Hoe ben jij op hoogbegaafdheid uitgekomen? Misschien typte je op een dag in de zoekbalk van Google ‘Ik voel me anders’. En daar kwam ineens iets uit wat je niet had verwacht: hoogbegaafdheid.
Als hoogbegaafde is dat anders-zijn ook iets wat je tot diep in je kern voelt. Je voelt dat er iets is wat jou afwijkend maakt. Je begrijpt soms niet waarom iets voor jou ‘A’ kan zijn terwijl het volgens de ander ‘B’ is. Je ervaart daarbij soms ook een gebrek aan begrip en miscommunicatie. Het lijkt wel alsof je met elkaar een verschillende taal spreekt.
Gebeurt dit regelmatig? Dan is er wellicht al wat zelftwijfel bij je ontstaan. En wellicht ben je jezelf steeds meer gaan aanpassen omdat je de enige lijkt te zijn die zo denkt, ziet en doet. Maar het gevoel van anders-zijn blijft.
En het nadeel van aanpassen is dat je gaandeweg stukjes van jezelf kwijtraakt. Er ontstaat identiteitsverlies. Je wordt versies van verwachtingen die andere mensen van jou hebben. En daarmee verliest de wereld iets heel bijzonders, namelijk de originele versie van jou.
Met al jouw anders denken, zien en voelen kun je juist iets wat voor anderen niet toegankelijk is. En als je weet wat jou anders maakt, kun je dat veel meer gaan benutten.
Hoe ontdek je wat jou anders maakt?
Het ontdekken van wat jou anders maakt, is eigenlijk vaak het makkelijkst. In de komende blogs gaan we verder in op hoe jij jouw anders-zijn meer kunt benutten en dat wordt meestal als wat ingewikkelder ervaren. Want de mensen om je heen vinden daar vaak wat van. En het heeft een klein beetje lef nodig om de wereld te laten zien: Dit is wie ik ben. Gelukkig is dat te leren.
Het ontdekken van wat jou anders maakt, is niet veel meer dan helder maken waarin jij jezelf voelt verschillen van de mensen om je heen. Zo kun je in je werk ervaren dat jij steeds andere oplossingen en vraagstukken ziet. Waar jij denkt dat links de beste route is, denkt de rest dat rechts beter is. In relaties kun je ervaren dat je over bepaalde dingen echt anders denkt. Hierdoor kunnen helaas soms ook conflicten en gevoelens van eenzaamheid ontstaan.
Je herkent het ook aan de opmerkingen die je van anderen hebt gehad. Wat valt mensen aan jou op? Op welke dingen word je aangesproken? Waarvan wordt gezegd dat jij dat steeds anders doet? En kijk ook naar de complimenten die je krijgt. Bijvoorbeeld complimenten voor iets wat jou zo gemakkelijk afgaat of voor iets wat jou vanzelfsprekend lijkt.
Ondanks aanpassen
Als jij jezelf een lange tijd heel erg hebt aangepast, zal het overigens moeilijker zijn om te bemerken wat jou anders maakt. Jouw anders-zijn valt voor de buitenwereld minder op waardoor je er geen of weinig opmerkingen over krijgt. En je bent misschien zelf ook gestopt om bij jezelf bepaalde verschillen te bemerken.
De stap die je dan kunt zetten is richting bewustwording. Stel jezelf in plaats van automatisch mee te bewegen vaker de vragen: ‘Wat vind ik hier eigenlijk van?’ En ‘Hoe zie ik dit?’
Soms betekent dit dat je een beetje uit de slaapstand moet komen. Het wordt ook een gewoonte om je aan te passen en je eigen gedachtes en gevoelens aan de kant te schuiven. Belangrijk hulpmiddel hierbij is dat je tijd, geld en energie investeert in het proces van zelfkennis. Dat ondersteunt jou in het proces bij het weer in contact komen met wie jij bent en dus ook met wat jou anders maakt.
Ontdekken wat jou anders maakt, is overigens niet om jezelf te kunnen distantiëren van de mensen om je heen. Het dient ertoe dat je gaat zien hoe je ondanks het anders-zijn met elkaar de connectie kunt vinden en gebruik kunt maken van elkaars unieke zienswijze en gaven.
Wat kun je doen?
Neem de komende dagen bewust waar wat je bij jezelf bemerkt rondom het anders-zijn. Wat merk je zelf? Wat hoor je van anderen? Schrijf dit voor jezelf op en sta er even bij stil. Wat vind jij hier zelf van? Wat zijn punten waarop jij ook voelt en ziet dat je echt anders bent?
Investeer tijd, geld en energie in zelfkennis. Het levert je altijd meer op en het brengt je meer duidelijkheid over wie jij bent, wat jij nodig hebt en wat jouw wensen zijn op gebied van werk, leven en relaties.
