Een bovengemiddelde intelligentie is onderdeel van hoogbegaafdheid. Dat maakt ook de kans groot dat je slimmer bent dan de mensen om je heen. Dat hoeft en zal niet in alles zo zijn, en het verschil zal ook niet altijd supergroot zijn. Maar hier en daar zul je het wel merken.
Soms op een manier die juist maakt dat je gaat twijfelen aan je eigen intelligentie. Want als jij de enige bent die iets doorrekent en ziet dat het niet klopt, vraag je jezelf automatisch af of jouw berekening dan wel klopt. Misschien ben jij juist de enige die het niet goed ziet. Vergelijk het maar met spookrijden; als jij de enige bent die tegen het verkeer ingaat, dan is de conclusie snel getrokken dat jij de verkeerde kant opgaat.
Als je inmiddels de ervaring hebt opgedaan dat je het vaker wel dan niet bij het rechte eind hebt, dan zul je daar in zelfvertrouwen flink in gegroeid zijn, maar je kunt nog wel tegen weerstand aanlopen in de omgevingen om je heen. Sommige mensen vinden het vervelend dat jij “het steeds weer beter weet”. Sommige mensen vinden het moeilijk dat jij iets sneller snapt dan zij. Daardoor kan jaloezie ontstaan of kun je buitengesloten worden. En zo kan iets heel waardevols en moois, door jou ervaren worden als een last.
Je mag niet zeggen dat je slimmer bent
Daarnaast ligt er nog best een taboe op intelligentie. Het lijkt soms wel een vloekwoord. Als je over jezelf zegt dat je intelligent bent, dan vinden mensen daar nogal wat van.
Ik weet nog goed hoe ik in de eerste jaren van mijn eigen HB-ontdekking me bijna bezwaard voelde om ‘ja’ te zeggen op de vraag ‘ben je hoogbegaafd?’. Zeker als de persoon tegenover mij, hoogbegaafdheid gelijk schaalde aan intelligentie. Want ik voelde me helemaal niet zo intelligent. Ik wist dat ik niet dom was, maar ik had wel vaak de ervaring dat ik dingen net iets anders deed dan de bedoeling was, en dan kon ik me wel even dom voelen.
Bovendien kreeg ik vaak het gevoel dat mensen dan vervolgens naar mij keken alsof ik mezelf heel wat vond. Alsof ik mezelf beter vond. Maar die gedachte kwam niet eens in me op. Ik vergelijk sowieso mensen niet als de één is beter dan de ander. We hebben allemaal iets waardevols te bieden en onze eigen unieke gaven. Het gaat erom dat we de ruimte hebben om dat te kunnen benutten, om te zien waar onze kwaliteiten op hun plek zijn.
Dat je slimmer bent, kun je benutten
Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, ook als je nog twijfelt over de intelligentie component, dan is het belangrijk dat je durft te zien waar jij slimmer in bent. Dat zal echt niet overal in zijn, maar daar waar jij slimmer in bent, kun je ook iets brengen. Jij kunt iets wat anderen dan niet kunnen.
Je kunt slim zijn op het gebied van cijfertjes, of taal, maar ook op creatief gebied, creatieve oplossingen of creatieve creaties. En je kunt slim zijn op gebied van sociale interacties, het omgaan met mensen. Kortom er zijn genoeg gebieden waarop je slimmer kunt zijn, vind het gebied waar jij slimmer in bent, en durf daarin voor jezelf te staan. Weet wat je kunt en straal dat uit. Ongeacht wat anderen daarvan misschien gaan vinden.
Wat kun je doen?
Onderzoek wanneer je het meeste hebt getwijfeld aan je eigen intelligentie en waarom dat was. Was het omdat jij de enige was die het anders zag? Of was het omdat je iets anders deed dan de bedoeling was?
Kijk vervolgens naar de gebieden waar je voor je gevoel wel slim in bent, waar je gemakkelijk resultaten haalt. Wat is de rode draad in de activiteiten waar jij slimmer in bent? Wat zijn dan daarin jouw talenten, kwaliteiten en gaven?
—
Zie jij je eigen intelligentie, durf je te zeggen waar je intelligent in bent? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 78
‘Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, ook als je nog twijfelt over de intelligentie component, dan is het belangrijk dat je durft te zien waar jij slimmer in bent. Dat zal echt niet overal in zijn, maar daar waar jij slimmer in bent, kun je ook iets brengen. Jij kunt iets wat anderen dan niet kunnen. ‘
Ik denk dat deze woorden voor mij de spijker op de kop betekenen.
Ben ik hoogbegaafd? – Ik denk anders en ik (door-)zie dingen waar andere mensen met hun pet niet bij kunnen.
Eén ding weet ik wel zeker: om de woorden van Adrienne te gebruiken, ik ben anders ‘bedraad’. En hoewel ik best tevreden ben over mijn leven (behalve mijn slaapverwekkende baan), ergens intern draag ik een verlangen naar enig bevestiging. En zodoende had ik me aangemeld voor de masterclass van Adrienne, en inmiddels heb ik me aangemeld voor de Mensatest.
De indicatietest van Mensa had ik volgens de site héél goed gedaan, en ik werd uitgenodigd voor de officiële test.
Leuk allemaal, maar als ik een ‘gewone’ (online) IQ-test doe, dan kom ik niet hoger uit dan 125. Wel bovengemiddeld dus, maar onvoldoende voor de stempel hoogbegaafd.
Want zo beschouw ik het, als een stempel. Zoals iemand anders hier al zei gaat het er met name om het evenwicht te vinden tussen verlangen/motivatie en capaciteit, een zelfbewustzijn om inzichtelijk te krijgen waar je nu werkelijk gelukkig van wordt.
En dus, stel dat ik niét door de Mensatest kom, dan is er geen man overboord en houd ik me gewoon vast aan de dingen waarin ik wél bovengemiddeld uitblink. Toch aan de andere kant…, stel dat ik de test haal en lid mag worden van Mensa, dan maak ik natuurlijk wel kans om contact te maken met mensen die misschien buiten de conventie kunnen/durven te denken…, lijkt me geweldig!
Wel een dank aan Adrienne voor de masterclass en het e-book
Ik had te snel op ‘submit’ gedrukt. Want ik wil Adrienne eigenlijk in het bijzonder bedanken voor de sympathie die ze uitdraagt en de coachende benadering om mensen te bereiken, en om met lage drempel ertoe uit te nodigen om iets te ondernemen, niet zomaar bij de pakken neer te zetten in de dikwijls te snelle aanvaarding van een ontevreden leven.
Dank!
ik ben enorm creatief in het bedenken van oplossingen en nieuwe ideeen.
Hallo allemaal,
Leven vanuit een andere dimensie….
Ik noem het maar “simpel” mens, dat moet je als individu ook maar durven zijn.
Het is ook maar net wat je als mens onder intelligentie verstaat.
