Laatst kreeg ik een mailtje van een vriendelijke meneer die een spelfout op onze website vond. En dat kan gebeuren. We dragen er zorg voor dat het niet gebeurt, maar soms glipt er één (of twee) tussendoor. Ik ben altijd dankbaar dat mensen dat dan melden, dan kan ik het aanpassen en oplossen. Maar, deze vriendelijke meneer begon ook gelijk te twijfelen of ik dan wel hoogbegaafd ben. Blijkbaar dacht deze vriendelijke meneer dat hoogbegaafd zijn betekent dat je nooit spelfouten maakt. Â
Ik schrijf vaak over de misvattingen die niet-hoogbegaafden over hoogbegaafdheid hebben. Misvattingen die ervoor zorgen dat andere mensen aan je vragen dat je toch wel ‘dit’ of ‘dat’ zou moeten zijn of doen.Â
Maar soms heb je als hoogbegaafde zelf ook een ander beeld van hoogbegaafdheid. Dit komt vaak voort uit wat jij belangrijk vindt en wat daarom extra aandacht krijgt. Als jij bijvoorbeeld waarde hecht aan de juistheid van dingen, kun je het enorm vervelend vinden als je ziet dat anderen ergens fouten maken. Aangezien het voor jou vanzelfsprekend is om daar oplettend op te zijn, verwacht je dit van jouw ‘mede-hoogbegaafden’ ook. Maar hoogbegaafdheid betekent natuurlijk niet dat je nooit fouten of spelfouten maakt. Hoogbegaafdheid komt bij iedere hoogbegaafde weer net iets anders tot uiting.Â
Wat overigens extra vervelend is, is als je jezelf daardoor ook in de weg gaat zitten. Als jij bijvoorbeeld afhaakt omdat je ergens een spelfout ziet, ontneem je jezelf de kans om te ontdekken wat er te ontdekken valt. Daarom is het belangrijk dat je hier voor jezelf oplettend op bent. En dat je jezelf blijft verdiepen in hoogbegaafdheid, zodat je steeds beter weet wat het wel en niet is. Â
Want, ook al ben jij zelf niet zoals deze vriendelijke meneer en geloof je niet dat je als hoogbegaafde geen spelfouten kunt maken, misschien heb je wel andere overtuigingen rondom hoogbegaafdheid. Bijvoorbeeld dat hoogbegaafdheid altijd leidt tot problemen. Of dat je als hoogbegaafde hoge resultaten moet behalen om je eigen hoogbegaafdheid te bewijzen. Of dat je alles zelf moet kunnen en zelf moet doen. Â
Deze week staat er weer een gratis Introductie masterclass over hoogbegaafdheid gepland. Daarin ontdek je meer over de misvattingen en over de drie hoofdkenmerken van hoogbegaafdheid. Zeker waardevol voor je als je net begonnen bent met de hoogbegaafdheidsontdekkingsreis. Je zult merken dat de inzichten in de masterclass bijdragen aan jouw begrip over hoogbegaafdheid en dat dit jou helpt om jezelf beter te begrijpen. Aanmelden kan hier: gratis introductie masterclass over hoogbegaafdheid.Â
PS. Binnenkort gaat de inschrijving voor ons Insight programma open. We laten maximaal 20 deelnemers toe. Als jij je inschrijft voor de wachtlijst, sturen we je meteen ook het Insight magazine toe en weet je als eerste wanneer Insight opengaat, zodat jij je kunt aanmelden voordat we vol zitten.
Ik was blijven zitten op de MAVO en iedereen dacht dat ik dom was. Ik was eerlijk en iedereen dacht ik dom was. Ik werkte niet met mijn ellebogen en iedereen dacht dat ik dom was. Ik was ten onrechte vriendelijk tegen mensen en iedereen dacht dat ik dom was. Ik maakte geen misbruik van anderen en iedereen dacht dat ik dom was. Ik probeerde geen financieel geen voordeel te halen uit een andermans nood en iedereen dacht dat ik dom was.
Totdat… 😉
Hoe herkenbaar! Dankjewel.
