Tijdens sollicitatiegesprekken had ik veel moeite met de vraag “wat zijn jouw sterke en zwakke punten”. Want, dacht ik, hoe kan ik dat nou beantwoorden zonder context? In de ene situatie kan mijn sterke eigenschap juist een zwakke eigenschap zijn. Of andersom. Mijn antwoord was dan ook vaak “dat ligt aan de situatie”. En dat was vaak dan weer niet het antwoord dat zij zochten. Maar ik vond het maar een rare vraag.
Net als de vraag “wat wil je later worden?” Of, “waar wil je over 5 jaar staan?” Ik dacht altijd, “hoe kan ik dat nou nu al weten? Ik kan nog zoveel kanten op”. Maar dat uitgangspunt is, weet ik inmiddels, ook een reden dat veel mensen zonder richting en in de waan van de dag (over)leven in plaats van dat ze ergens naar toe leven.
Alles waar ik nu ben is een opstapeling aan keuzes vanuit mijn verleden. En de afgelopen jaren op basis van hele bewuste keuzes die voortkomen uit mijn, jawel, je raadt het al, mijn jaarplannen. Plannen gemaakt vanuit wat voor mij belangrijk is en waar ik naar op weg wil zijn. Verandert dat onderweg? Ja, soms wel, maar dat is niet erg want het geeft mij richting en vanuit die richting kan ik bijsturen. Betekent dit dat ik nee zeg tegen dingen die ik ook leuk vind? Ja, want juist door nee te durven zeggen, kan ik veel meer leven in het verlengde van mijn belangrijkste ja’s.
Elk nadeel heb se voordeel
Voor hoogbegaafden is het kenmerkend om meerdere mogelijkheden en interesses te hebben. En daartussen kiezen voelt als een verlies van één van de opties.
Een kwaliteit van hoogbegaafden is het kunnen zien en uitspelen van meerdere scenario’s. Je kunt de voordelen zien van optie A en optie B en ook van beide weer de nadelen. Een van de mooie uitspraken van Johan Cruijff (of Willem van Hanegem) is hier bijzonder treffend “Elk nadeel heb se voordeel”. Dat maakt het soms moeilijk om een bepaalde keuze te maken. Zeker als er onzekerheid meespeelt over de toekomstige gevolgen. En als je A kiest, dan valt B af.
Maar juist in het maken van een keuze ligt de mogelijkheid om verder te ontdekken, te onderzoeken en te groeien als mens. Juist door een intentie te zetten voor jouw eigen toekomst, ga je erachter komen wat echt past bij jou. En ook dus door soms een keuze te maken die achteraf toch niet zo passend bleek te zijn.
Voor alle keuzes die je maakt is wat te zeggen. Voor of tegen. Maar op een bepaald moment is het tijd om gewoon te gaan doen. Om uit te gaan proberen en om te luisteren naar jouw eigen intuïtie.
Wat kun je doen?
- Werk bepaalde scenario’s uit op papier. Door de vertaalslag te maken vanuit je hoofd naar het papier, kun je er op een andere manier tegenaan kijken. Het creëert ook meer rust en overzicht dan dat je maar blijft malen in je hoofd.
- Weet dat elke keuze z’n prijs kent. Zorg er daarom voor dat je een goede fundering hebt om je keuzes op te maken. Wat ik ook wel noem de blauwdruk voor het leven dat je wilt leven. Als je dat helder hebt, wordt het simpelweg een kwestie van keuzes maken in het verlengde van jouw blauwdruk. (Als jij voor jezelf jouw blauwdruk niet helder hebt, dan is wellicht mijn coaching een passende stap voor jou? Lees hier meer: coachingstraject Insight)
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Ik herken het, en ik merk dat keuzes maken vanuit mn gevoel en intuitie veel makkelijker is dan vanuit mn hoofd. Rationeel zijn er inderdaad veel mogelijkheden. Mn hart weet de weg die klopt voor mij nu, datgene waar ik een heel blij en avontuurlijk gevoel bij krijg, hetgene waar ik echt nieuwsgierig naar ben. Stille dagen in de natuur waarop ik niets hoef van mezelf helpen me enorm om bij dat gevoel of bewustzijn te komen.
Mooi Saskia!
Het is: Ellek nadeel hep se foordeel (en het was Johan Cruijf, niet Willem;-)
Thanks Nico! Ik had het opgezocht, maar de 1 zegt Willem, en een andere bron zegt weer Cruijf. Dus ik dacht, ik geef ze gewoon beide de credits 😉
Toch weer een twijfeltje A-B dan 😉
Je verhaal is erg herkenbaar.
Ik herken het wel! Keuzes maken vind ik erg lastig. Zie vaak de beren op de weg. En ook als er een meningsverschil is snap ik ook bijna altijd alle partijen en vindt het daardoor ook echt moeilijk om boos te worden of voor mezelf op te komen in zulke situaties; want ik begrijp de verschillende kanten.. ???????? En ja met meerkeuze wilde ik ook het liefst een antwoord erbij schrijven als ik echt erg bleef twijfelen.. ????
Een mooi inzicht kreeg ik ooit toen iemand tegen mij zei: ‘je mag het helemaal kunnen begrijpen – en nog steeds boos zijn en voor jezelf gaan staan’
Ja, het begrijpen van alle partijen is erg herkenbaar! En dan zelf niet boos kunnen worden ook.
Ik heb dan de neiging om in de helicopterview te blijven, met als gevolg dat ik niet echt tot verbindende relaties kom. Want hoe kun je verbinding hebben of vinden, als je er steeds maar een beetje boven hangt, ook boven jezelf? Hoe kunnen anderen je dan leren kennen, anders dan van je analytische kant?
Zijn retorische vragen, gelukkig kom ik steeds meer in verbinding met mezelf, m’n gevoel en daarmee ook met andere mensen!