Vroeger zei ik vaak tegen mensen “oh, wat jij wilt joh, ik ben niet zo moeilijk”.
Maar dat ben ik wel. Ik weet vaak precies wat ik wil, en dingen kunnen maar beter op mijn manier gaan. Ik ben enorm zelfsturend, zie veel dingen anders, ik ben eigenwijs en alleen met goede argumenten kun je mij van gedachten laten veranderen (waar ik overigens wel altijd voor open sta). Het heeft lang geduurd voordat ik me realiseerde dat ik wel kon doen alsof ik heel makkelijk ben om anderen te vriend te houden. Maar de angst dat mensen mij niet leuk zouden vinden omdat ik eigenwijs, koppig en perfectionistisch ben, woog niet op tegen het feit dat ik graag eigenwijs, koppig en perfectionistisch ben.
Ik wil helemaal niet “makkelijk” zijn. Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn. Ik wil met mensen zijn en werken die net als ik “moeilijk” zijn en intens, en dat we dat van elkaar gewoon oké vinden. Omdat het komt vanuit een goede plek. Omdat we elkaar accepteren zoals we zijn. Omdat we elkaars handleiding begrijpen en weten dat we het flink oneens met elkaar kunnen zijn en dat er dan weinig aan de hand is.
In mijn handleiding staat nu niet meer dat ik “niet zo moeilijk ben”. En ik ben iedere dag weer op ontdekkingsreis om mijn handleiding aan te vullen met hoe ik in elkaar zit. Ongeacht wat anderen daar wel of niet van vinden. En hoe meer ik over mezelf leer, des te meer ik leer in welke omstandigheden mijn kwaliteiten perfect passen.
Hoe vind je de ontbrekende pagina’s?
Als je bepaalde inzichten over jezelf mist, dan voelt het alsof je een handleiding aan het lezen bent waar pagina’s uit ontbreken. Maar die pagina’s heb je wel nodig om te begrijpen wat jij nodig hebt, hoe jij “werkt” en “aan” en “uit” gaat.
Jij hebt unieke en bijzondere kwaliteiten die precies passen bij de weg die jij te gaan hebt. Een deel van die kwaliteiten heb je zelf nog niet in de gaten, of moet je nog verder ontdekken en ontwikkelen. Bovendien kun je veel en heb je veel mogelijkheden. Dat maakt het lastig om op basis van wat je kunt te bepalen wat voor jou de juiste plek is. Wat de beste omstandigheden zijn waar jouw extra functies het beste tot hun recht komen.
Daarom kijk ik zelf ook liever naar jouw blauwdruk; de optelling van hoe jij jouw leven wilt leven, wat jij wilt bereiken en wie jij wilt zijn. Want in jouw anderszijnde kern ligt precies belegen wat voor jou de bedoeling is. Je moet alleen weten hoe je daarbij komt. En wanneer je jouw blauwdruk helder hebt, ga je de juiste plekken aandoen, jouw handleiding aanvullen en zien dat jouw handleiding precies aansluit op wat je doet en wilt. Dat alles klopt met wie jij bent en wat jij kunt.
Wat kun je doen?
- Leer je eigen handleiding en blauwdruk kennen. Durf te gaan staan voor wat voor jou belangrijk is en voor wie jij bent. Hoe duidelijker je dat weet, hoe meer je dat doet, des te minder jij beïnvloed wordt door wat anderen denken en vinden.
- Leef naar jouw blauwdruk. Beloop je eigen weg. Zo kom je er steeds meer achter in welke omgevingen jij het beste tot je recht komt en kun je jouw leven op jouw manier leven, zoals dat bij jou past.