🙂 mooi geschreven zo, dankjewel
Heel herkenbaar voor mij. Van mijn 6e jaar tot de dag dat ik 14 werd achterin de klas gezet. Met een boekje, een heel simpel boekje, 8 jaren lang, er reed een trein voorbij, de school stond naast het spoor. Ik wilde wel mee om de wereld te zien. Nog steeds onzeker, maar dat kan ik heel goed verbergen, na de diagnoses HB, ADHD probeer ik om mezelf te ontplooien. Een hoog IQ, veel willen weten, en veel, vaak chaos. Mezelf wel mindfulness aangeleerd. Dat scheelt een hoop stress. Ik wil meer, ik wil weten, ik wil en wil, ik ben 70 jaar. Een zwaar leven met ook hoogtepunten. Nu leren hoe ga ik met mezelf om. Moeilijk maar toch wil ik weten waarom ik ben, waarom vragen heb ik. Mijn shaos versus precies zijn botsen de hele dag. Ik ben maar beelden gaan maken. Liefs
Hennie
Ha! Fijn dat je dit aankaart, al mijn hele leven wordt ik achtervolgd door mijn gebrek aan kennis van de Nederlandse taal, die volgens mij niet logisch in elkaar steekt. Door de verschillende aanpak van de vier verschillende lagere scholen die ik als kind gevolgd heb, en mede doordat ik in een plat westfries dialect ben opgevoed, maak ik van taal nog wel eens een potje vooral wanneer ik even vlug een briefje schrijf. En ja mensen kunnen je daar genadeloos op afkeuren, weet ik uit ervaring.
Dankzij psycholoog Linda Silverman, en haar heldere uitleg over begaafdheid weet ik dat ALLE (hoog)begaafde “beeldenkers” zijn en dat ze de stof grotendeels verwerken met hun rechterhersenhelft, vandaar ook de snelheid in denken, beelden, filmpjes, en hele scenario’s schieten in no-time langs. Kwaliteiten van beeldenkers/rechterhersenhelft gebruikers zijn intuïtief, oplossing gericht, creëren, aanvoelen, verbeelden, empatisch, autodidact. Beeldenkers horen eigenlijk helemaal niet thuis in een onderwijs dat voornamelijk is gebaseerd om de linkerhersenhelft te trainen, dus dat gebaseerd is op taaldenkers die analytisch zijn ingesteld op de feiten, wiskundig en georganiseerd. Die begaafden die redelijk met dit type onderwijs overweg kunnen blinken daarom uiteraard uit, maar wat zouden alle begaafde geniaal worden als de verplichte gedrilde stamp manier van onderwijs plaats zou maken voor een leersysteem dat verwondering en verbazing weet op te roepen. Dan zouden we van kleins af aan onze natuurlijke nieuwsgierigheid behouden, en als deze dan ook nog de vrijheid kan krijgen om zich te ontwikkelen, in een wereld die zich minder strikt zou bezig houden met de overkill aan regeltjes, zoals taalfouten.
Volgens mij heeft een taalfout totaal geen invloed op de kennis die de text verwoord, dus is een taalfout in die zin onbelangrijk, en wie zich bezig houdt met onbelangrijke zaken… is ook onbelangrijk!
Het heeft ook te maken met het verschil tussen hoogbegaafd en hoogintelligent. Zo is een oude vriend van mij erg goed in wiskunde, maar op andere gebieden totaal onderontwikkeld, een idiot savant heet dat in het Frans. Briljant in wiskunde, maar op andere gebieden matig… Hoogbegaafden zijn breder ontwikkeld en hoogintelligenten kunnen goed scoren op IQ-tests, maar in algemene zin onderontwikkeld zijn in vergelijking met hoogbegaafden. Als mensen je als hoogbegaafde onderuit halen op een spelfoutje is dat niet meer dan kinderachtig…
Ik heb beide, plus, om het makkelijk te maken, ADHD in hevige mate. Hoe dan, ik heb een hoog IQ, en nu, ha, ha, ik doe het ermee, maar makkelijk, nee.
Dankjewel voor deze mooi toevoeging Jolanda, heel erg waardevol dat je dit wilde delen.
Ik lees je blog altijd met veel interesse, reageer echter zelden of nooit. Maar deze keer is wat je schrijft me uit het hart gegrepen en daarom moest ik nu voor mijn gevoel dus wel. Hoogbegaafd wil inderdaad niet zeggen perfect in alles. Ik heb er persoonlijk een broertje dood aan om spel- en grammaticafouten te maken en ik corrigeer ze dan ook vaak meteen als ik ze bij het teruglezen in eigen teksten spot. Het zou echter van de zotte zijn te stellen dat ik er zelf geen maak. En dan ben ik er inderdaad blij mee dat mensen me er op wijzen.
Wat ik al jaren merk is dat mensen graag bevestigd worden in hun eigen (voor)oordeel. Veel mensen denken al snel dat wanneer je zegt hoogbegaafd te zijn dat je direct ook een zodanige kennis hebt dat je “alles” weet. Terwijl dat helemaal niet zo is. Vaak vertel ik dus niet (meer) dat ik hoogbegaafd ben. Ik nodig mensen nadrukkelijk uit me te wijzen op fouten die ik maak, spreek wanneer ze dat doen ook mijn waardering daarvoor uit. Want iemand die zich zo richting jou durft te uitten is betrokken. En dat is alleen maar te prijzen.
