Doe jij te veel tegelijk?

Wil jij altijd te veel tegelijk doen?

Adrienne | Gifted People Hoogbegaafdheid 40 Comments

Zelf ben ik altijd gefascineerd geweest door uiteenlopende onderwerpen. Na mijn eerste HBO studie moest ik kiezen waar ik mee verder wilde. Maar dat wilde ik helemaal niet. Ik wilde alles doen, niet maar één ding. Tegelijkertijd had ik ook ervaren dat het niet maken van een keuze voor veel onrust in mijn hoofd en in mijn lijf zorgde. Dat was dus ook niet de oplossing. Bovendien kwam ik er ook niet verder mee.

Gelukkig vond ik een mooie ‘loophole’: ik ging gewoon alles tegelijk doen. Ik had altijd al meerdere projecten naast elkaar gedaan, dus dat moest nu toch ook lukken?

Van alles een beetje

Ik had inmiddels werk in de vorm van verschillende opdrachten en ik was betrokken bij een opstartende organisatie. Hierin kon ik mooi al veel van mezelf kwijt. Ik kon doen wat ik dacht dat nodig was op alle gebieden van de organisatie. Ik had veel autonomie en mijn input werd gewaardeerd. En alles wat ik van mezelf niet kwijt kon in mijn betaalde werk, dat deed ik er gewoon naast. Gevolg: heel hard werken en heel weinig verdienen.

Hoe verder ik in mijn projecten kwam, hoe complexer ze werden en hoe meer werk erbij kwam kijken. Als gevolg schoot ik op verschillende vlakken steeds meer tekort. Ik kon net niet doen wat nodig was. Zelfs al was ik van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het werk. Ik had te weinig uren in de dag en kreeg nu zelfs steeds minder gedaan. Dat bracht een hoop frustratie en teleurstelling met zich mee en ik moest uiteindelijk stoppen met bepaalde projecten. Toen voelde het alsof een deel van mij niet meer gevoed werd. Ik was vooral ook teleurgesteld in mezelf. Dat ik het niet voor elkaar kreeg. Ook al was het onmenselijk wat ik de hele tijd probeerde vol te houden. Ik verwachtte meer van mezelf.

Ondertussen werd ik steeds vermoeider. Ik kon mezelf minder motiveren om in beweging te komen. Ik durfde soms mensen niet onder ogen te komen omdat ik vond dat de kwaliteit van mijn werk niet goed genoeg was. Ik was de hele tijd bang dat mensen me op fouten gingen betrappen. Daardoor kon ik mijn aandacht er niet goed bij houden en maakte ik mijn angsten waar. Leuke self-fulfilling prophecy.

Niet kiezen, gewoon alles doen

In de vorige blog hadden we het over de optie ‘niet kiezen’ en bespraken we waardoor je niet in beweging komt. Je kunt er ook voor kiezen om alles te gaan doen wat je wilt doen en dan naast elkaar. Omdat je als hoogbegaafde gemakkelijker projecten kunt overzien en sneller werkt dan de mensen om je heen, kun je een tijd lang wegkomen met het doen van meerdere dingen tegelijkertijd.

Maar op een bepaald moment wordt het ook voor jou te veel. Je gaat merken dat je meer vermoeidheid gaat opbouwen. Dat je een enorme last op je schouders voelt en dat je voelt dat je tekortschiet in de dingen die je doet. Daarmee maak je het jezelf vooral heel moeilijk en het leven heel zwaar.

Wat kun je doen?

Vind je herkenning in de afgelopen blogs en vraag je je nu af hoe je kunt gaan doen wat past bij jou, zonder dat je maar één ding moet kiezen? Onderneem dan de volgende stappen (zie ook de vorige blogs van dit thema):

  1. Maak helder wat jouw ‘rode draad thema’s’ zijn; naar welke onderwerpen keer jij steeds weer terug?
  2. Beschrijf jouw levensvisie (hoe jij jouw leven wilt leven). Dat is onderdeel van je blauwdruk
  3. Ga hiermee puzzelen tot je op iets komt dat past

Het kan zijn dat de activiteiten en werkzaamheden die nu passend lijken te zijn voor je, na een tijdje veranderen. Maar je dieperliggende visie voor het leven dat je wilt leven, is ook daar de basis weer voor. Zorg dus dat je die in ieder geval helder hebt.