- Wees eerlijk over je handleiding. Dat je als HB’er niet altijd de makkelijkste bent, dat is vast geen verrassing voor je. Maar jij bent wie je bent, zodat je kunt doen wat jij te doen hebt. Je hoeft je niet anders voor te doen dan je bent, sterker nog, je kunt maar beter zo goed als je kunt jezelf zijn. Wees vooral eerlijk over je handleiding, want daarmee trek je de juiste mensen aan. Niet iedereen hoeft jou leuk te vinden net als dat jij niet iedereen leuk vindt. Het belangrijkste is dat jij jezelf leuk vindt.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Volgende week lees je in deel 5 hoe en waarom jij jezelf op nummer 1 moet zetten. Ontvang je de wekelijkse HB updates al? Daar kun jij je gratis voor aanmelden. Ontvang je ook meteen gratis mijn ebook over hoogbegaafdheid. Aanmelden kan hier.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
Comments 4
Deze vind ik erg lastig. Ik ben geneigd om me aan te passen aan anderen en aan de situatie, en ik vraag me nu steeds vaker af wat ik echt zelf zou willen of doen. Maar het kan toch ook niet zo zijn dat iedereen maar zegt: “Zo zit ik nou eenmaal in elkaar, deal er maar mee” ?
Natuurlijk kun je mild zijn naar jezelf over je eigen handelen, maar vervolgens moeten we volgens mij wel altijd blijven reflecteren naar onszelf. Ja, het kan zijn dat je vaak een bepaalde reactie hebt omdat je op een bepaalde manier in elkaar zit, die voor anderen onwenselijk of onbegrijpelijk is, maar dat wil nog niet zeggen dat je dat niet hoeft te (proberen te) veranderen. Ik begrijp wel dat je niet door iedereen leuk gevonden hoeft te worden en je moet uiteraard voor je eigen principes gaan staan, maar ik denk dat “zo zit ik nou eenmaal in elkaar” echt te gemakkelijk is, en uiteindelijk leidt tot isolatie. Maar wat dan wél de juiste balans is…
Sinds een aantal ‘life changing events’ is dit inderdaad mijn motto. Ik ben wie ik ben, ‘what you see is what you get’, bevalt dit je niet, dan ga alsteblieft uit m’n buurt. Klinkt hard, wel eerlijk. Maar wat maakt dat je wereld ongelooflijk klein! En als persoon bekritiseert. Ik heb me veels te lang op alle mogelijke manieren aangepast aan de wensen/eisen van anderen. Tot het moment dat ik keihard op mezelf werd teruggeworpen(wat nog een eigen keuze was ook). Hele harde levenslessen, maar wat heb ik veel over mezelf geleerd èn over anderen (en nog). Ondanks alles, de pijn, verdriet, frustratie, woede, is er de dankbaarheid. Richting de mensen die tegenwoordig de moeite nemen me wat beter te willen leren kennen, ben ik nu ook duidelijk. Enerzijds heel makkelijk, anderzijds ook absoluut niet. Richting de mensen die me bekritiseren om wie ik ben en wat ik doe, ben ik ook duidelijk; dit ben ik, deal er maar mee. Neemt niet weg dat ik mijn ‘zijn’ als heel eenzaam ervaar en heb nog een hoop over mezelf te leren en de te volgen weg.
Heel herkenbaar. Maar hoe zorg ik ervoor dat ik mijn grenzen eerder herken. Vaak kom ik er te laat achter en lig ik in het weekend, wanneer ik tot rust kom, weer moe of ziek op bed 🙁 Dat is een stukje waar ik van baal. Hoe houden anders mama’s wel die energie en weerstand vast. Terwijl ik echt vroeg op bed ga doordeweeks, veel fruit en groente eet en ook tijdens mijn werk (werk op het SO, wat ik overigens top vindt en waar ik veel voldoening uit haal) probeer ik in ‘wc momentjes’ mijn rust even te pakken.
Maar het lukt me niet om m’n weerstand op peil te houden….
Mvg Tanja
Ha Tanja,
Ik herken wat jij schrijft. Moeder van 3 jonge kinderen, een baan erbij.. Moet continu mezelf in de gaten houden om niet onderuit te gaan.
Mij heeft haptonomie erg geholpen. Een haptonoom leert je ‘voelen’. Ze kan je leren uit je hoofd te komen en in je lijf te voelen wat daar gebeurt. Zo kun je dus ook op tijd signalen herkennen. Het blijft een uitdaging hoor maar mij heeft het echt geholpen.