Ik vind persoonlijk dat echte intelligentie bestaat uit samenwerking van lichaam en geest en oplossingen in jezelf in alles wat je tegenkomt in het leven.
Compassie ontwikkelen, het hart wat je nu eenmaal draagt leven in de praktijk.
Ik heb veel ervaring op complexe zorgvloeren waar ik voor zorgvrager goed heb “gescoord”.
De resultaten werden zeker opgemerkt alleen werden er nooit vragen gesteld.
Jammer vond /vind ik dat, tot de dag van vandaag.
Mijn integriteit is van groot belang even als mijn stiptheid en inzet en uithoudingsvermogen en creativiteit.
Ik doe ” gewoon”, ik ben ” gewoon” of een ander dat nu zint of niet.
Ik hou van contact maar ook van het op mijzelf zijn.
Ik mediteer en ik beweeg, ben van mening dat je als mens iets wat je hebt te bieden niet bij je mag houden, dat is een intuïtieve beleving….
Verder mag iedereen van mij de beste zijn ondertussen doe ik mijn ding.
Kan het prima vinden met mezelf.
Ik denk dat dat het belangrijkste is.
Het is maar net hoe je er zelf mee omgaat….
Een ding is zeker, je kunt langer dood liggen dan leven…..in een knip kan ALLES anders zijn….
Groeten Vera
Author
Fijn dat je reageert Vera.
Ik ben er nog niet,maar weet wel dat ik snel dingen leer in de werkomgeving. Daarnaast ben ik creatief in denken en doen. Mijn nieuwsgierigheid werd altijd negatief benaderd, nu ben ik er blij mee omdat dat betekent dat ik veel wil weten en dus snel kan leren.
Mooi Vera, dat leest als een gedicht.
Kindprof met tegen het eind van de jaren ’80 tijdens m’n voorlaatste studiejaar humaniora wiskunde-wetenschappen een IQ-score van niet meer dan 70. Dit nadat ik eerst zelf tegen een leraar had gezegd, dat ik mezelf bovengemiddeld intelligent vond ondanks m’n onderprestaties voor sommige vakken, en ondanks de leerproblemen waar ik toen reeds 5 jaar lang duidelijk mee kampte. Ook al moest ik tot dan toe nooit zittenblijven. Die leraar vroeg me waarom ik dat dacht, waarop ik min of meer antwoordde dat ik voor m’n leeftijd veel gevorderde kennis had van een heleboel van de meest uiteenlopende dingen, zowel theoretisch als praktisch, en dat ik een opvallend sterk logisch en analyserend denkvermogen had warmee ik die kennis ook echt kon benutten om bvb. moeilijke vragen op te lossen, op tal van niveau’s waar m’n leeftijdsgenoten helemaal niet eens mee bezig waren. Dat ik creatief was, op school onvoldoende m’n creativiteit kon benutten of m’n eigen interesses mocht volgen, en dat ik moeite had om dingen ‘nutteloos’ van buiten te leren. Als weerwoord op dat laatste kreeg ik dan te horen dat het nut van veel dingen van buiten te leren vaak pas in latere levensfasen zou komen, en dat geheugentraining toch ook wel belangrijk was. Niet voor die dingen waarvan ik nu al perfect weet dat ze me totaal nooit zullen interesseren, zo opperde ik, en voegde er meteen aan toe dat er toch interessantere middelen bestonden waar je net zo goed je geheugen mee kon trainen zonder je energie te moeten verkwisten en je te moeten laten demotiveren. Toen klonk het dat leren omgaan met frustratie toch ook wel belangrijk was.
Het jaar nadien haalde ik bovenop een diploma de hoofdprijs, toegekend voor het behalen van de hoogste gemiddelde eindscore op de belangrijkste vakken van m’n studierichting. Hierdoor besefte ik dat er iets goed fout zat met die matige IQ score van het voorgaande jaar. Meerbepaald omdat ik bij die beoordeling nog te horen had gekregen, dat de IQ test een geldig bewijs was over het feit dat ik niet bovengemiddeld intelligent zou zijn geweest. Alsof intelligentie plotsklaps iets is wat je op een jaartje zomaar eventjes kan leren, ook als je eerder al duidelijk leerproblemen had, en bovendien ook last had van onderpresteren. Diezelfde problemen lagen immers ongetwijfeld voor een groot deel mee aan de basis van de depressie waarin ik uiteindelijk belandde, kort nadat ik aan het hoger onderwijs was begonnen.
Ik zit nu nog steeds bijna helemaal vast, maar ben niet meer depressief, hoewel de psychiatrie dommer was dan een gans, en zonder meer bekrompen was. Ik ben enkel nog gefrustreerd en meestal uitgeput, vooral omdat ik pas erg laat erachter kwam dat normaal een keuzestand is op een droogkast. Misschien, maar dat weet ik niet precies, want soms twijfel ik daar nog aan, maar kan het ook wel zijn omdat ik al redelijk vroeg geleerd heb, dat je nooit te oud bent om iets stoms te leren.
Author
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring. Heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Hoogbegaafdheid brengt veel mooie dingen mee maar daar worden namelijk ook de valkuilen besproken. Je kunt jezelf aanmelden via deze website.
De weg is zeker niet eenvoudig, ik denk dat iedereen het daar wel mee eens is.
Je laatste zin vind ik humor, heerlijke zwarte droge humor. Belangrijk…lachen….en kunst om na de rit die je nu achter de rug hebt, toch de
” humor “ervan kunt inzien en neerzetten.
Mij heb je aan het lachen in ieder geval.
Senk joe ( engels :))
Het woord hoogbegaafd blijkt niet goed te werken, het roept misverstanden op en ik vind het moeilijk me zelf alszodanig te beschrijven.
Waar de maatschappij zwakbegaafden nu eufemistisch beschrijft als mensen met leermoeilijkheden, zouden we misschien hoogbegaafden moeten benoemen als mensen met leermogelijkheden???
