In die tijd werkte ik mee aan een ontwikkelomgeving voor hoogbegaafde jongeren. Daar leerde ik ontzettend veel over de verschillende uitingen van hoogbegaafdheid. En, daar werd mij daar bijna iedere dag gevraagd of ik ook hoogbegaafd ben. Mijn terughoudende ‘ja’ werd na verloop van tijd een volmondige ‘ja’. Enerzijds omdat ik er zelf niet meer omheen kon. Anderzijds omdat ik ook een rolmodel was. Als ik al niet zelfverzekerd kon vertellen over mijn hoogbegaafdheid, hoe kon ik dan de hoogbegaafde jongeren die daar rondliepen meegeven dat het helemaal oké is om je hoogbegaafdheid te omarmen?
Waarom zou je over je hoogbegaafdheid vertellen?
In mijn situatie was het dus heel logisch om open en eerlijk te zijn over mijn hoogbegaafdheid. Maar, in sommige situaties ligt dat natuurlijk anders. Bijvoorbeeld bij jou in je werk of in je thuissituatie. Er is namelijk niet altijd een goede of foute keuze als het gaat over het vertellen over je hoogbegaafdheid. Je hoeft het ook aan niemand te vertellen. Je mag het wel aan iedereen vertellen.
Wat in ieder geval voordelen zijn van het open praten over hoogbegaafdheid op je werk of in je thuissituatie, is dat je er meer onderling begrip mee kunt creëren. Benoemen dat je hoogbegaafd bent gaat er namelijk niet over dat je gaat benadrukken dat je anders bent, maar dat je de mogelijkheid gaat creëren om dichterbij elkaar te komen. In die zin is het heel waardevol als je benoemt wat nu voor afstand zorgt. Want ook al weet die ander misschien niet dat er sprake is van hoogbegaafdheid bij jou, die ander voelt wel dat jullie anders zijn.
Wanneer je gaat vertellen over je hoogbegaafdheid, is het overigens belangrijk om er rekening mee te houden dat er nog steeds veel misvattingen zijn over hoogbegaafdheid. Er zijn nog genoeg mensen die verwachten dat je dan supersuccesvol bent in alles of dat je alles beter weet. In het Insight programma hebben we ook een heel hoofdstuk gewijd aan hoe je het beste kunt delen over je hoogbegaafdheid. Dat voorkomt namelijk dat er wél afstand gaat ontstaan tussen jou en de ander, omdat de ander onjuiste opvattingen of ideeën koppelt aan hoogbegaafdheid. Momenteel is er een wachtlijst voor Insight, maar als jij je aanmeldt voor de wachtlijst, hoor je als eerste wanneer Insight weer opengaat. Insight helpt jou ook bij het ontdekken van jouw blauwdruk, daardoor zie je beter wat de juiste omgevingen zijn voor jou, zodat jouw hoogbegaafdheid ook veel meer gezien en benut mag worden.
Heb jij over jouw hoogbegaafdheid gedeeld? Vond je dat moeilijk?
Het is mijn ervaring dat de meeste mensen (in Nederland) hun meningen over dingen vaak klakkeloos over nemen van de voorgekauwde media-mening. En die is vrij voorspelbaar gericht op het handhaven van een zekere veiligheid. Het “ik” dat bij de doodgewone man gevormd wordt staat als een paal boven water, en dat wordt hoog gehouden door de rest buiten hun omgeving af te maken met een bekritiserende attitude. Er-niet-bij-horen geeft de meeste een gevoel van onzekerheid dus is je je aanpassen en opvolgen van wat de media, met zijn dominerende attitude, jouw voorkauwt de manier om een veilig houvast voor jezelf te creëren.
Een beetje HBer doorziet deze façade en zal het theater uit beleefdheid een beetje mee spelen, omdat je je omgeving feilloos kunt voorspellen, zit hier meestal weinig uitdaging in. Dus je valt sowieso uit de toon alleen al omdat jou brein graag puzzelt naar goede oplossingen, je graag zelf je eigen mening vormt, zelf je eigen Stijl creëert. Zelf initiatief neemt. Het maakt niet uit wat je doet, je valt uit de toon. Wen er maar aan want je aan passen en je bezig houden met de goedkeurende en of afkeurende oppervlakkige realiteit van je medemens is ook geen optie.
Heeft heeft niks te maken met jezelf beter voelen dan een ander. Het heeft te maken met: heb je genoeg lef om jezelf te durven zijn.