—
Wat maakt jou anders? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Geen idee of ik hoogbegaafd ben. Maar dat gevoel dat je niet begrepen wordt ken ik denk ik wel. Er wordt gevraagd om een concreet antwoord. Bedoelen jullie dit?
Ik bedacht me in 4 VWO dat ik economie wel een heel onzinnig vak vond omdat in dit vak de psychologie van de mens geheel buit beschouwing werd gelaten. Ik kon mij totaal niet vinden in het maken en volgen van de economische modellen. Want wanneer men zo’n model ontdekt had, zou deze door de aanpassingen die de mensen daarop zou doorvoeren, compleet achterhaald zijn. Ik kon het nooit echt uitleggen waarom ik dit dacht, ik voelde het gewoon.
Ik heb nooit iemand ontmoet die dit begreep tot ik 2 jaar geleden een professor uit Amerika sprak die hier onderzoek naar deed..
Ik ben inmiddels 39.
Hoi Ilse, je hebt nooit iemand ontmoet die dit begreep ? Maar zocht je dan geen e-mailcontact met economen om hen dit voor te leggen ?
En ressorteert dit niet onder gedragseconomie ? Dat bestaat toch al een tijdje ?
Overigens is het zo dat die twintigste-eeuwse economische modellen in VELE opzichten realiteitsvreemd waren ! Ze lieten niet alleen psychologie buiten beschouwing, maar zelfs ENERGIE en ook het FINANCIEEL systeem en natuurlijk ook de hele natuur ! Maar gaandeweg is daar steeds meer protest tegen gekomen en begin deze eeuw brak er zelfs revolte uit onder de studenten economie omdat ze het gehad hadden met de eenzijdige manier van denken van hun docenten ! (bij mijn weten de enige universitaire richting waar dit gebeurd is !) en er verschenen boeken die de economie breder beschouwden zoals “The third Pillar” van Raghunam Rajan en recent “The Doughnut Economy” van Kate Raworth.
Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring Ilse en fijn dat je herkenning hebt gevonden bij deze professor. Mocht je meer willen weten over hoogbegaafdheid, dan is het wellicht interessant voor je om deze link eens te bekijken. http://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Ik ben eigenlijk op deze site terecht gekomen vanwege mijn dochter. Ik had toen het vermoeden dat ze positief anders was. In de loop der tijd dat ik jullie volg ben ik daar alleen maar meer van overtuigd geraakt. Maar ik heb ook steeds meer het vermoeden gekregen dat ze het niet van een vreemde heeft gekregen.
Heel vaak heb ik bij mijn laatste werkgever gedacht dat ik een of andere buitenaardse taal sprak. Wat ik in 2007 al zag gebeuren is vijf jaar later werkelijkheid geworden. Er is ook een tijd geweest dat ik van menig was dat mijn adviezen expres verkeerd werden uitgelegd. Mijn vak is super actueel maar duidelijk niet sexy en vaak lastig. Ondanks alles hou ik van mijn vak maar mag het ondanks mijn deskundigheid bij deze werkgever niet meer uitvoeren.
Ik heb niet al te lang gelden een poging gedaan om weg te komen maar al snel bleek dat deze werkgever qua kennis 10 jaar achter liep en nog minder “buitenaards” verstond. Gelukkig had ik een goede regeling getroffen en kon ik terug naar de oude werkgever.
Ik ben het dus deels eens met de stelling: “Ga dan weg als het teveel wordt.” maar elders is het niet anders als je daar op dezelfde manier werkt. Er zijn miljoenen oorzaken te bedenken waarom mensen reageren zoals ze reageren maar het is altijd een reactie op mijn handelen. Dankzij jullie artikelen ben ik blij dat ik niet de enige ben die “buitenaards” spreekt. De artikelen hebben me ook het inzicht gegeven dat ik iets aan mezelf moest doen.
Ik spreek voor mezelf maar ik denk dat wij niet kunnen aanpassen. Er zullen zich altijd en overal wel voorvallen zijn die we sneller doorzien of waarvoor we sneller verbeteringen bedenken of waarop gereageerd wordt dat we niet zo bijdehand moeten doen. Wat we wel kunnen is ermee om leren gaan. En dankzij alle blog-posts gaat dat steeds beter.
Dankjewel Adrienne dat je dit ooit begonnen bent.
Dankjewel Luuk voor je openhartige en persoonlijke reactie. Heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Ik denk dat zowel jij als je dochter daar veel opheldering kunt krijgen. Je bent in ieder geval altijd welkom. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Over de vraag of je hoogbegaafd bent of niet, hopelijk geeft deze link je meer inzichten http://giftedpeople.eu/hoogbegaafdheid-test/
Het is te makkelijk om te zeggen wees jezelf en zoek een omgeving die bij je past. Want zo simpel is het niet. Je kunt juist verstoten worden OMDAT je jezelf bent. Denk bijvoorbeeld maar eens aan minderheden, zoals de joden. Als je rood haar hebt kun je ook verstoten worden, ook al ben je jezelf. Dan kun je wel eenvoudig zeggen: “zoek andere roodharigen op”, of, wat psychologen – bij wijze van spreken – dan zeggen:” pas je aan, dus verf je haar maar in een andere kleur als je niet wilt dat je gepest wordt”… Kinderen zien er tegenwoordig om die reden vaak allemaal hetzelfde uit.
