Ik houd van complimenten geven. Ik kan er oprecht van genieten als iemand een doel heeft behaald of een belangrijke actie heeft afgerond. Omgekeerd ben ik daarin voor mezelf veel harder. Ik kan ergens een jaar naartoe hebben gewerkt met bloed, zweet en tranen en dan na afronding denken: ‘Oké, klaar. Tijd voor het volgende doel’. Ik realiseerde me een paar jaar terug dat ik mezelf daarmee iets heel belangrijks ontnam: het plezier van successen vieren.
Nog steeds blijft stilstaan en vieren van successen iets wat niet van nature komt voor mij. Ik ben het type: ‘Done, en door’. Ik heb bovendien veel plezier in het ergens naartoe werken. Als het dan is afgerond, vind ik dat soms juist heel jammer. Het voelt eerder als het einde van een mooie tijd. Niet per se alsof ik iets bereikt heb.
Daarom voelde het voor mij extra belangrijk om de afronding van mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’, niet zomaar voorbij te laten gaan. Ik wilde echt de tijd nemen om stil te staan bij het werk dat ik erin heb gestopt. Mijn ziel en zaligheid. Ik wil steeds heel bewust zijn van de opmerkingen van anderen zoals ‘Wat knap’ en ‘Wat een mooi boek’. Dit keer niet antwoorden met: ‘Iedereen kan toch een boek schrijven? Je moet er alleen tijd voor maken’, of ‘Ik heb ook wel veel hulp gehad’. Want ik ben echt wel supertrots dat mijn boek er nu is. Dankbaar. En ik wil het vieren op een manier die klopt voor mij met de mensen waar ik om geef en die een bijdrage hebben geleverd. Precies op de manier zoals ik vooraf al besloten had (al gooide Corona een paar dingen in de war ;).
Vier de kleine dingen
Als hoogbegaafde houd je vooral van het complexe, het ingewikkelde, het uitdagende. Hoe moeilijker iets is, hoe meer je het kunt voelen als een succes als je het afgerond hebt. Maar sommige dingen lijken voor jou relatief makkelijk en zijn voor anderen helemaal niet zo makkelijk. Als ze je daar complimenten voor geven, doe je jezelf tekort als je dan reageert met ‘Dat kan toch iedereen?’ Of ‘Zoveel werk was het niet hoor.’
Het draagt daarnaast positief bij aan hoe jij je over jezelf voelt als je leert ook die complimenten te erkennen en te herkennen. Als je er even bewust bij stilstaat, even voelt wat het met je doet. Het draagt positief bij aan je motivatie en aan je zelfvertrouwen als je ook de kleine dingen viert. Als je dagelijks de tijd neemt om je (kleine) successen van de dag door te nemen. Dan ga je namelijk zien dat je best veel te vieren hebt.
Zachter zijn betekent in deze context dat je complimenten kunt ontvangen en trots kunt zijn als je kleine acties, projecten of doelen hebt afgerond. Dat je loslaat aan wat voor jou vanzelfsprekend voelt en gaat erkennen dat er dingen zijn die jij gewoon heel goed kunt. Daardoor leer je jezelf ook beter kennen. Daar waar anderen jou om waarderen zegt iets over jouw bedrevenheid, jouw unieke gaven.
Wat kun je doen?
Neem aan het einde van elke dag de tijd om na te denken over de successen van die dag. Klein en groot. Schrijf ze op in een notitieboekje. Schrijf ook de complimenten op die je hebt ontvangen. Deze geven je inzicht in waar jouw kwaliteiten liggen. Sta hier vervolgens een moment bewust bij stil. Leer om trots te zijn op jezelf. Ook als het gevoelsmatig kleine dingen zijn, weet dat de kleine dingen bij elkaar opgeteld grote dingen worden.
Maak voor jezelf daarnaast een lijst met grotere doelen en wensen en bepaal hoe je het gaat vieren als je deze behaald: Hoe en met wie? Houd jezelf eraan om dit ook te vieren. Vraag eventueel anderen om je hiermee te helpen, om je accountable te houden. Zeker als het vieren van successen niet van nature komt is het goed om dit vooraf al te bepalen en er anderen bij te betrekken. Je gaat merken dat je steeds meer plezier krijgt in het vieren van je successen.
—
Erken jij je eigen successen genoeg? Wat is jouw grootste succes/overwinning van deze week? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Een compliment in ontvangst nemen is iets wat je kunt leren. Voor degene die het compliment geeft is het heel vervelend als je het weg wuift alsof het niks bijzonders is. Als je je dat realiseert dan reageer je heel positief erop.
Fijn dat je reageert Lilian.
Bedankt Adrienne, Ga vooral door met je werk. Met een hb zoon en zeer hb andere zoon, en na twintig jaar in het onderwijs te hebben gezeten, zeg ik: het vult een leemte die nog maar weinig mensen beseffen in dit “doe maar gewoon” landje. Jelle
Dankjewel Jelle. Fijn om te lezen.
Als ik een workshop geef, vraag ik altijd of de deelnemers aan het einde een paar evaluatievragen op papier willen beantwoorden. Ik lees ze nooit meteen, ik wil altijd eerst even wat afstand nemen. Ik lees ze op z’n vroegst in de bus, op weg naar huis. Maar het liefst nestel ik me eerst thuis op de bank. Dan pak ik de papieren erbij en zet me altijd een beetje schrap. Maar dat blijkt nooit nodig. Ik krijg altijd hele positieve reviews. En soms een tip. Ik raak vaak ontroerd door de reacties van de deelnemers. Ik geef altijd alles en bereid altijd alles nauwgezet voor en dan is het heel fijn om te lezen dat mensen het een gave workshop vonden. Zo schreef iemand laatst: “Het was zoals ik had gehoopt”. Vervolgens bestel ik een pizza, niet alleen omdat het na zo’n intensieve dag makkelijk is, maar ook om te vieren dat ik weer op een heerlijke manier met mijn vak bezig kon zijn.
