In de vorige blog benoemde ik het jezelf beter leren kennen zodat je ook beter om kunt gaan met de kenmerken van hoogbegaafdheid. Net zo belangrijk is daarbij dat je begrijpt wat hoogbegaafdheid dan betekent en voor jou meebrengt.
Dat betekent ook een stuk acceptatie en erkenning van jouw hoogbegaafd zijn. En dat is waar ik vaak zie dat het mis gaat. Ik grap weleens dat het bijna een kenmerk van hoogbegaafdheid is dat HB’ers twijfelen aan hun eigen hoogbegaafd zijn. Maar zolang je daarover blijft twijfelen, zorgt de zoektocht naar externe bevestiging ervoor dat je niet de stappen zet die jij te zetten hebt om jezelf beter te leren kennen en het leven te creëren dat bij jou past.
Wanneer je op het pad van hoogbegaafdheid stuitert is de vraag ‘ben ik dan hoogbegaafd?’ een hele logische vraag. Maar het kan je ook weer op een dwaalspoor zetten omdat je ook dingen gaat tegenkomen waar jij je niet in herkent. Onder hoogbegaafden is namelijk veel diversiteit te vinden. En als jij bij elk dingetje waar jij je niet in herkent denkt ‘zie je wel, dan kan ik dus niet HB zijn’ dan blijf je continu heen en weer hobbelen tussen ja en nee. Wanneer jij je herkent in bepaalde kenmerken, is het veel interessanter om jezelf af te vragen: welke impact heeft dat op mij en mijn leven?
Jezelf hoogbegaafd noemen?
Gebruik hoogbegaafdheid vooral om jezelf beter te leren kennen. Daarvoor heb je geen onderzoek nodig of externe bevestiging. Jij weet zelf dondersgoed waar jij je wel en niet in herkent. En nee, niet iedereen herkent zich in de kenmerken van hoogbegaafdheid. Dat lijkt zo omdat het voor jou zo normaal is “heeft niet iedereen dat dan??”
Vanwege de lading die het woord hoogbegaafdheid meebrengt, wordt het door veel mensen bovendien als ‘not done’ gezien om over jezelf te zeggen dat je hoogbegaafd bent. Maar in de kern gaat het er niet om dat jij aan een ander kunt bewijzen dat je hoogbegaafd bent. Je krijgt ook geen speciale HB pas waarmee je korting krijgt of toegang tot geheime HB clubs. Tenminste, ik ken er geen, maar misschien hebben ze mij nog niet gevonden- ik houd je op de hoogte.
Uiteindelijk gaat het niet om het label. Het gaat er om dat jij begrijpt wat het voor jou betekent. Dan kun je de kwaliteiten die hoogbegaafdheid meebrengt vooral voor je laten werken. En dan kun je ook beter communiceren naar anderen toe hoe jij in elkaar zit. Niet door te zeggen ‘ik ben hoogbegaafd’, maar door ze mee te nemen in wat dat dan betekent. Bijvoorbeeld dat je het gevoel hebt niet helemaal begrepen te worden, of dat je snel denkt en verbanden trekt. Of dat je last hebt van een bepaalde drukke omgeving omdat je dan overprikkeld raakt.
Wat kun je doen?
Verdiep jezelf meer in hoogbegaafdheid. Lees erover, blijf er meer over ontdekken en kijk waar jij je in herkent en wat dat betekent voor jouw weg.
Stel jezelf de vraag ‘hoe kan ik de kenmerken waarin ik mij herken gebruiken om mezelf beter te leren kennen? Welke impact heeft het op mij? Hoe kan ik dat zo veel mogelijk voor me laten werken?
Ik ben benieuwd. Hoe zie jij hoogbegaafdheid? Als een last of als een gave? Laat me weten onder deze blog!
Comments 9
Heb me nog nooit ergens zo in herkend als in het E book en de masterclass van Gifted People! Het hoogtepunt van 2018 voor mij, waardoor een grote last veranderde in een gave Gave! Beter laat ( ik was 48) dan nooit ontdekken hoe je in hemelsnaam in elkaar steekt, om daarmee de tijd die me rest het meeste uit mijn leven te halen. Dankbaar voor Gifted People en wat het teweegbrengt in mijn en andere levens!