Laat je onder deze blog weten wat voor jouw rode draad thema’s zijn?

Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.

Vorige blogVolgende blog

Comments 40

  1. Zo herkenbaar. Ik heb altijd met meerdere projecten en studies tegelijk gejongleerd. Na 2 burn-outs geprobeerd het bij één baan te houden. Maar dat maakte niet uit want dan ging ik in die baan gewoon veel projecten tegelijk doen. Telkens zolang doorwerken dat ik net de laatste trein naar huis had. Inmiddels probeer ik niet meer alles op werk te richten, maar ook uitdaging en variatie uit privé te halen. Merk dat mijn rode draad ook daar weer is direct meerdere hobby’s gaan oppakken/leren (zingen, schilderen, taal leren, boeken lezen nieuw interessegebied en boekenclub). Blijft een uitdaging om voldoende oplaadtijd/momenten in te plannen. Mijn levensvisie is een leuke balans tussen de levensgebieden. Genieten van variatie en uitdaging, allemaal nieuwe dingen opzetten, maar ook tijd om lekker in de natuur te zijn met mensen af te spreken, te reizen. Er zijn gewoon teveel leike dingen.

  2. Mijn rode draad thema’s zijn me wel bekend en steeds dezelfde, maar veranderen inderdaad wel met me mee: gelukkig zijn, onbezorgd leven, vrij zijn, je volledig kunnen ontwikkelen en ontplooien, succesvol zijn, gezond zijn, goed functioneren, mensen hierbij ondersteunen en samen een betere wereld creëren.

  3. Adrienne, jouw tekst loopt als een rode draad door mijn carriere. Mede door management dat talenten niet wenste te zien van te kritische werknemers is mijn carriere niet geworden wat ik gehoopt had. Ik zie inmiddels mijn eigen aandeel daarin ook, maar het blijft een waste of talent, wat nogal wat weerslag gehad heeft op mij en mijn gezin.

    1. Wat vervelend Marijke dat het anders loopt. Heb je voor jezelf al helder gemaakt wat je graag anders ziet en wat je daarvoor nodig hebt? Soms kunnen kleine veranderingen al een groot verschil brengen.

  4. Rode draad en levensvisie op elkaar afgestemd krijgen is best een klus. Rode draad heb ik al redelijk in beeld, maar mijn levensvisie heb ik nog niet helder. Bij vlagen durf ik mezelf toe te staan tijd te besteden aan wat ik ‘écht belangrijk’ vind om met mijn leven te doen. Maar dit strookt niet altijd met wat in de huidige maatschappij belangrijk wordt gevonden. Ik durf dus nog niet met ‘de billen bloot’ omdat ik niet wil kiezen voor afwijzing. Ik denk dat als ik afwijzing kan accepteren, dan pas de échte keuzes aan durf!

    Groet en bedankt voor dit inzicht!
    Jeff

    1. Het is ook eng, HB of niet als mens houden we graag vast aan bepaalde zekerheden. Maar bedenk dat een net niet leven, zonde is van jouw mooie talenten. Ik hoop dan ook dat je blijft zoeken naar wat past bij jou.

  5. Zelfs met ouder worden blijft het interessant om te lezen hoe jongere mensen omgaan/ of niet met het zoveel mogelijk willen doen/ uitproberen !
    Als ik het even echt beu ben op het werk ga ik thuis recepten uitpluizen en mijn gezin verwennen met eens wat meer wat anders dikwijls niet lukt wegens tijdsgebrek … zo gisteren kaaswafeltjes met gerookte zalm gemaakt als lunch => krijg je hiervoor appreciatie : hell yes ! Wat je op het werk nauwelijks mag op hopen 😉