Author
🙂
Tijdens natuurkundelessen had ik vaak, via andere, zelf herleidde formules, dezelfde oplossing. Werd in mijn jeugd en ook op latere leeftijd onderdrukt, door onder andere mijn vader – die notabene leraar was en het niet kon hebben dat ik het beter wist, en mijn zus die uit een soort van truttigheid mij probeerde klein te houden en vele anderen, die mij liever als een sukkel zagen (omdat ik eerlijk ben) dan als hoogbegaafde. Een baas zei wel eens tegen mij: “je hebt wel gelijk, maar je krijgt het niet”. Over onderdrukking gesproken. Mensen die de macht hebben krijgen gelijk. Uiteindelijk leidde dat tot een minderwaardigheidscomplex, waardoor ik niet snel in kon zien dat ik verdacht veel overeenkomsten heb met hoogbegaafdheid. Om de interactie met mijn omgeving te begrijpen heb ik een diagnose van “de grijze massa” gemaakt en schriftelijk vastgelegd (10 pagina’s). Ook gepubliceerd op een Amerikaanse website, waar ik overigens veel positieve reactie kreeg; meer dan in Nederland… (in Amerika wordt overigens veel beter met hoogbegaafdheid omgegaan dan in Nederland). In de diagnose: “zo zie ik hun en zo zien zij mij als hoogbegaafde”. Het verschil in intelligentie, het verschil in moraal. Het is geen projectie maar een kille analyse. Het voordeel is hiervan dat ik de fout niet altijd bij mezelf hoeft te zoeken (calvinisme), alleen maar aan meditatie moet doen om me beter te voelen of aan allerlei therapiën en te dure trainingen mee hoef te doen om me aan de grijze massa aan te passen. Nu is het dus meer zo van: “zij zijn zo en ik niet, dus daar valt weinig aan te veranderen”, of ik moet me domweg aanpassen en dus niet meer jezelf kunnen zijn. Dit kan dan ook weer neurosen veroorzaken. Mezelf zijn en hopelijk de juiste mensen tegen komen; meer zit er niet in…
Author
Zorg dat je heel duidelijk hebt wie jij bent en op welke voorwaarden jij een relatie wilt hebben met de mensen om je heen. Of het nu gaat om vrienden of familie, het is belangrijk dat zij met jou verbinden op basis van wie jij in de kern bent. En het is belangrijk dat jij gaat staan voor jezelf en voor wat jij nodig hebt. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Masterclass had ik al eens gevolgd. Wel herkenning, maar verder niet veel aan gehad. Mezelf ben ik al heel lang, maar dat wil nog niet zeggen dat ik alles kan krijgen wat ik wil, misschien zelfs wel heel weinig. Coachingstrainingen die je geeft vind ik – ondanks “korting”- veel te duur en werken misschien alleen als er geen “boze buitenwereld” bestaat…
Dit herken ik heel erg. Ik ben in de praktijk letterlijk lang onderdrukt geweest door mensen met macht en dat is inderdaad niet goed voor je eigenwaarde. Ik mocht geen gelijk krijgen of zo, echt vreemd. Waarschijnlijk zegt het meer over die mensen dan over mij, daar ben ik voor mezelf achter gekomen. Ik ben ook gewoon mezelf. Me aanpassen heeft geen zin, daarmee doe ik mezelf geweld aan. De één houdt van me, de ander niet. Er zijn geen tussenwegen bij mij. So be it.
Dank je wel voor deze weer verhelderende text.
Dat aan mezelf twijfelen is bij mij zo door de jaren heen een soort van mechanisme geworden.
Ik verschuil me er misschien zelfs ook achter, ik ben niet graag per ongeluk weer de slimmerik…
Vooral mensen die zichzelf elitair en intelligent opblazen, hebben moeite met me, en hebben er alles voor over om hun opgeblazen geworven positie te behouden.
Zulke situatie ga ik uit de weg onder het mom dat ik een allergie heb voor dramatisch gedoe.
Het zou fijn zijn als ik daar betere strategie voor zou kunnen ontwikkelen.
Author
Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Misschien is uw reactie nog zo slecht niet mv. Klopper- ik wordt net getriggerd om hen even een koekje van eigen deeg te geven;
wat ook meestal niet echt “slim “is maar me wel oplucht 😉
Dag René,
Laat het los? Makkelijker gezegd dan gedaan hè.
Welke testjes? Daar houd ik me helemaal niet mee bezig. Bovendien, het hele leven is een test.
Ik bén dankbaar en content. Dat wil niet zeggen dat ik huppelend van geluk door het weiland ga om bloemetjes te plukken.
En ik ben blij dat dit blog er is, om onze ervaringen of gevoelens te delen. Dank je voor je participatie daarin.
Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben. Anderen zeggen dat tegen me. Ik merk wel dat ik anders denk. Ik denk in een helicopterview, sterk reflecterend. Ik zie verbanden en heb daarbij oog voor details en het grote geheel. Ik conceptualiseer, theoretiseer, abstraheer en creeer. Ik zie de verschillende lagen in een vraagstuk voor me. Ik beschrijf mezelf als een meerdimensionaal denker, terwijl ik meestal te maken heb met mensen die 1 of 2 dimensionaal denken. En daarmee met kort door de bocht oplossingen komen.
Ik ben pas laat gaan denken dat ik misschien boven gemiddeld intelligent zou kunnen zijn. Dat was toen ik de master Kunsteducatie ging doen. Ik haalde in het eerste jaar voor bijna alle vakken van alle studenten de hoogste beoordelingen. En nog had ik het idee niet aan mijn plafond te zijn. In het tweede jaar werd ik ziek en in de revalidatietijd kon ik wegens concentratieproblemen niet meer pieken.
Inmiddels gaat het weer veel beter met me. Ik heb een klein eigen bedrijf als kunsteducator en kunstenaar en doe veel bestuurswerk. Heel soms tref ik mensen met wie ik kan levelen. Dat is een feest. Iemand die ook in lagen denkt, kan inzoomen en uitzoomen en er vervolgens weer een draai aan kan geven. Maar verreweg de meeste mensen kunnen me niet volgen. Omdat ik in hart en nieren docent ben, ben ik er in getraind om voor iedereen duidelijk de dingen te verwoorden en concreet te maken. Ik wil ook naast iedereen staan. Iedereen is waardevol. Ik kan mijn ei best kwijt in alles wat ik doe en ik word gewaardeerd. Ik zou graag promoveren, maar dat kan ik vanwege chronische beperkingen niet. Maar dat staat gelukkig zijn niet (meer) in de weg. Ik tel mijn zegeningen.
Durf je nu nog te zeggen dat je niet intelligent bent? Ik ben onder de indruk van je verhaal.
Author
Misschien leuk om eens op deze pagina te kijken onder hoogbegaafdheid. https://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Andere insteek…
Als je HB en of HSP bent zit je op minstens het 4de chakra niveau van bewustzijn ( chakras zijn de bewustzijn centrales van de mens)
Niveau 1 en 2 samen is 97 percent vd bevolking ( primair dierlijk en emotioneel reageren – laag bewustzijn en hen overkomt vanalles)
Niveau 3 is iets minder dan 2percent en vertegenwoordigd de denkers en slimme mensen. Hier zitten de ceo politici de mensen die “succes” hebben gemiddeld bewustzijns niveau
En de combi van 4 56 en 7 iets meer dan 1%. Hier komt denken en voelen samen. Integratie van kennis en voelen versnelling in het weten . Het causale zien, achteraf kunnen zien waarom iets gebeurt het verband zien( niveau4) of niveau 5 direct ( on de spot) weten waarom iets in uw leven is en je daar van bewust zijn. Niveau 6 op voorhand al weten wat er morgen gaat gebeuren. Heel goed weten hie de dingen van het leven in mekaar zitten en daar steeds naar leven.
