Ik vond het altijd één van mijn sterke punten dat ik me gemakkelijk kon vormen naar wat er ergens nodig was. Binnen bedrijven was ik op uiteenlopende afdelingen inzetbaar. Ik kon met vrijwel alle mensen vanuit verschillende lagen van de organisatie gesprekken voeren over wat er goed ging en wat beter kon. En ik kon mij vormen naar wat er nodig was op dat moment. Mijn aanpassingsvermogen kwam mij in die zin goed van pas.
De andere kant ervan was dat ik niet alleen op werkgebied goed was in aanpassen; ik was ook goed in aanpassen in mijn sociale omgevingen en binnen relaties.
Ik begon steeds meer te merken dat hoe vaker ik deze gave van aanpassen inzette, des te meer ik het contact verloor met mezelf. En door steeds maar te schemeren tussen de personen die ik verwacht werd te zijn in de omgeving waarin ik was, kwam wie ik echt was en wat ik wilde steeds meer op de achtergrond te staan.
Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, ben je fundamenteel anders bedraad. En dat je als hoogbegaafde anders bent, doet, ziet en voelt, is superwaardevol. Je kunt daarmee namelijk een unieke waarde leveren aan de wereld om je heen.
Tegelijkertijd sta je ook voor een extra uitdaging. Want als mens willen we er altijd bij horen. We willen hechte relaties vormen met andere mensen. Dat was vroeger ook onderdeel van onze overleving. En dat besef zit nog steeds heel diep in ons menszijn.
Als jij je vaak anders voelt, loop je een groot risico om te vervallen in de valkuil van het bovengemiddeld aanpassen. Bovengemiddeld aanpassen gaat erover dat je je aanpast aan de ander en aan de omgeving waarin jij functioneert ten koste van jezelf. Je zet dan jouw aanpassend vermogen te veel en te vaak in en dan wordt het een valkuil.
Het vervelende van bovengemiddeld aanpassen is dat je steeds meer kwijtraakt wie jij echt bent. Wie de originele versie is van jou. Wie er onder alle maskers zit. Dan ontstaan op een bepaald moment ook zingevingsvraagstukken. Je gaat jezelf afvragen: ‘Waar doe ik het eigenlijk voor?’, en ‘Is dit het nou?’
Ook zorgt het bovengemiddeld aanpassen ervoor dat je jouw unieke gave aan de wereld niet kunt leveren. Daarom is het heel belangrijk dat je wel een aanpassing kan doen met de wereld om je heen, maar tegelijkertijd bij jezelf kunt blijven.
Ik zie dit overigens echt als een vaardigheid. Als hoogbegaafde zul je altijd een beetje gevoelig blijven voor bovengemiddeld aanpassen, omdat je goed kunt aanvoelen en omdat je jezelf gemakkelijk kunt vormen naar de omgeving. Daarom gaat het er meer om dat je weet hoe je weer terug kunt komen bij jezelf, zodat je je niet verliest in het bovengemiddeld aanpassen.
Als je herkenning vindt in de valkuil van bovengemiddeld aanpassen heb ik trouwens goed nieuws. Binnenkort gaan de deuren open van het vernieuwde programma ‘De Valkuilen van Hoogbegaafdheid’. In dit programma heb ik een hele module gewijd aan hoe je de mooie kanten van je aanpassend vermogen kunt benutten, zonder jezelf daarin kwijt te raken.
Dit programma is helemaal vernieuwd en ik heb de meest waardevolle lessen die ik de afgelopen jaren heb geleerd hieraan toegevoegd. Ik ben dan ook super excited om dit programma te gaan aanbieden.
Als je als eerste wilt weten wanneer de deuren opengaan en je voor een speciale welkomstprijs mee wilt doen, meld je dan hier aan voor de wachtlijst.
–
PS. Heb je ooit al het Valkuilen programma gekocht of doe je mee aan Insight? Dan hoef jij je niet aan te melden voor de wachtlijst, je ontvangt dan automatisch het vernieuwde Valkuilen programma.
–
Kunnen we je misschien nog verder helpen? Bijvoorbeeld met:
