Als hoogbegaafde heb je een bovengemiddelde intelligentie. Slechts 2-3% van de samenleving is hoogbegaafd. Vanwege die bovengemiddelde intelligentie kun je het lastig vinden om over jezelf te zeggen dat je hoogbegaafd bent, als dit niet op een officiële manier is vastgesteld.
Het officieel vaststellen van hoogbegaafdheid gebeurt hoofdzakelijk door middel van een IQ-test. Als uit een IQ-test een score komt van 130+ kan er vastgesteld worden dat er sprake is van hoogbegaafdheid. Aan de andere kant echter, sluit een score onder de 130 hoogbegaafdheid niet automatisch uit.
Er zijn daarom twee punten waar in ieder geval rekening mee moet worden gehouden bij een IQ-test als het gaat om vaststellen van hoogbegaafdheid:
- De IQ-test is een momentopname
- Hoogbegaafdheid is meer dan IQ
De IQ-test is een momentopname
Om te beginnen met de momentopname. Het resultaat van een test die je nu doet, is voor een deel afhankelijk van hoe je in je vel zit. Hoe je geslapen hebt, etc. Je kunt daarnaast op bepaalde vlakken in staat zijn tot bovengemiddelde prestaties, maar je bent als hoogbegaafde niet overal goed in. Als je daardoor bepaalde vragen op een IQ-test minder gemakkelijk maakt, zie je dat terug in de IQ score. Maar dat sluit nog geen hoogbegaafdheid uit. Een IQ-test kan hoogbegaafdheid in die zin wel bevestigen, maar niet ontkrachten.
Hoogbegaafdheid is meer dan IQ
Een IQ-test is een meetinstrument wat maar één aspect meet: het Intelligentie Quotiënt. Iemand die een hoge intelligentie heeft zonder de andere kenmerken van hoogbegaafdheid, is ‘enkel’ hoog-intelligent. Hoogbegaafd omvat meer dan dat. Bij Gifted People omschrijven we hoogbegaafdheid aan de hand van de drie hoofdkenmerken: anders, intens en snel.
Anders: het gevoel van ‘anders zijn’ houdt o.a. in dat je op een net iets andere frequentie zit dan de mensen om je heen. Dat je anders denkt, voelt en doet. Daardoor heb je regelmatig het gevoel niet begrepen te worden. En dat wat voor jou zo vanzelfsprekend is, wordt door anderen niet gezien. Het lijkt soms alsof je een andere taal spreekt. Wanneer jij je in een omgeving met weinig gelijkgestemden bevindt, is het bovendien moeilijk om met anderen een diepgaande connectie te kunnen maken. Om echt het gevoel te hebben dat je erbij hoort.
Intens: het ‘intens zijn’ houdt in dat je intenser waarneemt en intenser de prikkels om je heen verwerkt. Het brengt mee dat jij je ergens intens in kunt storten als het je aandacht heeft. Je kunt goed de sfeer aanvoelen als je ergens binnenloopt. Je kunt intens last hebben van een label in je shirt, maar ook juist intens genieten van iets, bijvoorbeeld van dat ene mooie liedje.
Snel: het kenmerk ‘snel’ houdt in dat je op de eerste plaats als hoogbegaafde voorloopt in je ontwikkeling. Soms valt dat op, maar het kan ook verbloemd worden door bijvoorbeeld een leerbelemmering (dyslexie, etc.). Het brengt mee dat je een sterk ontwikkeld analytisch vermogen hebt, snel verbanden kunt trekken, sneller denkt dan de mensen om je heen en daardoor regelmatig een aantal stappen voorloopt. Als mens hebben we het daarnaast nodig om te kunnen groeien in wat we doen. Omdat jij bovengemiddeld snel dingen onder de knie hebt, verlies je in veel dingen ook bovengemiddeld snel de uitdaging en raak je erop uitgekeken.
In de online introductie masterclass over hoogbegaafdheid ontdek je meer over deze kenmerken.
Mag ik mezelf hoogbegaafd noemen zonder een IQ-test?
Wellicht herken jij je in veel van de kenmerken, maar heb je nog steeds die twijfel. Dan ben je niet de enige. Vanwege het woord hoogbegaafd vinden we het moeilijk om onszelf hoogbegaafd te noemen. Alsof we ermee zeggen dat we onszelf beter vinden. Maar hoogbegaafdheid zegt niets over beter zijn. Hoogbegaafdheid is een woord dat we gebruiken om iets te omschrijven. Een samenvoeging van de kenmerken die hoogbegaafdheid meebrengt.
Op zoek naar het antwoord op de vraag ‘Ben ik hoogbegaafd?’ zien we veel mensen lange tijd zoeken en twijfelen. ‘Ben ik het wel, of ben ik het niet?’ Op zoek naar externe bevestiging zien we mensen IQ-testen doen waar hoogbegaafdheid niet altijd uitkomt en die vervolgens (onterecht) hoogbegaafdheid aan de kant schuiven, of blijven twijfelen. Ik ben daarom zelf geen voorstander van de IQ-test, maar als het voor jou belangrijk is om je te laten testen, go for it.
Ook zonder deze externe bevestiging mag je ervoor kiezen om jezelf hoogbegaafd te noemen. Hoogbegaafdheid is geen stoornis en heeft dus geen officiële diagnose nodig. Als jij je herkent in de kenmerken, als jij voelt dat dit over jou gaat, durf het dan minstens in overweging te nemen. En ga op zoek naar oplossingen voor jouw HB-vraagstukken. Ook als later blijkt dat je niet hoogbegaafd bent, hou je er toch waardevolle inzichten over jezelf aan over.
Bevestiging versus zelfkennis
Één van de dingen die wij daarnaast regelmatig communiceren is dat het niet gaat om het label. Het gaat om wat het zegt over jou. Als jij je herkent in kenmerken van hoogbegaafdheid, is het belangrijk dat je gaat onderzoeken wat dat betekent voor jou. Wat betekent het voor hoe je in de wereld staat en wat voor jou belangrijk is? Vraag jezelf af wat het betekent voor de antwoorden die je zoekt. Wat heb je nodig om je leven passend in te richten? Welke omgevingen passen bij jou? Deze vragen helpen je veel verder dan de vraag ‘Ben ik het wel, of ben ik het niet?’
Een label is slechts een label en hoogbegaafdheid heeft op iedere hoogbegaafde weer net een andere uitwerking. Als blijkt uit een IQ-test dat je bovengemiddeld scoort, kun je het makkelijker vinden om jezelf HB te noemen, maar dan? Dan begint het eigenlijk pas.
Wat kun je doen?
