Weet je nog waar je was op 11 september 2001? Bij mij staat het in mijn geheugen gegrift. Ik was thuis en zou op de buurkinderen passen. Mijn buurvrouw was namelijk stewardess en zou die dag vliegen. Een paar uur voordat ik zou gaan oppassen, belde de buurvrouw aan om te vertellen dat ik niet meer hoefde op te passen. Zij ging namelijk niet meer vliegen aangezien er twee vliegtuigen in de World Trade Centers waren gevlogen.
Hoewel ik op dat moment nog niet helemaal besefte wat de zwaarte van deze gebeurtenis was, weet ik tot op de dag van vandaag precies hoe dat moment verliep. En daar ben ik niet de enige in. De meeste mensen weten nog heel goed waar ze waren toen ze het hoorden. En de meeste mensen weten nog heel goed waar ze waren toen ze slecht nieuws te horen kregen of toen er iets gebeurde wat hun diep raakte. We onthouden namelijk de gebeurtenissen die emoties bij ons oproepen.
Als hoogbegaafde onthoud je echter nog iets meer dan dat. Veel hoogbegaafden hebben namelijk een enorm goed geheugen. En dan bedoel ik niet dat je altijd onthoudt waar je je sleutels hebt gelaten. Maar wel dat je nog weet dat je vier weken geleden met je collega iets hebt afgesproken. Sterker nog, je kunt je dat gesprek, soms zelfs woord voor woord, nog zo voor de geest halen.
Als je niet van jezelf weet dat jij een bovengemiddeld goed geheugen hebt, kun jij je daar naar anderen toe ook enorm over verbazen. Want, waarom weet die ander nou ineens niet meer waar je het over hebt? Of waarom weet je baas niet meer dat je een halfjaar geleden het idee wat nu op tafel komt al een keer geopperd had? Als je jezelf dan als uitgangspunt neemt, ga je dingen invullen. Misschien gunt jouw baas jou de eer niet. Misschien doet die ander net alsof hij of zij het niet meer weet.
Als gevolg gaan er kleine barstjes in de relaties met anderen ontstaan. Je gaat het mensen kwalijk nemen. Je gaat hen dingen verwijten. En je gaat mensen daarop beoordelen. Dat is voor geen enkele relatie bevorderlijk. Je gaat ook merken dat er afstand en wantrouwen ontstaat.
Begrijpen dat jij een bovengemiddeld goed geheugen hebt, is daarom ook heel waardevol. Je gaat er niet meer vanuit dat die ander alles heeft onthouden zoals jij dat doet. En daarmee ook niet dat de ander het expres doet.
Tegelijkertijd kan het ook een valkuil zijn dat je van jezelf weet dat je een bovengemiddeld goed geheugen hebt. Ik weet dit bijvoorbeeld van mezelf, en daardoor ben ik soms heilig overtuigd van mijn eigen gelijk. Terwijl ik ook dondersgoed weet dat ons geheugen heel beïnvloedbaar is.
Laatst had ik bijvoorbeeld een gesprek met Harm (mijn man) en werd ik er bijna boos om dat hij mij geen gelijk gaf, want ik wist zeker dat ik gelijk had. Ik hoor mezelf nog zeggen: ‘Nee Harm (zucht), dat klopt niet wat je zegt. Als je nou gewoon even naar me luistert (zucht), ik weet namelijk zeker dat het breder was dan 390cm… (zucht!)’.
Harm, geduldig als hij is, en in de veronderstelling dat hij gelijk heeft, zegt vervolgens de legendarische woorden: ‘Oké, laten we het uitzoeken’. Aangezien ik volledig overtuigd ben van mijn gelijk vind ik dit natuurlijk een fantastisch idee. Maar, nog geen vijf minuten later ontdek ik dat ik toch misschien in dit geval geen gelijk heb.
Weten dat je een goed geheugen hebt is dus belangrijk, omdat je daardoor niet verwacht dat anderen ook alles onthouden. En tegelijkertijd is het belangrijk dat je daardoor niet vervalt in de overtuiging dat je het dan ook altijd beter hebt onthouden.
Het hebben van een goed geheugen, is overigens nog maar één deelkenmerk van hoogbegaafdheid. Er zijn nog veel meer kenmerken van hoogbegaafdheid die kunnen zorgen voor frictie in de relatie met anderen. Daarom is het zo belangrijk dat je je blijft verdiepen in hoogbegaafdheid.