  6. Exact wat mijn teamleden me ook voorhouden: teveel tegelijkertijd willen doen en ik die elke avond bij sluiting weer het gevoel heb dat ik weer niets afgewerkt heb en liefst na sluiting nog wat in mijn eentje doorwerk en daar dan voldoening uithaal. Dit brengt dan mijn work-life-balance weer helemaal uit evenwicht… maar ik doe het allemaal zo graag en wil het goed doen. Gelukkig heb ik een begripvolle echtgenoot die alles relativeert (idem Alexandra) en die mij telkens weer zegt dat ik me toch niet meer moet bewijzen… En toch heb ik het gevoel van wel. Vorige week weer nieuwe projecten door het management aangereikt gekregen maar dit weer overbrengen naar mijn team en niet ’te enthousiast’ binnenvallen blijft voor mij moeilijk. Mijn rode draad… ik ben nog steeds op zoek. Met teamleden communiceren om mijn ideeën, mijn motivatie te kunnen verklaren is niet makkelijk. Daarin volg ik Niels helemaal. Mijn dynamiek doorgeven aan mijn teamleden lukt me niet erg goed: ik wil teveel, ben met teveel zaken tegelijk bezig en laat volgens hen aan het management uitschijnen dat alles wat erbij komt er ook bij kan terwijl het voor hen teveel wordt. Niet eenvoudig ; nog een hele weg te gaan. Dankje voor de heldere weergave.

    1. Fijn dat je reageert Carine. Het kan helpen om mensen stap voor stap meer mee te nemen in jouw denkwijze. Want nee niet iedereen ziet wat jij ziet of kan wat jij kunt. Dat is jouw gave om dingen verder vooruit te kunnen zien. Kijk wat je nodig hebt om helderheid te laten onstaan. Succes met je team.

  7. Hoi Adrienne,

    Hoe kwam het dat je niet wílde kiezen?
    Zou je wel hebben mógen kiezen, of waren er wellicht verwachtingen?

    Het lukt mij na 57 jaar nog steeds niet om mijn eigen keuzes daarin te maken. Nee zeggen tegen iets dat je heel leuk vind voelt als falen. En dat wil niemand. Daarnaast bang om als lui bestempeld te worden. Het is nog steeds proberen te voldoen aan verwachtingen. Inmiddels zijn dat ook mijn verwachtingen geworden, daar is geen ander meer voor nodig.

    Ondertussen is het precies zoals je beschrijft. En ontzettend hardnekkig.

    Dank je voor dit feest van herkenning. Alweer.

    Een fijne dag!

    1. Inmiddels weet ik dat het een proces is van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Uitvinden wie je echt in de kern bent, wat belangrijk is en wat je nodig hebt? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/

  8. Bij mij is er een extra dimensie die het steeds lastiger maakt. Ik heb nu 20 jaar geleden de diagnose voor een reumatische aamdoening gekregen. Heb, gelukkig, toen besloten om een paar projecten naar voren te halen omdat er geen ‘later doen’ optie meer was. Inmiddels de meeste projecten af moeten sluiten omdat het lichaam niet meer wil. Dat is op zich te overzien. Wat momenteel veel vervelender is: de hersenen stuiteren nog alle kanten op zoals voorheen, maar de vermoeidheid en fysieke beperkingen staan zelfs op een laag pitje functioneren in de weg. Het is moeilijk om die HB-prikkel te combineren met een lijf wat niet wil. En dat is op zijn zachtst gezegd niet fijn.

    1. Dat is ook moeilijk, probeer daarom helder te maken voor jezelf welke doelen je nog wel kunt behalen, want op deze manier krijg je alleen maar meer frustratie en dat is zonde van jouw kostbare energie.