En NEE ik vertel niet rond dat ik vermoedt dat ik een HBer ben. Ik ga ervan uit dat de meeste mensen mij toch niet goed kunnen plaatsen, de mening van iemand anders zal weinig waarde toevoegen. Ook al weet ik dit, en zit ik dit nu zo lekker helder te verwoorden het is soms wel balen dat ik met mijn overgevoeligheid soms helemaal in de war raak als iemand het nodig vind om mij weer eens lekker de pan in te hakken. Maar ja goed, ik kom er altijd wel weer overheen.
Dank je Adreinne voor deze blog , het is fijn om dit eens lekker van me af te kunnen schrijven. misschien heeft iemand er wat aan.
Dankjewel Jolanda voor je reactie, daar hebben anderen zeker iets aan. De reacties zijn ontzettend waardevol op de blogs, een stukje herkenning, een stukje ”ik ben niet de enige” kan al zoveel verschil maken.
Ik vind het woord: HOOG begaafd ook een lastige.
Dat je begaafd bent en daarmee minder connectie hebt met een grote groep mensen om je heen is een feit.
Gelukkig ben ik redelijk sociaal en extravert en kan daardoor makkelijk met andere mensen contacten echter ik merk wel dat ik vaak de ander niet snel begrijp.
In mijn werk ben ik regelmatig als “lastig/betweter” bestempeld terwijl ik alleen maar de beste intentie had voor de medewerkers of het bedrijf.
Helaas was de uitkomst steeds hetzelfde: ontslag want ik was een bedreiging voor de manager.
Ik heb nu eindelijk een bedrijf gevonden waar ik geen bedreiging ben en waar iedereen elkaar helpt en openstaat voor suggesties en nog belangrijker: waar ik mijzelf mag zijn.
Hier werken alleen maar gelijkgestemden en dat ze toevallig allemaal HBO of Uni nivo hebben ……..
Mijn ervaringsadvies: zoek een bedrijf waar jij jouw gelijkgestemden vind
Het is makkelijker gezegd, dan gedaan om een juist bedrijf te vinden…
Er zijn wel branches waar ik beter aard dan andere branches.
Zo werkte ik bij installatiebedrijven (conservatieve, bekrompen en kortzichtige cultuur), de overheid (autoritaire, bekrompen en bureaucratische cultuur).
Bij een reclamebureau voelde ik mij het meeste thuis (progressieve, sociale en creatieve cultuur).
Zelf merk ik ook vaak dat ik op een andere frequentie zit dan mijn omgeving, maar dus vooral in de verkeerde branches.
Dat leidt tot misverstanden, sociale uitsluiting en uiteindelijk ontslag. Ook als je bijvoorbeeld in een bekrompen dorp woont (waar het niveau laag is), zal dat natuurlijk eerder tot problemen leiden, dan dat je in een stad woont (met veel meer hoogopgeleiden en hoogbegaafden) is mijn ervaring…
Dankjewel voor je reactie David, dat is ook inderdaad wat wij bij Gifted People aanraden. Het zoeken van gelijkgestemden, maar dat is niet altijd makkelijk. Daarom is het ook zo fijn dat mensen de moeite nemen om te reageren. Hierin kunnen anderen al een stukje herkenning vinden. Het gevoel dat ze niet alleen zijn op deze wereld :).
Ik vertelde het enige tijd geleden aan familie. Mijn neef, die destijds in de vijfde klas op het atheneum zat, reageerde met: “een leraar van mij is ook hoogbegaafd en dat is een echte sukkel.”
Dit voorbeeld geeft al aan dat het niet altijd gerespecteerd wordt als je het verteld: sterker nog, je kunt een mikpunt worden van spot worden en er kan een afstand ontstaan tussen de hoogbegaafde en zijn/haar omgeving…
Mijns inziens heeft dat ook sterk met de Nederlandse cultuur te maken, waar men niet wilt dat je je beter voelt dan anderen, ook al ben je dat wel…
In de Verenigde Staten is men veel verder op dit gebied en wordt het enthousiast ontvangen als je het vertelt.
Ook bij de begeleiding van hoogbegaafden is men veel verder dan in Nederland.
Bij bedrijven daar worden hoogbegaafden gekoesterd, enthousiast ontvangen en gestimuleerd in hun carièrre…
In Nederland is de kans groot dat men je dan juist een bedreiging vindt, niet vindt passen in het team, etc… en kan het zelfs je baan kosten… !
