Hoe vaak is dat wel niet tegen jou gezegd? Daardoor ga je vanzelf denken dat je altijd alles moet afmaken en dat je moet blijven doen wat je kunt “want daar ben je toch zo goed in”.
Veel mensen verwachten van je dat als je A zegt, je ook B moet zeggen. In sommige gevallen is dat ook zeker belangrijk. Maar het ligt wel iets gecompliceerder
Om een voorbeeld te geven. Een tijd geleden coachte ik iemand die zei “ik heb thuis een kast vol met onafgemaakte dingen, als ik er alleen al aan denk, voel ik me meteen schuldig”. Ik vroeg haar waarom ze al die dingen niet afmaakte. Ze gaf mij precies het antwoord wat ik had verwacht. “Ik begin ergens met enthousiasme en motivatie aan en ook echt met de intentie om het af te maken, maar dan ben ik er even mee bezig en dan verlies ik mijn interesse. Dan kan ik mezelf er gewoon niet meer toe aanzetten.”
Ontwikkelen, onderhouden en afmaken
Het is niet altijd de bedoeling dat je iets van begin tot eind doet. Het is de bedoeling dat je iets doet in de fase die bij jou past. Zelf maak ik daarbij de opdeling in de volgende drie fases: de fase van ontwikkelen, de fase van onderhouden en de fase van afmaken.
Voor alle drie fases zijn andere soorten mensen nodig. In het ebook over hoogbegaafdheid, lees je dat ieder soort mens in de samenleving een eigen rol heeft. Deze rollen zijn aanvullend op elkaar en het is belangrijk dat al deze rollen worden vertegenwoordigt in de samenleving.
Hoogbegaafden zijn daarbij de ontwikkelaars, de vernieuwers, de veranderaars. Ik noem ze vaak ook de innovators en de change-makers. Hun kracht ligt echt in het creëren van iets nieuws. Of in het uitvinden van hoe iets werkt om vanuit daar weer iets anders te ontwikkelen of andere mensen er meer over uit te leggen.
Na het creëren van het nieuwe, kom je in de fase van onderhouden. Deze fase past helemaal niet bij hoogbegaafden. Het is namelijk overwegend routinematige werk en daar word je als creatieve hoogbegaafde niet echt gelukkig van. Bovendien heb je alweer iets anders te doen. Er valt namelijk nog veel meer te ontwikkelen en ontdekken.
De derde fase richt zich op het afronden en afsluiten. Ook daar zijn weer andere mensen geschikt voor. The closers zeg maar, de mensen die de laatste lootjes tot een goed einde weten te brengen.
Omdat er voor iedere fase andere mensen geschikt zijn is het goed om te weten wanneer je dingen los moet laten en over moet dragen aan een ander. Zo wordt er gebruik gemaakt van ieders kwaliteiten.
Van begin tot eind, het kan wel hoor
Gelukkig betekent dit niet dat je gedoemd bent tot kasten vol met onafgemaakte spullen of een trackrecord van onafgemaakte opleidingen en projecten. Je zult namelijk merken dat er een aantal dingen zijn die je zo graag doet, dat je ze met plezier van begin tot eind afrondt. Dit zijn dingen die jij zo belangrijk of zo leuk vindt, dat je er alles aan wilt doen om het goed af te maken. Je haalt dan ook voldoening uit het tot een goed einde brengen er van.
Maak je dus geen zorgen als je de meeste dingen niet afmaakt. Dat betekent alleen maar dat je weer door moet om andere dingen te gaan ontdekken. En nog veel belangrijker, dwing jezelf niet om alles waar je aan begint af te maken. Dat kost je namelijk onnodig veel energie en het is absoluut niet de beste manier om jouw talenten te benutten. Pick your battles carefully ;).
Het is aan jou: wat ga je nu definitief opzij leggen en wat is het waard om wél af te maken? Ik lees graag jouw reactie onder deze blog.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
Comments 10
Ik ben nu aan mijn vierde studie begonnen. Ik ben nu 35 jaar, ben 15 jaar geleden begonnen aan Journalistiek, niet afgemaakt. Toen Media Communicaties, niet afgemaakt. Toen Eco & Wildlife, niet afgemaakt.. Nu heb ik bijna mijn propedeuse van Muziektherapie… En zit ik eraan te denken het niet af te maken en volgend jaar te beginnen met Zorgmanagement.
Ik weet ondertussen niet meer zo goed of dit een routine matig patroon in mij is dat ik dingen gewoon niet kan afmaken. Of dat ik teveel dingen leuk vind en nog steeds geen keuze kan maken. Het is heel vervelend. Mensen om me heen vertrouwen me niet of nauwelijks meer, omdat ik altijd weer met een ander idee kom dat ik wil doen in mijn leven. Ik heb wel een helder toekomstbeeld en weet wel wat ik uiteindelijk wil bereiken.
De studies gaan me ook gemakkelijk af. Ik raak snel verveeld. Dan denk ik; als ik nu volgend jaar toch besluit om van studie te veranderen, wil ik dan na een jaar misschien WEER van studie veranderen? Het is goed om na te denken wat je patroon is, bewust zijn van jezelf en je gedrag. En dat is lastig… Vind ik. Ik kan wel denken dat ik hoogbegaafd ben… Of is het dat ik gewoon nooit tevreden kan zijn en altijd maar weer iets wil veranderen? Kan ik ooit iets afmaken?
Goh… ik weet niet of je dit bericht ooit nog zal lezen, Sarah, maar ik vroeg me af of je al wat verder staat in dit verhaal? Het zou ongelooflijk fijn zijn als we hier samen even over zouden kunnen brainstormen. Jouw stukje tekst zou ik namelijk geschreven kunnen hebben.