  9. Hoi Adrienne,

    Ik herken veel, zowel uit de blog van vorige week als van deze week. Soms verlam ik en maak ik geen keuzes of ben ik zeer kritisch over de keuzes die ik niet heb gemaakt. Andere keren blijf ik maar werk aannemen en “erbij” doen, waardoor ik overloop, vermoeid ben en niet de kwaliteit aflever die ik zou willen. Hier hoort ook bij dat ik evenwichtiger zou willen zijn: dus meer balans tussen inspanning en ontspanning. Ik wilde al heel lang dansen en dat heb ik steeds uitgesteld, maar sinds 10 weken dans ik en nu ga ik de vervolgcursus doen. Hier krijg ik energie van. Ik kreeg aanvankelijk stress van de beste willen zijn, dus dat probeer ik nu los te laten en er echt van te genieten. Dan lukt het dansen ook beter en daar krijg ik ook weer energie van. Ik heb sinds kort een nieuwe baan en ik was alweer op zoek naar een andere, maar ik richt me nu eerst op deze baan en onderzoek hoe ik de problemen die ik tegenkom kan oplossen en hoe ik meer uit deze baan kan halen. Ik ben bang om (weer) te lang op een plek te blijven die niet bij mij hoort of me zelfs in de weg zit, maar het helemaal niet onderzoeken is ook geen optie. Ik kijk het dus even een tijdje aan en onderzoek of dit meer mijn plek is, dan de vorige baan. En daarna kijk ik weer verder.

  10. Met name het eerste stuk “heel hard werken en weinig verdienen” is voor mij zo herkenbaar. En het heeft me uiteindelijk tot die burn-out gebracht na een 3-4 jaar meer uren werken, dan er in een volledige 24/7 week zaten. Naast die 60-80 uur per week die ik in mijn bedrijfje stak, runde ik ook nog voor datzelfde aantal uren de branchevereniging, waar ik naast mede initiatiefnemer en mede oprichter ook nog een compleet secretariaat runde als bestuurssecretaris. En beide hadden na een jaar al onder elkaar te lijden…
    Tegenwoordig ben ik nog steeds aan het ondernemen.
    Voornamelijk online.
    Ik werk heel even hard tussen 5 en 9 in de ochtend. En de rest van de dag doe ik gewoon wat ik leuk vind om in mijn vrije tijd te doen. En soms is dat werkgerelateerd.
    Enigszins vertraagt door alle lockdowns ben ik dit jaar gewoon begonnen om mijn rijbewijs C te halen. En straks ook nog met E.
    Heel rustgevend als je brein 24/7 doorwerkt :-))

    1. Hi Sabine, zou je ook willen vertellen wat je voor online bedrijf hebt wat je tussen 5 en 9 kan doen? Daar ben ik heel geïnteresseerd in, want zou dat ook graag willen.

  11. Vooral de middelste para sprak me aan. Dat was wat ik gisteren nog dacht: ik ben gepensioneerd en toch heb ik zo weinig tijd. Doordat ik zoveel dingen, interesses en wat moet, tegelijk doe, blijven dingen onaf. Zo goed was ik blijkbaar niet om àlles te kunnen doen wat ik van plan was. En toch bleef ik met dezelfde volharding doorgaan. Ik ben nog altijd dezelfde persoon als 20 jr geleden die “10 dingen tegelijk” deed en daarvoor waardering kreeg. Ik begrijp nu dat ik mezelf niet zo moet bewijzen niet tegenover de ander maar vooral niet tegenover mezelf ….

  12. Zo herkenbaar. Je weet t maar elke keer trap je weer in de valkuil. En dan wordt wat leuk is een stressvol
    ‘moeten’. Zit er weer middenin, maar ben mij er nu goed bewust van. Dus weer tijd om te kiezen!

    1. Super dat je weer even stil bent gaan staan om tot dit besef te komen, Esthet, succes met kiezen.

  13. jeetje, Adrienne, nooit gedacht dat dit met HB. te maken had. Ik dacht/denk gewoon dat ik een chaotisch persoon ben.
    Dit lezen brengt een rust, want ja ik zoek steeds nieuwe projecten, uitdagingen, en dat worden er dan toch wel veel tegelijk. Waardoor je dan tekort gaat schieten en teleurgesteld wordt.

    Het is zoeken en afwegen, toch wel erg fijn dat ik dit mag en kan lezen. Dank je wel.

    vele groeten
    Chris

  14. Voor mij is het ook een soort vlucht om met meerdere dingen tegelijkertijd bezig te zijn. Ik hoef dan namelijk niet te kiezen met het risico dat het me snel verveelt. Ik merkte het dit keer op tijd op: ik start binnenkort met een opleiding waarvoor ik bewust heb gekozen, maar wilde recent ook nadenken over een nieuwe functie op het werk en vrijwilligerswerk. Daardoor zou ik geen van de dingen echt goed kunnen doen. Ik blijf nu inderdaad beter bij mijn rode draad, kijken of dat meer energie en minder vermoeidheid op gaat leveren…

    1. Super Sterre dat je hier zo bewust over hebt gedacht en een goede conclussie hebt genomen. Het is inderdaad belangrijk om jouw levensweg te blijven volgen en hier niet te ver van af te wijken.

