Als hoogbegaafde ben je in veel opzichten anders en intenser. Deze twee versterken elkaar. Je valt op als je intenser bent en mensen kunnen je hier nog weleens op gaan wijzen. Je zult dan ook niet de eerste zijn die zich herkent in hoogbegaafdheid en te horen krijgt:
Je bent te dominant.
Je bent te aanwezig.
Je bent te gevoelig.
Je bent te druk.
Je bent te emotioneel.
Je bent te kritisch
Je bent te betweterig.
Je bent te perfectionistisch.
Je bent te enthousiast.
Je bent te moeilijk.
Je bent te ambitieus.
Je bent te snel.
Je bent te…
Het lastige hiervan is dat je, zeker als het je vaak op jonge leeftijd is verteld, kunt gaan denken dat je dan maar minder ‘te’ moet zijn. Je vlakt als het ware een deel van jezelf af. Je doet wat minder aanwezig, je deelt wat minder van wat je voelt, je zegt wat minder vaak welke verbeteringen je ziet. En dat zijn juist de dingen waar jij uniek in bent en een unieke bijdrage mee kunt leveren.
Omring jezelf met de juiste mensen
De mate waarin je jouw ‘te’s’ kunt inzetten, is voor een groot deel afhankelijk van jouw omgeving. Een omgeving die dingen graag houdt zoals ze zijn, zullen jou sneller als een beetje ‘te’ ervaren. Bijvoorbeeld omdat jij kritisch bent en ideeën hebt over hoe het ook kan. In een omgeving met mensen die goed ook gewoon goed genoeg vinden, kun jij aangesproken worden op het feit dat jij te veel wilt en dat je te veel naar het hoogst haalbare streeft.
Wanneer jij in een omgeving functioneert die bij jou aansluit, zul je veel minder vaak of misschien zelfs niet negatief worden aangesproken op je ‘te’s’. Als het goed is, word je er zelfs om gewaardeerd: ‘Wat fijn dat jij zo kritisch bent, daardoor wordt wat we doen nog beter’, ‘Wat fijn dat jij zo ambitieus bent, dat heeft een positieve invloed op de rest’, ‘Wat fijn dat jij zo enthousiast bent, dat werkt aanstekelijk op ons’.
Wat kun je doen?
Weet voor jezelf waar jij een beetje ‘te’ in bent, en kijk in welke omgevingen mensen daar positief op reageren en in welke omgevingen mensen dat moeilijk vinden. Op basis hiervan kun je herkennen wat voor soort omgevingen bij jou passen en wat kenmerkend is voor omgevingen die jouw ‘te’s’ maar lastig vinden.
Streef ernaar om alleen in omgevingen te zijn waar jouw ‘te’s’ op waarde worden geschat. Dus niet omgevingen die jouw ‘te’s’ slechts toleren, maar omgevingen die jouw ‘te’s’ waarderen. Dan kun je ook het meeste uit jouw ‘te’s’ gaan halen.
—
Waar ben je weleens ‘te’ in genoemd? En hoe zet je deze ‘te’s’ nu in? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 87
Ik vind dit een hele moeilijke. Van mijn partner hoor ik erg vaak dat ik te veel mijn mening geef, te betweterig, te harde argumenten in een discussie etc. het is dan erg lastig om zomaar mijn omgeving te veranderen… ik hou zielsveel van haar. Zij geeft aan dat ze zich dan vaak dom voelt en ik haar zo laat voelen. ik probeer actied meer mijn mening en alles voor mij te houden en haar te complimenteren etc. hoe moet ik hier dan mee omgaan?
Hi,
“Te”-zijn is voor mij heel herkenbaar. Toen ik je boek las over HB, las ik mezelf en was het als thuiskomen.
Jarenlang therapie gevolgd en nog loop ik tegen muren aan.
Naast het HB zijn, ben ik ook hoogsensitief en heb ik een Mensa-I.Q. …
Ik wil en moet alles weten over een onderwerp en die kennis maakt mij niet altijd gelukkiger. Soms denk ik weleens “Had ik maar niet de capaciteit om over dingen na te denken”. Overdag kom ik te vaak mensen tegen met het I.Q. van een amoebe. En als ik dan uit moet leggen wat een amoebe is, verlies ik ter plekke hersencellen. Oh, vergeten te vermelden dat ik géén lontje heb. Dus leef ik ’s nachts. Dan is het rustig en stil.
Maar dat kan ook wel eenzaam zijn. Aan de andere kant heb ik online vrienden in de USA, Tasmanië en de UK. Dus de tijden kloppen wel aardig.
Ik ben al zoveel keren in mijn leven op m’n hart getrapt door mensen, dat ik liever met dieren samen ben. Daar weet ik wat ik aan heb. Die zijn puur.
Vaak hoor ik dat ik intimiderend overkom, dat ik verbaal te sterk ben, dat mensen bang zijn voor me … (Is het slecht dat ik daar stiekem van geniet?)
Aan de andere kant is humor een van mijn sterkste kanten. Humor heeft mij altijd op de been gehouden. Ik heb geen fijn leven gehad en nog niet.
Vandaar dat ik nu inmiddels voor de tweede keer mijn anti-depressivum heb verhoogd.
Dus hoewel ik content ben met wie ik ben en hoe ik ben, valt het leven niet altijd mee.
Gelukkig heb ik ook houvast aan het Geloof.
Ik wens iedereen het beste.
Groeten, Liena
Hoi Liena
Ik heb me suf gelachen om wat je schrijft met die Amoebe en hersencellen.
Ik ben ook HB en leef net als jij
Ook heb ik veel aan mijn geloof
Heel herkenbaar
Het valt niet mee maar het is ook wel weer heel schitterend soms.
Lieve groet
Ps: wel
Licht tanken!
