Dat ik anders ben, heb ik altijd wel ervaren. Ook al kon ik er een lange tijd niet per se mijn vinger opleggen. Ik kon niet benoemen wat mij dan precies anders maakte. Het was vooral een gevoel. Een heel sterk gevoel, dat dan wel.
Omdat ik moeite had om dat anders-zijn te definiëren, had ik ook moeite om te begrijpen wat ik dan nodig had in mijn leven. Hoe ik mijn leven kon inrichten op wie ik ben. Daardoor werd het heel verleidelijk om mezelf te vormen naar verwachtingen van anderen en om mijn leven te gaan leven zoals dat blijkbaar de bedoeling is volgens de “normale” maatstaven. Er was alleen één probleem. Het lukte niet.
Ik ben namelijk (gelukkig) voorzien van een hele lage tolerantie als het gaat om doen wat niet klopt voor mij. Ik houd niet lang vol wat niet in lijn ligt met mijn blauwdruk. Daardoor liep ik steeds weer vrij snel vast en moest ik weer op zoek naar nieuw werk, en eerlijk gezegd, vaak genoeg ook naar nieuwe vrienden.
Hoe ben je anders?
Als iemand tien jaar geleden had gevraagd wat ik nodig had om tot mijn recht te komen, om een goed leven te kunnen leven, had ik het niet kunnen zeggen. Als iemand mij had gevraagd wat het anders-zijn voor mij betekent, had ik geen idee gehad waar ik zou moeten beginnen. Ik had de afgelopen tien jaar nodig omdat te ontdekken. Sterker nog, ik ben het nog steeds aan het ontdekken. Een zelfonderzoek is namelijk nooit klaar. Je leert jezelf steeds beter kennen. En op basis daarvan zie je steeds beter waar je in je leven nog weer wat bij te sturen hebt.
Soms vind ik het nog steeds moeilijk om precies te benoemen wat mij anders maakt. Maar ik begrijp het wel veel beter en op een diepere laag. Ik weet dat ik bijvoorbeeld anders ben in de manier waarop ik wil leven en werken. Ik heb nu voor mezelf hele duidelijke levensvoorwaarden. Zoals dat ik altijd locatie-onafhankelijk wil kunnen werken. Dat ik mezelf alleen omgeef met mensen die mij intellectueel en gevoelsmatig voeden, begrijpen en steunen en waarbij ik dat andersom ook kan doen. Dat ik vroeg wil opstaan omdat ik dan mijn beste werk kan leveren. Dat ik eerst een paar uurtjes ga zitten schrijven en daarna ga sporten en dat ik dan de rest van de dag indeel op basis van mijn energieniveau. Dat ik in mijn bedrijf samenwerk met een mooi team die mij de taken uit handen neemt die niet passen bij mijn gaven. Dat stelt mij in staat om te kunnen doen waar ik in uitblink.
Mijn anders-zijn vertaalt zich ook vooral naar hoe ik in het leven sta en met wie ik mijn leven wil delen. Hoe ik wil werken en hoe ik voor mezelf wil kunnen zorgen. Dat heb ik concreet gemaakt en daar ben ik steeds meer naar gaan leven. Elke dag een beetje meer.
Waarin ben je niet anders?
Ook belangrijk om te benoemen is dat je als hoogbegaafde in veel opzichten anders bent, maar ook in veel dingen hetzelfde als de mensen om je heen, ongeacht de mate van begaafdheid. Het anders-zijn is ook geen manier om jezelf te distantiëren. Het is ook niet de bedoeling dat je in een bubbel gaat leven waarin je afstand neemt van anderen. Het gaat er juist om dat jij begrijpt hoe je anders bent, zodat je juist de verbinding met anderen beter kunt gaan maken. Focus je daarom ook vaak genoeg op dat wat jou verbindt met de mensen om je heen.
Wat kun je doen?
Dat je anders bent, dat zul je voor jezelf wel kunnen voelen. Maar hoe ben je anders? Dat is een gecompliceerdere vraag. Daarom is het belangrijk dat je dit voor jezelf gaat onderzoeken. Neem hiervoor ook de tijd. Weet dat de antwoorden die je zoekt niet altijd aan de oppervlakte liggen, maar dat het een proces is wat je gedurende jouw leven blijft doorlopen. Ga aan de slag met een zelfonderzoek.
Onderzoek ook wat je nu graag zou willen en wat je nog mist. Denk bijvoorbeeld aan meer gelijkgestemden in jouw leven. Want hoogbegaafdheid brengt mee dat je minder gelijkgestemden om je heen hebt. Als dat een wens is van jou, mag je actief op zoek gaan naar omgevingen waarin je die wel treft. Dat is dan meteen een actie die voortvloeit uit een inzicht over hoe je anders bent en wat je dan nodig hebt.
—
Weet jij wat jou anders maakt? Laat je het mij weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Comments 14
Wat mij anders maakt is dat ik de dingen altijd van meerdere kanten bekijk, terwijl veel mensen in mijn omgeving al eerder conclusies trekken, korter door de bocht en ongenuanceerder. Ik wil mensen niet altijd afvallen en ze “verbeteren”, maar het komt binnen als mensen niet verder denken. Ik zoek dan vaak wel naar manieren om in te brengen dat er meer kanten aan een verhaal zitten. Het is altijd balanceren tussen loyaal zijn aan anderen en loyaal zijn aan jezelf. Uiteindelijk distantieer ik me van mensen die wel heel ver van mijn meerkleurig spectrum afzitten. Het voelt dan bijna of je besmeurd wordt.