Als je het de werkgever NIET verteld is de kans groot dat men je een vreemde vogel vindt, dat men je gedrag dus niet snapt en kan het eveneens je baan kosten… !
Het hangt dus van ontvangers af hoe ze hiermee omgaan, en helaas, vooral in Nederland, is het riskant om te vertellen…
Het vertellen kan dus ook juist afstand scheppen en de relatie niet ten goede komen; vreselijk, maar helaas de realiteit.
Veel vooroordelen spelen daarbij een rol, bijvoorbeeld dat je dan een verstrooide professor bent of iets dergelijks…
Het zou fijn zijn als er in Nederland eens positief mee omgegaan zou worden, en dat je niet straf krijgt als je het verteld… 😉
@Vinzent
Nogal een heftige stelling “waar men niet wilt dat je je beter voelt dan anderen, ook al ben je dat wel…”
Je kunt beter zijn in bepaalde dingen, maar naar mijn mening is geen enkel persoon beter dan een ander.
Ik voel mij, ondanks mijn HB, niet beter dan een ander.
Daar ben ik het niet mee eens: sommige mensen zijn nu eenmaal (veel) beter dan anderen…!
@Vinzent,
Interessant, wat definieert volgens jou dan een beter persoon?
Ik ken bijvoorbeeld iemand met een veel lager IQ, deze persoon is zeer sociaal, lief en behulpzaam. Deze persoon zou je dan een “beter” persoon kunnen noemen als mij. En de meeste mensen die met ons beide omgaan, vinden haar waarschijnlijk ook een fijner persoon.
Ik heb altijd het gevoel, dat er zoveel mensen beter zijn in dingen/zaken, dan dat ik dat ben.
Tevens is het volgens mij een kenmerk van HB dat je jezelf helemaal niet beter voelt dan anderen. Denk bijvoorbeeld aan het “Dunning-Kruger effect”
Mijn baas vertelde me enkele maanden geleden dat hij bij mij dezelfde kenmerken zag als bij zijn zoon, die hoogbegaafd bleek.
De zaken die hij aanhaalde waren idd heel hekenbaar, dus ik ging op zoek naar eerstelijnsinfo. Over het algemeen leken die dingen mijn HB ook te bevestigen.
Ik weet dat ik best wel veel dingen weet en begrijp. Maar ook dat ik enorme frustraties ervaar wanneer ik met anderen spreek, en dat ik andere dingen helemaal niet begrijp, of pas na 4 – 5 keer proberen.
Ik heb een persoon kort bij me verteld wat mijn baas me had gezegd, niet diezelfde dag, maar wel het volgende weekend. Het gesprek erover was vrij snel afgesloten, omdat er andere onderwerpen tussen kwamen. Sindsdien is er nooit meer over gesproken of naar gevraagd. Wel merk ik sindsdien een bepaalde spanning op wanneer we een meningsverschil hebben.
Nu ben ik van karakter al een meer teuggetrokken persoon, maar ik heb niet de neiging om na die ervaringen nog heel erg open te zijn over iets dermate persoonlijks.
Dat begrijp ik Jan. Vervelend dat het zo is gelopen. Maar wel fijn denk ik dat je baas herkende dat hij dezelfde kenmerken ziet als bij zijn zoon. Wellicht kun je daardoor ook een klein beetje ruimte krijgen om je werk passend te maken/houden zodat je prettig kunt blijven werken.
Ik herken het meteen. Ik denk soms wel eens dat ik mijzelf totaal niet bijzonder vind en dat ik in mijn hoofd soms denk, wat een onzin die hoogbegaafdheid. Alsof een ander dit wel serieus neemt of misplaatste arrogantie. Dus dank voor je, wederom herkenbare column
Daarom is het ook belangrijk om te kijken wat hoogbegaafdheid voor jou zelf inhoudt. Herkenning en begrip waarom je dingen misschien anders ervaart dan mensen om je heen.
Super te lezen ! Ik herken dit ook wel !