Gun jezelf allereerst het plezier van zelfkennis. Het vinden van de juiste omgeving en jouw plek in deze wereld begint namelijk altijd met zelfkennis. Helderheid over wie jij bent, wat jij nodig hebt en wat jij wilt. Investeer daarom tijd, energie en geld in dit zelfonderzoek. Je gaat merken dat je in de juiste omgeving veel plezier hebt van jouw unieke kwaliteiten en zienswijze. Je gaat merken dat het door jezelf te kennen makkelijker wordt om contact te maken met anderen en om gelijkgestemden te vinden.
Wacht niet totdat je antwoord hebt op de vraag ‘Ben ik hoogbegaafd?’. Zelfs na het doen van een IQ-test kun je daar nog over twijfelen. Veeg het niet van tafel als er bepaalde kenmerken zijn waar jij je niet in herkent. De ene hoogbegaafde is de andere niet.
Wees nieuwsgierig. Onderzoek wat hoogbegaafdheid voor jou betekent en gebruik dat om jouw leven zo in te richten dat het past voor jou (en bij jouw blauwdruk). Dan kun je leven naar jouw potentie en mogelijkheden. Dan kun je groeien als mens en echt van betekenis zijn met wat je doet. En dat gun ik jou. Hopelijk jij jezelf ook.
Vind je het moeilijk jezelf hoogbegaafd te noemen? Laat me weten onder de blog!
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 53
Enkele jaren geleden was ik in therapie bij een psychiater. Hij vertelde mij op de laatste consultatie dat ik uitermate hoog begaafd ben en dat hij dit nog nooit in zijn loopbaan had meegemaakt. Sindsdien stel ik mijzelf de vraag is dit wel zo. Maar meermaals krijg ik een hoop verwijten over mij heen bijvoorbeeld ik ben een navelstaarder ben een egoïst die alleen met zichzelf bezig is . Ik kan daar beter niets meer over zeggen want sommige broers en zusters vinden mij een aandachtszoeker, ik ben trouwens echt geen aandachtszoeker in grote groepen kan ik mijzelf niet zijn en zoek ik altijd een uitweg om niet aan conversaties moeten deelnemen. Ik voel mij sociaal gehandicapt en eenzaam.
Arme Thijs Rob, zou het helpen om meer gelijkgestemden op te zoeken?
Bij mij is de bevestiging hb’er te zijn gekomen na het lezen van de blogs en de e-reader van gifted people. Vooral de heldere kenmerken anders, intens en snel gaven de doorslag. Toen ik dat las, wist ik, het kan gewoon niet anders. Het maakt eindelijk echt duidelijk dat hoogbegaafd en hoogintelligent geen synoniemen zijn. Ik ken veel intelligente mensen (WO afgestudeerden), die niet hoogbegaafd zijn, maar vooral goed kunnen leren (kennis opnemen). Ik kan zelf alleen heel goed leren als het me enorm interesseert. Of eigenlijk weet ik niet eens of dat waar is, ik houd meer van iets leren begrijpen en leer het me dan het liefst zelf aan. Ik zeg altijd ik weet weinig en begrijp veel. Ik kan het meestal beredeneren zonder het te weten. Een leuke uitdaging en een fijne eigenschap van hb zijn.
Ooit heb ik een IQ-test gedaan als 9/10-jarige en ik voel nog welke vragen ik fout had, ik zie het bijna voor me. De uitslag was destijds een verrassing voor een ieder, maar er werd geen stempel gedrukt. Ik hoorde de uitslag zelf pas jaren later.
Fijn om te lezen Pien dat de blogs en het lezen van het e-book je zo hebben kunnen helpen om herkenning te vinden. Dat is ook het doel van Gifted People om ten eerste mensen te helpen waar we kunnen, door herkenning te vinden en hopelijk met de blogs te helpen om het leven van andere hoogbegaafden zo te sturen dat jullie je anders-zijn goed kunnen benutten en een omgeving om jullie heen kunnen bouwen waarin je jezelf prettig voelt. Heb je de gratis online masterclass ook al eens gevolgd?
Ik begrijp alleen niet helemaal het verschil tussen hoog intelligent en hoogbegaafd.
Ik zie wel eens ergens lijstjes van hoogbegaafde eigenschappen vs hoog intelligent en dan is mijn karakter altijd veel meer hoogbegaafd dan hoog intelligent.
Hoog intelligent is meestal nogal standard maar dan slimmer dan gemiddeld.
IQ tests geven het geteste IQ meer niet. Ik zelf ben hoog getest maar dat is dus het enige wat het zegt. Je IQ. Het zegt niet jij bent hoog intelligent of hoogbegaafd.
Bijv als ik naar de hier genoemde kenmerken kijk dan zijn het anders, snel, intens.
De eerste 2 kan ik mij niet voorstellen dat als je een hoog IQ hebt je die 2 niet al vanzelfsprekend hebt ? De 3e vind ik ergens ook als vanzelfsprekend als ik bedenk dat ik bijv intens teleurgesteld kan zijn.
Dat intens teleurgesteld zijn heeft dan weer betrekking op bijv andere morele waarden hebben dan de meesten.
Dit heeft mij mn leven lang erg teleurgesteld in anderen.
Dat heeft naar mijn idee gewoon met je IQ te maken.
Tenminste voor mij is het allemaal nogal vanzelfsprekend dat je het zo ziet als je een hoog IQ hebt hoewel alleen aan de hand van vergelijking met anderen die dat hoge IQ duidelijk niet hebben en het zien met hoe zij met alles omgaan.
Natuurlijk is het altijd het stereotype wat je op tv en online ziet. Grote prestaties etc.
Op een paar uitschieters na ben ik naar mijn idee altijd erg gemiddeld geweest.
Dit dan weer aan de hand van dat ik op jonge leeftijd al inzag dat veel simpelweg nutteloos is.
Waarom zou ik als het in feite niets bijdraagt.
Al heel snel kwam ik tot de conclusie dat het enige nut van het leven is gewoon dingen te doen die een emotionele waarde hebben.
De enige nieuwgierigheid die ik altijd heb gehad is alles om mij heen willen begrijpen.
Mijzelf als mens begrijpen. Het leven begrijpen. Dit alles heb ik altijd in mn hoofd gedaan. Dingen analyseren etc.
Lezen doe ik nooit. Leren vind ik super saai.
Af en toe zoek ik iets op omdat ik heb geprobeerd iets uit te pluizen en kijk ik of ik in de goede richting zit of mij eventueel in een richting te helpen.
Ik wil heel veel weten maar heb geen zin door droge stof te gaan voordat ik eindelijk antwoorden krijg op wat ik wil weten.
Ook een voor anderen vreemd trekje wat ik heb is dat ik mn hoofd niet wil vullen met informatie voordat ik het al zelf eventueel bedacht kan hebben. Dat is zo ongeveer de enige uitdaging die ik altijd heb gehad.
Zelf bedenken hoe iets werkt.
