Gedurende ons leven doen we allerlei ervaringen op. Sommige waren fijn, sommige wat pijnlijker. Door sommige ervaringen voelde we ons sterker. Door andere ervaringen voelden we ons wat kleiner worden. Ik geloof dat je van elke ervaring iets leert en dat het daarmee waardevol is geweest voor jouw reis. Ik geloof ook dat je niet alles wat is gebeurd met je mee moet blijven dragen. En dat kan best een uitdaging zijn.
Veel hoogbegaafden raken namelijk bovengemiddeld gehecht aan voorwerpen, ervaringen en mensen. Dat vergroot de kans dat je iets met je meedraagt wat je eigenlijk beter had kunnen afsluiten. Denk aan de vriendschap die al jaren voorbij is maar waarvan jullie beiden nog proberen om te doen alsof het nog werkt. Denk aan die reis die je maakte en waar je nog steeds heimwee naar hebt. Denk aan dat ene steentje wat je vond op het strand van je vakantie in 2009.
Wat bewaar je en wat niet?
Natuurlijk is het niet de oplossing om alles wat je hebt en mee hebt gemaakt van je af te schudden. Het loont echter wel om eens kritisch te kijken naar wat je om je heen hebt verzameld. Denk daarbij aan bepaalde mensen en spullen. Want niet alle mensen die je hebt ontmoet passen bij jou en jouw leven nu. Sommige mensen kom je in jouw levensreis tegen en daarvan is het niet de bedoeling dat je bij elkaar blijft. En als je kijkt naar je leefruimtes zul je misschien ook merken dat je door de jaren heen van alles hebt verzameld. De vraag is of deze spullen jou dienen, of juist jouw leefomgeving verminderen. Je wellicht in de weg staan waardoor je belemmerd wordt in je bewegingsvrijheid.
Denk daarnaast ook aan de gedachten en negatieve ervaringen die je bij je draagt. Als jij namelijk nog steeds wakker ligt van die ene opmerking van jouw collega drie weken geleden of misschien zelfs de opmerking van een docent van tien jaar geleden, dan besteed je een groot deel van jouw waardevolle hersencapaciteit aan het oprakelen van iets wat jou niet dient. Je geeft jezelf continu een slecht gevoel omdat er ooit iets is gebeurd en je hier nog steeds aandacht aangeeft.
Zo richting het einde van het jaar is het een mooi moment om de balans op te maken: Wat bewaar je? En wat bewaar je niet? Maak daarvoor een lijst met vier onderdelen:
- Mensen
- Spullen
- Ervaringen
- Gedachten en overtuigingen
Schrijf bij elk onderdeel allereerst wat je bewaart en meeneemt naar volgend jaar. Wie wil je volgend jaar vaker zien en spreken? Welke spullen in je huis zijn het meest belangrijk voor je? Welke ervaringen van het afgelopen jaar neem je mee? En welke gedachten en overtuigingen hebben jou het afgelopen jaar gediend?
Schrijf daarna per onderdeel op wat je achterlaat. Aan wie ga je komend jaar minder aandacht en tijd besteden? Welke spullen zie je om je heen die stuk zijn, in de weg staan of jou vervelende gevoelens geven? En wat ga je daarmee doen? Welke ervaringen laat je achter in dit jaar? En welke gedachten en overtuigingen hebben jou het afgelopen jaar niet gediend?
Nadat je dit gedaan hebt heb je een concrete lijst waaraan je acties kunt koppelen. Bepaal voor jezelf wat de belangrijkste actie is waar je nu al mee kunt beginnen. Het doel is dat je steeds meer overhoudt van wat goed is en steeds meer achter je laat wat een negatieve ballast is.
Wat kun je doen?
We houden als mens graag vast aan wat was en aan wat we kennen. Soms is dit waardevol. Denk bijvoorbeeld aan het vasthouden aan een goede vriendschap. Maar soms staat het ons in de weg. Denk aan het vasthouden van een vervelende opmerking waar je de hele dag aan denkt.
Veel van wat we bij ons dragen is ook onbewust toegevoegd aan ons leven over een langere looptijd. Omdat het zo geleidelijk gaat, hebben we een groot deel daarvan helemaal niet door. Totdat we de balans opmaken. Dan wordt het ineens duidelijk hoeveel tijd en ruimte we besteden aan wat ons niet dient. Dan wordt het duidelijk hoeveel verplichtingen we ons op de hals hebben gehaald die we eigenlijk niet willen. Of hoeveel tijd we kwijt zijn aan het voldoen aan verwachtingen van mensen die we helemaal niet zo graag mogen.
Het allerbelangrijkste is daarom dat je regelmatig de tijd maakt om te bepalen: Wat houd ik bij mij? En wat laat ik los? Hanteer voor jezelf een clean desk policy voor je leven.
