Tijdens mijn carrièrepad-uitprobeersels heb ik veel verschillende bedrijven van binnenuit gezien. Van commerciële bedrijven tot (bijna) non-profits. En hoewel al die mensen in al die verschillende bedrijven allemaal heel erg hun best deden, kregen ze zeker niet allemaal hetzelfde betaald. Ik begon er daardoor zelf ook in te geloven dat iets goed doen voor de wereld betekent dat je dan moet inleveren op het gebied van je salaris. Dit was immers wat ik overal zag. Tegelijkertijd vond ik dat ook raar, want juist als je waarde toevoegt aan de levens van anderen mag daar toch wat tegenover staan?
In mijn ondernemerschap ben ik inmiddels veel verschillende geldthema’s tegengekomen, van mezelf en van anderen. Ik ben gaan onderzoeken wat mijn waarheid is over geld en over waarde. Dat voorkomt namelijk dat ik iets opbouw dat niet duurzaam is omdat de waarde van wat ik doe niet in lijn is met de beloning. Ik zie regelmatig hb-ondernemers die zoveel moois te bieden hebben, maar daar zelf (bijna) niet van kunnen leven omdat ze de waarde die ze leveren niet zien of er niet voor durven te gaan staan. En dat houdt geen stand. Op termijn gaat dat altijd wringen en gaat het ten koste van je werkplezier.
Dit geldt niet alleen voor hoogbegaafde ondernemers. Ik zie ook genoeg hoogbegaafden in loondienst die een beloning accepteren die helemaal niet in lijn is met de waarde die ze bieden. En ook al vind je geld niet het allerbelangrijkste en vind je het veel zwaarder wegen dat je het naar je zin hebt op je werk, je mag je er best van bewust zijn dat deze gedachte in stand houdt dat je minder krijgt dan je waard bent.
Als hoogbegaafde kan het dan ook zomaar zijn dat je ontzettend goed bent in je werk. Dat je problemen oplost die niemand anders kan oplossen, aanvoelt wat iemand nodig heeft of wat er in het bedrijf nodig is, of onofficieel de verantwoordelijkheid draagt van hele afdelingen en tegelijkertijd als een gemiddelde medewerker behandeld en betaald wordt, of zelfs minder.
In mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ besteed ik daarom aandacht aan het helder maken van jouw gewenste beloning. Deze beloning is soms in geld, maar kan ook in andere dingen liggen. Denk aan een auto van de zaak, een reisvergoeding, het aantal vakantiedagen, pensioenopbouw, kinderopvang, een sportabonnement, bonussen, een dertiende maand of een telefoonkostenvergoeding.
Ook de mate van vrijheid, flexibiliteit, zeggenschap en autonomie is in veel opzichten een beloning. Een beloning is namelijk afhankelijk van datgene wat je doet en wat je expertise daarin is. Als jij heel goed bent in iets dat weinig anderen kunnen, heb je een hogere expertstatus en lever je meer waarde. Daar staat dan een hogere beloning tegenover.
Weten wat jouw gewenste beloning is maakt het mogelijk om erover in gesprek te gaan. En misschien ontdek je dan dat niet alles wat jij wenst kan, maar als jij niet helder maakt wat jij in de ideale situatie wenst en nodig hebt, dan kun je alleen maar accepteren wat je aangeboden krijgt. In ‘Nooit meer ruzie met je baas’ deel ik in het onderdeel ‘Je werkvoorwaarden integreren’ met je hoe je jouw wensen over je werkvoorwaarden en je gewenste beloning zo kunt communiceren dat de kans het grootst is dat jouw baas ervoor openstaat en er ‘ja’ op zegt. Als je hier meer over wilt weten, bestel dan hier mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’. Ook een mooi boek om mee op vakantie te nemen ;).
Ik ben benieuwd, heb jij het idee dat je passend beloond wordt voor wat je doet? En zo niet, wat is denk je daarvoor de reden? Laat het weten onder de blog:
–
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de HB-updates gemakkelijk in je mail.
Herkenbaar!
Ik had altijd het gevoel dat ik “klein gehouden” werd. Kreeg nooit de promotie die ik wilde. Tot dit jaar.. ik was er opeens helemaal klaar mee en ongelooflijk boos omdat mij weer een promotie ontzegt werd. Ik heb mijn CV online gezet en binnen 3 weken was ik aangenomen bij 3 werkgevers. Ik krijg nu niet alleen het salaris wat ik wilde maar ook de waardering van mensen om mij heen. Het lijkt wel of ik het op mezelf afgeroepen heb, wat jij ook zegt in deze blog. Ik heb nu de doorbraak gevonden omdat ikzelf de keuze maakte om het niet langer te accepteren.
Heel herkenbaar.
Ik mis niet zo zeer de financiële beloning, want waarom zou ik meer geld moeten krijgen omdat mijn hoofd net wat sneller werkt dan iemand die erg veel moeite heeft om het hoofd op gang te krijgen.
Wat ik het meeste mis is een erkenning voor wat ik doe.