Dat niveau 4 maakt ons heel anders dan drie. We dienen ook eerst onze traumas te verwerken en te transformeren om in dat 4 de niveau te kunnen zijn. Dan pas gaan onze hb kwaliteiten tot uiting komen en aanvaard worden door onze omgeving omdat we in balans zijn en gaan we ons goed voelen. We zijn waar we “voorbestemd” zijn om te zijn. Hebben we vanuit angsten nog nood aan derde niveau zaken als status succes mooie functie erkenning etcetera dan staat hb ons in de weg . We dienen dat 3de niveau te overstijgen en dan zal je zien dat alles plots begint te lopen.
Ik herken alles wat jullie zeggen. Tot vervelens toe overal tegenaan gebotst. Dan gedesillusionneerd afgehaakt en 6 jaar niet gewerkt maar heel intensief aan mezelf gewerkt en heel veel oud zeer verwerkt.
Nu sinds een jaar opnieuw aan de slag en ik vlieg als nooit tevoren. Mijn znders zijn wordt volledig aanvaard en omarmt en zelfs op aangestuurd dat ik steeds mezelf miet blijven. Dat hebben we nodig.
Bij sollicitatie had ik voor eerste keer echt een brief geschreven waar ik echt mezelf ben geweest en me niet trachtte te “ verkopen” . Dus banuit mijn niveau gepraat en niet wat derde niveau wenst te horen. Dat ben je anders maar wel uniek en waardevol een ander geluid . Je voelt echt…
Een verademing en dat kan je ook inje functie steken . Durf anders zijn en ambieer zaken die groter zijn dan jezelf
Ik denk heel groots voor de organisatie En daardoor ben ik geen bedreiging meer want iedereen zal er in meegenomen worden. Je maakt en werkt aan iets groters dan louter je job uitvoeren. Iedereen wordt er beter van
Als ze dat kunnen zien ben je nooit meer een hedreiging maar een middel om daar te geraken . Dat is wat wij kunnen betekenen voor de orgs waar we in werken en voor de maatschappij.
Vraagt hoger bewustzijn dus werk aan jullie kindwonden en dan val je in je aangeboren bewustzijn . HB is minstens 4 de niveau bewustzijn maar we leven vooral in context met 1 2 en 3
Dan wordt je strijden en lijden getransformeerd in harmonie en rust en heel veel plezier.
En je hebt succes maar een ander soort die alleen wij kunnen waarderen . Het plezier dat we de “mensheid “ gediend hebben hoe klein ook en daardoor ook ondzelf. Dan voelen we ons geslaagd in het leven.
Zo had ik het nog niet bekeken. Ik kan me hier helemaal in vinden. Dankjewel voor dit inzicht…
Author
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring Bruno, heel waardevol ook voor anderen om te lezen.
Mooi omschreven Bruno! Thx!
@Bruno, wat je beschrijft lijkt op de 5 niveau’s van Positieve Desintegratie van Dabrowski, een tip die ik kreeg van een collega. Psychische klachten zijn een gevolg van ontwikkelingspotentieel, oa. in de vorm van overprikkelbaarheden. Veel van de lezers van deze blog bevinden zich waarschijnlijk op het vierde niveau (anders waren ze hier niet), terwijl het grootste deel van de bevolking volgens Dabrowski (een Poolse psychiater die zich oa. baseerde op zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog) nooit het eerste niveau ontstijgt. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Positive_disintegration
Ik reageer eigenlijk bijna nooit op de blogs die ik lees. Ik weet ook niet of ik hoogbegaafd ben, maar ik herken wel veel in ervaringen. Vroeger werd ik ook als betweter gezien, maar ik kon het niet laten te delen wat ik zag gebeuren. Tot ik eens bij een loopbaanadviseuse kwam die op een enorm betweterige toon mij vertelde wat ik allemaal anders moest doen en welke theorie er toe deed. Ik ben haar nog altijd dankbaar. Verder heeft ze me eigenlijk nergens mee kunnen helpen, maar ze heeft me zo duidelijk laten ervaren hoe ik zelf vaak deed. En hoe ontzettend irritant dat was. Ik zag de dingen anders en ik wilde mijn eigen waarheid kunnen ontdekken. Ik besefte mij: dat wil natuurlijk iedereen! Net als tieners die hun eigen fouten willen kunnen maken en daar ook recht op hebben.
Daarna heb ik heel lang mijn mond gehouden tegenover de meeste mensen. Maar ik ontdekte dat ik daarmee ook een stukje van mezelf verstopte. Daar werd ik ook niet gelukkig van. Ik heb toen met mijzelf afgesproken dat ik mijn mening deel als daar expliciet om gevraagd wordt. Soms vraag ik zelfs nogmaals uitdrukkelijk of iemand echt wel weten wat ik er van vind. Ook als het afwijkt van wat diegene misschien wil horen.
Ik heb ontdekt dat mensen mijn mening en adviezen daardoor steeds meer zijn gaan waarderen. En er wordt ook vaker om gevraagd. Heel fijn vind ik dat.
Goed om mezelf te beseffen dat ik op dat punt ontdekt heb hoe ermee om te gaan. Want er zijn ook veel aspecten in mijn leven waarbij dat nog niet is gelukt. Met name bij het vinden van een geschikte baan. Dat vind ik nogal een uitdaging als HSP en misschien ook wel hoogbegaafd (durf ik inderdaad niet te zeggen).
Vraagje: wie weet hoe mijn foto daar komt? Waar is die aan gekoppeld?
Hallo Boukje,
In de eerste plaats mijn complimenten voor je reactie, deze is heel herkenbaar en naar mijn ervaring, voor wat het waard is, een fase waar je doorheen moet om je hoog begaafdheid te accepteren.
Volgens mij is je profielfoto te zien omdat je deze hebt ingesteld in je mail account. Je kunt deze via instellingen aan of uit schakelen.
Groet, Machiel C.
Ha Boukje,
Mijn eerdere reactie klopt dus niet. Mijn profiel foto zou volgens mijn bewering nu te zien moeten zijn. (Heb het nog even nagekeken op mijn account).
Toch niet zo intelligent als ik dacht. Sorry !
Vriendelijke groet, Machiel C.
Ik denk Gravatar
Mijn reactie was voor Bouke
Hey Boukje,
Je verhaal is 1 op 1 herkenbaar. Het ongevraagd (floept er uit) of in enthousiasme of interesse met iemand willen sparren over wat je ziet, weet, merkt of wat voor reden dan ook.. het wordt vaak niet gewaardeerd. Niet eens vanuit betweterigheid maar willen delen.
Het negatief interpreteren vanuit de omgeving en jou een stempel toeschrijven als betweterig oid is super frustrerend, zeker als de insteek altijd met een goed, liefdevol en betrokken hart is.
Het doet mij pijn soms in een hokje geduwd te worden gezien ik mondeling heel sterk ben en verbaal mij enorm goed kan uitdrukken terwijl ik als HSP-HSS zoveel oppik, de helicopterview in alles kan toepassen en gevoelig ben voor (niet oprechte) energieën.