Zelf vertel ik het niet graag maar dat zal dan weer de eigenschap zijn van ” de onderduiker” denk ik … Liefst heb ik dat ik “mezelf” wegsteek om niet op te vallen en ondanks dat ;
je bent zo ie zo anders en het valt op ook helaas.. het is niet fijn om op te vallen als je gewoon met rust gelaten wil worden en dat zij dat niet begrijpen , zo kwam ik eerst jarenlang aan het etiketje ” ADD en naderhand zelfs Borderline ” , volgens anderen wou ik hun aandacht en naderhand krijg je te horen als ze het dan pas door hebben ” jij houdt mensen bewust op afstand” , de eerste reactie die jij dan hebt is dit ” ik hou je al van in het begin zo ver van me weg , jullie blijven maar te dichtbij komen , moet je de kleur van mijn ondergoed nog weten ook anders ? ”
Mensen zijn nieuwsgierig , ze zien iets aan me en ik weet niet wat juist , maar iets valt op en vaak hoor ik ” er is iets aan haar ogen , ze is raar ” … hmm hoogbegaafdheid langs de buitenkant zien ; zou het lichaamstaal zijn ? Geen idee wat het is en ze moeten me leren met rust laten .
De enige keren dat ik het zeg ;
” hoe doe jij die speciale dingen ? dat was raar ! nog nooit meegemaakt ”
dan geef ik het volgende aan ” hoe het juist in elkaar zit weet ik niet , de wetenschap zal er wel een antwoord voor hebben dat niet te hekserig klinkt maar tegelijkertijd hebben zij het gehouden op hoogbegaafd ” – ik ben nog maar recent erachter gekomen en diep vanbinnen voelde ik het al heel mijn leven dat ik ” anders ” was ; hoogsensitief op z’n zachtst uitgedrukt waardoor kortzichtige mensen gauw denken dat je aandacht wil van ze , terwijl je alleen maar zo gevoelig bént en dat zelfs niet kan wegsteken maar het wel zou willen ; de plotse huilbui die opkomt als je anderen ” leest ” – hun gedachten voelt , enzovoorts ; een drama !
en dan ben je weer een drama-queen of je bent ” aan het panikeren en je moet ermee leren ophouden ” . Het is lastig jezelf te zijn ; die mensen bedoelen het niet slecht , ze bedoelen het doorgaans juist goed maar het is vaak lastig , als het mensen zijn waar ik echt om geef en besloten heb dat ik ze in men leven wil houden dan geef ik het toe ” ik ben niet aan het panikeren , het heet hoogbegaafd gewoon” .
Dan vragen ze soms wat het juist is en dan willen ze dat weten , het enige ik daar dan op kan antwoorden is ” tja ik weet het niet , het is een karaktertrekje dat niet zo vaak voorkomt , het betekent dat je heel gevoelig bent voor veel en dat je dingen soms gewoon weet , zonder ze te kennen ”
soms ontstaat hierdoor dan weer het omgekeerde ; ik verloor heel wat mensen die zichzelf beter willen voelen ; ” hoogbegaafd dan ben ik minder ”
ach het is maar een etiketje voor iets dat de wetenschap niet kan vatten in mijn visie , het doet er niet altijd toe maar voor ons dan , hoogbegaafden onderling is het cruciaal om er het fijne van te weten , van ons ” bestaan ” , ontstaan en zo verder ; het stopt niet.
Ermee te koop lopen kan ik niet ; teveel risico op vijanden en verlies van vrienden maar echte vrienden nemen je tenslotte nog voor wie je bent hoe dan ook !
dan vertel ik het graag om meteen met de deur in huis te vallen en hen niet voor verrassingen te laten staan ” ik heb rare gewoonten , ik heb altijd snoep nodig in drukte’s , ik voorzie me dan ook van die zaken en als ik je soms om iets raar kom vragen in alle paniek dan is dat net zoals jij een dafalgan nodig hebt ” , zo leg ik het uit maar het vlot ook niet echt hoor.. Niet altijd en niet met iedereen .. Het etiket aanvaarden vind ik best zwaar en blijft moeilijk , ik vind dat de wetenschap er een andere term voor dient te geven die niet te bijdehand klinkt noch in ons nadeel…
Groetjes !
een onderduiker ;
diving … now 😉 (normaal gaan doen , of toch alsof 🙂 )
Hi ;
Nog gauw de toevoeging doen ;
Toen ik dit las zag ik meteen de link tussen dit gegeven en ” the drama of the gifted child” van Alice Miller … ondanks vele gelijkenissen klopt het boek niet echt volledig , ze verwijst daarbij naar het narcisme ook terwijl het juist het omgekeerde is , maar meningen verschillen en voor de rest vind ik dat het mens gelijk heeft ; jullie zien de connectie mogelijks ook ?