Met hoogbegaafden werkt dat hetzelfde. Je wordt onderdrukt, omdat je te slim bent, dus dan wordt er geadviseerd om je dommer te gedragen en zo niet, dan is het je eigen schuld en gaan mensen tegen je samenspannen. Mocht je daar achterdochtig van worden en mensenschuw en en daardoor naar een psycholoog gaan, dan loop je het risico een diagnose te krijgen, terwijl je hoogbegaafd bent ! Dat deed men in de toenmalige Sovjet-Unie ook als mensen zich niet aan het systeem konden aanpassen: ze werden voor gek verklaard ! In Nederland is het niet anders. Als je je echter continu moet aanpassen aan minder intelligente mensen dan is dat doodvermoeiend en kun je zelfs van ellende verdovende middelen gaan gebruiken… Het verschil tussen hoogbegaafden en mensen met een gemiddelde intelligentie is net zo groot als het verschil tussen mensen met een gemiddelde intelligentie en laagbegaafden… Omdat wij in een cultuur leven dat hoogbegaafden klein gehouden worden, kun je je eigenlijk alleen nog maar terugtrekken of je aanpassen aan lager intelligenten, maar dat is, zoals ik al schreef, doodvermoeiend…
Hoi Vincent, je zegt dat het te makkelijk is om te zeggen “wees jezelf en zoek een omgeving die bij je past”. Dat zijn wel TWEE adviezen en jij doet precies alsof dat één enkel advies is. Je enige argument is immers dat je kunt verstoten worden omdat je jezelf bent. MAAR je wordt toch NIET verstoten in een omgeving die BIJ JE PAST ?? Dat is immers toch de definitie van een omgeving die bij je past, dat je daar WEL geapprecieerd wordt om wie of wat je bent.
En een omgeving die bij je past, dat zullen dan andere hooggevoeligen en / of hoogebegaafden zijn, veronderstel ik. En als die mensen niet af en toe elkaars gezelschap opzoeken, tja …
En waarom zou een psy het niet begrijpen als je vertelt hoe mensen op je reageren op het werk ? Sowieso is een goede therapeut iemand die goed luistert, en psychiaters, die hebben toch 7 jaar geneeskunde gestudeerd plus 5 jaar specialisatie, dat zijn dus geen dommeriken.
Of het nu 2 adviezen zijn of 1 in niet zo van belang. Wat ik zeggen wil is dat je niet een maatschappij kunt uitkiezen die bij je past, omdat we er nu eenmaal inzitten (geld, macht, status). Als je de groep hoogbegaafden uitkiest binnen onze maatschappij, dan zijn daarbinnen net zoveel verschillende karakters als in een andere bevolkingsgroep, dus dan hoeft er net zomin een klik te zijn. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat een omgeving die bij je past het minste problemen geeft. Voor hoogbegaafden is dat extra lastig, omdat er nu eenmaal weinig van zijn. Ik woon bijvoorbeeld in een bekrompen dorp, waar de meeste mensen ongeveer het niveau hebben van een lagere school, maar ik kan niet zomaar even naar Amsterdam of Utrecht verhuizen. Ik heb zelf een hoogbegaafdencafé geleid, maar door de lage opkomst en verschillende karakters is succes niet verzekerd, ook al zou dat een omgeving kunnen zijn die bij me past. Als psychologen alleen maar luisteren heb je er natuurlijk niet veel aan. Psychotherapeuten willen vaak dat alleen maar dat je je aanpast, of ze nou gestudeerd hebben of niet. Psychotherapeuten zeggen en zeiden in Noord-Korea, Nazi-Duitsland of de VS allemaal hetzelfde: aanpassen ! Maar dat is nou net het punt. Ik ben ook altijd erg mezelf geweest, maar dat wordt vaak niet gerespecteerd. Adrienne beweert dat als je weet wie je bent, dan weet je wat je wilt en komt het allemaal goed: was het maar zo simpel ! Ik weet immers wie ik ben, wat ik wil, maar dan is dat geen garantie voor succes op allerlei gebieden. Als je geluk hebt misschien wel. Ik heb me overigens wel in bepaalde omgevingen thuisgevoeld.
Ik heb geen kant en klare oplossing voor je.
Vragen dat de wereld anders in elkaar zou zitten (accepterend) lijkt me niet realiseerbaar.
Er is de regel die in psychotherapie beoogt wordt: ‘ik hou van mezelf en al mijn gebreken’ – dat die regel ook geldt voor de maatschappij: hou van ze met al haar gebreken.