Een grote zoektocht. Nu ben ik 51, toch weer student HBO om mezelf toch iets te leren, naast mijn brede levenservaring, gaan de menselijke relaties die ik heb hevig protesteren als ik situaties analyseer. Als of we elkaar gewoon niet meer verstaan. Ik ben geschrokken van de heftigheid van anderen op mijn gedrag. Hier wil ik mee om leren gaan. Moet ik dure therapieën volgen of mij via dan laten beoordelen om te komen tot ontwikkeling binnen deze maatschappij? De impact is groot nu ik opgedane kennis inzet. Hoe ga je om als anderen, geliefden zich zo gaan gedragen? Hoe weet ik of ik naast hsp ook heb ben en men mij daarom niet begrijpt?
spijker op zijn kop! dank voor je blog! zeker een thema waar het bij op blijft hangen! of dat ik weer stapje terug kan zetten, lekker veilig! nu weer tijd om verder te stappen! dank!
Ik word soms echt moe van mezelf… als ik weer een keer tijdens een overleg de enige ben die kritische vragen stelt. Altijd kijk ik om me heen of er nu echt niemand anders is die wat wil zeggen of vragen.
Altijd het gevoel hebben dat je de luis on de pels bent. En het idee hebben dat anderen je daarop aankijken… zo van… heb je haar weer.
Nu wel voor mezelf de knoop doorgehakt, dit voorjaar ga ik in gesprek met mijn manager en hr adviseur
Hey Adrienne.
Ik snap dat HB zijn ook maar een etiketje is waar je in principe niets mee hoeft en dat het niet nodig is om externe bevestiging van te hebben. Ik heb daar toch wel een kanttekening bij! Kijk, als je MBO 4 of HBO hebt gedaan en je herkent jezelf hier totaal in dan is het wat anders dan in bijvoorbeeld mijn verhaal. Door de thuis situatie heb ik totaal geen school gehad dan alleen het lager onderwijs. Hierna ben ik nog wel heel af en toe naar school gegaan omdat het moest maar na 2 jaar van school afgegaan, ik kreeg altijd een 4 voor de moeite. Toch herken ik mijzelf in alles wat jij schrijft. Ik ben een echte autodidact, heb mezelf het redelijk foutloos schrijven eigen gemaakt met behulp van de pc, de Engelse taal geleerd, ik moet geestelijk uitgedaagd worden anders dan leef ik niet. Maar dat ter zijde. Ik heb dus geen opleiding en als je dan iets wilt moet je toch bij 1 beginnen en tja…. je weet het! Als het ons niet interesseert dan wordt het leren lastig echter is het wel zo dat als ik iets wil leren ik eerst Engels,Nederlands en Duits moet gaan doen om uberhaupt mijn MBO 4 te halen.
Dus van die kant gezien is het wel heel prettig om dan een extern “bewijs” te hebben . HB zijn is ook een enorm luchtig begrip. De een is keigoed in zingen, de ander in tekekenen maar wij…….wij zijn gewoon een heel stuk sneller en anders denkend.
Dus tja…. heb jij een tip voor mij?
Lieve groetjes Edith
Dag Adrienne,
het snelle denken en verbanden zien ervaar ik met momenten als zeer vermoeiend. Bezig zijn met mijn lichaam, zoals dansen, zingen, yoga en wandelen werkt aardend en brengt weer ontspanning in mijn hoofd.
Voor mij blijft het een uitdaging om mijn hoogbegaafdheid en verfijnde intuitie te integreren in mijn leven maar het gaat steeds beter!!????
Een gaaaaaave!
In de kern gaan jouw artikelen over de zoektocht naar een eigen identiteit. Daar ben ik met mijn 35 jaar nog steeds mee bezig (je bent nooit te oud om te leren). Ik ontvang immers niet voor niets jouw mails.
Veel van wat je zegt (ook in de andere blogs) past net iets te goed voor mij en daar raak ik een beetje acherdochtig van. Zou ‘t dan toch waar zijn? Of loopt iedereen, op zoek naar de eigen identiteit, tegen dezelfde dingen die jij benoemd? HB of niet.
Het liefst ontvang ik externe bevestiging want dat is lekker makkelijk. Want de zoektocht naar je eigen identiteit vergt moed. HB of niet.
Hallo, ik weet van jongs af aan dat i k anders ben dan anderen. Ja werd nooit echt begrepen. Vrong me in allerlei bochten om graceptert te worden. Maar nu na 47 jaar denk ik ach laat maar.. take or or leeve it. Zolang ik er maar goed bij voel. Mijn oma zei meisje je leven is een grote trein reis afgelopen jaren zijn er veel mensen uitgestapt die niet meer paste. En uiteindelijk stappen er gelijkgestemde en gevoelige en hele lieve mensen in. Die de zelfde dingen ervaren als ik zoals oplossing zien die andere niet zien. Het werkt niet meer tegen mij maar in mijn voordeel. Dan word waar van je dacht onmogelijk toch mogelijk. Love it… Xxx Marijn