Er is een muur in mijn huis die ik al bijna sinds ik hier woon in een andere kleur zou willen. Het had toen ik hier kwam wonen alleen geen noodzaak dus heb ik het niet gelijk gedaan. Tegelijkertijd vraag ik mezelf af hoe groot de kans is dat ik na een jaar dan weer uitgekeken ben op die nieuwe kleur. Bovendien is het de vraag hoe lang ik hier nog blijf wonen. Misschien wil ik binnen een paar jaar wel verhuizen. Conclusie, niet urgent, niet nuttig en zonde van mijn tijd om een halve dag te gaan staan schilderen. Dat komt dan wel een keertje als ik tijd heb ;).
Nou heeft mijn muur relatief weinig impact op de kwaliteit van mijn leven. Maar hetzelfde principe gaat vaak op voor de mensen die ik spreek en die op zoek zijn naar nieuw werk. Ik hoor regelmatig de zin ‘ja, dan kan ik nu wel weer van baan veranderen, maar wat als ik dan over 2 jaar weer uitgekeken ben?’ Dan wordt er in gedachten al snel een conclusie aan vastgeplakt die neerkomt op, je kunt maar beter gewoon blijven zitten, anders doe je al die moeite voor niks. Zeker als de situatie nu nog niet “erg” genoeg is, is het verleidelijk om maar gewoon te blijven zitten. Ook al weet je dat je eigenlijk die volgende stap zou moeten zetten.
Wat als ik er over 2 jaar weer op uitgekeken ben?
Een van de kwaliteiten van het HB zijn is dat je vaak al stappen vooruit loopt. Deze gave kan jou helpen om overwogen beslissingen te nemen, maar het kan je ook weerhouden van het verder belopen van jouw pad.
Wanneer je veelzijdig bent en veel uitdaging in je werk nodig hebt, is de kans groot dat je regelmatig al van baan gewisseld bent, of het verlangen hebt gehad om te wisselen. Zeker als je een omgeving hebt die vragen stelt als ‘ga je nu alweer van baan veranderen?’ kun je gaan denken dat dat niet de bedoeling is. Daardoor ga je de volgende stap in jouw reis uitstellen tot je echt niet meer anders kunt.
Ergens blijven zitten omdat je misschien over een paar jaar op een volgende plek ook weer bent uitgeleerd, zorgt er bovendien voor dat je nu iets blijft doen waarvan je weet dat het niet past. Dat heeft een negatieve impact op de kwaliteit van je leven. En het staat je in de weg van de ontwikkeling die je kunt maken door de volgende stappen te gaan zetten. Je staat er dus mooi jouw eigen groei mee in de weg.
Hetzelfde geldt ook voor hobby’s, of vriendschappen en dates. Niet alles waar je aan begint is voor altijd. Niet elke vriendschap of relatie overleeft alle transities die we maken in ons leven en niet alle dates hebben een succesvol einde. Maar juist door het aan te gaan en dingen te proberen, kom je er achter wat jij nodig hebt, wat bij jou past en wat bijdraagt aan jouw leven. Het is altijd nuttig zolang je steeds kijkt naar welke lessen het je brengt. Wat je doet brengt jou steeds weer een stap en een inzicht verder.
Wat kun je doen?
Zorg dat je helder gaat maken waar je naar toe op weg wilt zijn. Dan kun je ook keuzes maken die in het verlengde daarvan liggen. Zorg er vervolgens voor dat je voor jezelf bepaalde deadlines gaat creëren en dat je mensen vraagt om jou accountable te houden. Zo voeg je urgentie toe en een beetje externe druk, wat uitstellen moeilijker maakt.
Het leven blijft onvoorspelbaar, je weet nog niet hoe dingen gaan uitpakken. Durf dingen uit te proberen en te ervaren. Niet alles hoeft meteen voor altijd te zijn. Maak keuzes die bijdragen aan de kwaliteit van je leven en aan de weg die jij te gaan hebt.
Alles is onderdeel van jouw reis. Meet daarom ook jouw pad niet af aan het pad van een ander en stel de dingen die je wilt niet uit omdat je misschien over een tijdje daar ook weer op uitgekeken bent. Wees nieuwsgierig naar wat het je gaat brengen en wat je ervan gaat leren.