Ik ben nog ” een groentje ” , tot gauw Adrienne ! Tot gauw !
Onderduikertje ..
Dankjewel Vicky voor je reactie 🙂 fijn dat je reageert op het blog en jouw persoonlijke ervaring met ons wilt delen.
Super herkenbaar!
Ik zal nooit van mezelf zeggen dat ik hoogbegaafd ben, ik ben een Vlaming en hier is zelfs ‘ik ben hoog sensitief’ al gelijk aan aandacht vragen. Ik zeg wel makkelijk dat ik ‘erg gevoelig ben voor prikkels’ en dat is meestal voldoende verklaring voor een teruggetrokken houding.
Ook moet ik me waanzinnig vaak verontschuldigen voor mijn ‘directheid’ en ik zeg er dan maar niet bij dat ik niet snap waarom je niet de waarheid zou willen weten 😉
Ondertussen heb ik geleerd gewoon heel vaak mijn mond te houden. Als je op voorhand de afweging maakt dat mensen je ofwel niet zullen begrijpen ofwel aanstellerig zullen vinden, dan kan je jezelf makkelijker bedwingen om op het voorplan te treden.
Vicky, ik ben helemaal gewonnen voor die nieuwe term!!
Een mede-onderduiker, fake-normale 😉
Wat ik zelf lastig vind is het begrip HOOGbegaafd zelf… net als hoog opgeleid. Het suggereert toch een zekere superioriteit ten opzichte van anderen die dat niet zijn en dat voel ik totaal niet zo. Daarom noem ik mezelf ook niet hoogbegaafd tegenover anderen. Dat ik anders ben dan veel anderen is me duidelijk en het is erg prettig af en toe mensen te ontmoeten die dat ook zijn, ik voel me dan thuis en op mijn gemak. Maar ik voel ook vaak dat ik helemaal niets hoef uit te leggen als ik zelf kan ontspannen in wat ik ben (en niet ben), dan wordt vanzelf duidelijk waar of met wie ik op mijn plek ben en waar niet, zonder dat ik me daar voor hoef in te spannen.
Hi Lennard (en hopelijk Adrienne bij deze).
Wat je benoemt herken ik onmiddellijk. HOOG staat in onze Ned (onderwijs) cultuur als superieur. Ik gebruik daarom de benaming en afkorting AB (Anders Begaafd) om dit fenomeen te tackelen.
Ik geloof dus niet in hoger of lager opgeleid. Dat heeft sowieso in gezinnen de nodige strijd/pijn geleverd: “Alex doet het goed! Gaat als een speer door zijn VWO! Tja, Joris… moeizaam… En dat met zijn MAVO…We stimuleren hem om dezelfde discipline als Alex op te brengen! Kan ie dan toch gaan voor de HAVO!”
Verschrikkelijk!
Een standaard voorbeeld die ik mijn omgeving voorleg: als mijn auto ‘kapot’ is breng ik het naar de monteur. Die legt uit wat motorisch mis is. Na 45seconden haak ik af: “Time out! Weet je, dit is ‘hogere’(!!!) wiskunde voor mij! Laat mij maar lekker abstract denken en oplossen! Over 2 uur kom ik blij de gerepareerde auto ophalen en betalen omdat jij dat kan!”
En een ander voorbeeld waarin ‘waarde’ mag blijken: wij bepalen dat een papieren biljet €100 waard is, en een rond stukje metaal €1. Je komt vervolgens met een reisgenoot , allebei kapot van de dorst, ‘in de woestijn’ * een drankjes-automaat tegen in een oase…
Jij hebt €50 aan betaalmunten bij je. Je reisgenoot heeft €200 aan biljetten. (4x zoveel waarde!). De automaat werkt slechts op munten…
Dus…
*Ach… in de hedendaagse zwaar gemoderniseerde landen zou zo’n vending machine kunnen bestaan in een oase die een reisgroepje tegenkomt op hun vakantie-excursie 😁🙃
Hoi Arno,
Dank voor je reactie. Het klopt wat je zegt, waarde is zeer subjectief en compleet afhankelijk van de context. Een ver familielid zei eens tegen mij, toen ik vertelde dat ik meubelmaker en timmerman ben: “Goh, wat zonde, dat jij met je gymnasium en universiteit nu dit bent gaan doen”. Gelukkig kon ik er wel om lachen, want anders was ik waarschijnlijk boos geworden… Maar ik dacht vooral, je moest eens weten wat een uitdaging het is om te ondernemen in een vakgebied waar je geen kennis van had toen je ermee begon (ik studeerde dus aan de uni). En je moest ook eens weten hoe ik me tijdens mijn studie níet uitgedaagd heb gevoeld… De wereld op zijn kop voor haar waarschijnlijk, maar ik ben ontzettend blij en dankbaar dat ik dit nu doe en hier nu wel uitgedaagd word. Het mooie van zzp-er zijn, is dat je het zelf zo gek kan maken als je zelf wil en net zo lang kan groeien en ontwikkelen als jij daar zin hebt, perfect!