Is beste anti depressiva
Of koop een led licht therapy lamp
Werkt! Echt ❤️
Hoi Adrienne,
Ik ben vorige week achter mijn echte levensdoel gekomen. Dat ik ooit voor mijzelf zou gaan starten, heb ik altijd geweten. Nu weet ik ook nog eens wat ik te doen heb! Dat ik jouw e-book na ‘mijn openbaring’ las, was dé bevestiging. Ik ben niet té. Dat heb ik altijd geweten. Ik kan, wil en zal mij nooit (meer ;))conformeren. Dan was ik nooit gekomen waar ik nu ben. Dus dank voor jouw mooie e-book en alles wat je doet! Ik voel me bevestigd in alles wat ik altijd diep van binnen heb geweten. Hoe ontzettend anderen dat ook niet begrijpen!
Liefs, Rebecca
Te, ja die heb ik ook heel veel gehoord.
Ik heb best veel van de te’s.
-te veel/druk
-te gedetailleerd (met name in het delen van herinneringen)
– te kritisch
-te gevoelig, maar ook ongevoelig
-te snel met een antwoord
Zijn degene die ik regelmatig hoor.
Degene die mij het meest pijn doen, is mijn eigen familie, die mij niet waarderen, accepteren en respecteren voor de persoon die ik ben. Alles wat ik zeg is niet waar, onzin of ik wil mn gelijk halen. Ik ben daar al een aantal jaren heel erg klaar mee.
Tot aan je bent te dom. IQ en mijn hoogbegaaftheid zeggen iets anders, maar zij beschouwen mij als dusdanig. Ik voel me dan ook in mijn familie niet thuis en zie, spreek ze dan ook heel erg weinig.
Vrienden, tja die komen en gaan, omdat ze me dan weer met een of meer van de te’s beoordelen en dan weer verdwijnen uit mijn leven.
Lieve Sandra,
Wat jammer dat je je onbegrepen voelt door je eigen familie en vrienden. De meesten van ons kampen met dezelfde problemen. Probeer een manier te vinden om die negatieve gevoelens los te laten. Daarna pas kan je ze helpen om je beter te verstaan en om begrip te hebben voor hun reacties.
Misschien is het aan ons, de hoogbegaafden om ’the bigger man’ te zijn. wij snappen het, maar de rest niet. Als wij het hen in begrijpbare verwoordingen kunnen meegeven, dan pas kan hun beeld van ons veranderen.
Maar zorg eerst dat je van die teleurstellingen, die negatieve gevoelens vanaf geraakt. Dan pas ben je vrij om manieren te vinden om begrip rond je te creëren, je beter te voelen.
Veel sterkte!
Beste allemaal,
Ik lees dit met gemengde gevoelens.
Dit omdat de meesten van jullie zich niet begrepen voelen,maar ook omdat ik de mensen in jullie omgeving begrijp.
Zelf ben ik niet HB maar heb 2 hele slimme zonen waarvan een HB.
De jongste is HB maar heeft ” helaas ” ook de diagnose ADHD en ASS.
Ik ben geen voorstander van medicatie en probeer het binnen de perken te houden met op de voeding te letten.
Door deze combinatie is hij bijna altijd te.
Te betweterig
Te druk
Te aanwezig
Te(geen)lontje
Te veel aandacht opeisen
Te veel nadenken ( vooral bij Frans het enige vak wat hem echt niet lukt)
Zo erg dat hij zegt zet me maar gewoon op het laagste niveau???
Hij doet nu VWO.
Wij als ouders proberen dit alles te begrijpen maar het is vaak heel lastig.
Wij willen voor hem het beste maar zitten soms met onze handen in het haar.
Hebben jullie mss tips voor ons als ouder?
Hoe hadden jullie ouders het anders kunnen( moeten) aanpakken .
BVD voor tips.
Groetjes Angelique een soms radeloze moeder.
Dag, ik ben ook moeder van een hoogbegaafde zoon. Het is pas ontdekt in de helft van het 5de middelbaar. Nu zit hij in het 6de middelbaar, het laatste jaar voordat hij aan hogere studies kan beginnen.
Ik bots heel veel met hem omdat hij eigenlijk weinig tot niets doet voor school, hij heeft geen leermethode ontwikkelt.
Zijn punten zijn nu eens heel goed en dan weer heel slecht. Dit hangt veel af van zijn interesse, de leerkracht, … Ook de school begrijpt het niet goed: we kregen steeds het advies dat onze zoon het niet kan en moet zakken van richting… Gelukkig zijn we op tafel blijven kloppen en zeggen dat het niet ‘een probleem van niet kunnen’ is. Net voor de kerstvakantie dit jaar heeft de school echt geluisterd en zijn ze met hem aan de slag gegaan (nog een opvolging extra).
Wij volgden de oudercursus bij Exentra (Antwerpen). Het geeft meer inzicht en het helpt, maar de dagelijkse praktijk blijft moeilijk. In theorie lijkt het heel eenvoudig wat je moet doen. Wij hebben 4 kinderen en ze zijn allemaal anders…
Ik hoop dat alles beter gaat in de toekomst en dat hij komend jaar aan de geneeskunde-opleiding kan starten. Dat is zijn droom en hopelijk heeft hij hier genoeg doorzettingsvermogen voor.
Veel succes voor iedereen.
Geertrui (ook een dikwijls radeloze moeder)
Dag Angélique
Ik schrijf even omdat je om tips vroeg.
Wat mij nog steeds het meest kwetst is dat ik altijd het gevoel heb gehad dat mij ouders me ’te’ vonden in activiteiten en emoties en dat ik nooit ‘goed genoeg’ was voor hen. Ik werd dus een ongelooflijke strever en een kei in schoolse zaken, maar ook dan kwam de waardering niet. Als je je als puber sociaal engageert en steeds bijkomende engagementen opneemt, en je hoort je moeder dan zeggen ‘moet jij dat nu weer doen? kan niemand anders dat doen?’, dan zakt de aarde onder je voeten weg…
Ik denk dat je als ouder in de eerste plaats best het gevoel kan geven aan je kind dat hij zo waardevol is, dat hij zoveel talenten heeft en dat je houdt van wie hij is. Dat hij niet moet veranderen wie hij is of talenten moet verbergen. Je kan wel helpen om grenzen aan te geven (niet zelf bepalen, hem helpen dus :)).