Leuk dat allemaal te horen, zien en voelen en connecties te maken maar ook oh zo frustrerend dit niet te kunnen delen puur uit het feit dat de meeste mensen in niveau 1,2,3 (refererend naar reactie van Bruno) verkeren en het dus ook niet goed begrijpen.
Het is soms een eenzaam proces en zo fijn om de herkenning te lezen bij anderen meer gelijkgestemden. Geen idee of ik ook hoogbegaafd ben, zeker niet in praktische kennis en feitjes maar zeker wel in sociale verbanden en structuren.
Hoe ga jij er nu mee om in je zoektocht naar werk? Ik merk dat daar die verschillende niveau’s van begrip daar steeds vaker in de weg staan om een functie te vinden waar ik mij niet ‘weg stop’ maar ook in balans probeer te zijn met het team.
Groetjes,
Marcha
Author
Dankjewel Boukje voor je reactie en persoonlijke ervaring. Fijn dat je nu wel reageert ,?
Misschien leuk om eens te kijken op deze pagina. Dat gaat in op de vraag ben ik hoogbegaafd?
https://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Over het vinden van een geschikte baan, er zijn verschillende blogs over werk en hoogbegaafdheid maar misschien vind je het leuk om dit e-book eens te lezen? https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-werk-dat-past/
Je schrijft dat mensen jou vragen of je hoogbegaafd bent. Maar die vraag is mij nog nooit gesteld. Het zelf zeggen, om bijvoorbeeld te verduidelijken waarom ik een oplossing zie voor iets waar de anderen nog geen probleem zien, valt nooit goed. Om te zeggen, ik zie het anders, helpt ook niet echt, dan plaats ik mezelf weer aan de zijlijn. Daar sta ik meestal alleen, toe te kijken hoe dingen fout gaan, terwijl ik de oplossing al aangedragen had. Dit is een rode draad in mijn leven en vooral werk, en ik heb het nog nooit in mijn voordeel kunnen draaien. Iemand een suggestie?
Hi Edith, ik herken wat je zegt over aan de zijlijn komen te staan. Ik heb veel banen gehad, waarbij ik overal opmerkte wat er niet handig was en hoe het beter kon. Nu heb ik een eigen praktijk (voor lichaamsgerichte psychotherapie) en kan ik alles op mijn manier doen. Dat is heel fijn. Ik kan je dus aanraden voor jezelf te beginnen.
Verder zijn organisaties vaak log en er zijn veel mensen die veiligheid halen uit dingen op dezelfde manier te blijven doen. Op zichzelf geeft het denk ik ook een zekere stabiele basis, om niet overal gelijk in mee te waaien als geheel. Al is het wel frustrerend voor degene die ziet dat het anders of beter kan. Het is denk ik fijn om in te zien dat het ook een functie kan hebben.
Een derde is dat de meeste mensen eerst zelf gehoord en gezien willen worden voordat ze bereid zijn te luisteren naar de ander. Dus dat is ook nog iets wat je kunt proberen. Geweldloze communicatie van Rosenberg is wel een mooi boek in deze.
Dan bedenk ik me nog dat ‘vechten voor iets’ meestal beter werkt dan ‘vechten tegen iets’. Zou je ook nog kunnen onderzoeken hoe dit voor jou is.
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. In ieder geval een fijne zondag gewenst. Groet Nynke
Ik durf nu eindelijk uit te spreken dat ik veel van de hersenen weet en stoornissen , altijd om mij heen O jij denkt dat iedereen wat heeft .Ik weet op dit gebied heel veel en die kennis wil ik graag delen . En op meer gebieden durf ik dit te zeggen , maar elke dag leer je nog bij het stopt nooit☺️
Author
Dankjewel voor je reactie Vlinder.
algemene reactie: veel herkenbaars bij jullie allemaal. leef mee, maar ga er hier verder niet op in.
Wil graag laten weten dat ik anders (bedraad) ben zonder het hoogbegaafd te noemen. Bij sollicitaties is dat erg moeilijk.
Men wil geen werknemers die problematisch kunnen zijn.
Dus doe ik maar zo “normaal” mogelijk. Dat pakt later toch verkeerd uit.
Iemand tips?
1) Op Adrienne’s inleidende, “Vergelijk het maar met spookrijden; als jij de enige bent die tegen het verkeer ingaat, dan is de conclusie snel getrokken dat jij de verkeerde kant opgaat.” Uitstekend observatie, met een toevoeging: dan is de conclusie te snel getrokken…door te veel mensen. Laat je er niet door inpakken of misleiden. Het kàn zijn dat je de verkeerde kant op gaat, maar dit is niet noodzakelijk zo. De ander of anderen kunnen ook fout zitten. Als je je eigen denken en standpunt op orde hebt, zie je dat helder; en naarmate je het beter op orde hebt, zie je het sneller en beter.
2) Op Franks punt: In Nederland heerst in de sociocultuur zoiets van “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.” Je mag niet met je kop boven het maaiveld uitsteken. Daarnaast, veel mensen die een leidinggevende positie hebben voelen zich bedreigd door iemand die sneller denkt of slimmer is, en gaan in reactie hierop (b.v.) manipuleren, agressief worden, je proberen weg te werken of buiten de deur te houden. Ze hebben liever hun eigen middelmatigheid. Devies: kijk uit voor zulken. Ze zijn er in overvloed. Dit soort mensen zijn een gevaar voor het bedrijf waarin ze werken want ze hebben, beseft of onbeseft, de neiging om anderen omlaag te trekken naar hun eigen niveau van incompetentie. Echter, ik zeg, “veel”, niet alle. Er zijn gelukkig ook leiders die zelf slim genoeg zijn om te beseffen dat zulke hb-ers goud waard zijn voor het bedrijf en hen helpen om de juiste plek te vinden. Naar mijn ervaring zijn zulke mensen dun gezaaid, maar ze zijn er. Devies: zoeken tot je ze gevonden hebt.
Dag, allemaal,
ik kan me nog goed herineren, dat ik tijdens een opleiding juist de andere kant koos op een vraag.
De vraag werd gesteld en we moesten allemaal één van de vier hoeken van het lokaal kiezen. Elke hoek stond voor een antwoord.
Alle andere stonden in één hoek” één antwoord” ja inderdaad ik stond alleen in de een andere hoek.
Ik kon het medelijden van hun gezichten aflezen. Ik voelde me zeer onzeker. Maar stond wel achter mijn antwoord.
Reed ik de verkeerde richting uit? NEE
Mijn antwoord was juist, dan kwam natuurlijk de vraag, waarom is dit je antwoord?
Het is dus niet zo, als je alleen een mening hebt over iets dat die per definitie fout is.
Het voelt wel heel onzeker en ongemakkelijk aan.
Daarna werd ik een beetje gewantrouwd door die leerkrachten.