Niets is perfect, we moeten leren om de onvolmaaktheden van deze wereld en die van onszelf te accepteren. Er niet blij om zijn, maar zonder die onvolmaaktheden geen blijdschap als je in een toestand belandt zonder onvolmaaktheden.
Meedogen is nodig voor rust in ons hart.
Klinkt melig hé? Maar spijtig genoeg wel de waarheid.
Ikzelf probeer de niches op te zoeken waar ik me wel goed in voel, goed wetende dat de wereld erbuiten anders in elkaar zit.
Probeer het af en toe eens. Het lukt heel vaak niet. Maar je zal versteld staan van de rust die je dan ervaart als het wel lukt.
Succes, Vincent!
Hallo Vincent, dankjewel voor je reactie. Daarom proberen we mensen ook bewust hun blauwdruk helder te laten krijgen. Op deze manier kom je er achter in welke omgeving je het beste past en wat voor jou belangrijk is. Het helpt je om op zoek te gaan naar jezelf. Mocht je het leuk vinden, je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Je kunt jezelf aanmelden via deze link. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Die blauwdruk weet ik al vanaf jongs af aan. Bij mij is dat nooit een probleem geweest. Mijn omgeving was/is wel vaak een probleem, omdat ze niet accepteren dat ik mezelf ben, bijvoorbeeld omdat ik geen kuddedier ben… Dus het ligt meer aan de maatschappij.
Dankjewel Adrienne. Ik had dat van de week een intens moment van onbegrip en gebrek aan communicatie en ik wist niet goed hoe ik ermee om moest gaan. Ik vind dat ik het heel erg goed heb aangepakt, ik vind echt dat ik iets heel goeds heb gedaan in die situatie maar tegelijkertijd merkte ik dat ik de confrontatie niet aan ging. Het was een moment waarin ik het patroon kon doorbreken maar dat is nog niet helemaal gelukt. Toch heb ik wel ontdekt dat ik echt iets heel goeds deed, wat ik eerder niet deed. Dus ik vind het knap wat ik gedaan heb.
Ik was me totaal niet bewust dat dit met HB te maken heeft dus het is echt heel erg fijn om dit nu te lezen (ook mbt de eenzaamheid). Dankjewel!
Hallo Manon, wat was het dan precies dat die andere niet begreep ?
Hoi Manon, misschien even verduidelijken dat ik die vraag stelde gewoon omdat ik zo geïnteresseerd ben in het thema, vooral als het gaat om communicatiemoeilijkheden.
Wat super om te lezen Manon. Dankjewel voor het delen.
Zelfs nadat ik mezelf elke blog zo vreselijk (pijnlijk en opgelucht) herken in het begrip hoogbegaafdheid, zal ik mijzelf nooit zo noemen. Ik kom nu 1 jaar en 8 maanden elke 2-3 weken bij een hapto therapeut en zij is de eerste met wie ik op zoek kon gaan naar wie ik ben en wat ik wil, omdat ik niet in de hokjes pasten waar therapeuten/psychologen mij in wilde duwen. Ik was ook zo zwaar aangepast aan mijn omgeving, maar dat begint veel minder te worden haha! Vroeger was het zo vreemd te merken dat ik oplossing en ideeën had, die anderen gewoonweg niet snapten en daarom mijn ideeën/oplossingen direct wegwuifde. Sinds kort ben ik aan het oppakken om meer toe te geven aan mijn eigen ideeën. Ook het invoelen van andermans emoties (en vaak nu beter bewust van dat ik ze overneem) is mijn kracht. Als vaktherapeut in wording, zijn dit echt mooie eigenschappen die ik dus nu eindelijk ook mag zien als mijn kracht. Hopelijk kan ik in de toekomst innovatief wat betekenen voor mijn vakgebied!
Hoi Stefanie, kun je voorbeelden geven van ideeën en oplossingen die je had die anderen gewoon niet snapten ? Want iedereen op deze site – te beginnen met Adrienne zelf – heeft het maar de hele tijd over “anders zijn” en “aanpassen”, maar het wordt nooit eens concreet geïllustreerd.
Goed, Stefaan, dat je om concreetheid vraagt. Ik heb al een tijdje niet meer op de blog gereageerd, omdat ik het allemaal veel te vaag vind. Ik begin me zelfs af te vragen of iedereen die hier reageert ook echt hoogbegaafd is. Immers slechts 2% is dat maar. Ik verwacht veel helderder en duidelijker reacties.
Anders voelen is in wezen ook een heel algemeen begrip. De meeste mensen voelen zich nl anders omdat iedereen uniek is.
