuis met de gedachte ‘waar doe ik t allemaal voor?!’ Maar na 20 jaar worstelen neem ik nu eindelijk stappen die ik voorheen niet durfde. Heb het gevoel dat ik heel veel niet weet wat voor een ander vanzelfsprekend is. Voel me dan vreselijk dom. Maar ik hoor mezelf tijd te gunnen en niet Rome in 1 dag willen bouwen (ben halverwege ????). En inderdaad: t gevoel van richting is snel weg als ik me ontmoedigd voel. Pas op de plaats en alles op een rijtje zetten helpt me vaak.
Author
Mooi dat je die stappen aan het nemen bent EK!