Nou, bij deze dan, omdat het mag:). Je hebt uiten met dubbel t geschreven…
Het is natuurlijk ook typisch Nederlands, dat, als je zegt hoogbegaafd te zijn, mensen er alles aan doen om het tegendeel te bewijzen…! 😉
Het is ook typisch Nederlands om zo te bekommeren over taal- en spelfouten. Ik reis zeer veel en in andere landen kom je dit zeer weinig tegen.
Voor mij persoonlijk is het direct een duidelijk signaal dat iemand weinig begrip/kennis (en respect) heeft over de inhoud, maar enkel de vorm en de formaliteiten.
Taal is enkel een middel om elkaar te kunnen begrijpen niet het doel.
Helaas is het voor heel veel mensen heel lastig om het middel niet als doel te zien. Resultaat is dat men zich enkel nog druk maakt over het middel en nooit het doel zal bereiken.
Mooi dankjewel Marty.
Ik word er wel eens doodmoe van. Ik heb geen benul wat oost of west is. Ik moet dat altijd beredeneren. Ik voel het gewoon niet en dan krijg ik steevast de opmerking: ik dacht dat jij zo slim was. Eerst deed dat pijn omdat ik er niet op voorsta alles te kunnen en briljant te zijn in alles, maar ik wil ook niet neergehaald worden als dommertje. Ondertussen glijdt het af en denk ik, ach iedereen heeft het recht onbenullig te zijn. Je kan die hatelijke opmerking niet eens kwalijk nemen. Ik geloof nog steeds in mezelf en ken mijn sterke en zwakke kanten en ben er 100% happy mee.
Heerlijk herkenbaar, ben 42 en weet tot op de dag van vandaag niet t verschil met grammen, ons ,pond etc. Als ik naar slager ga, vraag ik gewoon om 8 plakjes, zus of zo. Nooit per gewicht. Heb t maar losgelaten dat t nou eenmaal iets is wat ik er niet in krijg. Fine by me, ik red me prima.
Dankjewel Annemiek, fijn dat je jouw persoonlijke ervaring met ons wilde delen. Ik denk dat veel mensen dit ook herkennen 🙂
Leuk onderwerp 😊 Er zijn hoogbegaafden met dyslexie, welke niet herkend worden. Ik weet eigenlijk nog steeds niet zeker of mijn 3 hoogbegaafde jongens dit nu wel of niet hebben, doordat ze op het basisonderwijs net te hoog scoorden, en testen van hoogbegaafden met dyslexie lastiger is (was ook wel klaar met al die testen) Inmiddels gaan de oudste 2 volgend jaar wel naar 6 VWO. Interesse hebben ze nooit voor taal gehad, wel in programmeren, rekenen enz. Hoogbegaafden zijn vaak niet goed op alle vlakken, maar kunnen extreem uitblinken daar waar hun interesse ligt. Ze zijn naar een basisschool geweest voor hoogbegaafde kinderen (omdat het op regulier volledig mis ging), en daar zag je dit bij veel kinderen. Dit maakt het les geven in zo’n klas soms ook lastig, er kunnen extreme niveauverschillen zijn.
Durf ik eindelijk te reageren zonder bang te zijn een taalfout te maken 😉
Taalfauten kun je op deze website helaas niet korrisjeeren…! 🙂
Precies, je hebt het precies goed geschreven. Als je in alles uitblinkt, ben je volmaakt, dat is een misvatting die wel eens kan ontstaan bij mensen als ze het woord hoogbegaafd horen.
Vaak wordt van hoogbegaafden verwacht dat ze perfect zijn en dan in alles. Blijk je toch niet perfect te zijn, dan wordt je beschouwd als een opschepper. Maakt niet uit, die mensen die dat denken hebben vaak hoe dan ook een oordeel en houden er niet van als anderen boven het maaiveld uitsteken. Ik ben zoals ik ben, je kunt van me houden of niet, ik blijf dezelfde persoon. Mensen die wel belangrijk voor mij zijn, weten hoe ik in elkaar zit en alleen hun eventuele kritiek telt voor mij.
Het probleem is als ze er niet van houden als je dat zegt, dat ze je niet alleen opschepper vinden, maar dat ze je ook gaan verstoten. Vandaar dat hoogbegaafden zich vaak bescheiden opstellen. Hoe jammer…!
Dat is inderdaad het belangrijkste, dat de mensen in jouw omgeving je kennen, erkennen en waarderen omdat ze weten hoe je echt bent. Van daaruit kun je verder.