Een ander kenmerk is dat ik altijd wil groeien. Het kan altijd beter en mooier. Ik kan nog verder ontluiken, elke dag weer. En ik ben al 53. Maar daarin voel ik me een eeuwige student. Alleen dan zonder het keurslijf van een studieprogramma. De groeirichting dient zich vanzelf aan als ik opensta voor van alles, me laat inspireren. En dan hierbij steeds de balans in de gaten houden tussen openstaan en overprikkeld raken. Dat laatste legt me juist lam.
Author
Fijn dat je reageert, dankjewel voor het delen.
Ik heb de laatste jaren vaak overwogen om dingen in mijn leven te veranderen. O.a. ander werk. Nu heb ik sinds kort een andere functie gekregen die beter aansluit bij mij. Maar toch. Door het Covid-19 lijkt het erop dat het bedrijf waar ik voor werk het einde van het jaar niet gaan halen. Aan de ene kant natuurlijk beangstigend: wat gaat er met mijn inkomen gebeuren, gaat het mij lukken om een andere baan te vinden. Dat soort dingen. Anderzijds heb ik de afgelopen jaren geleerd, dat ook negatieve dingen weer nieuwe kansen bieden. Wellicht kan ik werk vinden dat wel bij mij past. Wellicht ga ik wel gelijkgestemden ontmoeten of ga ik ontdekken dat ik die personen al ken, maar niet in de gaten heb gehad dat zij gelijkgestemd zijn. Onzekere tijden geven ook mogelijkheden voor veranderingen.
Author
Bedankt voor je reactie Gerard. Het zjjn zeker spannende tijden maar ontzettend goed dat je er zo tegenaan kijkt!
Dag Adrienne, dank voor je wijze worden. Ook ik leer met vallen en opstaan en soms ook verdriet dat ik anders met dingen omga en vind het erg fijn daar via jouw verhaal inzicht in te krijgen. Gelukkig is mijn allerbeste vriendin die ik al ruim 40 jaar ken ook met dit pad bezig en de gesprekken die wij hebben over hetgeen je meemaakt in je werk en privéleven daarom zeer waardevol voor me. Ik gun echt iedereen zo’n vriendschap en wellicht dat dat middels jouw verhaal voor anderen ook binnen handbereik komt, nogmaals dank daarvoor!
Worden moet woorden zijn!
Author
Dankjewel, wat fijn dat je dit deelt. Het is heel waardevol om te lezen dat je iets aan de blogs hebt. Dankjewel Anne-Marie voor het laten weten.
Contact met gelijkgestemden is zo onwijs belangrijk. Maar ze vinden, die mensen waarmee je WEL meteen die klik hebt, is niet eenvoudig. Maar ALS je ze dan vindt, dan heb je ook meteen contact in de diepte. Zo mooi en zo waardevol!
Naarmate ik mezelf beter leer kennen en vooral accepteer merk ik dat ik die mensen bijna “vanzelf” lijk tegen te komen.
Author
Fijn dat je reageert.
Hoe kan ik contact komen met mensen die hoogbegaafd zijn en die een beetje bij mij in de buurt wonen
Author
Volgende maand gaan we dieper in op relaties en vriendschappen 🙂 goede vraag hoor!
Bedankt voor deze heldere, afgewogen blog, Adrienne.
Wat maakt me anders dan de grote meerderheid van de mensen? Misschien dat ik sneller denk, soms al een paar stappen verder zit dan anderen.
Daarom voel ik me vaak een ‘vreemde eend in de bijt’ … .
Verder de nood aan intellectuele voeding, en het contact met gelijkgestemden.
Allebei belangrijke bronnen van energie, wat mij betreft.
Bedankt, nogmaals bedankt!
Hartelijke groet,
Emmanuel
Ik denk dat iedereen sowieso speciaal is en als je dingen nuchter bekijkt is anders zijn misschien iets wat niet bestaat.
Tkan ook n stukje ego zijn (afgescheidenheid) die graag erkenning wilt, terwijl liefde helemaal niet oordeelt.
Dat HB in de maatschappij lastig is, heeft te maken met intensiteit die de HB er op diverse vlakken heeft, hetgeen de meeste mensen niet kan herkennen.
Ik denk dat begaafdheid iets zwaars is in t begin, maar na ontwikkeling gaan we het als tool inzetten. Denk aan je eerste keer fietsen en met vallen en opstaan.
Uiteindelijk mogen we dankbaar zijn dat Adrienne en team dit allemaal transparant maakt en ook dankbaar voor onszelf…
Het leven is maar betrekkelijk, ik heb persoonlijk net mn moeder verloren en HB heeft mij geholpen overzicht te houden, emoties te voelen en een rem te zetten op enige vorm van zorgen maken , cq groei en positiviteit en introspectie!!
Dus vanuit dualistisch oogpunt heeft een verlies ook iets mij gegeven, als is het minimaal superdankbaarheid richting mn moeder en nog meer genieten van mensen…
Lieve groet, Jeroen.
Author
Dankjewel voor je reactie, lastig is het inderdaad, daarom ook zo belangrijk dat je gelijkgestemden om je heen hebt. Volgende maand gaan we hier verder op in.