Als hij bijvoorbeeld teveel dingen tegelijk wil doen, kan je bevestigen dat je dat super vindt dat je zoon zoveel verschillende dingen kan, en maak je de bedenking dat dit veel energie zal vragen. Vraag je zoon of hij erover kan nadenken of hij een keuze kan maken om sommige dingen nu te doen en andere later; of sommige dingen heel intensief en andere maar beperkt. Probeer telkens aan te geven dat hij daar zelf misschien ook gelukkiger van zou kunnen worden (het afronden van iets, of een focus behouden) en dat dit het proberen waard is. Trial and error. Dat is een heel andere insteek dan zeggen “stop daar nu maar mee, je doet al te veel”.
Uiteindelijk is gewoon expliciet waarderen van wie hij is het belangrijkste wat je kan doen om te voorkomen dat het zelfvertrouwen onderuit gaat.
Natalie
Hi Angelique,
Hier mama van 2 ADHD, 1 ervan HB ander hoogsensitief. Het heeft mij enorm geholpen om veel erover te lezen en te praten met andere ADHD ouders en jongvolwassenen met ADHD. Heeft mij heel veel inzicht gegeven waardoor ik veel milder kan zijn en anderen in de omgeving beter kan uitleggen wat het is.
Wie weet iets ook voor jou?
Gr. E
Heel erg herkenbaar.
Altijd TE aanwezig,
TE luid,
TE druk,
TE betweterig,
TE overdreven
etc etc etc
Was vooral in mijn pubertijd wel eens heel erg demotiverend.
Ik kan bijna alle te’s in de blog achter mijn naam plakken.
Meest gehoorde te’s:
– Te aanwezig, te intens
– Te veel en te snel praten
– Te doordacht/perfectionistisch
– Te energiek en te enthousiast
– Te emotioneel of juist te afstandelijk
– Te moeilijk denkend/te ambitieus
– Te goed geheugen (jij onthoudt ook alles hè, als ik weer iemand kon citeren of een herinnering van jaren geleden in details kon vertellen).
Ben zelfs al een paar keer gevraagd of ik me niet moest laten testen op borderline, daar ik nogal van de uitersten was. Dit heb ik nooit gedaan, ik had er zelf geen last van ;-).
“Te perfectionistisch” terwijl ik zelf vind dat ik juist te vaak niet tot het uiterste ga om dingen perfect te doen/maken.
Te veel en te snel praten ?
Author
Ook genoeg ’te’ bij jou dus 🙂
Idd te perfectionistisch hoor ik ook te vaak terwijl de lat eigenlijk veel hoger zou kunnen liggen.
Blijf het heel bijzonder vinden. Zelfs uitleggen dat het qua perfectionisme wel mee valt helpt dan niet
Op school/studie werd/wordt ik vaak genoemd:
– te doordacht/perfectionistisch
– te energiek/enthousiast
– te emotioneel
– te moeilijk denkend/te ambitieus
en het zal mij niet verassen als zij mij te aanwezig en/of te intens vinden achter mijn rug om.
Vooral bij mijn beste vriendinnen ben ik wel vaker te doordacht en te betweterig (“jij weet/ziet ook echt alles van mij, he?”) genoemd misschien ook wel te intens. Ik heb steeds het gevoel dat ik daardoor niet meer al mijn gedachtes/redenaties meer met hun ga delen, want ik wil hun niet wegjagen. Al geef ik toe dat ik het soms nog wel allemaal deel en dan krijg ik meestal het soort stopwoord “ja je hebt (helemaal) gelijk”. Maar heel soms wordt mijn mening/redenatie wel “echt gewaardeerd” en dat is wel fijn. 🙂
Het lastigste vind ik denk ik te bepalen wat ik wel en niet kan zeggen of wat weggelaten kan worden, omdat iemand helpen/stimuleren om op zijn/haar eigen antwoord te komen veel leerzamer is voor die persoon, dan dat ik het antwoord al voor ga zeggen. Dit geldt zowel voor mij als persoon als voor mij als aankomende therapeut.
Wat een mooie blog met een moeilijk thema!
Author
Dankjewel voor je reactie Stephanie. Deze hele maand staat in het teken van hoogbegaafdsheid en ’te’ zijn. Ik hoop natuurlijk dat je daardoor steeds meer antwoorden op jouw vragen krijgt en dat de blogs je helpen om daar ook mee om te gaan.
Ik heb als zelfstandig zorgverlener ooit de ‘fout’ gemaakt om in een ‘gezondheidscentrum’ te participeren.
Ik had de droom dat we samen de zorg naar een hoger plan zouden tillen.
Ik overzag alles, had super goed ideeën, zag overal kansen en mogelijkheden.
Maar mijn samenwerkingspartners vonden mij veel te druk, betweterig, bij-de-hand, etc…
Dus… ik paste me aan en veranderde van een enthousiaste ondernemer in een grijs musje…
Daar heb ik van geleerd.
Ik moest mijn praktijk, mijn kind, verkopen om er uit te kunnen stappen.
En nu, 5 jaar later, begin ik eindelijk weer beetje bij beetje ‘mezelf’ terug te vinden.
De ‘stuiterende’ ondernemer in mij word weer wakker…
Gelukkig heb ik in die 5 jaar steeds meer geleerd om te vertrouwen op mijn intuïtie.
Die gelukkig ook ’te’ goed ontwikkeld is 🙂
Ik ben bezig met grootste plannen, die best een beetje ’te’ zijn…
Maar daardoor passen ze juist extra goed bij mij.
Besef ik me nu… Dus dank voor deze blog…
Mooi om te lezen, dank je wel voor het delen! 🙂
Author
Als jou grootste plannen die best een beet ’te’ zijn, werkelijkheid worden, dan kun je dus ook ontzettend veel waardevolle zorg geven voor anderen! Heel veel succes met je mooie plannen!