Behalve door 1 ik ben de man nog steeds dankbaar..
ja Jelle ik kan er een woordje over meespreken.
Mensen die mensen naar beneden halen, om zelf op een voet stukje te staan.
gr. Filip
Ik heb beide meegemaakt, een baan waarin ik leiding gaf en mijn leidinggevende liet mij volledig mijn eigen ding doen. Anderen noemden mij soms “de vraagbaak” van de organisatie, tenminste op mijn deelgebied dan. Het was een heerlijke tijd.
Maar ik heb ook de andere kant gezien, een leidinggevende die in mijn ogen zwaar incompetent was en inderdaad agressief en denigrerend naar een ieder die maar enige kritiek leverde.
In beide gevallen was ik mij niet eens bewust van mijn hoogbegaafdheid, daar ben ik later pas achter gekomen.
Maar goed, de vraag blijft nu, hoe om te gaan met andere mensen zeker met die mensen die zoals Jelle al noemt die een negatief effect hebben op de organisatie maar het wel voor het zeggen hebben.
En altijd maar uitspreken wat je er van vind wordt ook vaak als betweterigheid ervaren en in veel gevallen niet gewaardeerd. Dus hoe kun je hier op een positieve manier mee omgaan, dat wil zeggen, hoe kan ik mezelf ontplooien en mijn ei kwijt in dit soort omgevingen………………..????
Author
Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ik verkoop mijn hoogbegaafdheid (waar ik me sinds 4 weken pas bewust van ben) nu te pas en te onpas als een “luxe handicap”. Dat valt heel erg goed bij mensen en dan is er vaak een leuk open gesprek mogelijk waarin je je manier van denken/Zijn vaak goed kan toelichten! 🙂
Je schrijft dat mensen jou vragen of je hoogbegaafd bent. Maar die vraag is mij nog nooit gesteld. Het zelf zeggen, om bijvoorbeeld te verduidelijken waarom ik een oplossing zie voor iets waar de anderen nog geen probleem zien, valt nooit goed. Om te zeggen, ik zie het anders, helpt ook niet echt, dan plaats ik mezelf weer aan de zijlijn. Dat sta ik meestal alleen, toe te komen hoe dingen fout gaan, terwijl ik de oplossing al aangedragen had. Dit is een rode draad in mijn leven en vooral werk, en ik heb het nog nooit in mijn voordeel kunnen draaien. Iemand een suggestie?
Author
🙂
Vaak te horen gekregen dat ik “verbaal te sterk ben” en “intimiderend overkom”. Omdat ik me niet de mond laat snoeren, hardop denk en gewoon zeg wat ik vind. Alleen ik kan alles wat ik ook staven met feiten. En daar kunnen mensen dan niet tegenop.
Bovendien sta ik, en blijf ik altijd, achter mijn woorden staan. Mijn ruggengraat werkt prima.
Maar ik schijn ook overal wel een mening over te hebben en die te moeten ventileren. Wordt niet op prijs gesteld…
Ik sta heus open voor argumenten om mij van gedachten te doen laten veranderen. Maar dat gebeurt zelden.
En ja, …. dan kom ik vaak wel alleen te staan. Dat is spijtig. Maar zolang ik weet wat ik weet, kan ik er niets anders van maken.
Dan vindt men je al gauw “vervelend” en ‘TE’, zoals we vorige maand hebben besproken. Terwijl ik alleen maar denk: “Dat is toch volkomen logisch. Waarom zien jullie dat niet zo?” Zo dodelijk vermoeiend.
Het is niet altijd een zegen om hoogbegaafd, hoogsensitief en een Mensa-I.Q. te hebben.
Ik herken me hier ook in maar uiteindelijk ben ik wel trots op mezelf omdat ik sterk in mijn schoenen sta. Het is nooit mijn bedoeling om mensen minder te vinden maar anderen voelen dat misschien zo wel aan. Alleen, meestal heb ik gelijk en weet ik inderdaad goed hoe ik bepaalde zaken moet aanpakken. Ja, …
Hey Tania,
Dank je voor je reactie.
Ja, ik ben ook tevreden met hoe ik ben en hoe mijn brein werkt. Dat gezegd hebbende, blijft het soms een struggle.
Ik leef voornamelijk ’s nachts, omdat ik overdag te veel prikkels krijg van mensen. Kleine uitleg: ik heb geen lontje, ergo zo getriggerd en agressief. Dus uit bescherming van mezelf en anderen, dan maar ’s nachts leven. Vrienden opgebouwd online over de wereld, dus met mijn tijden kan ik dan met hen communiceren.
Gelukkig kan ik ook “minder intelligente” mensen op waarde schatten voor wie ze zijn. Het klinkt bijna vreselijk om dat zo te stellen.
Maar ik ben bij de kerk en deze vrouwen zijn ontzettend begaan en lief, wat ik enorm op prijs stel.
Maar met de meesten van hen hoef ik echt niet over een onderwerp te beginnen waar ik in geinteresseerd ben.
Dat moet ik dan elders zoeken.
Hi Liena, dat ervaar ik precies zo. En ik merk dat ik er enorm veel behoefte aan heb om zulke gesprekken te voeren in de hoop medestanders te vinden of gewoon om me te uiten. Een normale menselijke behoefte.
Daarmee ben ik in het hoger onderwijs op mijn plek maar daarbuiten is t vaak tobben geweest, zeker in het huidige vo.
Een valkuil voor mensen als wij is dat je jezelf normaal vindt en het risico liopt om anderen als subnormaal te ervaren, zelfs als don. Waarom snappen ze dat nou niet? Ik heb geleerd dat ik datniwt hoef te denken en dan word je milder over anderen. Ze zijn nou eenmaal niet zoals wij, en wij horen bij de een of twee procent slimsten. Het meest heb ik daarom aan andere slimmeriken zoals mijn kinderen. Al blijven er altijd onderwerpen waar een ander zich niet in verdiept. Als snelle lezer die bijna alles snapt verdiep ik me in de dingen die me intrigeren. Ook medisch. Voor je t weet beheers je een onderwerp beter dan de gemiddelde arts. Niet leuk voor die arts maar ook niet voor mij. Je wordtniet serieus genomen of je bent een bedreiging.
Het is al erg fijn om dat hier te kunnen delen. Het zijn rare tegendraadse ervaringen waardoor je inderdaad denkt als Van Gaal: ben ik nou zo slim of zijn zij zo dom? Van allebei een beetje dus, Louis….
Martina
Hi Martina,
Dank je voor je reply.
Dat is mooi dat je dat hebt geleerd en milder bent daardoor.
Ik loop al bijna een halve eeuw op deze aardkloot rond en ben bijna doorgedraaid omdat ik maar niet kon snappen, met mijn hoge I.Q., dat mensen dingen niet zagen zoals ik. En als ik ergens moeite mee heb, is het als ik iets niet snap.