Komende week kun je weer meedoen aan de gratis masterclass over hoogbegaafdheid. In de masterclass ontdek je meer over hoogbegaafdheid en de drie hoofdkenmerken, zodat je nog beter gaat begrijpen wat hoogbegaafdheid betekent. Je ontdekt ook waarom jij je niet alle deelkenmerken hoeft te herkennen en wat dat zegt over jouw hoogbegaafdheid. Aanmelden voor de gratis masterclass kan hier.
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 33
Sja, geheugen. (-11 weet ik nog precies. Geschokt als ik was!
In dat hoofd van mij zitten ook altijd eieren in diverse stadia van ontwikkeling Niek Anema. Lekker doorbroeden, maar niet te veel onder druk zetten, is wat ik doe. Soms brengen ze mooie kuikens voort; dromen die ein-de-lijk gerealiseerd worden!
Leren kon ik niet. Dat was altijd last-minute werk. De dag ervoor alles geconcentreerd (en zonder afleiding!!) doorlezen, schriftelijk samenvatten en begrijpen. Dan ging het de volgende dag altijd goed. Na enige weken of dagen was veel weer vergeten. Want niet interessant.
Maar daarnaast probeer ik de óngewenste gedachten zoveel mogelijk op te ruimen. Of te laten vertrekken, na ze “een hand te hebben gegeven”. Het zijn oude bekenden, en zelfonderzoek heeft me langzaam de (familie)patronen duidelijk gemaakt waarin ze ontstaan zijn. Ik heb geleerd ze te herkennen, erkennen, “omarmen en groeten”.. Dát doet eindelijk die gedachten hun kwade lading en effect steeds meer verliezen. Een last van mijn schouders, zo voelt dat.
Mijn geheugen is echt als een ijzeren pot, als het dingen aangaat die mij (geestelijk) pijn deden. Onrechtvaardigheden, onbegrip, buitensluiten, afkeuring, wantrouwen… ga zo maar door. Of als ze gepaard gingen met sterke positieve emoties. Hoe heerlijk is dát! Dat kan ik ook onthouden gelukkig! Het blijer-dan-blij gevoel noem ik dat.
Maar datzelfde geheugen is als een vergiet als het namen en gezichten aangaat. Of dat iets van hb is, of van de lyme-infectie die ik in 1970 opliep…het is niet meer belangrijk voor me.
Ik leer ook steeds dichter bij mijn gevoel te komen, en bij mijn verlangens. Eén van die patronen was: Wégstoppen dat verdriet; grote smile, veel grappen, en dóórgaan. Maar steeds meer ging ik aan mezelf twijfelen.
Het is soms heel moeilijk nog, dan verval ik tóch weer in die patronen die ik wil doorbreken…maar weet je: de georganiseerde meet-ups met de Insighters zijn een fantastische manier om daar ein-de-lijk in gesteund te worden. Ik voel me daar begrepen en welkom, gezien en verbonden. Bevestigd en gesteund! Dank dank dank daarvoor! Wat is dát fijn!!
Ik ben op vrijwel alle gebieden bovengemiddeld, ook voor wat betreft mijn geheugen.
Ik kan soms wel eens “verstrooid” zijn, waardoor ik vergeet waar ik spullen gelegd heb.
Dat kan wel eens frustrerend zijn, maar ja, dat hoort nou eenmaal bij hoogbegaafdheid… 😉
🙂 fijn dat je reageert Vinzent.
Ehh, oh, ik dacht dat iedereen dat doet?
🙂 nee, dat doet niet iedereen 🙂 leuk dat je reageert Jan.
Ik volg sinds kort de blogs. Een enkeling (hoogbegaafd) vermoedt dat ik hoogbegaafd zou zijn en ik herken zeker verschillende aspecten. Toch denk ik niet dat ik hoogbegaafd ben.
Aangaande deze blog: naast allerlei dingen die ik me herinner wat bij anderen niet terug te halen is, herinnerde ik me vroeger mijn lesstof. Ik wist bij proefwerken het boek voor de geest te halen (mits goed vooraf doorgelezen en begrepen) en wist exact waar ik de antwoorden op de vragen vond. Ik zag dan de bladzijde voor me en kon inzoomen op de juiste alinea. Ideaal!
Hey Melissa,
is me bekend, maar probeer dat maar eens aan iemand uit te leggen. Zelf kwam ik ook toevallig op deze blog tijdens mijn zoektocht van wat heb ik toch?? Ik ben al blij niet alleen te zijn en hoop met iedereen die eveneens naar antwoorden zoekt, die te vinden.