Heel herkenbaar allemaal, ook de reacties. Ik heb vooral ‘last’ van te intens, en daar woorden een heleboel andere te’s mee ingevuld. Jaren baantjes en banen gehad met wisselend succes. In mijn werk ben ik altijd goed (en ik vraagde me voortdurend af waar die anderen toch zo druk mee bezig waren terwijl ik al lang klaar was). Dat werd altijd goed beoordeeld tijdens functioneringsgesprekken. Maar er was altijd iets op te merken over mijn “te dit” en “te dat”. Dat ter sprake brengen dat dat niet met mijn werk te maken had, verbeterde de zaak niet echt. Tijdens een afwezigheid door een zwangerschap kreeg ik een interim manager. Die geheel anders naar mij keek en de opmerkingen in mijn personeelsdossier wegwuifde met “ik zie het niet” en “wees vooral wie je bent”. Een enorme opluchting en die mij mede heeft doen besluiten voor mezelf te beginnen als ZZP’er. Plotseling heeft iedereen interesse in al mijn “te’s”. Zorg vooral voor mensen om je heen die je te’s waarderen – wees ook eerlijk naar jezelf. Bij een sollicitatiegesprek voel je feilloos te sfeer aan van het bedrijf. Houdt jezelf niet voor de gek. Of begin voor jezelf. Ik ben een keer afgewezen met de woorden”je bent te goed voor ons”. Wellicht de fijnste afwijzing ooit – jammer genoeg zat die personeelsdame bij het verkeerde bedrijf.
Author
Dankjewel voor het delen Chiel. Dat is inderdaad een mooie afwijzing. Jammer dat je jouw talenten niet hebt kunnen inzetten voor dat betreffende bedrijf. Het werken als ZZP’er kan inderdaad heel veel ademruimte geven. Deze hele maand staat in het thema van ’te’ ik hoop dat je iets aan de blogs hebt.
Heel herkenbaar, vooral Suzanne. Terugkijkend op mijn carrière: voorkeur voor comnerciëlebklanten en uitdagende situaties, lastiger met procedurele omgevingen, overheids klanten. En lijnmanagers, door reorgs vele gehad, òf ze konden me niet plaatsen (en enkele wilde me liever kwijt), òf ze vonden me fantastisch. Velen gingen van eerste naar laatste. Ik had inmiddels mezelf gevonden en kende devwaarde van oprechteheid en authenticiteit. Maar ook moeten leren dat er een tijd en plasts is om je gelijk te halen, en gelijk hebben is niet gelijk krijgen. Inzetten om anderen te laten geliven dat het (deels) hun idee is, en er niet om geben wie er straks vooraan op het podium staat. Positief blijven en (soms veel) geduld hebben maar nietbeeuwig aan een dood paard trekken. Ooit gedacht het in de asperger hoek te moeten zoeken. De maatschappij is gefocust op ‘wat er anders=mis is’. Dat één keer met een manager besproken masr dat pakte verkeerd uit: ik telde niet meer voor vol mee. Maar nieuwe uitdaging gezocht en gevonden. Kijk naar wat je wel kan veranderen en wie je kan beinvloeden die iets beter kan veranderen of de rang heeft om het te veranderen. En af en toe vind je een gelijkgestemde. Wat een opluchting soms. Zo bijzonder of vreemd ben je zelf ook niet, je bent wel een minderheid die zich soms wat moet aanpassen (zonder jezelf of je intrinsieke waarden geweld aan te doen)
Author
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring Rob. Fijn dat je inmiddels jezelf gevonden hebt!
te snel,
te moeilijk denkend
te ambitieus
te voortvarend
te energiek
te vaak emotioneel
te vaak geraakt
te vaak niet begrepen
te vaak niet goed gehoord
te ver doorgedacht
te lang ondergepresteerd ( zo’n 30 jaar)
te lang mezelf ondergewaardeerd
Totdat ik het boek Nooit meer ruzie met je baas las, had ik de hele dsm-V over mezelf uitgespreid. Autisme, borderline, adhd, ptss het had allemaal raakvlakken, maar het was het allemaal net niet. Hoogbegaafd durfde ik niet aan te denken, zo slim ben ik helemaal niet. Ik heb geen fantastische dingen uitgevonden en creatief met mijn handen ben ik al helemaal niet. Het hele eerste deel van het boek heeft mijn hele mindset anders gemaakt. Het was alsof dat hele deel over mij ging (en ik kan er opnieuw emotioneel over worden als ik het schrijf) Wat een herkenning en erkenning!!
Het voelt bijna als uit de kast komen om anderen te vertellen wat ik ontdekt heb over mezelf. Toen ik het iemand vertelde, zei ze droog, ooh ik dacht dat je dat wel wist, dat had ik al gelijk gezien ;-0 Ik was verbaasd, waarom heeft nooit iemand iets gezegd of het gezien? Leerkrachten, collega’s en bazen vonden me altijd te intens en te moeilijke vragen stellen. Ik ging het geloven als zijnde niet oké.
Dank voor de (h)erkenning!
Wat is dit weer een herkenning voor mij. Ik lees dit voor mijn dochter die pas na een hele moeilijke zware tijd (en ook een heel scala DSM diagnoses) te horen kreeg dat ze hoogbegaafd was, dat daar heel veel van de problemen vandaan kwamen en plots verklaarbaar waren. En daarbij plotseling ook voor ons als ouders. En oh wat had ik het graag eerder geweten……..
Author
Wat fijn Suzanne dat je herkenning hebt gevonden in hoogbegaafdheid. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Wat een fijne oefening is dit ! Te kritisch, te hoge maatstaven hanteren, te gevoelig, te veel willen, te veel interesses, die zijn er en die heeft mijn eigenwijze ik ondanks terechtwijzingen gehandhaafd. Tegelijk weet ik hoe te enthousiast, te impulsief, te aanwezig sterk de kop zijn ingedrukt en hoe graag ik die nu ik zou willen herintegreren in mijn leven. Nog niet zo eenvoudig ook zeg. Dat interne stemmetje dat dit verbiedt is zo sterk. Het vergt echt vasthoudendheid om die richting te blijven gaan. Gelukkig vind ik elke keer weer voldoende moed en goesting om het op te pakken !