—
Wat laat je achter in dit jaar? Wat neem je mee? Laat je het weten onder deze blog?
—
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Zoals ik tot nu toe van je gewend bent, zit je alweer midden in de roos met dit blog, Adrienne.
Ik geniet zó van Insight. Het geeft me veel energie en blijdschap.
Dank daarvoor.
Mooi Adrienne, maar het doet ook pijn. Ik geloof zeker dat er mensen zijn die een negatieve invloed hebben op je leven, maar om mensen alleen te meten aan wat ze aan jou kunnen bijdragen vind ik wel wat kil. Ik heb ook mensen in mijn omgeving die ik nooit zelf zou hebben uitgezocht, maar die wel bijdragen aan intermenselijke ontmoetingen. Het zijn zeker ook die “niet kloppende” ervaringen die een kleur bij jou aan het licht brengen die je je nog niet bewust was. Of een spiegel voor je zijn. En wie weet geldt dat ook andersom.
Wat spullen betreft, ik ben een echte rommelkont, terwijl ik eigenlijk van een leuk gestylede, enigszins minimalistische omgeving houd. Binnenkort wordt bij mij een nieuwe vloer gelegd, dus ik moet in mijn directe omgeving veel opruimen. Dat komt allemaal in mijn werkkamer terecht die nu meer op de Mount Everest lijkt. Die kamer is de grootste uitdaging om weer bewoonbaar te maken, maar daar kijk ik tegelijk erg naar uit. Het kan mijn atelier worden, mijn kantoortje (het kloppende hart van Studio Grady) en mijn kunst kan er dan worden opgeslagen. Er ligt veel waar ik al jaren niet naar heb omgekeken en dat weg kan. Maar er zijn ook pareltjes die ik graag bewaar. Zoals een kaartje van waardering van een ouder van een mentorleerling van toen ik nog docent was.
Het gaat overigens niet alleen om weggooien, maar ook om selectief te zijn wat je in huis haalt. Voegt het echt wat toe? Heb je er echt een goede plek voor? Is het voor permanent of tijdelijk? Komt het op die beruchte stapel die alleen maar groeit? Of krijgt het meteen een ereplaats? Ik woon klein en dus neem ik lang niet alles meer mee naar huis “wat nog wel eens van pas zou kunnen komen”. Geldt ook voor mensen. Wissel je na die ene ontmoeting op een Netwerkdag meteen je gegevens uit, of heb je het gevoel dat het bij die ene ontmoeting kan blijven? Wat mij betreft wil ik niet dat iedereen me zomaar kan appen. Dat moet veilig gebied blijven.
Fijne kerst allemaal!
‘… sommige mensen vragen ruimte en wij krijgen leegde voor terug ….’ was de zin die mij het meest raakte. Ik ga hiermee aan de slag.
Dank voor deze inspirerende blog. Ik zal hem de aankomende dagen zeker nog een paar keer lezen.
Dankjewel Cleo, fijn om te lezen dat je er iets mee kunt.
Hoi adrienne ,
Zo herkenbaar allemaal , en het gekke is ik ben daar al mee bezig in mijn hoofd , met relaties /vrienden familie
En heb al een paar keer met de gedachte gelopen dit moet ik nakijken en alles weggooien wat niet relevant meer is .
Ga hier is goed over nadenken en opschrijven
Bedankt voor het delen ??
Leuk om te lezen, hopelijk heb je dan ook iets aan deze maar ook de komende blogs om je hierbij te helpen.
Ben ik nu echt de enige die na dit verhaal plotseling alwéér moest denken aan die ouwe sketch van Hans Teeuwen, getiteld: “Amerika”? Telkens nadat ik die weggooi uit mijn hoofd, dan komt hij zometeen terug, net als de perfecte boemerang dus tja… ?
😀
Prachtige blog en zo herkenbaar. Dit hele jaar ben ik al bezig met opruimen en mezelf te herbepalen. Liefdevoller naar mezelf zijn. Ik haal ook veel voldoening uit het nieuw geschilderde en opgeruimde schuurtje. En dat geldt ook voor mijn relaties. Nu ik meer grenzen stel en me minder als algemeen pijltjes bord laat gebruiken, leidt dat vooral bij mijn familieleden niet tot louter vreugde. Vooral met mijn jongste dochter heb ik het ook een periode moeten uithouden, omdat ze boos was. Dat was best lastig en pijnlijk. Ze komt nu wel met kerst met haar nieuwe vriend. Ik tel mijn zegeningen 🙂
En ik hecht ook wel aan spullen van reizen, mijn schilderijen etc.