Daarbij optellend mijn hoogsensitiviteit en mijn agressie probleempje …
Ik weet nog niet zo heel erg lang dat ik hoogbegaafd ben. Dus heb me jaren door het leven geploeterd.
Wat ik hiervoor al tegen Tania zei: gelukkig kan ik wel heel goed dingen scheiden van elkaar. Dus al vind ik iemand inderdaad dom, dan kan ik nog wel hun andere kwaliteiten zien. Maar dat is bij mensen die ik mag. Mensen die ik niet ken en ik dom vind, investeer ik geen tijd in.
Klinkt hard, maar het leven heeft mij ook gehard. Ik heb geen tijd meer voor bla bla.
Als ik bij iemand voorbij loop en die dan zegt “Zo lekker aan de wandel”, dan slaan bij mij al bijna de stoppen door.
Mijn huisarts zei laatst nog tegen me, dat hij “mij niet naar een therapeut hoeft te sturen, want die praat je met 1,5 minuut onder tafel”. Inderdaad. Ik heb al zoveel therapie gehad in mijn leven, sla alsjeblieft de pagina om van je DSM boek. Next!
Ik heb nu 1x in de maand een gesprek met een psycholoog. Een jongere knul, die meer leert van mij dan ik van hem. Hij vindt mij super interessant als casus. Dat geeft niet. Ik kan mijn verhaal kwijt bij hem en af en toe geeft hij nog wel eens een opmerking die me aan het denken zet. Dus, that’s life.
Gelukkig heb ik altijd mijn humor nog. Dat heeft me altijd gered in het leven. Maar ook mijn humor wordt niet door iedereen begrepen haha. Damn, can’t win. Als ik maar kan lachen denk ik dan.
Fijn of van jou en Tania een reactie te hebben mogen krijgen 🙂
Groetjes, Liena
Author
Er zijn zeker ook valkuilen die hoogbegaafdheid meebrengt. Soms kan het een uitdaging zijn om hier ook mee om te gaan. Heb je al eens gratis online masterclass gevolgd Liena? Hier wordt ook ingegaan op de valkuilen.
Hi Adrienne,
Nee, nog niet. Dank je voor de tip. En voor je reactie.
Groetjes, Liena
Author
Hi Liena,
Jij bedankt voor het lezen van het blog :).
Je bent echt welkom hoor. Je kunt jezelf aanmelden via deze link.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Ben psychiatrie ingegaan omdat ik niet uit het subjectprobleem uit geraakte modernisme was gebakken lucht geworden voor mij. WAs 4 scholen buitengesmeten op 2 jaar, want, mondig en, deed niets meer vanwege de mentaliteit op school. Ze vroegen me in psychiatry of ik die was die niet meer kon stoppen met nadenken. En wat ik dan dacht. Dat die psychiatrie waanzin was zei ik. Of ik mezelf dan zag als een genie. Ik zei als je dat op m’n misantropie betrekt ben ik een genie ja. Isolement altijd gehad, nooit begrepen waarom mensen sociaal doen. Ik werd zelfs een cafe buitengezet omdat ik sociaal wilde doen omdat ik verliefd was op een serveerster maar niet wist hoe. Heb dan beeldhouwkunst gedaan, jaren straal paranoia en angst. Heb dan beginnen een mythologie schrijven, manifesten en papers over compositie, wat volgens subjectiviteit niet bestaat, maar ik ben eruitgeraakt. En nu moet ik een hele tijd daarin mee trekken. Zonder mijn werk zal de samenleving het niet ver brengen. Over een betweter gesproken. Maar modernisme bestaaaat. Tis geen bernini, Geen Rodin, Geen Da Vinci Schilderij. Dus kan het ook beschreven worden en waarom en wat voor onnozele crisis het uiteindelijk ook was. Had gezegd tegen psychiatrie dat ik een bungee sprong moest hebben om eruit te geraken. Ze zeiden lees niet te veel schrijf niet want je gaat jezelf daarin verliezen. Dus ook daar zeiden ze overal zit jij vast niets kan jij. Toch is het anders dan zij denken. De kapel van het niets staat hier, in die dubbele moraal heb ik gezeten. Denken dat je denkt en niet weten waarom. Een dichter in academie gesproken die dacht ook dat woorden niets meer betekenden. Maar goed het is gelukt. Nu nog begrepen worden!! Ik werk aan een virtuele media machine met categorieen voor kunst, waarmee ik ineens een nieuwe media moet verzinnen om tot mijn publiek van klassieke lezers te geraken. Ook dat moet ik allemaal van nul terug opbouwen. Onder de kookboeken en zeemzoete nummertjes, tussen de soaps en de politici die denken het warm water uitgevonden te hebben als ze weer eens een consumptieartikel meer bijschieten en werk oplevert. Maar in mijn vergelijkingen zijn ze daar bitter weinig mee. Ook een schaakspel met 220 stukken per speler uitgevonden trouwens. Mythologie heeft al driehonderd vierhonderd verhalen. Ook enkele uitvindingen. Geen rotte duit om iets te bekostigen of om ergens investeringsgeld te vinden.
Wat een rijke gedachten wereld heb je. Nu maakt je verhaal mij nieuwsgierig waar jij energie van krijgt. Wat drijft jou? Wat zou je willen bijdragen met jouw kwaliteiten
En op welke manieren kan dat allemaal?
Juist de verbinding aangaan ook als je anders bent, begint bij mij bij nieuwsgierigheid met daarbij een totale acceptatie van jezelf
Hoe moeilijk soms
Hoi! jij bent duidelijk hoogbegaafd. Maar heb je ook al eens aan het volgende gedacht: je rationele denken staat torenhoog, maar ik heb het gevoel dat je emotionele denken nog veel groei toelaat. Om beter met de medemens te kunnen communiceren hebben we ook een flinke dosis EQ nodig. Misschien een nieuw gebied om te exploten? Denk dat je, naarmate je hier vorderingen ga maken, je gelukkiger zal voelen, meer verbonden, minder onbegrepen? Succes in ieder geval!
Author
Fijn dat je reageert.
Tot drie keer toe deed ik tentamen Psychologie. Ik had het goed geleerd.
En toen begreep ik de vragen niet, ze waren onlogisch en ook leken sommigen mij niet relevant.
De docent dacht dat ik hoogbegaafd zou kunnen zijn. Of ik daar weleens aan had gedacht?
Ik stond perplex: zag ze nu niet dat ik juist gefaald had?!
En heb het weggestopt.
Ik moet het nu, jaren later, toch gaan onderzoeken. Er is nu meer helderheid door oa dit blog.