Author
Dankjewel Gerda voor je reactie. Het kan inderdaad lastig zijn, maar ook zo bevrijdend als je het doet.
Ik heb zelf de ervaring dat, toen ik ooit eens werkte bij de overheid, alles al snel “te” is. Grijze muizen/ambtenaren cultuur.
Ik kwam meer tot mijn recht bij een reclamebureau, waar het juist gewaardeerd werd als je kritiek leverde, creatief was en initiatief toonde.
Bij de overheid leek het meer op onderdrukking, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden, denk maar eens aan de toeslagenaffaire, etc…
Helaas is het niet altijd even makkelijk om een baan te vinden in een setting die bij je past. Er moeten immers wel genoeg banen voorhanden zijn waar een hoogbegaafde goed in gedijt…
Hi Vincent werk ondertussen al sinds mijn 21 voor de ” overheid” eerst als bijzondere lkr. Niet confessionele zedenleer=> helemaal GEEN grijze muizencultuur tot ik in conflict kwam met een directie die er een probleem mee had dat er atheïsten bestonden. Burgemeester heeft me binnengehaald op de veiligheidsdienst waar ik ondertussen al 11 jaar Noodplanningscoördinator ben. Werk wel meer met externen dan met het eigen personeel doch ook hier is creativiteit, te slim zijn; te dominant zijn … een voordeel voor deze job.
Dus even een rechtzetting ivm. ambtenaren cultuur niet iedereen over dezelfde kam scheren 😉
Je kunt niet ontkennen dat bijna alle overheidsinstanties slecht functioneren, of het nu om de belastingdienst, het UWV, politie & justitie of de gemeente gaat. Mensen die hier tegenin gaan worden vaak “weggewerkt”. Meelopers mogen blijven. En zo wordt het slechte systeem in stand gehouden…
Daarom werk ik er – al 19 jaar, dus mij wegwerken zal niet meer lukken – om dingen te veranderen. Heel voorzichtig, dat wel, want anders schrikken mensen. Maar ik zie het als mijn missie voor de komende tijd om dat te doen. Tenslotte zijn die overheidsinstanties er voor de burger en niet andersom.
Prima !
Ik heb te maken gehad met omgevingen waar de ’te’ niet werd uitgesproken, maar waar mensen je gaan mijden, je niet meer serieus nemen of het bestempelen als een moeilijk karakter. Ik heb inmiddels geleerd dat ik niet verkeerd ben, dat luchtte enorm op. Maar het is lastig omgaan met mensen die niet open naar je zijn en waar je niet altijd omheen kunt.
Author
Inderdaad. Zit je inmiddels in een omgeving waarin dit anders is?
Te druk, te snel noem maar op maar het meest last heb ik van te lief. Daar wordt vaak misbruik van gemaakt ?
Herkenbaar… Ik ben daardoor uit zelfbescherming lange tijd minder lief geworden… tegen mezelf en vooral ook tegen anderen…
Nu ben ik weer ’te lief’, maar ik heb wel heel duidelijk voor mezelf besloten dat ik alleen maar lief ben als ik daarmee OOK lief ben naar mezelf. Ik zet mezelf altijd op de eerste plaats (tenzij er echt nood is).
Als het dan goed voelt (en ik dus lief ben voor mezelf), kan ik daarna onvoorwaardelijk lief zijn voor ‘de ander’.
Te enthousiast, te snel, te snel een bedrijf doorzien, te gedreven, te veel willen…….. Heel herkenbaar. Waar de ’te’s’ in mijn werk op waarde werden geschat, ben ik meerdere jaren gebleven. In mijn laatste loondienst was alle ’te’, ik probeerde dat toch weer te fixen door mij aan te passen, maar dat leidde tot frustratie, dus al snel besloot ik weg te gaan. En eigen ondernemer te worden. Nu werk ik met klanten die kiezen voor mijn ’te’s’ en dit waarderen. Zo fijn!
Hi Esther, wat fijn voor je! IN welke branche is dat? Of ben ik nu te nieuwsgierig 😉
Author
Heerlijk als je kunt werken op jouw voorwaarden! Super dat je voor jezelf bent begonnen.
Treffend verwoord. Niet te lang in een omgeving verblijven die je ’te’ vindt kan helpend zijn. Dat kan je het inzicht geven dat je er ‘met liefde’ naar kunt kijken zonder je verantwoordelijk te voelen voor de onhandigheid van anderen.
Author
Dankjewel voor je reactie Bert.
Wauw, precies dus dit!
Te gevoelig, te intens, teveel nadenken, te snel, teveel nuances, te enthousiast, te kritisch en de lat te hoog. En ik…ben er blij mee, ik kan me niet voorstellen dat ik dit zou moeten/willen missen.
De wereld om mij heen is gewoon vaak te langzaam en te saai.
Anderzijds heb ik inmiddels geleerd om me niet te meten met anderen, maar tevreden te zijn met deze kwaliteiten én regelmatig bij mezelf in te checken wat ik nodig heb.
Op mijn werk zit ik nu op een plek waar ik uit de voeten kan met mijn kwaliteiten, en de stap hogerop heb ik onlangs afgewezen omdat de voorwaarden voor mij niet goed voelden. Deze keuze werkt bevrijdend.
Dus eigenlijk op dit moment erg TE VREDEN met mezelf.
Author
Die ‘TE’ is goed Wyts 🙂
Te perfectionistisch
Te enthousiast
Te snel
Te gedetailleerd
Te intens
…
Te lief
Te streng…
Gelukkig ben ik inmiddels TEvreden met mezelf, maar ik weet nog niet waar ik op het gebied werk mezelf kan zijn.
Author
Dankjewel voor je reactie Celine. Dat komt wel als je jouw blauwdruk helder krijgt.