Mijn oudste dochter (ook hoogbegaafd en niet makkelijk met zaken wegdoen) vindt het hier net een galerie en veel te vol. Ik voel me er fijn bij en heb net allerlei zelf geknutselde kerststukjes en kaarsen toegevoegd aan het geheel:)
En de schilderijen van de levensgevaarlijke schoonmoeder maar even opgeborgen 🙂
Dank voor je mooie blogs!
Petra
Dankjewel Petra voor je mooie woorden.
Fijn om te horen dat u ook een verzamelaar bent van allerlei moois en een hoogbegaafde dochter die het net veel soberder wil hebben.
Herkenbaar ivm. mijn oudste zoon die het allemaal te bont en teveel van het goede bij mij thuis vindt 😉
Je woorden passen zo goed in m’n leven op dit moment! Door jouw vele blogs ben ik sowieso al de goede kant op gestuurd en ben ik een vorig jaar november een coachings traject begonnen, en op zoek gegaan naar wat mij allemaal in de weg zat en geleerd wat ik nodig heb, op mezelf te kunnen zijn. Dat heeft een jaar investering in mezelf gekost maar dat is het waard geweest. Nu is het idd goed om de balans op te maken en aan de slag te gaan met jouw lijstje. Contact met familie heb ik tijdens het traject al voor een periode stop gezet. Maar nu is het goed om te kijken wat ik daarin wil. Het is in ieder geval heel erg herkenbaar van het meedragen of bewaren van spullen of mensen en de ruimte die het inneemt. En ruimte voor mezelf heb ik nodig om mezelf te kunnen zijn!
Super om te lezen Susanna. Dat is echt heel waardevol om jouw ervaring te lezen.
Hallo Adrienne, ik heb mezelf nooit als hb-er gezien, maar herken mezelf zo in je beschrijvingen. Vooral in de voorbeelden hoe je je leven beter kunt maken. Ik ga nu doen wat ik bij Saskia Boere las. Iedere week een opruimmoment plannen. Voorlopig komen daar alleen de opruimmomenten voor spullen in en na een poosje ook de andere 3 opruimzaken. Dankjewel Adrienne.
Dankjewel Peter, misschien is het interessant voor je om eens een gratis online masterclass te volgen. Je kunt je aanmelden via deze link. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Hoi Adrienne.Ik vind mezelf niet HB maar de informatie die je geeft helpt me wel.Ja er zijn ook mensen die vinden Wie wat bewaard heeft wat en ik ook,maar niet alles natuurlijk.Over vasthouden aan negatieve dingen en is niet goed nee .Daar voed je de negativiteit mee.Maar het is ook een les waar ik toch naar handel.Deze methode van je zal ik nog zeker proberen.Dank je voor je mail en info. Groetjes
Dankjewel voor je reactie. Misschien is het ook interessant voor je om eens een gratis online masterclass te volgen. Je kunt je aanmelden via deze link. http://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Nagel op de kop maar ik wist niet dat dit een eigenschap v hb’ers is. Al enkele weken bezig met bureau op te ruimen; doos met oude nog niet geschreven kerstkaarten…ik verstuur ondertussen graag andere; kan ik toch niet zomaar bij het oude papier gooien: aan wie geef ik dit het best: Sint-Vincentius… of een school zodat ze er nog mee kunnen knutselen? Dan bekruipt me dit soort vragen weer. Idem opruimen v speelgoed: geef ik het aan Sint-Vincentius, of ken ik persoonlijk iemand die er blij mee is,, of een school of een kinder/ jeugdinstelling…? Ook alle gekregen verjaardagskaarten en kerstkaarten mooi per jaar gesorteerd … kan ik deze weggooien …elke kaart heeft zijn verhaal, toch? ?
😀
Wauw, precies waar ik vandaag mee begon… Opruimen in huis. Weggeven en weggooien ookal is de hechting soms sterk, het geeft ook nu al ruimte.
De overige punten sluiten hier goed op aan en neem ik mee in de komende weken. Hoorde afgelopen week een liedje dat me ook aan het denken zetten over het vasthouden aan vriendschappen terwijl je allang uit elkaar gegroeid bent… Jouw blog sluit mooi aan bij mijn proces op dit moment.
Ben benieuwd wat het me brengt.
Was dat toevallig “Andere Maan” van Acda en De Munnik? Dat zette mij ooit aan het denken over een vriendschap, die ik in stand bleek te houden omwille van wat het ons in een bepaalde tijd bood. Na een zeker moment veranderde dat langzaam in het voortzetten van een traditie omwille van de traditie – het vieren van de vriendschap uit het verleden, in plaats van daar nu actief iets aan toe te voegen. De moeite van elkaar blijven opzoeken woog na verloop van tijd helemaal niet meer op tegen wat ik ervoor terug kreeg. We woonden inmiddels een heel eind uit elkaar en zagen elkaar niet vaak meer. Onze levens hadden steeds minder overlap.