Author
Misschien heb je iets aan deze pagina? https://giftedpeople.eu/ben-ik-hoogbegaafd/
Ik heb vriendinnen die hun hoogbegaafdheid weg moesten stoppen hebben omdat hun ouders het ‘lastig’ en ‘vervelend’ vonden dat ze heel wat vragen stelden of gedrag vertoonden die een ‘gewoon’ kind niet zou doen. Of pestgedrag op school van leerlingen maar ook van leraars omdat het kind antwoorden wist die het ‘normaal’ nog. niet zou mogen weten. Het wegstoppen en onderpresteren heeft dan als doel er bij te horen. ‘Normaal’ te zijn. Deze vriendinnen die alles zo goed snappen, die zo creatief omgaan met alles in hun leven, twijfelen er echter aan of ze hoogbegaafd zijn en spreken ook van gemiste kansen voor bepaalde studierichtingen door de ervaringen in de vroege jeugd. Wat gemeenschappelijk is aan al mijn vriendinnen met hoogbegaafdheid is een de bescheidenheid, een zachtheid en heel aangenaam in omgang. Geen betweterige mensen maar mensen die heel snel snappen, wat ik heel aangenaam vind. Ik vind het vooral nodig dat de persoon zelf snapt dat er sprake is van hoogbegaafdheid en ook voor hun kinderen zodat ze aangepaste opvolging krijgen en zich zo ten volle kunnen ontplooien.
Author
Het is inderdaad heel lastig als je weerstand ervaart in je omgeving, vaak komt dit voort uit onwetendheid of onbegrip. Fijn dat jullie elkaar gevonden hebben. Dat doet al heel veel goed!
Herkenbaar Edwin. Je houdt je mond maar. Want betweter dat je bent. Doe ik ook vaak. Ik snap en kan heel veel niet maar vaak zie ik wel oplossingen die veel andere mensen niet lijken te zien. Ze luisteren ook niet dus. Zeg ik het wel, dan blijken mensen bang en jaloers te worden. Heeft me mijn baan gekost. Mensen voelen zich bedreigd. Hoezo, ik probeer jullie toch te helpen? Nee ik ga mijn gaven niet trots uitstralen want dat trekt aandacht.
Author
Dankjewel voor je reactie.
Betweter, allesweter, oh jij weet het allemaal wel, heilig boontje…ja, veel gehoord, mensen worden boos en reageren naar als je je uitspreekt over een situatie. Ik zie erg snel verbanden bij sociale interactie en verbind gedrag en acties aan de gesproken woorden, die zie ik als in een film en zijn voor mij makkelijk te herhalen, misschien omdat ik beelddenker ben? Veel mensen vinden dit niet prettig en ik gebruik dit nu vaker alleen als hierom gevraagd wordt of omdat ik een situatie voor iemand kan verbeteren. En natuurlijk voor mezelf.
Ja, ik denk dat dat juist is. Ik ondervind dat als je mensen hun probleem wilt helpen oplossen ze er vaak niet klaar voor zijn om het op te lossen. Dus een goede raad : enkel helpen als men er expliciet om vraagt. Maar dat is moeilijk voor mij, al lukt het steeds beter.
Author
Fijn dat je reageert Desiree.
De meeste ‘slimme’ werknemers zien zichzelf niet als heel slim omdat zij vaak de lat vrij hoog leggen. Het is eigenlijk nooit goed genoeg. Daardoor kun je een drang voelen om jezelf te bewijzen ten opzichte van anderen of steeds verder te willen ontwikkelen. De afstand tot anderen – collega’s – kan dan ook groter worden zelf onoverbrugbaar. Ook heeft het een risico dat je niet kunt genieten en lamlendig wordt of niet meer durft te acteren of simpelweg dingen te doen. Bedenk dat samen met anderen en samen iets bereiken veel gezelliger is en ook meer voldoening geeft.
Ik word dikwijls als een betweter beschouwd. Soms zijn mensen jaloers omdat ik erg goed ben in muziek. In tekenen ook, maar dat weet niet iedereen. Doordat ik blijkbaar “altijd alles weet” of “alles altijd beter weet”, let ik erop mijn gedacht niet meer te zeggen, soms zeg ik gewoon dat ik het niet weet, terwijl dat eigenlijk wel zo is…. zo probeer ik mij aan te passen. Ik heb een goed leven, werk dat ik graag doe met een constante uitdaging. Toch heb ik lang moeten zoeken, ik wou indertijd muziek studeren, maar dat mocht niet, want ik was te slim…
Author
Bedankt voor je reactie Marco. Goed dat je het zo ziet.
Nee, ze vinden me gauw een betweter. Dus ik houd me eigenlijk meestal stil. Als kind had ik al ‘professor’ als bijnaam. Ik beschouwde dat toen als een compliment, maar ik werd wel buitengesloten. Iets wat ik niet zag en wat me ook nauwelijks interesseerde.
Het is onlangs in een nieuw onderzoek bevestigd dat ik hoogbegaafd ben, maar het maakt mijn twijfels over wat ik ermee moet alleen maar groter. Ik ervaar het inderdaad als een last.
Waar heb jij dat onderzoek laten doen Edwin?
Hier nog zo’n kind-professor 😉
Ook ik heb de neiging om me stil te houden maar steeds vaker probeer ik af te tasten in hoeverre de ander open staat voor mijn input. Tevens merk ik dat het een verschil kan maken in hoe je iets brengt. Als je het wat voorzichter brengt zodat niemand zich op z’n tenen getrapt hoeft te voelen dan kunnen ze het makkelijker accepteren. Een andere strategie is de ander uitdagen om zelf er dieper over na te denken en eventueel te begeleiden in jouw denkrichting.
Als ik van binnen weet dat ik vaak wat sneller en slimmer ben en de ander moeite heeft om dat te volgen, dan moet ik dus de ander begeleiden om hetzelfde te kunnen zien. En dat moet je dus toespitsen op de ander, want niet ieder zit hetzelfde in elkaar (hier komt dus ook EQ om de hoek kijken).
Enerzijds voel ik het ook als een last (geen of weinig gelijken om mee te sparren), maar aan de andere kant is het ook een soort van spel, zo van “hoe kan ik de ander laten ‘zien’ wat ik ‘zie’, waarbij ik de ander in zijn waarde laat”.
indd mede-kindproffessor …
loop er niet mee te koop, maar ik laat wel zien dat ik er wel iets vanaf weet. Soms moet je het hard brengen en soms heel zacht adviseren na je analyse. test 1 geef een lijstje af, waar we naartoe moeten, test 2 adviseer nog een 2de keer en zo dat het net lijkt alsof het zijn/of haar idee is. test 3 als je dan nog er niets mee doe, ga ik een andere kant op. Bodemloze putten doe ik niet aan.
Ben inmiddels ook wat ouder en wordt eigenlijk te simpel van sommige situaties, dat je eigenlijk geen zin meer hebt om het uit te leggen.
Ik wacht lekker m’n kansen af en grijp in wanneer nodig, ik heb geleerd dat de mensen die de rigoureuze maatregelen kiezen uit eigenbelang of bescherming toch een stuk verder komen dan, had ik maar… en door te sukkelen op de 2e plaats.
inmiddels gewoon die 1ste plek pakken en dan zien we later wel.
Author
Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/