Beste Adrienne,
Te kritisch, te empatisch, te na denkend, te zorgzaam, te aanwezig… Ik heb dit alles langzaam in mijn carrière onderdrukt om in het onderwijs te overleven.
Mijn motivatie is daardoor flink afgenomen. Maar er zijn ook lichtpuntjes. Samenwerken met mensen die enkele eigenschappen waarderen en met wie ik projecten samen organiseer. En nu ook een groot project om mijn eigen onderwijsinstelling op te zetten.
Verder zijn er veel kleine projecten. Sommige lopen stroef omdat ik niet de juiste mensen treft of me niet goed weet aan te passen.
Dank,
FJ
Author
Dankjewel voor je reactie. Het hangt er ook vanaf of je jouw blauwdruk helder hebt. Dat helpt je namelijk om de juiste omgeving om je heen te bouwen.
Te betrokken, te gedreven, te veel willen, de lat te hoog, te gevoelig, te emotioneel, te snel , te besluitvaardig, te kritisch, te aanwezig, te complex en ga zo maar door. Ik ben nu bijna 49 en voel me meer dan ooit een buitenstaander en een eenling. Maar wat graag zou ik me omringen met gelijkgestemden, begrepen worden en gewaardeerd, mijn ei kwijt kunnen, ongehinderd creatief zijn, lekker werken in een flow. In plaats daarvan lijkt het wel of ik iedereen tegen me in het harnas jaag. En of iets goed willen doen fout is. Ik zoek naar een plek waar ik wèl mezelf kan zijn en tot mijn recht kom. Dat ik die nu niet heb, vreet aan me. Het holt me uit.
Author
Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Het word mij vaak verweten dat ik te snel (handelingssnelheid), te kritisch perfectionisme en (huidige maatregelen) te ambitieus (als ik iets doe ga ik er 100% voor)
vandaag iets gelezen over neuroticisme; te …
Komt dat veel voor bij HB’ers of ligt dat bij HB’ers anders?
ik las in een boek dat juist HBers zeer neurotisch zijn in aanleg; gevoelig zenuwstelsel, dus minder goed kunnen omgaan met prikkels en vaak piekeren etc. Het boek heet Te veel mens, te weinig dier. Heb ik veel aan gehad.
Zo herkenbaar dit dat de tranen in mijn ogen springen. Ik was zelf al op zoek gegaan naar antwoorden en trainingen waardoor ik mezelf en anderen beter kan begrijpen en beter kan communiceren met mensen. En heb veel baat bij NLP ,Maar het te veel zijn, te snel willen, te veel denken, te complex, te gevoelig, en nog veel meer te’s hebben mij vele teleurstellingen gegeven. Ik zie, voel en ervaar zaken anders dan anderen blijkbaar. Ik luister, zie en voel tussen de regels door en pik meer op dan ik zou willen. Ik probeer nu wat meer naar mezelf te luister en mezelf meer af te schermen van prikkels van buitenaf. Ik ben ondernemer en vul nu mijn dagen met mijn eigen werk op diverse locaties. Geen dag is bij mij hetzelfde omdat ik op elke dag een ander beroep ben. Daar wordt ik gelukkig van. En O ja , ik ben ook al 50 onderhand…nooit te oud om te leren.
Lieve groet aan iedereen,
Karin
Heel herkenbaar Karin.
Ik ben altijd wel ‘anders’. Maar wat dat dan is weten mensen vaak niet precies. Ben nu met een opleiding bezig en mis toch iets van diepgang in de leerstof en word vaak niet goed begrepen door groepsgenoten en sommige (vooral jong met weinig ervaring…) begeleiders. Zoek nog steeds naar waar ik die plek kan vinden waar ze me een kans willen geven ondanks dat ik niet alle vereiste papiertjes heb…
Hallo Karin, goed te lezen dat jij het in je werk goed voor elkaar hebt. Ik ben nog zoekende qua werk en wil mij misschien omscholen. Wat voor werk doe jij als ik vragen mag ter orientatie?
Bedankt, groetjes, Annelies
Author
Dankjewel voor je reactie Karin. Fijn dat je iets aan mijn blog hebt. De komende maand staat helemaal in het teken hiervan en ik hoop dan ook echt dat ze iets toevoegen voor jou. De juiste omgeving, de juiste baan, balans in emoties, het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Adrienne,
Te eerlijk, te negatief (waar ik zelf vaak aanvul dat kritisch veelal als negatief wordt gezien). En vast nog wel meer dingen zo door mijn leven heen. Door moeilijk aansluiting te vinden met mensen heb ik in mijn leven vaak maar een of twee echte contacten (vrienden zo je wilt, ben niet meer zeker wat vriendschap nu inhoudt) tegelijkertijd gehad. Tegenwoordig ben ik meer op mezelf en zoek mensen op naar behoefte. Er zijn weinig mensen met wie ik een werkelijke verbinding voel. Buiten in de natuur voel ik wel een verbinding. Op werkgebied ben ik ca. halverwege dit jaar al 12 jaar uit de roulatie.
Jet Rood
Hallo Jet,
Ik herken mijzelf zeker in jouw situatie. Ook ik heb weinig (langdurige) contacten en op werkgebied lukt het ook niet meer.
Ik zoek wel nieuwe mensen die dezelfde overeenkomsten hebben en waarbij ik mezelf niet zo vreemd voel. Misschien heb je eens zin om af te spreken?
groetjes, Annelies
Hoi Annelies wat een leuke reactie. Zoek als je wilt me even op op FB. Via messenger kunnen we dan in contact komen
Of wellucht kan Adrienne ons in contact brengen.
Author
Dankjewel voor je reactie Jet. Voor jou het zelfde antwoord als hier boven. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Dank voor je reactie Adrienne. Ik heb me aangemeld voor je masterclass.