Toen heb ik (na dit op een vriendelijke manier te hebben toegelicht) afscheid genomen.
Mooi om te lezen Wiets, dankjewel voor het delen.
Spullen en mensen loslaten valt nog niet mee., terwijl dat toch vrij praktisch uitgevoerd kan worden. Van gedachten zou je soms heel graag af willen maar hoe laat je die zomaar gaan? Die kunnen hardnekkig blijven hangen.
En hoewel ik inzie dat dit een zeer zinvolle oefening is, bekruipt me toch ergens de schrik voor de (welk woord moet ik hiervoor gebruiken? schaarste omschrijft het niet echt, maar toch misschien beter dan eender welk ander woord) … schaarste dan toch maar. Want als ik me de vraag stel: “waar hou ik echt aan?” voor mensen, dan kom ik eigenlijk op bitter weinig mensen uit, mijn partner, mijn kinderen, en voor de rest… een handjevol vriendinnen over de rest van de wereld, maar hier in Vlaanderen eigenlijk bitter weinig mensen. Gaat het leven er dan niet te ‘eenvoudig’ uitzien? Hoewel ik moet lachen met de ironie ervan, Want als HBer is het toch nooit echt eenvoudig 😉 Benieuwd hoe ik de komende weken met deze oefening aan de slag ga… ik hou jullie op de hoogte…
Tja, die mensen……inderdaad behalve m’n eigen gezin zijn er bar weinig hier die ik wil “houden”….. En de mensen die ik beter zou willen leren kennen, zijn vaak letterlijk en figuurlijk buiten mijn bereik….
😀 leuk vooral doen Amber, ons op de hoogte houden. De komende 2 blogs gaan nog verder op bezinnen en opruimen 🙂
Het lijkt tegenstrijdig dat HB-ers aan de ene kant het liefst steeds nieuwe uitdagingen zoeken en snel ergens uitgekeken zijn, maar anderzijds toch vaak blijven vasthouden aan het oude bekende… Of zou dat elkaar in evenwicht houden? Ik herken mij er wel in!
Dankjewel voor je reactie Monique.
Zo grappig, hier was ik van de week al mee begonnen. Stap voor stap ga ik mijn huis door.
Slaapkamer net opgeknapt en volledig uitgezocht. Keukenkastjes boven zijn nu erg leeg. De wijnglazen die daar al 13 jaar stonden zonder 1 keer te zijn gebruikt zijn weg!! En totaal niet behoefte de ruimte op te vullen, maar vind die leegte best lekker.
Stap voor stap (niet teveel tegelijk, zodat het overzichtelijk blijft en ik ook niet helemaal doorsla) plan ik het in mijn agenda.
Realiseer me nu dat het dus inderdaad niet alleen met spullen zo is, maar dat de andere 3, mensen, gedachten en ervaringen, eigenlijk net zo goed die opruimbeurt kunnen gebruiken. Heel fijn en verhelderend om de komende weken mee aan de slag te gaan.
Dank je Adriënne!
Goed bezig Saskia 😀
Hoi Adrienne,
Ik denk dat HBers in t algemeen groter denken, dus in eerste instantie meer tools nodig hebben, hetzij spullen, om hun doelen te behalen, dat is een plus en minpunt, waarbij men met meer ervaring handiger en dus overzichtelijker, lees verfijnder wordt. Met minder middelen een groter resultaat behalen (minder=meer) komt dan vaker voor. Vaak speelt onzekerheid, faalangst ook mee en klampen we ons vast aan teveel tools dan nodig. Tzijn fases allemaal. Je kunt bijna zeggen: HB volwassenheid ipv impulsiviteit.
Weggooien is altijd goed, behalve de juiste bagage of op een computer: bestanden…hahaha!! Dus goed je zetten doen, en vooral blijven rondkijken naar nieuwe ontwikkelingen is n must voor ontwikkeling, naast discipline. De juiste dingen weggooien bevrijd ons van ballast, al geloof ik zelf dat alles om ons heen een weerspiegeling van onze geest is, dus als je je fijn en harmonieus voelt, waarom druk maken om een paar schoenen. Het leven is maar tijdelijk, voordat we t doorhebben kan t afgelopen zijn, hebben we ons heel ons leven druk zitten maken ipv: door-leven ipv overleven….;)
😀 daar heb je gelijk in, je moet niet zo maar alles van je laptop afgooien 😀 dankjewel voor de tip Jeroen!
Wat een prachtig blog is dit Adrienne. Het geeft mij veel inzichten in wat mij heeft gediend maar ook nog steeds bij mij past en moet blijven.
Ik ga hier de komende week goed over nadenken en opschrijven welke mensen, spullen, ervaringen en gedachten ik mee neem naar 2021. Bedankt voor het delen van deze blog.
Dankjewel voor je waardevolle woorden Alina.