Heel lang heb ik mijn anders zijn aan mijn homoseksualiteit opgehangen, maar dat is nu -gelukkig- niet meer uitzonderlijk, waardoor ik merkte dat mijn denken nog steeds niet algemeen is. Gelukkig heb ik een paar vrienden waarmee ik op één lijn zit, maar deze hebben net als ik een leven met veel (innerlijke) conflicten achter de rug en konden zich moeilijk conformeren met de massa. Wij zijn allemaal dik in de zestig en hebben een leven achter de rug zonder ons bewust te zijn dat onze manier van denken voor veel mensen te ingewikkeld is en dat we daarom zulke gevechten hebben moeten leveren.
Ik heb de indruk dat dit blog vooral gericht is op mensen onder de 30. Ik herken de dingen wel, maar de onderwerpen die voorbij komen worden als een openbaring gepresenteerd. De adviezen vind ik meestal open deuren, goed bedoeld, maar de ervaringen heb ik achter de rug en met pijn en moeite heb ik zelf deze oplossingen gevonden. Dat heeft waarschijnlijk alles met mijn leeftijd te maken.
Ik heb wel behoefte ervaringen te delen, omdat ik nog wel pijn en woede in me draag over gemiste kansen.
Het lijkt er niet op dat ik dat op dit blog echt kan vinden.
Hallo Stefaan,
Dankjewel voor je reactie. Weet, zoals ik wel vaker schrijf en zeg, er is niemand zoals jij. Er is niemand die kan wat jij kunt omdat niemand anders de combinatie heeft van kwaliteiten, eigenschappen en ervaringen zoals jij ze hebt. Door jezelf te durven zijn en te accepteren zoals je bent, geef je het mooiste cadeau aan jezelf en de wereld om je heen: de mogelijkheid om jouw unieke gaven in te kunnen zetten op een manier die past bij jou. Maar anders zijn, je anders voelen en anders bedraad zijn heeft ermee te maken dat veel HB’ers van jongs af aan het gevoel hebben gehad dat ze anders waren. Dat kan in aansluiting met andere mensen, binnen het gezin je anders voelen en/of anders in je denken. Het gevoel dat je buiten de boot valt.
Misschien leuk om deze blogs eens te lezen.
http://giftedpeople.eu/als-je-net-een-beetje-anders-bent/
http://giftedpeople.eu/gaven-en-valkuilen-van-het-anders-zijn/
http://giftedpeople.eu/voel-anders-en-onbegrepen/
http://giftedpeople.eu/wat-maakt-jou-dan-anders/
Mooi omschreven dankjewel Stefanie. Heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Je kunt jezelf aanmelden wanneer het voor jou uitkomt via de onderstaande link. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Mooi gesteld. Ik herken het iig 100%. 2016 was de maat kennelijk vol. Het aanpassen ging niet meer en mijn lijf begaf het. Godzijdank zou ik nu bijna zeggen.
De zoektocht sindsdien was zwaar, maar is op zijn minst interessant te noemen. Weinig saaie momenten. Ik weet steeds meer wie ik ben (en voor een deel waarom, hoe ik zo ben geworden) en het kan me steeds minder schelen wie daar wat van meent te moeten vinden. Dat is zwaar voor de mensen om mij heen, waaraan ik me altijd aanpaste. Met de meesten, heb ik een nieuwe relatie moeten opbouwen, inclusief mijn ouders, mijn vrouw van bijna 25 jaar en mijn twee kinderen. Dat proces is nog niet klaar, maar het wordt wel steeds duidelijker, hoe het wel kan. Meditatie helpt daarbij enorm. Het zorgt ervoor dat ik luister naar mezelf. Wat wil ik eigelijk? Zonder waarom.. want ik hoef het niet uit te leggen. En daar volgt dan uit: Wat is voor mij belangrijk? Wat heb ik nodig? Pas als ik stil word, komt dat voorzichtig, of soms juist heel krachtig en duidelijk.
Ik ben benieuwd naar je vervolg en onder de indruk van je schrijven tot nog toe. Ik merk dat ik er steeds vaker echt even voor ga zitten.
Supergoed dat je dit doet Hjalmar, dankjewel en bedankt voor het lezen van mijn blogs.
Ik heb dit “anders zijn” heel vaak ervaren wanneer je met ideeën, inzichten, oplossingen en dergelijke aankomt. Feitelijk denk je als een soort van andersom las ik in een boek. het grote probleem is dat wanneer je niet bewust bent van je hoogbegaafdheid wat ik dus lang had dat je denkt dat iedereen vrijwel hetzelfde denkt en waarom men dan toch die simpele oplossingen, ideeën en inzichten niet ziet.
Het verbaasde me vaak dat ik (voor mij dan) simpele oplossingen nooit of nauwelijks bijval kreeg totdat je het tot in detail uitgelegd hebt. En juist dan vergen de details de aandacht en komt het conceptuele niveau waar je juist zo goed in bent weer in het verdomhoekje……………..
Heel herkenbaar denken in oplossingen en niet begrepen worden of later merken dat je toch gelijk had maar niemand die daar nog aan denkt
Dat vind ik ook herkenbaar. Mijn geluid dat wordt genegeerd, later blijkt te kloppen maar geen mens dat er acht op slaat. Maakt best eenzaam…
Hallo Marga, kun je concrete voorbeelden geven van die oplossingen die niet begrepen werden ?