Doordat ik nu zelfstandige ben creëer ik mijn eigen omstandigheden. Ik ben altijd met iets bezig. Maak graag nieuwe plannen, en doorontwikkel oudere projecten, kijk over de horizon naar wat er nog meer mogelijk is, sta open voor opdrachten. Ik wil nog zoveel meer. Er is nog zoveel leuks! Ondanks dat ik chronische beperkingen heb, kan ik niet anders dan door blijven groeien. Gave ervaringen hebben. Zo doe ik nu weer mee met een landelijke poëziewedstrijd.
Mijn familie vind me regelmatig “te”. Loop je niet te hard? Ze kunnen me niet volgen. Ze begrijpen niet dat het geen uitsloverij is, maar een levensbehoefte, het hoort bij mijn blauwdruk. Ik word ook perfectionistisch genoemd. Het moet altijd het beste zijn. Maar ik zie gewoon altijd ruimte voor verbetering.
Laatst gaf ik weer een workshop. Ik bereid altijd alles nauwgezet voor. Na de inleiding, waarbij we persoonlijke reacties op teksten hadden gegeven en ik een aantal quotes aanreikte om de geest voor te bereiden op een mooi, artistiek proces, zei een deelnemer: wow, wat heb jij alles goed verzorgd! Dit is zo goed georganiseerd! Later schreef ze in de evaluatie: “ik voelde me zeer gezien in je uitleg”. Dan weet ik weer: dit is wat ik in gedachten heb. Een workshop waarin de dingen kloppen voor de deelnemers. Dat vraagt een hele goede voorbereiding. Dat kun je perfectionistisch noemen.
Een andere is dat ik vaak te horen krijg dat ik te genuanceerd ben. Ik schreef het hier al vaker. Ik kan niet tegen zwartwitdenken. Er zijn altijd meerdere kanten, meerdere lagen in een verhaal. Het feit dat ik niet meteen ergens voor of tegen ben wil niet zeggen dat ik mensen afval of geen eigen mening heb. Als mensen me beter leren kennen, gaan ze vaak mijn inzichten wel waarderen en kan er een open gesprek ontstaan. En verder word ik o.a. ook wel te intens genoemd. Maar er gaat ook altijd zoveel in me om, dat ik intens kan beleven…
Mooi…!
Gedreven..betrokken..positief en inspirerend actief..!
Author
Wat een prachtig compliment Grady die je gekregen hebt tijdens de workshop!
Te snel… altijd te snel. Ik denk snel, dus wordt niet geloofd dat wat ik zeg gefundeerd is. Ik roep maar wat…
Ik heb diverse interesses, dus ik ben een ‘vlinder’, zonder diepgang.
Ik zie het meteen als iemand onzinargumenten gebruikt, en ik geloof het iet zo gauw als ze zeggen dat ‘het niet anders kan’ of ‘echt het beste is’. Dus ik ben te kritisch, of ik wil altijd gelijk hebben…
Daar heb ik wel een halve eeuw of zo pijn van gehad.
Maar ik heb uiteindelijk geleerd om mijn gedachten voor me te houden (meestal) en nare opmerkingen gewoon naast me neer te leggen. Ik hoef van mezelf niet meer te bewijzen dat ik echt wel nadenk en diepgang heb. Het is namelijk niet mijn probleem als mensen denken van niet…
Author
Precies Antionette het is hun verlies als ze de gave die jij hebt niet kunnen waarderen. Voor jou belangrijk om te weten wie je bent, wat je wilt en nodig hebt. Dan kun je de juiste mensen aantrekken. Mensen die waarderen wie jij bent en blij zijn met jou ’te’.
Te gevoelig, te perfectionistisch, te idealistisch, te romantisch, te dromerig, te aardig, te bescheiden, en als kind vooral: te traag.
Bij elk oudergesprek was de boodschap: “Ze is wel slim, maar haar werktempo moet echt omhoog”.
Pas nu ik 50 ben, en veel van jouw blogs heb gelezen, beginnen de kwartjes te vallen. Begin ik te snappen hoe alles verband houdt met alles. Dat ik vaak treuzelde uit verveling, en dan in mijn hoofd allerlei trucjes bedacht om toch enige variatie op een thema aan te brengen. Dat ik soms zo opging in iets dat me echt boeide, dat ik echt de tijd vergat. En het niet los kon laten, waardoor ik weer te laat met andere taken begon. Dat ik soms blokkeerde door faalangst, omdat ik altijd goed wilde presteren, maar het niet altijd kon. Want als iets me niet boeit, zoek ik overal verstrooiing. Maar ben ik oprecht geïnteresseerd, dan is mijn spanningsboog eindeloos lang.
Jammer dat de volwassenen van toen niet de moeite namen om de oorzaak van mijn gedrag te achterhalen. Fijn dat de inzichten over hoogbegaafdheid groeien, en dat er ook in het onderwijs wel iets mee wordt gedaan. Maar er is nog een lange weg te gaan…
Zo herkenbaar Tieneke, alsof ik een verhaal van mezelf lees.
Oh, echt, Karin, nu maak je me nieuwsgierig. Vertel eens, hoe ging het dan bij jou?
Author
Dat is inderdaad jammer Tineke.. Dan waren zoveel hoogbegaafden geholpen, er zijn helaas veel misverstanden over HB.
Hihi inderdaad:
Te aanwezig, te veel praten, te snel. Maar ook waarom wil je jezelf altijd bewijzen. Eheee ik hou niet van saai en wil altijd informatie op slurpen, die onthou ik dan ook nog eens erg goed en wordt je te slim voor sommigen.
Tja gelukkig heb ik tegenwoordig mensen om me heen die me accepteren, mijn krachten niet als betweterig zien en mij gewoon een spiegel durven voorhouden. Thuis en op het werk.
En de anderen; tja familie blijf ik het mee doen, ze zijn en blijven dierbaar. En vrienden NO THANKS: wederzijds respect en anders zijn we geen vrienden meer.
Author
Super !
Die “te” kreeg ik al op heel jonge leeftijd te horen. Dat ben ik blijven horen, tot ik kraakte en toch verder ging… “te” ver.