Dankjewel voor je reactie Arno, fijn dat je dit mooie voorbeeld met ons wilt delen.
Ik heb zelf meer problemen met de term “zwakbegaafd”; dat suggereert dat die mensen dan zwak zouden zijn… ; beter zou zijn: “laagbegaafd”.
Ik ben 73 en weet nog niet lang dat ik HB ben. Heb het aan een paar mensen die ik vertrouw vertel om exact de hierboven beschreven redenen: ze lachen me uit of ze geloven me niet dus laat maar. Jammer dat ik het niet eerder wist,… wat een gemiste kansen. Nu is het te laat…heb een slopende ziekte…
Volgens mij nooit te laat beste Hanske; het is toch heerlijk als er puzzelstukken op hun plaats vallen?
En dat kan tot op het laatste moment…dit laten gebeuren kan hopelijk ertoe bijdragen dat je je niet geheel met je ziekte gaat identificeren!
Liefs en sterkte!
Richt je vooral op wat hoogbegaafdheid voor jou betekent Hanske. Inderdaad zoals Annelies schrijft, de puzzelstukjes die nu op hun plaats vallen en weten dat je niet de enige bent die dingen soms ”anders” ziet/ervaart. Breng jouw belangrijkste omgevingen eens in kaart. Wat in die omgevingen draagt positief bij aan hoe jij je voelt en aan hoe je in die omgeving kunt functioneren? En welke dingen dragen juist negatief bij? Op basis hiervan kun je voor jezelf bepaalde voorwaarden schetsen die blijkbaar voor jou belangrijk zijn. Wanneer je deze helder hebt, kun je hier over gaan communiceren naar anderen en waar mogelijk zelf bepaalde veranderingen in aanbrengen. Soms zijn het de kleine dingen die een grote impact maken. Door die aan te pakken, kun je het voor jezelf allemaal al een stuk gemakkelijker maken.
Ik ga nu toch dit programma doen. Ik ben helemaal vastgelopen en mentaal voel ik me een domme gans dat in het leven op andermans eieren loopt en op mijn eigen eierschalen (leeg en gebroken). Ik hoop soortgelijke mensen tegen te komen, want ik voel me soms eenzaam en onbegrepen. Ik heb t online geprobeerd, maar mijn God! Wat een desinteresses hebben die mensen, echt irritant. Online was makkelijkste manier dacht ik, nou nee dus. Die fout maak ik niet weer haha. Als ik geen klik heb met lotgenoten dan weet ik dat ik elders moet zoeken, maar ik heb het dan in ieder geval geprobeerd en weet ik zeker of ik hier thuis hoor of dat het gewoon coping gedrag is van complexe trauma’s.
Inderdaad zoals je schrijft heeft jouw directe omgeving een grote invloed, wij raden altijd aan om bewust te kiezen voor de mensen die je wel en niet toelaat in jouw directe omgeving. Investeer daarnaast in zelfonderzoek. Leer jezelf beter kennen zodat je weet hoe jij in elkaar zit, wat jij nodig hebt en wat voor mensen jij graag om je heen wilt hebben. Je gaat merken dat hoe beter jij jezelf kent en durft te zijn, des te meer mensen je aantrekt die daarbij passen.
Hallo Adrienne lief,
Ik ondekte dat ik veel meer houd van intellegente partners dan van minder intelligente. De andere cultuur speelt daar ook een grote rol bij.
Geleerd hoe mensen leren en dat heb ik op mijzelf toegepast om een studieplan te maken lerend hoe de financiele markten werken.
Groetjes!
Fijn dat je reageert Oswald.