Herken ik ook.
Voor ons allemaal dus. Zooo vermoeiend!
Hallo Willie, kun je conrete voorbeelden geven van de inzichten, ideeën en eenvoudige oplossingen die je had die andere mensen niet snapten of pas na omstandige uitleg ?
Bedankt voor je persoonlijke ervaring Willie.
Volgens mij is ieder mens uniek en is iedereen dus anders. Dat heeft niks met hoogbegaafdheid te maken!
Dat klopt natuurlijk. Ieder mens is uniek. Maar er kunnen overeenkomsten zijn in de manier waarop en de mate waarin je afwijkt.
Die twee dingen sluiten elkaar niet uit.
Bijvoorbeeld zoiets -waarom iets dat misschien logisch lijkt, niet logisch is- moeten uitleggen, is een ervaring die ik vaak heb. Mensen denken vaak dat het erom gaat om gelijk te hebben en gaten te schieten, zodra iemand iets oppert. Dat is echter een houding die op de lange duur niet leidt tot meer geluksgevoel en harmonie. Dit wordt ons op zeer jonge ledftijd aangeleerd op school. Het is heel normaal om een werkje terug te krijgen met 3 fout. Niet met 37 goed. Het maakt niet uit, natuurlijk. Maar waarom er dan voor kiezen om het altijd op dezelfde manier te benoemen?
Hjalmar dit vind ik een goede insteek waarom nou niet benoemen wat goed is. In mijn beleving stimuleert dat veel meer want dan ga je vanzelf meer het goede van mensen leren zien en ook van jezelf.
Beste Marie, wat doe je hier dan?
Als je niet begrijpt wat hier bedoeld wordt dan ben je waarschijnlijk niet hoogbegaafd. Wees daar maar blij mee, want het is doodvermoeiend.
Hallo Adrienne , dit was ook weer zo klein berichtje ,een oogopener, vanaf mijn schooltijd ,was ik altijd dat buitenbeentje ,ook in mijn latere scholing ,was mijn naam buitenbeentje ,ik was ook altijd de pineut om klasoudste te zijn ,om voorrechten te vragen , altijd anders.
In mijn werk ,,,technisch analist , altijd conflict ,met,wat ik vond, ,,
, andersdenkende , dus heel wat baanwisselingen gehad ,met conclusies als eigenwijs ,recalcitrant ,.
Dat wisselen schiet niet op ,dus je leert je mond te houden , onder het maaiveld blijven , verberg je persoonlijkheid, einde van veel conflicten ,
En je wordt een einzelganger .
Ik ben nu 78, en ben dat nog steeds, en dat bijdehand zijn verberg ik , en ook voor familie , want zegt men ook zij ,,,je weet het altijd beter en/of anders , en dat vind ik niet prettig ,het geeft hen ook een vreemd gevoel over zichzelf , vooral als ik in een gezelschap iets naar voren brengt , zit mijn vrouw bijvoorbeeld met kromme tenen teluisteren en om zich heen te kijken , dat doet zeer , maar het vermindert wel ,het licht vaak ,,aan de manier waarop je zakken verduidelijkt , . Het is voor mij vaak een last .
Begrijp ook niet wat ik er aan heb en wat het voordeel is ,voor mij zelf vind ik de innerlijke drang die mijn denken aandrijft wel fijn , maar je kan het niet delen , teminste, ik vind dat moeilijk op dit ogenblik .met de kennis die ik nu heb .
Dank voor je schrijven , lekker doorgaan natuurlijk ,en natuurlijk , en bedankt dat je tot zover hebt gelezen
Vriendelijke groeten Aad
Ps ik heb mijn email verandert !
En ajb , stuur mij dat boek nogmaals ,de vorige is ..??
Ik begrijp dit volkomen. Ik heb me altijd zoveel aangepast aan mijn omgeving dat ik nu nog amper bij mezelf kan komen. Als je je niet meer soepel aanpast wordt je als “moeilijk”. Je wordt als vervelend ervaren want je plooit je niet naar wat het gezelschap wil. Ik weet niet of ik ooit nog dichter bij mezelf zal raken. Geen idee. Goed te horen dat ik niet alleen ben.
MAAR WAAROM KOMEN HB’ers DAN NIET SAMEN ? Ze zullen ELKAAR toch begrijpen ???????? Of in ieder geval zou het toch zeer de moeite zijn om dat eens na te gaan !
Hoi Aad, ik vind het interessant wat je schrijft en ik vroeg me af, kun je een concreet voorbeeld geven over iets waar je in gezelschap dieper op inging en dat je vrouw “kromme tenen” gaf ? Je suggereert dat het ook kan te maken hebben met de MANIER WAAROP je communiceert. Ik zou het interessant vinden om eens woord voor woord een voorbeeld te lezen van zo’n gesprek.