Ik had gedachten, als we het zo doen zou, het niet beter kunnen zijn?
Heel veel keren kreeg ik als antwoord ” jij bent een raar iemand!
Op een gegeven moment wordt je zo erg beinvloed, dat ik iemand anders zijn gedachten volgde, afstand deed van mijn persoonlijkheid.
Dan komt het moment dat er van je geprofiteerd word, dat je er eigenlijk zeker van word dat je het niet weet; kan.
Die anderen staan boven je, door iemand naar beneden te halen. Je komt erachter dat je iemand anders zijn leven lijd … “te”leurgesteld!
opeens kom je in een ander milieu terecht, Je beseft het niet omdat je de omgeving nog niet kent.
Eenmaal je daarachter gekomen bent, ga je ervoor. Je krijgt kritiche blikken en opmerkingen, waarvan je dankt, ola….oppassen .
Maar je gaat verder, het gaat beter, het gaat goed je werkt keihard.
De jaloerse blikken, opmerkingen, en tegenstand worden zo groot, dat je niet anders kan dan terug treden.
Ontgogeling , frustratie, boosheid, ontmoediging zijn het gevolg.
Je was “te” ver voor met je gedachten en uitvoering ervan.
Je was “te” rap, ze konden niet volgen…
Eenmaal ik terug getreden was, werden de ideeën één voor één uitgevoerd zonder schroom.
Een enkeling zegt nog eens, dat je hun redding bent geweest. De rest is geschiedenis….
Het woordje “te ” heb ik niet zoveel gehoord, in onze West-Vlaamse taal. Het wordt niet zoveel gebruikt.
Het woordje “te” wordt heel veel harder gezegd.
Hij weet het weer best, daar is hij weer, wat gaan we nog allemaal horen…In het dialect komt dat best hard aan hoor!!!!
Ik heb de moed al een tijdje opgegeven, ik zie mezelf als een mislukkeling.
Moed om nog eens te beginnen heb ik niet meer. Ik leef gelukkig met mezelf….
Groetjes Filip
Author
Heb je wel eens onderzocht wat belangrijk is voor jou? Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van?, Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Als je hier net mee begint, is het vaak wat moeilijker om tot de kern te komen van wat er speelt en wat je nodig hebt, maar als je dit blijft doen, wordt het steeds makkelijker. Vervolgens kun je ook gaan opschrijven wat je allemaal in je hoofd hebt om overzicht te creëren. Ook dat brengt weer rust mee.
Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Voorheen werkte ik als officemanager waar ik veel energie in kwijt kon maar collega’s vonden mij regelmatig te, r
Te veel praten, te veel lopen, te veel vragen enz. Ook gesprekken liepen niet altijd soepel. Ik heb ontslag genomen en ben in de gehandicaptenzorg gaan werken. Ik heb mijn opleiding verkort gedaan en voel mij als een vis in het water. Veel mensen in de zorg hebben bijna allemaal te veel te…….
Author
Super Ingeborg!
Jeetje wat herkenbaar! Hier op mijn werk vinden ze me op creatief gebied wat te. Ze vinden het vervelend dat ik dingen vaak anders die, dat steekt hier. Maar niemand die me vraagt waarom. Deze omgeving kost me veel energie……
Author
Heb je wel eens onderzocht wat belangrijk is voor jou? Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van? Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Je bent te complex
Je denkt te veel na
Je wil te snel vooruit
Je bent te kritisch
Je bent te perfectionistisch
Je bent te veeleisend
Je bent te empathisch
….
Hoi Lobke,
Wat een perfecte samenvatting:-)
Groetjes,
Christa
Te temperamentvol, , te intensief, teveel altijd maar op de barricade, alsof je de hele wereld moet veranderen, te onaangepast.
Hai Adrienne,
Leuk zo’n thema over “te”. Het geeft aan waar het botst met de behoeftes en grenzen van de mensen om je heen. Ik geloof dat het mij niet minder “Margreet” maakt als ik rekening houden met de ander. Tenslotte ben ik niet de enige die graag wil groeien en bloeien en is er naast het individu ook nog zoiets als de groep of het collectief waar je deel van uitmaakt. Hoe kijk jij daatmr tegen aan?
Groet,
Author
Zorg dat je mensen in je omgeving hebt die positief bijdragen aan wat jij denkt, voelt en doet. En wees bereid om jouw kostbare tijd te investeren in de mensen die je graag om je heen wilt houden en minder tijd te besteden aan de mensen die eigenlijk niet passen bij jou en de weg die jij te gaan hebt.
Lieve Adrienne,
Het thema deze maand over “te ………..“ zijn is inderdaad een onderwerp waarop ik al vele malen, over de afgelopen jaren op ben aangesproken, echter ook precies daarom ook op in de samenleving, in mijn werk, door mijn mede-mensen op ben afgerekend.
Dat resulteerde in dat ik mij daarom continu en overal maar moest conformeren.
Dat was voor de anderen die daarom vroegen prettig, voor mij was dat juist funest!
Dankzij jouw inzichten weet ik nu zoveel meer en door deze inzichten weet ik nu op mijn 53e…hey..das niet erg, dat is okay.
Het blijft voor mij persoonlijk wel nog lastig om daarom een werkkring te zoeken waarbij ik aansluiting vind.
Inmiddels weet ik dat ik voor mijzelf moet beginnen.
Als bevoegde docente op eigen krachten gaan navigeren.
Ik ben jou zeer dankbaar voor jouw inzichten en jouw hulp.
Bijzonder veel dank.
Lieve groet,
Andrea Barthel – Aranyi
Author
Dankjewel Andrea voor je motiverende reactie! Breng jouw belangrijkste omgevingen eens in kaart. Wat in die omgevingen draagt positief bij aan hoe jij je voelt en aan hoe je in die omgeving kunt functioneren? En welke dingen dragen juist negatief bij? Op basis hiervan kun je voor jezelf bepaalde voorwaarden schetsen die blijkbaar voor jou belangrijk zijn.