Wat leer ik nou eigenlijk als ik die informatie ergens anders haal ? Nieuwe bouwstenen om verder over na te denken ja maar verder is begrijpen niet het zelfde als werkelijk leren.
Wat je leert kun je overal op toepassen al is het in een totaal nieuwe omgeving.
Iets begrijpen leer je niet perse van.
Ik vind het ook altijd grappig hoe in mn hoofd relaties vaak automatisch lijken te gaan. Het lijkt erg goed te zijn in vergelijkingen vinden. Relaties zien. Zo denk ik aan iets en poef het springt ineens naar iets anders wat er betrekking op heeft en vaak op het eerste gezicht iets totaal anders is maar werkelijk het zelfde is alleen in een andere omgeving.
Ik heb wel eens een leraar gehad die mij briljant noemde omdat ik thuis met huiswerk, wat ik zelfde maakte, de economische rekensom opnieuw bedacht had in een ander jasje. Dus anders dan in het boek stond. Hoe ? Omdat ik het gewoon bedacht. Een relatie zag hoe het anders te kunnen berekenen.
Ik besefte zelf niet eens wat ik had gedaan. Iedereen kwam me feliciteren na afloop en van mn moeder hoorde ik dat de leraar graag met mij wilde spreken en haar vertelde dat ik briljant ben. Vond hij tenminste he.
Ik heb m nooit gesproken. Ik vond intelligentie helemaal niet belangrijk.
Nou ja ik zie dat gewoon als uitschieter. Niet perse geluk maar wel uitschieter.
Verder doe ik absoluut niks soortgelijks. In ieder geval niet wat een ander opvalt.
Dus vind mijzelf nou niet perse geloofwaardig als zoiets maar een paar keer in je leven gebeurt.
Verder kwam soms voor dat ALS ik iets leuk vond ik veel sneller ging dan de rest en dat is misschien maar 2 keer gebeurd.
Verder een hele middelmatige leerling. Op school verveelde ik mij een ongeluk en vond het meeste nutteloos.
Ik spijbelde vooral veel. Was ook erg onzeker en verder een doodgewone kind die van klimmen en cowboytje hield etc.
Lekker op straat zijn met vrienden. Jongens dingen doen.
Ik worstel mn halve leven al met het idee dat de problemen die ik later ben tegengekomen door mn IQ komen.
Het feit dat ik al getest werd op mn 6e was meer omdat mn moeder mij naar de lom school wilde sturen omdat ik mn eigen veters niet kon strikken, mijzelf aankleden etc. De arts was zeer verontwaardigd dat zij mij zo laag inschatte. Ik moest wel streng begeleid worden zei hij.
Mn gescheiden jonge moeder deed er echter niks mee. Zij begreep niet echt wat het inhield. Ik ben nu 54 dus dat waren andere tijden.
Pas op mn 35e of zo ging ik mij eens bezighouden met die test en hoe het mijn weg misschien beinvloed heeft.
Achteraf gezien baal ik. Ik was erg nieuwsgierig als kind maar niemand die mij antwoord gaf.
Wilde weten waarom en kwam met veel filosofische vragen.
Iets zo maar aannemen omdat iets nou eenmaal zo is daar ben ik nog steeds heel slecht in. Dus met regels heb ik ook niks.
Ik heb mijzelf wel heel goed weten aan te passen op sociaal gebied. Ik ben ook altijd een erg sociaal mens geweest.
Dat onzeker zijn kwam vooral door de verschillen tussen hoe ik dingen zie en anderen om mij heen.
Ik dacht altijd dat er iets mis was met mij. Ik erg dom moest zijn. Ik ging dat ook zelf geloven.
Tijdens discussies vind ik vaak datgene waar anderen belang aan hechten van geen belang en zij zich op de verkeerde punten concentreerden.
Als ik dan iets zij keken ze met een blik aan en negeerde wat ik zei. Ik begreep nooit waarom niemand naar mij luisterde terwijl naar mij idee zij het toch echt verkeerd hadden. Dus ging ik denken dat ik iets verkeerd zei.
Je zou mij kunnen classificeren als onderpresteerder. Het hele leersysteem paste helemaal niet bij mij. Het werksysteem nog veel minder.
Mijn omgang met alles is dusdanig verschillend dat ik met iedereen maar oppervlakkig om kan gaan. Wel op een fijne manier daar niet van. Ook oppervlakkig is gezond voor de geest 🙂 en kan mij lol geven en da’s een fijne emotie. Omgang met mensen heb ik altijd fijn gevonden gek genoeg.
Vaak echter waar zij het over hebben en wat ze interesseert boeit mij helemaal niets. Dat probleem blijft altijd. Ik heb in feite ook afgeleerd te veel na te denken etc. Tuurlijk mn nieuwgierigheid blijft maar doe het niet meer in hele lange sessies. Omdat het gezonder voor mij is en wat heb ik er aan. Ik kan het bij niemand kwijt.
Ik had beter wijzer kunnen zijn als kind zodat ik het grotere plaatje had gezien en wat ik als onbelangrijk achtte wel degelijk belangrijk kan zijn zelfs al is het nutteloos :). Alles heeft in die zin weer zin. Maar ja dat weet je pas als je ouder bent.
Sorry lange post. Ik kan te veel kletsen.
Wat mij betreft hoef je daar geen sorry voor te zeggen. Ik heb je post met belangstelling gelezen en herken een hoop. Ik ben geen expert, maar voor mij voel je in elk geval wel als HB.
Dank je :). Ja ik probeer op omslachtige een vraag duidelijk te maken haha.
De grootte van de post was zag ik pas nadat ik m verzonden had. Naar mn gevoel heb ik altijd 2 keuzen. Of kort maar krachtig en dan is vaak niet veel duidelijk of juist te omslachtig en proberen niets achterwege te laten.
Maar goed :).
Zo herkenbaar!
Ja alleen ik las het even terug. Ontzettend moeilijk te lezen. Sorry nog eens lol. Ik had haast en moest zo de deur uit dus ik typte gewoon zo’n beetje wat bij mij opkwam. Dat ik trouwens vaak teleurgesteld ben geraakt is omdat ik op heel jonge leeftijd mijzelf al bepaalde regels oplegde volgens welke ik moest leven. Om een goed mens te zijn. Omdat ik zag dat mensen bijv afgunstig, jaloers, egocentrisch etc kunnen zijn. Dus ik lette daar altijd op bij mijzelf. Niet dat ik perfect ben. Bij lange na niet. Zag tenminste wel wat fout was. Hoewel je dat natuurlijk weer kunt zien als sociaal en sociaal zijn ja of nee is ook relatief. Beide sociaal en niet sociaal hebben hun functies voor onze soort. De mens dus :).