Zelf voer ik op de werkvloer een ‘overlevingsstrijd’ alleen al om gezien te worden. Of eigenlijk; om te merken dat ik gezien wordt.
Ik ben ‘school meester’ op een HB school. Van de ouders krijg ik zeker die waardering en de leerlingen lopen met me weg.
Maar voor wat betreft de directie en collega’s mis ik die waardering wel zeker.
Daarbij moet ik naar alle eerlijkheid zeggen dat een deel zegt me gemist te hebben toen ik ziek thuis was (in november ben ik met de ambulance opgehaald bij school vanwege hartproblemen, veroorzaakt door stress), maar het voelt als ‘loze woorden.
Hoi Niels,
Dankjewel voor je reactie. Dat is ook heftig vanwege hartproblemen door de stress. Heb je dit e-book al eens gelezen? https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-werk-dat-past/ Ik denk namelijk dat het wel interessant voor je kan zijn. Soms kunnen er met kleine haalbare aanpassingen namelijk al veel dingen veranderen voor jouw gevoel waarin je wel deze erkenning voelt.
Mooie vraag. Lastig onderwerp vind ik het.
Ik ben sinds een paar maanden aan de slag bij een gezin als ondersteuner/oppas. Met name ben ik daar voor 2 meisjes van 3 en 1. Ik ontzie de moeder vooral die voor mijn komst behoorlijk op haar tandvlees liep (haar woorden).
Nu ben ik daar 2 hele dagen en dan kan zij haar ding doen. Soms in huis gewoon schoonmaken en opruimen, soms ergens alleen koffie drinken, soms sporten, soms lunchen met haar man.
Ik ben akkoord gegaan met een uurtarief van € 10,00. Maar eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat het niet in waarde is uit te drukken wat ik voor dit gezin beteken en welke bijdrage ik lever aan hun welzijn.
Ik zag laatst een uurtarief van een advocaat en dat was € 222,00. Dan vraag ik me af waarom we dat zoveel meer waard vinden dan iemand die zorgt voor de, voor jou, belangrijkste mensen in je leven.
Het voelt niet goed dat er zulke verschillen zijn.
Ik weet niet zo goed wat ik zou moeten vragen, want ik weet dat mensen op dit vlak, van verzorging/oppas, niet veel willen betalen.
Ik denk dus inmiddels dat ik veel meer waard ben dat wat ik nu krijg.
Maar tegelijkertijd ben ik aan het einde van de week blij als ik mijn geld van hen krijg en kan daar weer iets van doen of kopen wat ik zelf wil.
Maar met mijn eigen bedrijf loopt het nog niet zoals ik graag wil omdat ik het gevoel heb dat mensen ook daar niet veel voor willen betalen.
Dus ik ben nog zoekende…….
Maar ik heb wel je boek gelezen en ga dat nog een keer doen.
Waarschijnlijk pik ik er deze keer weer andere dingen uit.
Maar soms frustreert het me toch nog dat ik van het inkomen van mijn man afhankelijk ben.
Ik heb een afgeronde HBO-studie waar ik niets mee doe.
En eerlijk gezegd ook niet meer mee wil doen.
Ik zie veel, ook in organisaties, maar ik wil niet meer in een keurslijf binnen een bedrijf.
Kortom, nog veel vragen, onduidelijkheden, onderzoek en zelfreflectie.
Groetjes, Jes
Hoi Jes,
Dankjewel voor je reactie. Bij Gifted People moedigen we aan om eerst duidelijk te maken voor jezelf wat belangrijk is voor jou. Wie ben je? Wat wil je? En wat heb je daarvoor nodig? Dit vormt jouw blauwdruk, maar helpt jou ook om duidelijk te maken of deze €10,- voor jou het waard is om voor te komen werken of dat het misschien in de toekomst wringt bij jou. Het is inderdaad waar wat je schrijft, zo te lezen ben je van onschatbare waarde voor het gezin. De vraag is dan weet het gezin hoe belangrijk jij bent? We hebben allemaal in ons de antwoorden die we zoeken. Soms is de oplossing hiervoor het stellen van andere vragen. Denk bijvoorbeeld aan de vraag: ‘Waar word ik blij van?’ Of ‘Waar krijg ik energie van?’ Bij Gifted People werken we met de Blauwdruk methode. Hieruit voort vloeien namelijk de antwoorden over wat je nodig hebt in jouw werk om tot je recht te komen en wat jouw werkvoorwaarden zijn.
Herkenbaar maar nou nog weten te plaatsen. Ik krijg altijd te horen (in loondienst) dat ik alleen taakgericht ben en nooit een social call doe.
Maar ik heb collega’s en ik heb vrienden en voor mij zijn dat totale verschillende zaken.
Mijn vrouw zegt altijd Alex is heel selectief sociaal en mijn vrienden ( een paar gelukkig herkennen het wel maar vinden me uiterst sociaal, loyaal en begaan).
