Als we een wedstrijdje zouden doen over wie het meeste geduld heeft, dan maak ik best een goede kans. Maar er is wel één dingetje waar ik snel mijn geduld mee verlies: iemand die blijft praten zonder iets te zeggen.
Woorden vind ik prachtig. Ik ben een groot taalliefhebber, om woordgrapjes lig ik helemaal dubbel en van goed gekozen woorden in de juiste volgorde, val ik stil. Met het gebruik van woorden geef ik betekenis aan de wereld om mij heen. Dus als iemand woorden gebruikt en maar niet tot de kern weet te komen, dan haak ik af. Ik wil niet zeggen dat ik er echt een hekel aan heb. Maar dat is wel zo.
Is het raar als ik gewoon naar huis ga?
Ook ik heb tijden gekend dat ik geacht werd te vergaderen met hoge piefen en praatgrage mensen in kleine grijze kamertjes. Dat zou ik nu niet meer kunnen. Steeds weer verbaasde ik me er over hoeveel mensen een simpele ja- of neevraag konden beantwoorden met een kwartier aan irrelevante informatie. Ik heb oprecht een paar keer tijdens dit soort vergadering overwogen om naar huis te gaan. Maar dat leek me niet zo passend in de organisaties waar ik toen werkte.
Ik heb tijdens die vergaderingen in mijn dagdromen wel de wereld gered, in gedachten nagedacht over de boodschappen die ik moest doen, en me afgevraagd of ik de enige ben die ziet dat zelfs de notulist zit in te dutten. Ook moest ik aan het einde van iedere vergadering eigenlijk heel hard lachen als ik dan iemand hoorde zeggen ‘goed vergaderd weer, veel besproken’. ‘Ja’, dacht ik dan, ‘veel gepraat, weinig gezegd en nog minder concreet gemaakt’.
Daar loop ik nog meer op leeg. Veel praten, weinig doen. Ik ben echt een actiemens. Beweging en verandering inzetten is daarom altijd mijn kracht geweest. En een beetje wegsuffen in organisaties die veel zeggen en weinig doen, dat is niet aan mij besteed. In de jaren die volgenden kwam ik gelukkig gelijkgestemde hoogbegaafden tegen die, net als ik, niet zo van de small talk zijn. Heerlijk is dat.
Bang zijn voor de stilte
Mijn allergie zet zich namelijk ook door in oppervlakkige prietpraat. Praten over dingen die niet belangrijk zijn, geen inhoud hebben, verhalen die geen clou hebben en die eigenlijk nergens over gaan. En het allerergste nog: mensen die praten omdat ze bang zijn voor de stilte. Terwijl de stilte juist zo bijzonder kan zijn.
Daarom vind ik het ook heerlijk om onder gelijkgestemden te zijn. Mensen die op dezelfde frequentie denken en praten. Mensen waarbij ik weinig woorden nodig heb omdat we allebei snappen hoe het zit. Mensen die begrijpen dat het beter is om stil te zijn, dan om de stilte op te vullen met lege woorden.
En ik kan oprecht genieten van gesprekken die wél ergens over gaan. Gesprekken die raken aan de kern van ons menszijn, die gevoerd moeten worden ook al doen ze soms pijn. Gesprekken die we onthouden omdat ze bijzonder waren. Verhalen die ons bewegen en ontroeren. Woorden die ergens voor staan. Die iets vertellen.
Kiezen waar je jouw woorden en aandacht aan geeft
In de afgelopen jaren ben ik ook veel selectiever geworden als het gaat om de mensen waar ik in investeer, die ik toelaat en waar ik mijn tijd, woorden en aandacht aan geef. Ik heb geleerd om te herkennen wat mij energie kost en wat mij energie geeft. Dat alleen al is bevrijdend. Dat je nee mag zeggen tegen mensen en daarmee ja mag zeggen tegen jezelf.
Natuurlijk is dat soms moeilijk. Maar ik weet ook dat niemand er wat aan heeft als ik mezelf helemaal weggeef en vervolgens niet meer in staat ben om een normaal gesprek te voeren met mensen waar ik wel weer energie van krijg. Daar doe ik echt niemand een plezier mee.
Door ja te zeggen tegen mezelf, zeg ik eigenlijk ook ja tegen ieder ander. Door ja te zeggen tegen mezelf, voeg ik de meeste waarde toe in de gesprekken die ik voer en haal ik er zelf de meeste waarde uit. Gezien mijn liefde voor de win-win, zou ik het ook echt niet meer anders willen.
Vertel: bij welke gesprekken sta je vanaf nu op en ga je lekker naar huis ? ? Ik lees graag jouw reactie onder deze blog.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