Nee hoor, het is juist fijn dat andere hier ook weer herkenning in kunnen vinden en zien; Nee, ik ben niet ”alleen” in mijn gevoelens.
Dankjewel Reginald voor je uitgebreide reactie. Het is echt waardevol ook voor de anderen om jouw persoonlijke ervaring te kunnen lezen. Bij Gifted People moedigen we mensen aan om je eigen blauwdruk helder te maken. Wanneer je jouw blauwdruk helder hebt, wordt ook het maken van keuzes ineens heel makkelijk. Je weet namelijk wat je nodig hebt en wenst en wat daaraan bijdraagt of jou er juist van in de weg staat. En omdat je vanuit jouw blauwdruk weet hoe jij in elkaar zit, kun je dit naar jouw omgeving communiceren en de juiste mensen om je heen verzamelen. Hierdoor creëer je sterkere relaties met mensen die jou begrijpen en steunen en kun je conflicten zoveel mogelijk voorkomen. Leef naar jouw blauwdruk. Beloop je eigen weg. Zo kom je er steeds meer achter in welke omgevingen jij het beste tot je recht komt en kun je jouw leven op jouw manier leven, zoals dat bij jou past. Dat is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Dank je 🙂
Ontzettende herkenbare verhalen!
Op de basisschool was er maar 1 lerares die wel zag dat ik meer kon maar voor de rest was ik een ‘hooguit Mavo’-leerling. Uiteindelijk van mavo/havo naar Havo NG gegaan zonder enkele moeite (bij mij was juist Nederlands een dingetje). Altijd al anders geweest en gevoeld. Buitenbeentje. Hoorde nergens bij. Mijn ouders zijn niet hoog geschoold (pa is wel zzp’er en opa van ma’s kant enorm creatief en autodidact en veelzijdig) en hebben ons ook nooit echt gestimuleerd. Als tiener in depressie geraakt en dus niet gestudeerd. Wel een propedeuse gehaald en een paar jaar geleden een MBO4 in 1 jaar gedaan.
Herken me in echt bijna alles van HB en toch…. faalangst, imposter syndroom (en natuurlijk heel gevoelig voor andermans meningen). Wat fijn om hier herkenning te vinden bij gelijkgestemden!! Had het fijn gevonden om zo iemand in mijn omgeving te hebben. Mijn man is overtuigd dat ik HB ben (zelf heeft ie Asperger), ik vind het moeilijk om te erkennen omdat ik die zwart op wit bevestiging niet heb. Tegelijkertijd verklaart het zo enorm waarom al die obstakels in mijn leven zijn geweest.
Nou ja, lang verhaal maar dus vooral fijn om ook jullie ervaringen te lezen! Wie weet ontmoet ik jullie nog eens, zou leuk zijn.
Nu verder met de enorme berg ideeën en opties uitpluizen die bij een verhuizing komen kijken…
Dankjewel Silvia voor je reactie. Ben je ook bekend met onze FB en Instagram? Hier worden op FB dagelijks en op Instagram 3x per week inspirerende post op geplaatst waar je, als je dat fijn vindt, op kunt reageren. Sommige hebben zo in hun omgeving andere HB’ers leren kennen. Ben je ook bekend met onze gratis online masterclass? Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Allemaal heel herkenbaar, ik lees je blog graag. Ik ben een voorbeeld van een HB-persoon met ‘slechts’ een gemiddelde intelligentie. Tijdens een sollicitatieronde moest ik eens een IQ-test afleggen. Het betrof vooral wiskundig geïnspireerde taken, en laat dat nu net het soort intelligentie zijn die ik niet heb. Bij de feedback nadien kreeg ik te horen dat mijn intelligentie ‘gemiddeld’ was. Dat vond ik zelf vreemd, omdat ik mijn hele schoolcarrière (bij) de beste van de klas was. Ik heb nl. een disharmonisch intelligentieprofiel, en dat komt niet naar boven uit zo’n gestandaardiseerde, wiskundig georiënteerde test. Dit is trouwens net zoals mijn dochter van 7 die onlangs zeer uitgebreid getest werd omdat ze in de controlegroep zit van wetenschappelijk onderzoek. Zij en ik hebben een grote talige intelligentie en kunnen heel snel analyseren en synthetiseren. Rekenen en alle gerelateerde taken zoals oriëntatie, afstanden schatten, strategisch denken zijn veel moeilijker. Ik heb taal- en letterkunde gestudeerd en blonk uit in bv. Filosofie, waarbij nadenken en redeneren sleutelcompetenties zijn. Ik ben ook een schoolvoorbeeld van een HSP. Zoals Adrienne schrijft: een IQ-test kan eigenlijk niet aantonen dat je HB bent.
Dankjewel Karo, fijn dat je reageert en ook heel fijn dat jezelf de ervaring hebt om je dochter hier zo goed mogelijk mee te begeleiden.
Dat is ook zo Karo.
IQ tests werken eigenlijk niet. Zo testen ze bijv. vaak gedeelten waarbij wordt verwacht dat je er genoeg mee gewerkt hebt. Getraind of geschoold. Dit klopt natuurlijk al niet. De test zal dan mag ik aannemen weer afgestemd zijn op maatschappij, leeftijd etc. dus zal je aan bepaalde verwachtingen moeten voldoen ?
Heb je dat niet dan zal je automatisch lager scoren. Oefen je er vaak mee dan zal je waarschijnlijk steeds beter scoren. Of bijv. zoals bij jou de disharmonie waarbij je uitzonderlijk kunt presteren op een vlak op een vlak en weer minder op een ander.
Hoewel het om een gemiddeld gaat zou je daardoor juist weer veel te laag ingeschat kunnen worden terwijl je juist zou uitblinken in bepaalde richtingen.
Lijkt mij dan dat iemand die bijv. iemand die in ons land leeft en niet naar school is geweest en nooit gelezen etc. automatisch minder goed zal scoren tenzij uitzonderlijke aanleg dingen onmiddellijk te begrijpen :)? Deze persoon vergeleken met iemand die in ons land woont en bijv. VWO heeft afgerond en niet al te lang geleden. De een totaal onervaren met de onderdelen en de ander een redelijke ervaring.
Ook een probleem is vaak dat je de verwachting moet begrijpen. Hb’s of hoog-intelligent of wat dan ook hebben vaak de neiging iets te gecompliceerd te maken en juist het voor de hand liggende, makkelijke, over te slaan. Dus fout beantwoorden omdat je de verkeerde richting op denkt.
Of er te lang over doen.
Voor mij persoonlijk komt het altijd over dat IQ tests eigenlijk meer gericht lijken te zijn op rechtlijnige denkwijze. Zou bijna stellen dat hoe algemener je denkt des te groter de kans dat je goed scoort. Mits natuurlijk wel slim genoeg om de antwoorden te kunnen vinden.