Duimpje voor iedereen en fijne zondag,
Jean
Dankjewel voor je reactie Melissa. Misschien heb je iets aan de deze pagina om eens door te lezen wat betreft je vraag wel of niet HB. https://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Ik noem dit selectief fotografisch geheugen.
Ga weg. Ik weet niet meer wanneer ik wat gedaan heb. Gisteren, eergisteren, drie, vier dagen geleden? Geen tijdgevoel, nul!!!!! Heb daar mijn partner voor nodig😅. De mensen rondom mij weten dat en accepteren het. Ik ben wel altijd op tijd op afspraken en vergeet ze dan daarna🤣.
Precies hetzelfde hier. 😅
😀 toch fijn dat er ook verschillen blijven, anders werd het zo saai 🙂
Herkenbaar. Stond ik op de reünie van de lagere school herinneringen op te halen aan een spelletje dat we 30 jaar daarvoor een paar weken hadden gespeeld in ons bos. Ze had geen idee waarover ik het had dus begon ik heel uitgebreid en gedetailleerd de spelregels die we samen hadden bedacht uit te leggen zodat het kwartje zou vallen. Ze keek me alleen maar heel raar aan….
Gek is dat he, dat kan soms gewoon frustratie geven.. Leuk dat je reageert Antje.
Ik weet nog wel dat ik naar de herdenking keek.
Maar zie net dat foutje al gezien is.
10 jaar nadien is moeilijker dan de dag zelf; ik weet nog waar ik stond toen ik het hoorde en hoe we alles lieten vallen en naar de tv gingen. De herdenkingen nadien en het lege huis hier in de buurt.
De vliegtuigen die hier overvlogen naar Eindhoven.
2011 herinner ik me nog wel de herdenkingen.
Maar 2021 weet ik serieus niet meer…
Dat begrijp ik, en het hangt natuurlijk ook af van de heftigheid van een gebeurtenis. Dit was natuurlijk ook niet niets.. Leuk dat je reageert Madeleine.
Haha, vooral die sleutels vond ik erg herkenbaar.
Mijn ex riep nog wel eens uit: hoe kun jij nou echt ALLES onthouden, maar weet je NOOIT waar je je bril hebt gelaten…
Die ik zonder bril dus ook nooit kon vinden 🙂
Ik ben in 2015 verwikkeld geraakt in een conflict.
Ik zat toen in een samenwerkingsverband en ineens waren ze vergeten wat er in 2010 was afgesproken (ten nadele van mij).
Ze beweerden hoog en laag dat ik ECHT geen gelijk had.
Gelukkig was ik in de periode van de gemaakte afspraak notulist en wist ik óók nog tijdens welke vergadering die afspraak gemaakt was.
Hoefde er alleen maar de notulen bij te pakken om te laten zien dat ik toch echt gelijk had…
Soms heel fijn, alles onthouden.
Maar soms ook best vermoeiend…
Dat is wel heel fijn dat jullie dit zo goed hebben laten vastleggen 🙂
Leuk dat je reageert Saskia.
Ik gebruik bijna nooit een agenda gewoon omdat ik alles onthoud 🤷🏻♀️ Elk jaar koop ik er eentje en vervolgens gebruik ik hem bijna nooit
Nu loop ik bij een hspcoach. Ze heeft denkt dat ik misschien hoogbegaafd ben.
Het is een ontdekkingsreis geworden 🙂 Dankjewel voor de fijne blog.
Sorry voor de fouten 😅 vermoedelijk hoogbegaafd maar nog steeds dyslectisch 🫣
Leuk CSDR, mocht je het fijn vinden, je bent altijd welkom voor de gratis online masterclass.
Hello,
Onthouden is voor mij een moment opname en onthoud nadien de titel, waarmee ik weet waarover het gaat.
Tijdens mijn school periode had ik een hekel aan studeren, ik was altijd afgeleid, studeren voor een examen bestond uit het lezen van de hoofdlijnen ’s ochtends voor ik naar school ging. Resultaat nooit onder de 75% geweest en dat resulteerde zich in de rest van mijn leven. Als ik de baan op moest nam ik het boek met stratenplan en wegenkaart noteerde kort welke autoweg, afrit en richting ik uit moest en diende enkel ter plaatse het stratenplan te bekijken waar ik me bevond en begaf me daarna tot de bestemming. Heb altijd leergierig geweest en kon geboeid kijken hoe iets werd vervaardigd en/ of werkte, lag dat binnen mijn mogelijkheden probeerde ik dat zelf uit. Maar als al dit voorgaande enkele maanden voorbij was wist ik er nog amper 20% van. Op reis gaan bijvoorbeeld, ik kijk op als mensen gedetailleerd over hun vakantie vertellen die ze 2 jaar eerder beleefden, ik weet naar welk land ik was, de regio met wie en dat is het! Zo is dat al heel mijn leven, hoort dat ook bij hoogbegaafd zijn??