Groetjes
Barbara
Oh, zo herkenbaar deze. En bij sommige dingen vind ik het ook niet zo erg dat ik het niet af maak, een boek, een tekening en huishoudproject, maar ik kan ondertussen wel een muziekwinkel beginnen met alle instrumenten waarvan ik alleen de basis kan. Dat vind ik echt heel jammer. Graag zou ik wél goed muziek kunnen maken ipv alles halfslachtig, maar het eerste begin uitvogelen is gewoon het leukste en oefenen zit er inderdaad echt niet in. Qua schoolwerk niet gelukt, maar ook niet met muziek. Zonde van het geld dan wel bij zulke dure hobby’s en jammer dat ik niks goed genoeg kan om samen met anderen te spelen.
Heel herkenbaar inderdaad Renee. Belangrijk is om, als je iets echt graag wilt, dat middenstukje (waar het minder leuk is omdat je het al doorhebt) door te gaan zodat je daarna komt bij het beter worden in iets wat weer plezier geeft.
Mbt werk vind ik deel innoveren gaaf en de rest laat ik graag over aan de ander. Maar alhoewel ik zelfzorg belangrijk vind, lukt
het mij juist daarin al-die-goed-voor- mij -zijnde -plannen wel neer te zetten maar niet vast te houden. Juist daar waar ik het zo nodig heb. Maar hoe doe je dat? Hoe hou je vast wat werkt!
Dank je wel voor je reactie Thalassa! Goed om te weten wat je gaaf vindt, en wat je graag uit handen geeft. Daar ligt ook je kracht en door anderen in te zetten voor de dingen waar jij niet goed in bent en die je niet leuk vindt, houd je vast wat werkt ;).
Herkenbaar. Ik ben eerder van de ideeen dan van de implementatie. Gelukkig heb ik collega’s die goed zijn in het omzetten van de ideeen naar de praktijk. Met een groep lieve mensen om me heen, voel ik me thuis op mijn werk (HBO-docent). Dat dit goed gaat, nu, ging niet vanzelf. De grote denksprongen die ik in een gesprek neem, kunnen niet altijd door de omgeving gevolgd worden. Ik heb twee jaar geleden feedback gevraagd en hier aan gewerkt. Gelukkig kan ik dit bespreken en ik heb gevraagd of mensen door willen vragen als ze me niet kunnen volgen. Ik begin namelijk vaak bij het einde als ik een idee lanceer,
Soms is het denken in grote sprongen ook frustrerend… als een idee in mijn ogen goed is, wordt dit niet gauw opgepakt, omdat het bijvoorbeeld te veel omvattend is. Ik krijg nog niet uitgelegd waarom iets goed is, terwijl het berust op allerlei wetenschappelijke inzichten die ik heb opgedaan. Die kan ik niet in een 5 minuten navertellen. Ik heb geleerd om het voor het moment dan los te laten en te kijken wat er eerst gebeurt in het proces. Zoveel mensen, zoveel ideeen en wensen. Dan maar eerst 1 stap en niet af. Overigens is afspraken nakomen wel belangrijk. Met je hoofd kun je al twee jaar verder zijn, maar als je niet bij de groep blijft, lukt het nooit.
Ik heb vroeger mensen bestudeerd om te kijken wat zij anders deden dan ik. (ofwel: hoe gedraag je je als je gelukkig wilt zijn in de maatschappij). Iets afronden kost nou eenmaal moeite. Ik heb geleerd dat discipline toch wel de moeite waard is. Dit leer ik mijn kind nu ook. Oefenen leren MOET. Al is het door te leren gitaar te spelen of zo. Iets gaan doen waar je geen talent voor hebt en dan doorzetten, zoals bijvoerbeeld zwemles, was voor hem een behoorlijke leerweg. Afhaken lag meermalen op de loer. Dan doorgaan en afronden, geeft een grote succeservaring.
Dus als Ik het opbreng om grote ideeen in kleinere porties te hakken en te genieten van het afronden van die kleine porties, dan heb ik in ieder geval meer lol.
Dat is een hele mooie aanpak Hanneke, dank je wel ook voor het delen van jouw ervaringen. En ja inderdaad, oefenen is belangrijk, zelfs hoogbegaafden moeten oefenen haha.
Na een moeizaam verloop van mijn Havo-tijd, hoewel het helemaal niet moeilijk was, daarna een vervolgstudie die niets opleverde behalve een, tot nog toe, waardeloos diploma, een droombaan die onverklaarbaar strandde, en tot slot een niet-zo-interessante-baan, inclusief studie die eindigde in een burn-out, zit ik nu werkloos thuis. Ik lees je blogs op aanraden van een ander. Ik herlees je e-book nog een keer. Het voelt als thuiskomen. Ik heb nog geen idee welke kant mijn leven straks op moet gaan, al heb ik wel duizend en één ideeën, toch ben ik de afgelopen dagen gelukkiger dan ooit. Ben ik hoogbegaafd? Ik weet het niet.. Ontkenningsfase? Wellicht.. Ik ga nog maar wat verder lezen.
Hoi Geert-Jan, dank je wel voor je eerlijke reactie, en wat fijn dat je in het ebook antwoorden en inzichten over jezelf hebt gevonden. Jouw zoektocht is heel herkenbaar en als je daar een volgende stap in wilt maken, dan help ik je daar graag mee verder. Voel je vrij om mij een email te sturen :). Ik wens je in ieder geval veel plezier en mooie zelfinzichten toe in de bijzondere fase waar jij je nu in bevindt.