Alsof er een exponentiele verwachting is van informatie zien en verwerken. Moeilijker zal je dan naar verwachting vanzelf zien. Echter lijkt mij dat volgens dat principe je juist moeite hebt met makkelijker vragen en het later pas makkelijker wordt.
Ik zelf heb altijd de neiging precisie nodig te hebben. Het nodig te hebben precies te weten wat de verwachting is. Dan is het vaak van ”Ohhh is dat alles ? Dat was nou precies wat ik oversloeg.”.
Vragenlijsten met simpele vragen en al of niet keuzen uit antwoorden zijn kunnen bijv. voor mij persoonlijk heel lastig zijn. Ik doe daar te lang over.
Ik moet mij dan heel erg focussen om heel simpel te blijven denken want anders kan ik geen enkel antwoord als juist zien omdat ik uitzonderingen mee neem. Ik ervaar dan veel ‘ruis’, oftewel veel informatie wat er misschien niet toe doet en moet ik daarbinnen gaan zoeken naar wat misschien de verwachting is dus ervaar ik verwarring. Ik ervaar dan ook altijd druk terwijl normaal gesproken onder normale omstandigheden ik daar helemaal geen last van heb.
Gelukkig richten websites door nieuwe informatie zich steeds meer op het feit dat persoonlijkheid steeds meer een belangrijk onderdeel is in plaats van hoe het daarvoor was waarbij alleen naar stereotype high achievers werd gekeken. Dat er net zoals bij niet HB mensen er een net zo grote verscheidenheid is van HB’ers die niet perse aan het stereotype beeld hoeven te voldoen. Allemaal verschillende type mensen net zoals.
Ik zelf zie een HB als redelijk normaal maar onder de juiste omstandigheden in staat uitzonderlijke prestaties te leveren door te pieken waar een niet HB dat niet kan. Om het voor mijzelf makkelijk te maken 🙂 haha.
Zet hier trouwens rustig een aantal vraagtekens bij. Ik doe er geen onderzoek naar of zo. Schrijf gewoon op wat ik denk wat net zo goed helemaal mis kan zijn.
Het moment dat je het (h)erkent van jezelf valt er een enorme last van je af. Zo kan je eindelijk je traits zien als wat bij jou hoort en je uniek maakt ipv. het te zien als belemmeringen. Wordt je een stuk gelukkiger van.
Mooi Coen, dankjewel.
Voor de gene • die over gaslighting schrijft : wellicht helpt schema therapie middels het boek ‘Patronen doorbreken’ jou verder.
Over de verschillende modi (boze, gekwetste kind, kritisch ouder) die je kan ervaren en de coping die daar bij komt kijken. (Aanpassen, vermijden)
Bedankt voor de tip Janni.
Eerder deze maand had ik een gesprek bij het UWV en confronteerde de verzekeringsarts met bepaalde passages uit de documenten, waar hij zelf selectief zocht naar bevestiging van zijn eigen gelijk.
Ik vergelijk het altijd met een kind in de supermarkt dat 1 zak chips mag uitzoeken en vervolgens 4, of 5 zakken pakt.
En hoewel ik er steeds minder aandacht aan geef. Komt het nog steeds tot confronteerde situaties, waarin ik dan maar doe alsof ik dom ben en van het gezeur af te zijn.
En lukt het Sabine om werk te vinden wat bij jou past? Adrienne heeft hier namelijk hele mooi blogs, een e-book en een echt boek over geschreven. https://giftedpeople.eu/boek-nooit-meer-ruzie-met-je-baas/
Herkenbaar hoor…
Ik herken me in alle kenmerken van hoogbegaafdheid.
Maar, ik heb op de basisschool destijds LHNO-advies gekregen, want ik kon niet rekenen en zat altijd maar wat te dromen.
Op aandringen van mijn ouders (dankbaar voor!!!) toch de MAVO gaan doen, daarna de HAVO, VWO-6 (met wisA én B), HBO en 1,5 jaar Universiteit. Alles gehaald, zonder echt te hoeven ‘studeren’.
Maar ik durf geen IQ-test te doen. Bang dat ik toch echt dat MAVO-meisje blijk te zijn en niet de intelligente vrouw die ik zelf denk te zijn… Want dat ik zelfs mijn toetsen op de Universiteit gewoon haalde, zonder te studeren, voelt eerder als ‘mazzel’ dan als ‘verdiend’… Want ik had er tenslotte niks voor gedaan…
HSP-er ben ik zeker.
HB-er denk ik ook.
Maar die IQ-test… dat is dus nog een ‘dingetje’…
Heel herkenbaar Saskia.
Ook bij mij was op de basisschool het advies van de juf “hij gaat het LBO nog niet halen”. De citotoetsen gaven mavo/havo aan. Gelukkig trokken mijn ouders zich niks aan van het advies van de onderwijzeres en ging ik naar de mavo. Vervolgens de lange route MTS en HTS. Omdat de HTS appeltje eitje was was ik in 3,5 jaar klaar en had dus een half jaar over. Ik ben toen gaan werken, na ook het laatste jaar HTS al in mijn vak gewerkt te hebben. Daarna in september nog aan de TU begonnen, maar kon daar absoluut niet meer aarden in de massaliteit die toen normaal was (1991).
Ik denk dat de kwaliteit voor de klas op veel plekken onder de maat was en deels nog is. De dame die mij dit advies gaf was een verdwaalde overjarige hippie die thuis niet eens een TV had. Dat werkt natuurlijk niet met een jochie in de klas die op zijn 10e of 11e al zelf zenders in elkaar knutselde en dingen repareerde.
Ik weet niet hoe jij dat ervaren hebt op het einde van de basisschool?
Gelukkig zijn er ook steeds meer mensen in het basisonderwijs die de signalen herkennen en daar extra op inzetten, zodat kids gestimuleerd worden om meer te doen in plaats van af te glijden.
Voor mij net zo. Ik heb 3 HB kids, zelf ook alle kenmerken van HB. Testen, daar ben ik vaak bang voor. Angst om te moeten presteren, stukje onzekerheid wat ik voor iedereen verborgen kan houden. Ik weet zeker dat ik HB, HSP, HSS ben. De test ga ik niet doen, voegt weinig toe. Wel gebruik ik de handvatten om om te gaan met HSS, HSP en HB. En dat is mooi, heel moooi. Het belangrijkste, hoe voel jij je? Ga met dit gevoel aan de slag. Ook al scoor je 120, who cares. Met de tips & tricks kun je wel uit de voeten. Succes!