Bedankt voor je reactie Aad, lastig is dat inderdaad. Heb je ook je blauwdruk helder kunnen maken? Wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt? We hebben een aantal maanden geleden hier een thema over gehad, relaties en hoogbegaafdheid. Misschien is het leuk voor je om eens door deze blogs te bladeren. Bedoel je het e-book? Het makkelijkste kun je deze aanvragen via deze link http://giftedpeople.eu/gratis-ebook-hoogbegaafdheid-or/
Dag Adrienne,
Mooie blog weer. Ik ben benieuwd of andere mensen ook ervaren, op het werk bijvoorbeeld, gepest te worden door het anders zijn. Ik heb er voor de tweede keer last van en heb daarom ook je boek besteld; nooit meer ruzie met je baas. Echter merk ik dat de mannen om mij heen, waaronder mijn baas, helemaal geen zin hebben om zich in mij en het anders zijn te verdiepen. Ik moet gewoon in het gareel lopen. Iets waar ik niet heel gelukkig van word. Veel collega’s en leidinggevenden zijn vooral gericht op eigen belang en gebruiken liever dan dat ze ook aan jouw belang of dat van de organisatie denken. Ik ervaar het ondersneeuwen met zinloze taken, kastje naar de muur, moe maken en voorliegen (geen ontsluiting van juiste informatie). Ben het gesprek aangegaan maar ervaar ook daarin vermijdingsgedrag en krijg een vaag verhaal te horen. Mijn contract is verlengd maar zoals ik het nu ervaar alleen om de gaten dicht te lopen en de vervelende klussen op te pakken. Vakanties waar te nemen. En het zit zo in elkaar dat ik daar niet direct onderuit kan komen. Ik ben dus alweer op zoek naar een nieuwe baan. Ben ‘zoektocht moe’ inmiddels en voel een bore out op de loer liggen. Wat het ontsnappen lastiger maakt.
Heel benieuwd of ik daar een uitzondering in ben of dat dit vaker voor komt?
Wat kan ik doen?
Dank voor je reactie.
Groet,
N
Hi ik kreeg dit artikel in mijn email box en zag u vraag. U bent zeker niet de enige die zich zo voelt. Om die reden probeer ik me vaak wel aan te passen in zijn algemeen. Anders voel ik ook dat ‘pestgedrag’ aankomen. Ook zo veel diverse banen gehad en onbegrip van mensen. En idd relaties verpest ik meestal. Ze willen liever een simpele slettebak. ? Of we begeven ons waarschijnlijk tussen. Mensje die onze taal niet spreken. Dat zal het zeker zijn. Ik ga mijn capouchino drinken. En zo de zon in. Sterkte. P ook met vriendschappen merk ik dat t teveel energie kost Ipv geeft. Dus ik ben vl alleen. Daar kies ik bewust voor. Was voorheen heel anders.
Hoi CP,
Als mensen liever een “simpele slettebak” hebben en als ook vriendschappen om die reden niet werken, waarom maak je dan
geen vrienden met ander HB’ers ?
Dat is natuurlijk logisch.
Is niet het probleem dat je niet altijd weet wie er ook HB is? Het staat tenslotte niet op de mensen hun gezicht geschreven?
Beste N,
Met pesten op het werk gelukkig niet echt te maken gehad. Op school des te meer…
Wel vaak het gevoel er niet helemaal tussen te passen, en ook vaak andere ideeen/oplossingen dan de rest, of al van te voren aan zien komen dat dingen mis gaan of juist wat er moet gebeuren.
Op het werk (en daarbuiten) heb ik me voorheen altijd volledig aangepast aan de ander, met als gevolg dat ik mezelf kwijt ben geraakt, met 2 burn(bore)-outs tot gevolg. Ben nu weer aan het leren wie ik zelf ben en dat ik wat vaker nee mag zeggen.
Wat betreft jouw werkproblemen:
“ondersneeuwen met zinloze taken”: is het mogelijk om wat vaker nee te zeggen? Of vragen of iemand anders dat een keertje kan doen?
“kastje naar de muur”, “moe maken”: ik ken de precieze situatie niet, maar kan het nog zo zijn dat ze zich hier niet van bewust zijn? Of dat ze het zelf ook niet weten?
“voorliegen (geen juiste informatie geven)”: ik zou in dit geval communicatie per email doen. Zo duidelijk mogelijk omschrijven wat je nodig hebt, voor wanneer, en wat de gevolgen zijn als je de (juiste) info niet krijgt. Je legt dan de verantwoordelijkheid bij de ander neer en als het dan misgaat kun je aangeven dat het niet aan jou ligt. Of je kunt een stapje hoger in de hierarchie gaan.
Zou sowieso veel via email doen om dingen zwart op wit te hebben.