Overigens heb ik inmiddels ook geleerd om voor LinkedIn om aanbevelingen te vragen aan mensen met wie ik heb gewerkt, of workshopdeelnemers. Dat is ook een manier om successen in mijn vak te vieren en tegelijkertijd helpt het mijn bedrijf opbouwen. Hoe mensen reageren die ik vraag? “Natuurlijk, doe ik graag voor je, Grady!”.
En wat deze week betreft: ik heb al vanaf dinsdag geen snoep en snacks meer gekocht, maar steeds gezond gegeten. Ik probeer een jarenlang patroon te doorbreken. Dit is niet de eerste poging. Ik vier het door het met enkele mensen te delen. Maar mijn grootste beloning zal zijn als ik me weer fitter ga voelen en wat ga afvallen. Dan ga ik het vast vieren met een nieuwe outfit, omdat ik dan een kleinere maat heb.
Zo knap dat je bewust bezig bent met het aanvaarden van complimenten en het vieren van successen!
Dank je wel Adrienne voor een heel herkenbaar punt. Ik stoom ook altijd maar door. Iets gehaald? Hup naar het volgende. Steeds maar sneller en efficiënter, alsof ik in een wedstrijd zit. Terwijl ik er iedere keer weer achter kom dat dit niet de weg is want ik houd het niet vol. Uitgeput moet ik dan weer hersteltijd inlassen of ik word ziek.
Dus dank je wel Grady voor je reactie. UIt jouw verhaal straalt namelijk wel een soort van actie en rust. Een balans. Ik hoop weer te herstellen en in een rustiger tempo verder te gaan. Ik neem jullie tips zeker mee. Dank je wel.
Fijn dat je dit deelt Petra. Ik hoop ook echt dat je iets hebt aan de punten in het blog. Heb je ook al eens een gratis online masterclass gevolgd? Mocht je het leuk vinden, dan kun je jezelf aanmelden via de onderstaande link. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Bedankt Grady voor je reactie. Wat fijn om te lezen hoe je hiermee omgaat. Ik ben blij om te lezen dat je zo op je plek zit met het geven van de workshops en dat je op deze manier een positieve feedback terug krijgt. Daarnaast zijn tips altijd welkom 🙂 Veel succes met je workshops in de toekomst.
Goed advies. Ik noem het ook wel het ‘bedriegerssyndroom’. Omdat je als hb overziet dat je resultaten ook anders, beter of meer hadden gekund, kan een stemmetje in je achterhoofd zeggen ‘ja, maar als iemand er naar zou kijken die er werkelijk verstand van heeft, dan zou ik door de mand vallen’. Dan internaliseer je je eigen successen niet en ga je snel weer door met het volgende project. Heel vermoeiend. Natuurlijk is er in de prakijk zelden iemand die er meer verstand van zegt te hebben dan jij, en is er zelden iemand die het anders, beter of meer heeft gedaan.
Mooi omschreven Bart, dankjewel.
Op aanraden van mijn vrouw heb ik een “TADAAAHHH-lijst”, waarop ik mijn behaalde doelen en successen noteer. Dat zijn zowel de afgevinkte items van mijn TO DO lijst, maar ook de grotere concrete doelen en successen (en succesjes) die ik heb mogen bereiken. Ook al krijg ik het advies (hoewel echt minder vaak dan in het verleden) dat ik milder mag zijn voor mijzelf, vergeet ik het regelmatig. Het duidelijk zichtbaar in mijn thuiskantoor ophangen van mijn “TADAAAHHH-lijst” en het A4-tje met “Moet Ik Dit Nu Doen” herinneren mij dagelijks enkele keren aan deze 2 belangrijke zaken.
Wat leuk, JB, zo’n TADAAAH-lijstje!
Voor mij fungeert mijn website ook wel een beetje zo. Als ik weer foto’s en reviews plaats van mooie workshops die ik heb mogen geven, of andere projecten.
Heel leuk dat je het een TADAAAHH-lijstje noemt! En ook wel inspirerend dat je een ‘Moet ik dit nu doen’ blad hebt. Tenminste als het is wat ik denk dat het is: een blad met zaken waarvan je je afvraagt of je ze wel moet doen. Want ik heb net vandaag nog, vóór deze blogpost te lezen, een berichtje naar mijn zussen gestuurd dat ik het gevoel heb op heel veel vlakken in mijn leven te falen of niet te voldoen, terwijl ik in de meeste van die zaken veel energie steek. En mijn jongste zus reageerde dat ze net het tegenovergestelde over mij dacht, dat ze vond dat ik ongelooflijk veel gerealiseerd kreeg. Ik denk dat het gevoel voortkomt uit een combinatie is van te weinig mijn successen vieren én teveel dingen op mij nemen die misschien eerder onder ‘Moet ik dit nu doen? vallen.
@Adrienne: zoals wel vaker, behandel je iets op je blog waar ik net mee zit te worstelen. Bedankt voor je inzichten!
Geweldig! Wat een leuk idee.
inderdaad “als ik dat kan, kan iedereen het”… denk je als je complimenten krijgt, en zo wis je het bijzondere uit voor jezelf. Maar anderzijds zijn er ook die afgunstig je succes toeschrijven aan ‘goed geluk’ en dat compromitteert vaak het positief denken.
Precies, door het wegwuiven haal je eigenlijk juist jezelf omlaag. Dankjewel leuk dat je reageert.