Mee eens Onno. Volgens mij geldt voor veel HB’ers ook nogal eens dat zij sommige vragen in zo’n test ter discussie stellen of dat ze, omdat ze verder denken, in bepaalde vragen andere of meerdere mogelijkheden zien als ‘goed antwoord’ dan het goede antwoord op het lijstje van de controleur zogezegd. Zo’n test vind ik daarom ook totaal niet boeiend. Dus Saskia: lekker laten en geloof nou maar gewoon dat je HB bent ;-).
Wat Saskia en Benno aangeven herken ik. Ik kreeg ook het advies Mavo/Havo. ben gestart met Havo, terug gegaan naar Mavo (met name vanwege wiskunde), prima doorlopen en vervolgens MTS gedaan. Daarna versneld HTS en een aanbod om naar een universiteit te gaan afgeslagen met het gevoel daar niet op mijn plek te zullen zijn. Ben iets te praktisch vond ik. Nu ik op mijn 47e de bevestiging gevonden heb (en dus alle puzzelstukjes op hun plek heb zien vallen) in combinatie met mijn ziekte, vraag ik mij wel eens af of een wetenschappelijke studie op een universiteit niet iets was geweest.
Blijft soms lastig, anders zijn, hoewel het meestal nu handig is. Beetje omdenken af en toe. Ook minder aantrekken van wat anderen van je vinden, teveel proberen in een -standaard- hokje te passen. Nu ik daar mijn best niet meer voor doe, en het HB-zijn heb omarmd, zijn bepaalde zaken makkelijker. Speelt wel mee dat de kans dat ik de 60 haal volgens de medische wetenschap nihil is (al heb ik de instelling: “dat zullen we nog wel eens zien”), dus dan maken bepaalde zaken ook veel minder tot niet meer uit. Gekke is dat nu ik het een paar keer uitgesproken heb, er niet eens verbaasd of afkeurend/ontkennend op gereageerd wordt.
Alleen een hoge IQ-score maakt echter nog niet hoogbegaafd. Als hoogbegaafde zit je namelijk fundamenteel anders in elkaar en die bedrading in jouw mooie hersenpan loopt anders dan bij niet-hoogbegaafden. En dat voel je ook. Niet iedereen begrijpt jouw gevoel voor humor, of waarom jij je ‘zo druk maakt’ over wereldse problemen of intens kunt reageren op onrechtvaardigheid. Niet iedereen begrijpt dat je sneller overprikkeld raakt en complexere en intense emoties hebt. En soms, begrijp je daar misschien zelf ook niet zo veel van.
Hoogbegaafdheid is vooral een samenspel tussen intelligentie en zijnskenmerken. Deze zijnskenmerken vind je ook in het gratis e-book over hoogbegaafdheid. Daar komt bij dat jij je niet in alle kenmerken hoeft te herkennen om hoogbegaafd te kunnen zijn. Er is geen simpele checklist die je kunt afvinken. Daarom is het vooral belangrijk dat je kijkt naar de kenmerken waar jij je wel in herkent en wat dat voor jou betekent en jouw weg. Dat is uiteindelijk waar het om gaat; dat je het ziet als iets wat je kunt gebruiken om jezelf beter te leren kennen.
https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-hoogbegaafdheid-or/
Pas schreef ik iemand via Skype over mezelf wat ik in de woorden van Adrienne teruglees. Facebook bracht mij tot dit blog. Ook lees ik in de woorden een taal die makkelijk aanspreekt en inhoudelijk een zelfbeschouwing die menigeen makkelijk zal adapteren. Maar hier is nu al meer gaande dan marketing om de marketing, zeker met de opmerkingen erbij.
De vraag of ik me hoogbegaafd noem, is puur voor mezelf interessant. Het belangrijkste gereedschap in mijn voortdurende zoektocht naar zelfkennis is de taal waarmee ik haar benoem. Een woord als ‘hoogbegaafd’ kan mij daarbij helpen.
Hardop zeggen ‘Ik ben hoogbegaafd.’ is een andere kwestie. In een andere tekst geeft Adrienne aan hoe weinig consensus over de betekenis van het woord bestaat en hoe beperkt de betekenis volgens hoeder van de consensus Van Dale is. Het woord hardop gebruiken, is waarschijnlijk vaak vragen om miscommunicatie. In een echt relevante uitleg (een communicatie die synergie beoogt) is het woord bovendien waarschijnlijk overbodig. Een behoefte aan bijvoorbeeld uitdaging, perfectionering of progressie is waarschijnlijk makkelijker uit te leggen zonder.
Nu ik dit blog tegen ben gekomen, terwijl ik me juist afvraag hoe ik het roer nu eens goed omgooi, noem ik mezelf in ieder geval iemand die benieuwd is naar de hulp die het vooralsnog lijkt bieden. Dank.
Dankjewel Fleur, fijn dat je reageert. Er is geen simpele checklist die je kunt afvinken. Daarom is het vooral belangrijk dat je kijkt naar de kenmerken waar jij je wel in herkent en wat dat voor jou betekent en jouw weg. Dat is uiteindelijk waar het om gaat; dat je het ziet als iets wat je kunt gebruiken om jezelf beter te leren kennen.
Heb je het gratis e-book al eens gelezen?
https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-hoogbegaafdheid-or/
Helaas lees ik veel trager dan de traagst lezende dyslectici en heb ik moeite met goede momenten om lekker te lezen vinden. Van het boek waarnaar ik nu het meest nieuwsgierig ben, heb ik een paar maanden na aanschaf nog amper meer dan de inleiding gelezen.
In de kenmerken van hoogbegaafdheid die Gifted People noemt, herken ik me. Die herkenning betekent een bevestiging, meer vertrouwen in een duiding van mijzelf die lekker weinig en heldere woorden behelst. De grote vraag is hoe ik die kan inzetten om mijn leven te beteren.
Nu ik weet wie ik ben en wat ik wil, is het inderdaad zaak om de voor mij juiste omgeving te vinden. Ik moet dus de juiste contacten met de juiste mensen creëren. Mensen zullen pas de relatie die ik wil met mij aan willen gaan als ze vertrouwen op dat ik iets te bieden heb wat zij willen. Om dat vertrouwen te creëren, zal ik me moeten bewijzen. Vooralsnog heb ik mijn handen te vol aan overleven om snel het nodige lichaam aan bewijsmateriaal op te bouwen. Simpelweg roepen: “Ik ben hoogbegaafd en heb dus heus iets in mijn mars waar iedereen zijn voordeel mee kan doen!” is waarschijnlijk vragen om problemen 😉 😉 (Als alle hoogbegaafden samen zichzelf allemaal vaak en makkelijk hardop ‘hoogbegaafd’ noemen, vragen zij gezamenlijk sowieso om een probleem trouwens, want dan zullen meer mensen dat gaan doen. De meeste mensen overschatten zichzelf immers. Zo wordt de betekenis van de term diffuus en de term dus onbruikbaar 😉 ;-))
Een groot vertrouwen op dat de juiste omgeving, het juiste netwerk, voor mij ergens voor het oprapen ligt, heb ik niet. Voor een paar goede vriendschappen ben ik heel dankbaar. Helaas kunnen mijn vrienden niet veel meer voor me doen dan bevestigen dat ik ‘er mag wezen’. Mijn afstand tot het werk dat ik wil, is groot.