Maar ik ken het verder wel hoor. Voelt soms als vechten tegen de bierkaai. En daar word je erg moe van…
Ik had altijd het gevoel dat ik op 1/3 van mijn snelheid/kunnen werkte, maar krijg vervolgens op mijn functioneringsgesprek te horen dat het tempo goed is. En als je dan een keer op volle snelheid gaat, ontslagen worden in je proeftijd vanwege “overgekwalificeerd” 😉
Je zegt ook dat je voelt dat een bore-out op de loer ligt. Ben je dan misschien al te ver gegaan? Het klinkt een beetje alsof je al overspannen bent en een tijdje moet “uitrusten” om duidelijkheid te krijgen voor jezelf… Ben je meteen even onder die vervelende klussen uit 😉
Beste N. Ik werk al 20 jaar bij de zelfde werkgever. Elke keer als ik in een nieuw team kwam/kom zien collega’s het niet zitten. En werd ik gemeden en gepest. Ik hou van mijn werk en heb een fijn liefdevol gezin. Ik heb nooit mijn mond gehouden en ben ook nooit onaardig geweest maar zeg wel direct wat ik vind. Dat collega’s mij niet zagen zitten heb ik mij niet erg aangetrokken. Ik dacht gewoon ik vind jou ook niet aardig. Ik voel mij altijd anders en heb af en toe met mijn werkgever een gesprek als ik het ergens niet mee eens ben. Of er een conflict is met de collega’s. Soms met heel veel emotie. Maar inmiddels wordt ik door mijn leidinggevende heel erg gewaardeerd. Mijn inbreng heeft soms voor grote veranderingen gezorgd. En nog steeds ben ik niet populair en voel ik mij goed om ‘alleen ‘ te zijn. Collega’s weten dat ik erg goed ben in mijn werk. En mijn leidinggevende weet dat ik de grenzen op zoek van de regels. Ik mag een uitzondering zijn. Dus doorzetten en doe werk waar je plezier aan beleefd en geniet van de mensen dichtbij thuis. Sterkte
Beste CP, S en E,
Dankjewel voor jullie reacties. Fijn die herkenning en te weten dat ik er niet alleen in ben.
Herken het alleen door het leven gaan en het onderhouden van relaties dat alles behalve eenvoudig verloopt. Ik zou graag mijn aansluiting en plezier meer dicht bij huis willen hebben maar dat is er niet momenteel. Iets waar ik dit jaar graag aan wil werken als de situatie het toelaat. En dat geldt nu voor iedereen natuurlijk.
Mbt het werk denk ik na de reacties dat ik jullie adviezen ga opvolgen. Rust nemen en vakantie plannen. Maar ook doorzetten. Daarna dan maar weer. En vaker nee zeggen, wat meer laveren wellicht. Ik blijf ook uitkijken naar ander werk, zeker als blijkt dat de mogelijkheden hier uit blijven.
En mbt liefdesrelaties; ik merk ook vaak dat ze op zich voor mijn uiterlijk kunnen gaan maar als het verschil in niveau naar boven komt, dat ze afhaken. Lastig om dan niet aan jezelf te twijfelen. En alleen door het leven blijven gaan vind ik geen optie. Maar goed het is niet af te dwingen. Wie weet, ooit nog eens.
Dank voor jullie steun op afstand. En wens jullie het beste voor het komende jaar.
Groet,
N
Ja maar, N, als (potentiële) partners afhaken wegens het “verschil in niveau”, waarom date je dan geen andere HB’er ????????
In wat voor soort organisatie of bedrijf werk je ?
Hey beste N,
Ik ben na 30j huwelijk eruitgestapt en ben dus ook single , nu weer sinds 4j.
Ondertussen ben ik nog niet met iemand, en hoewel ik dat graag zou willen, ben ik de ‘juiste’ nog niet tegengekomen.
Zeker in deze covid tijden is dat alleen zijn moeilijk.
Maar direct na mijn scheiding had ik zoiets van: moet ik niet eerst weer alleen leren leven en mezelf terugvinden vooraleer ik een goeie relatie kan aangaan? Je kan pas een goeie relatie aangaan als je goed op jezelf kan functioneren, als je niet afhankelijk van de ander gaat worden.
Ondertussen besef ik toch ook wel dat 1 van de voorwaarden voor een goeie relatie, voor mij toch, dat de andere ook HB is. Kwestie van op gelijke voet te kunnen communiceren. Daarom nog niet dezelfde meningen te hebben. Je ziet, het wordt dus niet gemakkelijk ;)) Mijn volgende vraag is dus, waar vind ik in godsnaam al die HB? 😀
Hallo N, wat naar dat je in deze situatie zit met je baas. Ik denk dat het boek heel waardevol voor je kan zijn. Hoe je hier verder mee om kunt gaan? Maak je blauwdruk helder, wie je bent, wat je wilt en wat je nodig hebt. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is een belangrijk onderdeel van de Insight, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/