Leg me dat maar eens uit hier kan ik best over tobben
Sorry dwaalde af van het onderwerp.
Wat ben je waard lastige persoonlijk vind ik dat een werkgever als eigenschap dit zou moeten doen de waarde weten ze vaak erg goed maar de wil om … mist vaak.
Ik het verleden vroeg ik om me naar mijn waarde te betalen maar in mijn hoofd ( had ik moeten uiten ) had ik een termijn werd het dan niet gehonoreerd of besproken dan was ik exit.
Nu probeer ik het gesprek aan te gaan maar ze nemen je vaak zo opzichtig inde zeik dat ik dan weer gefrustreerd raak.
Hoi Alex,
Dankjewel voor je reactie. Soms zijn werkgevers/managers ook zo druk dat ze niet altijd zien wat je allemaal doet binnen het team 🙂 We hebben namelijk allemaal in ons de antwoorden die we zoeken. Soms is de oplossing hiervoor het stellen van andere vragen. Denk bijvoorbeeld aan de vraag: ‘Waar word ik blij van?’ Of ‘Waar krijg ik energie van?’ Hieruit voort vloeien namelijk de antwoorden over wat je nodig hebt in jouw werk om tot je recht te komen en wat jouw werkvoorwaarden zijn.
Herkenbaar.
Nadenken over ‘hoe aan te pakken’
Ik denk zelf dat je eerst voor jezelf goed moet nagaan, wat je marktwaarde is en misschien wel meer willen verdienen maar verdien je dat ook. Volgens mij gaat het niet alleen om het financiele maar ook om de balans van tevredenheid en waardering.
Onder waardering valt ook meer vrijheid of er bij jou nou net dát wel geaccepteerd wordt. Natuurlijk zal je voor jezelf moeten opkomen als je vindt dat je een betere financiele waardering verdiend. In bepaalde gevallen eisen werkgevers meer dan de waardering die daar t.o. staat en is het aan jou om de balans erin te houden.
Laat je stem horen als je niet tevreden bent want uiteindelijk gaat het mentaal aan je knagen.
‘ Wie niet vraagt krijgt niet’ heb ik geleerd.
Het gaat ook om een stukje goede communicatie in aanloop naar en tijdens het gesprek over je wensen, ik denk dat je dan een betere onderhandelingspositie hebt om toch voor mekaar te krijgen wat je verdiend.
Dankjewel voor je reactie Rick.
Hihi, ik ben onbetaalbaar… ;-P
😀 dat is mooie zelfkennis Marieke 😀
Ik denk dat het denken in geld sowieso in de toekomst steeds minder van toepassing zal zijn. Er blijven teveel mensen die teveel (willen) consumeren. Omdat we dat zelf niet in toom kunnen houden, worden we steeds meer aan banden gelegd en levert iedereen een bijdrage aan het geheel in ruil voor redelijk gelijke beloningen. Omdat alles digitaal geregeld wordt valt er ook niet meer veel te sjoemelen of zien mensen daar de zin ook niet van in. De mensen zullen hopelijk steeds zelfbewuster worden en beseffen dat je geld niet kunt eten. Andere belangen zullen gaan spelen, zelf zo gekozen of toch met dwang of drang, omdat de aarde anders onleefbaar wordt.
Dankjewel voor je reactie Wilma. Mooi dat je dit zo ziet, bij Gifted People werken we met de Blauwdruk methode. Hieruit voort vloeien namelijk de antwoorden over wat je nodig hebt in jouw werk om tot je recht te komen en wat jouw werkvoorwaarden zijn.
Wat het echter in de praktijk wel lastig maakt, is dat er niet altijd ruimte voor onderhandelingen is.
Vaak is een werkgever maar tot zoveel bereid.
Tsja, wat doe je dan? (Oneindig) veel jobhoppen in de hoop wel de juiste beloning te vinden? Dat is ook niet heel handig wanneer er toch rekeningen betaald moeten worden.
Trouwens, bij veel bedrijven is een dertiende maand helemaal geen extra. Sommige bedrijven betalen per 4 weken uit, waardoor je aan het einde van het jaar op een restwaarde uitkomt. Dit wordt door velen als een 13e maand verkocht, maar het is uiteindelijk gewoon geld waar je sowieso recht op hebt.
Dankjewel voor je reactie P Muijs. Dat klopt inderdaad, maar er zijn nog meer punten die mee kunnen spelen hierin. Denk bijvoorbeeld aan de vragen: ‘Waar word ik blij van?’ Of ‘Waar krijg ik energie van?’ Hieruit voort vloeien namelijk de antwoorden over wat je nodig hebt in jouw werk om tot je recht te komen en wat jouw werkvoorwaarden zijn. Door deze vragen te beantwoorden kan er soms iets ontstaan wat niet uit te drukken is in geld.
Ja, als manager binnen een ingenieursbureau wordt ik gewaardeerd en goed betaald.
Hoe groot is het verschil bij mijn vorige baas. Veel te lang daar gewerkt!
Wordt je gezien, of niet..that’s the question.