Ik probeer middels vrijwilligerswerk die afstand te verkleinen. Vrijwilligerswerk is heel makkelijk om aan te gaan. Het volhouden gaat alleen als ik groeimogelijkheden voor mezelf erin zie of als ik denk dat het werk bijdraagt aan mijn nodige verzameling bovengenoemd bewijsmateriaal én als mij wordt toegestaan om ermee door te gaan. Vaak in mijn leven kwam ik mensen tegen die mij actief tegenwerkten (zoals laatst een vreselijke narcist wiens door anderen gedoogde gedrag een even vreselijke invloed op mij had). Enerzijds moet ik als eenenveertigjarige die nog op ‘start’ staat op van alles afstappen, vol in beweging raken. Anderzijds moet ik mezelf behoeden voor de spanning die anderen me op kunnen leveren en raak ik vanzelf veel tijd kwijt aan de verwerking van acties van anderen. Met anderen heeft iedereen altijd volop te maken, want uiteindelijk komt niemands loon uit de eigen portemonnee. Daarvoor hebben mensen vertrouwen in elkaar nodig, maar onze maatschappij wordt op veel vlakken juist gedreven door wantrouwen (met bijvoorbeeld een enorm fraudebestrijdingsapparaat dat zich richt op de allerarmsten als gevolg). Dat maakt mij angstig en verdrietig.
Graag zou ik wat tijd nemen om geheel op eigen houtje aan mijn persoonlijke professionele groei te werken, maar dat vergt een financiële zekerheid die ik mis. Ik betwijfel bovendien dat ik het beetje ikketijd waarvoor ik de financiële ruimte heb voordat mijn spaarpotje helemaal leeg is, goed kan benutten als die tijd wordt overschaduwd door geldzorgen.
Foute kippen leggen foute eieren …
Hoi, Leuke blok, eindelijk herkening………..ben geen rare vogel hahah, alleen denk ik snel voorruit, niks mee. We merk ik inderdaad dat ik moeilijk gelijkgestemde tegenkomt. Waar kan ik ze vinden. Is er een fb page waar je elkaar kan ontmoeten?
Vind een baan snel te simpel, saai, ken het al. Welke soort werk bied me constante uitdaging, weg uit de sleur.?
Ik ben ook hoogbegaafd maar heb een ziekte waardoor mijn iq niet normaal functioneert. Ik hoop het met b12 injecties op te lossen. Ik kan mezelf dingen leren zoals engels maar ben van school geschopt omdat het allemaal zo saai was en ik ook totaal niet kan rekenen maar ik ben in mijn eigen dingen echt heel goed. Ik heb niemand verteld dat ik HB ben. Meestal zeg ik dat ik dom ben,dat accepteren mensen makkelijker omdat ik anders ben en ook Asperger heb. Daarom zeg ik maar dat ik dom ben.
B12 laten injecteren zorgt vaak voor het ontstaan van allergieën. Als je het laat injecteren zou het rechtstreeks de bloedbaan in moeten, anders zijn sprays en druppels een goed alternatief. Ken je Vimergy, die B-12 is top!
Waar heb je die informatie vandaan? Niet iedereen kan B12 opnemen via voedsel (of druppels, sprays) en dan zijn B12 injecties zeer belangrijk en effectief!
Hopelijk dan van Takeda; Centrafarm is wat vervelender doorgaans (vanwege de benzyl alcohol, wat niet de meest fijne stof is voor je lichaam).
Oh, je zegt hetzelfde en hebt dezelfde referentie naar B12. Hoe gaaf is dat!! ?
Misschien wel heel slim en ego-loos om te zeggen dat je dom bent. …omdat de maatschappij dat makkelijker accepteert dan intelligent zijn.
Maar ik weet nou niet of je hiermee door moet gaan. Kun je niet gewoon in zulke gevallen NIETS zeggen?
Of gewoon WEL zeggen dat je HB bent? Who cares wat een ander ervan vindt? Ik heb het sinds ik de bevestiging heb gevonden het een paar keer uitgesproken, ook om te kijken naar de reacties. Verbaasde mij toch wel dat de meesten er niet van opkeken, laat staan vreemd of naar reageerden. Het kan best helpen. Heb ook net wat te lang geprobeerd in een ‘normaal’ vakje te passen, maar sinds ik dat heb opgegeven, voelt dat op 1 of andere manier vrijer.
Fee, ik HOOP dat je dit leest: neem B12 oraal in i.p.v. injecties. Doordat je injectie van buitenaf komt, ziet jouw lichaam het als een indringer. Na verloop van tijd heeft jouw lichaam zoveel “defensie” opgebouwd dat ze de injecties gaat afstoten (en da’s juist niet wat je wilt). Neem het oraal in. Je hebt hele goede vloeibare B12 van Vimergy.
Je leest het ws niet.. maar ik laat het toch voor je achter. Misschien lees je je reactie wel een keer terug van de week en kom je deze post toch nog tegen.
(mijn side effect van HB is dat ik veel oppik als ik naar gedetailleerde informatie luister)
Plus B12 wordt geactiveerd in je maag door de proteïne IF en dus beter opgenomen!
Fijn dat dit blog nu voorbijkomt. Van de week heb ik voor het eerst hardop uitgesproken dat ik zelf dacht HB te zijn. Dit komt voort uit onderzoeken van mijn zoontje (7) waarbij is vastgesteld dat hij HB is. Voor mij valt erg veel op z’n plek, vooral als ik aan vroeger denk. Ik word eigenlijk elke keer emotioneel wanneer ik hier teveel aan denk en ook die keer dat ik het hardop uitsprak. Ik heb inderdaad het gevoel dat ik dit niet kan zeggen zonder dat het officeel bevestigd is. Ook merk ik dat het helaas niet algemeen “geaccepteerd/erkend is. Ik weet ook dat ik het voor mezelf niet kan bevestigen met enkel een IQ test. Mocht dit te laag uitvallen weet ik van mezelf dat ik eeuwig zal blijven twijfelen, omdat ik zoveel “voel” en herken. Fijn je blog gelezen te hebben en ik ga verder op zoek naar mezelf :-).
Anika, lekker die test laten voor wat ie is. Als jij (bijna) alle vinkjes kunt zetten bij de punten die Adrienne aangeeft, ben je het toch gewoon? Hoef je niet meer te twijfelen en volgens mij weet je het wel van jezelf. Scheelt een stuk kan ik je vertellen. Ik denk dat de meeste HB’ers vroeger behoorlijk onzeker waren. Ik in ieder geval wel. Je bent immers anders, maar weet niet waarom en daarom denk je wellicht al snel dat er iets mis is. Nu niet meer!