Soms weet ik niet, wie of wat ik echt ben en hoe ik mezelf moet omschrijven, ik doe vrijwilligerswerk in de sociale sector en verzorg creatieve workshops, dan hoef ik maar op Pinterest te surfen en wordt mijn hoofd te klein van alle ideeën, maar ik onthoud wat ik kan gebruiken voor de workshops en werk het ook uit zonder notities, want de details zitten in mijn hoofd. En die spoken door mijn hoofd tot ik het zelf heb gemaakt. 2 maand later moet ik het weer gaan opzoeken. Ik ben 64, moet ik nu naar mezelf op zoek gaan?
Herkenbaar allemaal Jean! Ik weet niet of je persé nog op zoek moet gaan naar jezelf, maar zoals Adrienne het ook mooi verwoordt: jezelf goed kennen kan je ook verder helpen in je relaties met anderen. Misschien word je dan ook wat milder voor jezelf. En je omgeving. 😉
Afijn, ik heb heus niet alle wijsheid in pacht (no pun intended) en ik ben ook nog op zoek naar veel antwoorden. Benieuwd of ik ze hier ga vinden.
Fijn weekend alvast,
Kathy
Thx Kathy,
Ik duim voor je mee in het vinden van antwoorden. Zo heb ik ook deze site ontdekt in mijn zoektocht, en na het invullen van de uitgebreide test, ging ik mij nog meer vragen stellen ;o)) vermits ik een ander beeld had van hoogbegaafdheid.
Het is al fijn dat je je ei kan delen.
Fijne zondag nog
Jean
Gewoon lekker doorgaan met stomen in je bovenkamer. Mijn partner noemt het een ei uitbroeden en zegt dan opeens, het kuiken is er. Lekker laten broeden dat ei! Maak je niet druk, er is iets aan het werk en laat het m
aar gaan. Soms heeft het tijd nodig. Bij mij soms maanden. Dan is het ei uitgebroed en sta ik op en doe iets wat nuttig of volgens anderen onmogelijk is en ga dan weer lekker zitten totdat het volgende ei zich aankondigt.
Thx Niek,
Het vraagt soms tijd inderdaad, en dat steekt mijn ongeduld de kop op, want ik wil het resultaat zien ;o))
Dan pas wordt het vermoeiend en ben ik ook een vermoeiend mens wat inderdaad ongemakkelijk kan zijn voor anderen. Maar ik ben alleen en kan het niemand moeilijk maken.
Fijne zondag nog.
Jean
Het is nooit te laat Jean om dat alsnog te doen, op zoek naar jezelf te gaan 🙂
11 september 2001, ik zit te kijken naar RTLZ nieuws met mijn pasgeboren baby op de arm. Ik volg de beursberichten terwijl ik mijn zoon de borst geef. Ik ben getuige van de verwarring van de nieuwslezers, is het een ongeluk? De schok komt hard de kamer binnen. Daarna een uur als gehypnotiseerd naar het scherm zitten staren en dan vliegt nr twee de andere toren binnen. Live voor mijn ogen. Pas daarna dringt het tot me door dat het een aanslag is.
Sinds die tijd weet ik ook dat als het hier drie uur ‘s middags is, dat het in New York 9 uur ‘s ochtends is.
Dankjewel voor je reactie Carla. Fijn dat je reageert, het was inderdaad een hele rare periode. Nog steeds maakt het veel los.
Hey Adrienne,
Ik lees altijd met veel plezier je blogs. Heel herkenbaar stuk weer. De aanslag op het WTC was alleen in 2001 ipv 2011 🙂
Groetjes,
Cosmas
Ik zat letterlijk te bedenken wat ik op 11 Sep 2011 deed.. was net geëmigreerd en deze dag werd inderdaad herinnerd als 10 jaar nadat .. maar 2001 weet ik beter!
Author
Oeps, een 1’tje te veel..
Tóch niet zo’n goed geheugen…! 😉