Het grootste probleem is de term ‘hoogbegaafd’ zelf. Het insinueert een verhevenheid boven de rest van de bevolking en dat is nooit goed.
Het zou mooi zijn als er een andere naam voor onze breinhik wordt gevonden en toegepast. Dat zou, heel simpel, al een hoop gedoe verhelpen.
Laat maar komen, die suggesties.
Met zo weinig mogelijk energie dus met maar één letter verschil dan? Hoogbegaaid.
@Gerben: Ik ga mee met je ‘breinhik’!!! Precies dit helpt. Downsize de zogenaamde voordelen op alle vlakken en iedereen begrijpt dat het vóór- en nadelen heeft.
Een snel-complexdenker?
Hoogbegaafdheid vind ik niet verheven klinken, maar de lading dekken. Bovendien: voelen mensen zich niet verheven boven dieren dan… ?
En aanvullend: omdat mensen dan ontdekken dat hoogbegaafden eigenlijk best leuke mensen zijn. (Letterlijk gehoord!)
Door de vele hardnekkige misvattingen en een algemeen gebrek aan kennis over het begrip “hoogbegaafdheid” is er een blinde vlek, ook bij officiëel erkende psychologen. Overlaatst probeerde ik aan zo iemand uit te leggen dat er geen duidelijke, vast omlijnde, wetenschappelijke definitie bestaat van het begrip, dat het hoogbegaafde individu niet bestaat, en dat het in feite slechts neerkomt op een lijst met persoonsgebonden eigenschappen met daaraan gekoppeld een reeks van uiteenlopende verklaringen voor hoe en waarom die eigenschappen mogelijkerwijs zouden kunnen worden toegeschreven aan hoogbegaafdheid ook op basis van bvb. statistisch onderzoek omtrent bvb. neurodiversiteit. Onmiddellijk daarna zei ik tegen diezelfde persoon dat ik hoogbegaafd ben. Een paar minuten later in dit geprek kreeg ik het verwijt dat ik het begrip hoogbegaafdheid gebruik als kapstok, want: “jij noemt jezelf hoogbegaafd”.
Door het te benoemen en het tegelijk ook uit te leggen, loop je dus het risico dat je alsnog verkeerd wordt begrepen hierover. Tel hierbij nog op dat veel hoogbegaafden reeds het gevoel aangeven dat er niemand is die hen begrijpt. Veel hangt ook af van hoe geduldig je bent met de manier waarop je het probeert uit te leggen, en het geduld van degene tegen wie je het hebt, maar je gevoel van frustratie kan in zo’n situatie snel ertoe leiden dat je de ander niet overtuigt, omwille van de veelvuldigheid en de hardnekkigheid van de misvattingen erover. Als je merkt dat de psychen zelf ook al niet in staat zijn alleen maar gewoon dat van die kapstok al te begrijpen, heb je meteen een antwoord op de vraag waarom zo veel hoogbegaafden meestal eerder geneigd zijn erover te zwijgen. Zwijgen kost bovendien ook geen moeite of tijd. Dit om nog maar te zwijgen (…) over hoeveel moeite het kan kosten om te praten over onderwerpen zoals bvb. toxische positiviteit en dergelijke meer. Het neemt allemaal zo veel energie, en of het sop de kool dan nog waard is. Enkel in beperkte kring onder voorwaarden, ofwel misschien zelf beginnen met activisten te cultiveren ofzo.
Daar moeten ze wél de moeite voor nemen, i.p.v. op voorhand afgeschreven worden…
En best wel normaal eigenlijk ook 😉
@Genei
Wellicht begrijpt men dan beter waarom je doet hoe je doet en waarom je zegt wat je zegt op welke manier:).
Morning,
Waarom zou je überhaupt vermelden dat je hoogbegaafd bent..in het ‘ dagelijkse leven’ ?
Wat voegt dat toe!?:-)
( tenzij je je werk er van maakt,uiteraard)
mvg
Henri
Mensen herkennen meestal toch wel dat je anders bent. Bij mijn vorige werk werd tegen mij gezegd: dat ze het goed vinden om iemand als mij in het team te hebben. Een andere collega wist mij te melden: je bent zeg maar alles wat niet doorsnee is, laat het je niet belemmeren. Dus zelfs al zeg je het niet, dan ligt het ook op tafel.
Mijn nichtje is ook hoogbegaafd, ze slaat nu een klas over en gaat naar de middelbare school.
Om meer respect af te dwingen denk ik, dat men het beter plaatsen kan. Beter dan, om wat voor reden dan ook, afgeserveerd te worden…