Wat fijn Anika dat er nu dingen ook voor jou op zijn plek vallen. Natuurlijk is dit ook heel emotioneel. Ben je ook bekend met onze FB en Instagram pagina van Gifted People? Hier verschijnen regelmatig inspirerende qoutes op. Bij Gifted People zeggen we altijd: Leef naar jouw blauwdruk. Beloop je eigen weg. Zo kom je er steeds meer achter in welke omgevingen jij het beste tot je recht komt en kun je jouw leven op jouw manier leven, zoals dat bij jou past.
En heb je de gratis online masterclass al eens gevolgd of het gratis e-book, oh genoeg om uit te kiezen. Je bent echt welkom hoor om een keer te komen.
https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-hoogbegaafdheid-or/
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik vind het niet lastig om mezelf hoogbegaafd te noemen. Wat ik wel lastig vind om pas nu, na 49 jaar te ontdekken dat de invloed daarvan zo enorm is op mijn sociale leven. Dat ik anders was, intens en een heel stuk sneller dan anderen heb ik altijd geweten. Ik ben me ook al jaren erg bewust geweest van het verschil tussen HI en HB. Recent ontdekt dat naast beide voorgaande ook HSP bij mij hoort. Nu aan de slag met orde scheppen in de chaos en rust ervaren. En daarna…. aan de slag met mijn kwaliteiten. Ik zie eindelijk zowel bomen als bos en dat is oké
Herkenbaar Anne. Weet, dat je er niet alleen in staat. Ik vind het fijn je reactie te lezen. Herkenbaar.
Ik ben 66. Terugkijkend wordt mijn levensloop verklaard door de invloed van mijn hb en hsp zijn.
ook ik ga nu aan de slag met behulp van wat ik afgelopen jaar geleerd heb. Orde in de chaos. Rust ervaren. De bomen én het bos zien. Je zegt het mooi!Succes ermee!
Wat fijn Anne om te lezen. Dat is ook veel om te verwerken. Dingen vallen op zijn plek die misschien jaren geen plek hebben gehad. Daarom is het zo belangrijk om uit te zoeken wie je bent, wat je wilt en nodig hebt. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik herken me in vrijwel alles van je blogs en heb stage gelopen in het HB-onderwijs waar ik zoveel herkende, maar ik durf echt niet hardop of zelfs tegen mezelf te zeggen dat ik hoogbegaafd ben omdat ik uit een ouderlijk gezin kom waar ik me nooit serieus genomen gevoeld heb (‘gaslighting’ -emotionele vorm van manipulatie- waardoor ik altijd aan mijn eigen waarneming twijfel) en bescheidenheid een groot goed was. Ik heb daardoor het gevoel dat bevestiging van HB mij wel zou kunnen helpen, maar ik durf geen IQtest te doen, bang dat de uitslag zegt dat ik gemiddeld intelligent ben. Waar op zichzelf niks mis mee is maar wat dan een gevoel van schaamte zou geven en gedachten als zie je wel je moet ook niet denken dat je zo anders of bijzonder bent ofzo. Complex, maargoed. Ondertussen wel steeds meer mijn weg aan het vinden in het leven hoor en je blogs zijn erg interessant! Dank daarvoor!
Ook ik herken me zo in alle blogs. En ook al is mij altijd gezegd dat ik slim ben en heb ik niet zo getwijfeld aan het HB zijn, het blijft elke keer weer een feest van herkenning. Maar nu vond ik het wel heel erg herkenbaar wat . (helaas geen naam) zei over gaslighting. Even opgezocht wat het inhoudt en wow, dankjewel voor jouw reactie. Ik begrijp mezelf weer wat beter, want ik ben ook in zo’n ouderlijk gezin opgegroeid. En wat ik jou dus wil meegeven, ik hoop heel erg voor je dat je het effect van dit gaslighting kan ontkrachten en weer durft te gaan vertrouwen op je eigen waarnemingen. En wellicht kun je door de kenmerken van HB ook bevestigd worden in je eigen capaciteiten. Hoe het ook zij, bijzonder ben je en je hebt mij een hele bijzondere toevoeging gegeven aan deze al mooie blogs.
Lieve …
Wat jij schrijft had mijn verhaal kunnen zijn. Ik ben 66 jaar. Dat zeg ik er vaak bij, als ik reageer op de teksten in de Q&A’s. Want zelfs na zoveel jaren worstelen met…ja…met “wat gebeurt er toch met mij…ben ik gek of zo? Labiel? ” kan eindelijk de rust in mijn leven, mijn lijf, mijn hoofd komen (nou ja…. het blijft altijd denken, associeren, maar het is niet meer frustrerend, niet meer on(be)grijpbaar)
Ook ik deed een hb opleiding. Van gymnasium via havo naar hbo.Twee keer gedoubleerd. Nu begrijp ik waarom. Na zoveel jaar kan je echt nog deze ontdekking doen en alle puzzelstukjes op hun plaats zien vallen. Super ervaring.
Ik ga dat woord even googelen straks: gaslighting.
Ik twijfelde aan mezelf, voelde me ook niet serieus genomen. Ik volg sinds november de Q&A sessie’s. Dat heeft me de ogen ook geopend en me mijn zelfvertrouwen steeds meer teruggegeven. Dat voelt zo goed!
2 juli ben ik in de meetup in Nijmegen. Ben zó benieuwd hoe dat zal zijn!
Succes …! Je bent niet alleen! Zo voelt het voor mij ook.
Fijn om te lezen dat je herkenning vindt in de blogs. We hopen bij Gifted People ook echt met de blogs mensen te kunnen helpen en inspireren. Want een net niet leven is zonde van je mooie kwaliteiten. Wanneer je dichter bij jezelf gaat komen, meer gaat zien wie jij bent, zal je merken dat jouw omgeving in het begin wat vervelende feedback kan geven. Dat ze proberen om jou te houden zoals ze jou kennen. Weet dat hier liefde onderligt. En dat er een stukje angst onderligt omdat ze bang zijn jou te verliezen, te verliezen wat jullie samen hebben opgebouwd. Neem mensen daarom mee in het proces dat je doorloopt. Niet omdat je verantwoording moet afgeven of jezelf moet verklaren, maar omdat je zo anderen ook kunt laten wennen aan de veranderingen die jij wilt doorvoeren. Onthoud dat de wereld niet zit te wachten op kopieën van andere mensen. De wereld zit te wachten op jou. Op de originele versie van wie jij bent. Want juist daarmee kun jij iets wat niemand anders kan.