  15. Ja, herkenbaar… Een wat routinematige (zzp-)klus op het moment, dus heb er complexe dingen naast gezocht. Heel leuk allemaal, maar simpelweg te veel. En de vermoeidheid is er dan ineens: pats-boem. Gelukkig zijn het tijdelijke klussen en heb ik kunnen kiezen om de routinematige te stoppen. Nog een paar weken volhouden alleen…

    Herken je dat ook, dat je vooraf al weet dat je je ergens snel gaat vervelen, maar dan toch denk ‘ah deze keer zal het wel meevallen’. Niet dus..

    1. Weer een mooi leermoment Nathalie 🙂 En ja soms denk je inderdaad, ‘ah deze keer zal het wel meevallen’…

  16. Heel herkenbaar om alles tegelijkertijd te doen.
    Voor mij maakt het schijnbaar ‘het leven overzichtelijk’, terwijl een ander die mij willen helpen al snel onoverzichtelijk en zich daardoor gedwongen voelen om af te haken.
    Ik heb om die reden geprobeerd om de zaken om de beurt te doen, maar dat maakte mij echt ongelukkig. De keus die ik hierin heb moeten maken is het accepteren dat ik veelvuldig moet communiceren met mensen die mij willen helpen om hen zo inzicht te geven in mijn motivatie waarom ik het op die manier doe. Tja als die ander dan afhaakt is ook dat iets wat ik moet accepteren, en zeker niet moet zien als een afwijzing naar mij persoonlijk.

  17. Adriënne, dit is erg herkenbaar voor mij. Ik merk wel dat ik mijn weg wat beter kan vinden, ik probeer de dingen te doen die ik leuk vind. Ik kan wel een boek schrijven over mijn belevenissen van de laatste 4 jaar, er is veel gebeurd. Maar dat zou ook weer een extra bezigheid zijn. Keuzes maken is een lastig iets. Ik wil ook alles.

    Ik lees met veel belangstelling je blogs, ga zo door!

    Jan Menzinga

    1. Fijn om te lezen Jan, dankjewel voor het laten weten en dankjewel voor het lezen van de blogs.

  18. wauw, echt ongelooflijk dit, precies op het juiste moment lees ik dit, zoveel herkenning. Net begonnen aan een nieuwe job, ik heb een job description en weet wat ik kan, ik heb dit inmiddels eerder gedaan, veel vragen in mijn hoofd, 100 dingen tegelijk, steen op mijn maag, mijzelf afvragen of ik dit wel kan? faalangst, bang dat ze binnenkort melden, jammer joh, dit gaat hem niet worden….. zo onzeker wordt ik ervan. Terwijl ik aan de andere kan positieve feedback krijg! Ik maak het mijzelf erg moeilijk weet ik, denk overal veel te veel over na ….. aan de andere kant ben ik erg gelukkig met mijn partner die mij weer tot reden kan brengen en mij helpt goed te relativeren.

    Van te voren was al gemeld door het bedrijf dat er weinig tot geen structuur was, maar die uitdaging wilde ik zeker aangaan. Alles moet nog vorm krijgen binnen het bedrijf en ook dat vond ik een uitdaging. Nu ik hier enkele maanden werk, vraag ik mij af of ik er wel pas, ik mis structuur in het bedrijf, weet ook dat ik die zelf kan maken, dat probeer ik ook. Tegelijkertijd wil ik in heel de firma vooral aanbevelingen geven om dingen beter op te pakken en daar mijzelf in vergeet. Dus terug naar het drawingboard, afstand nemen en ik ga “de rode draad” helder maken, mijn levensvisie beschrijven en net zolang puzzelen tot ik eruit ben! Bedankt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *