Ooit heb ik ergens gezien of gelezen over iemand die vertelde dat hij op straat altijd iedere voorbijganger even kort aankeek en naar hem of haar glimlachte. Gewoon om even te laten weten “ik heb je gezien”. En de reden daarachter was dat je nooit kunt weten hoe belangrijk het is voor iemand om (weer) het gevoel te hebben gezien te worden. Opgemerkt te worden.
Dat vond ik zo mooi, dat ik dat jaren geleden ook ben gaan doen. Meestal dan, want soms heb ik gewoon even een mindere dag. Anyway. Begin dit jaar liep ik met mijn vader door Den Haag. We babbelde over van alles en nog wat. Tussendoor knikte ik gedag tegen voorbijgangers, zette ik een mooie glimlach op en tegen sommige geluksvogels zei ik zelfs “hoi”. Na dit tafereel van mij een paar keer te hebben gezien, maakte mijn vader een opmerking, wat niet echt als een compliment binnen kwam bij mij, en me meteen aan het twijfelen bracht.
Oh, ik doe iets niet goed
De mening van mijn vader vind ik belangrijk. Ik hecht er veel waarde aan. Dus je kunt je voorstellen dat ik na zo’n opmerking meteen denk “Oh, ik doe iets niet goed. Ik doe iets wat niet hoort”. Nou was dit zeker niet de intentie van mijn vader, maar zo’n opmerking zorgt er wel voor dat ik even aan mezelf ga twijfelen. Doe ik nou iets raars? Vinden anderen mij dan ook raar? Slaat het wel ergens op dat ik dit doe en dat ik dit belangrijk vind? Ik kan nog wel even door gaan…
Inmiddels sta ik sterk genoeg in het leven om dicht bij mezelf te kunnen blijven, zelfs al vinden mensen het raar wat ik doe of vind. Ik kan redelijk snel terugpakken op het waarom ik iets doe en dan lekker mijn eigen aanpak en zienswijze doorzetten.
Maar dat heeft echt wel tijd gekost. Want als mens hecht je simpelweg veel waarde aan wat anderen vinden. Je wilt graag onderdeel zijn van de groep. En als HB’er is de kans groter dat je niet in de groep past. Dan heb je heel vaak het gevoel “oh, ik doe iets niet goed, ik doe iets raars”. En dat is een heel vervelend gevoel. Dus om dat te voorkomen, ga je beter je best doen om te zijn zoals de rest. Zonde van jouw unieke zienswijze en kwaliteiten.
Twijfel niet aan jezelf
Het is belangrijk om je te realiseren dat jij de enige bent die weet wat goed is voor jou. En als je als andersdenkende HB’er dingen anders doet, als je nieuwe paden beloopt of aanlegt, dan krijg je regelmatig vragen over waarom je dat dan doet of vindt. Zeker wanneer je weinig in omgevingen bent met gelijkgestemden, kan dit ervoor zorgen dat je aan jezelf gaat twijfelen. Want als jij de enige lijkt te zijn die iets op een bepaalde manier doet of ziet, dan zegt de wet van de meerderheid dat jij het dus wel mis moet hebben. Maar een meerderheid die op een ravijn afloopt, heeft het minder goed begrepen dan een individu die als enige eerst even kijkt waar de weg naar toe gaat.
Soms heb je gelijk in wat je doet of vindt, soms heb je geen gelijk. Soms doe je dingen die niet zo handig zijn, soms val je op, soms word je uitgelachen en soms hoor je gewoon echt ergens niet thuis. En hoe vervelend dat ook kan zijn, het is nooit een goede reden om los te laten van hoe jij dingen ziet of wenst. Uiteindelijk kom je precies op de juiste plekken als je leeft naar jouw eigen waarden en maatstaven. Durf voor jezelf te gaan staan. Ook al vinden anderen dat maar raar.
Ken je iemand voor wie deze blog interessant kan zijn, delen mag. Graag zelfs.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
