Ik weet dat ik zonder een liefdesrelatie intens gelukkig kan zijn. Tegelijkertijd weet ik dat het samenzijn weer een nieuw geluksniveau kan brengen. Beide ervaringen heb ik.
Uit ervaring weet ik bovendien hoe groot de impact op je leven is als je een slechte relatie hebt. Een ervaring die ik gelukkig al heel lang niet meer heb gehad, maar die ik nog wel vaak om me heen zie. Relaties met andere mensen spelen namelijk een bovengemiddeld grote rol in de mate waarin je geluk kunt ervaren in je leven. Het speelt een rol in de mate waarin je jouw weg kunt belopen, jezelf kunt zijn en jezelf verder kunt ontwikkelen.
Een goede relatie met een ander kan jou dat beetje extra geven. Terwijl een slechte relatie jou kleiner kan maken dan je bent. Je belemmeren in wat je wilt, kunt en doet.
Het is belangrijk om je bewust te zijn van de relatie die je nu hebt, en de relatie die je voor jezelf wenst, zodat je kunt kijken in hoeverre deze overeenkomen. En het is belangrijk om je bewust te zijn wat jij nu doet en welke invloed dat heeft op jouw relatie met de ander.
De twee bewegingen in een relatie
In een relatie ben je altijd of aan het werken aan je relatie, of je bent aan het werken tegen je relatie. Je bent of naar elkaar toe aan het bewegen, of je bent bezig met het uit elkaar bewegen, met afscheid nemen. Bij beide bewegingen horen bepaalde acties en reacties die bepalen hoe jouw relatie erin de toekomst uitziet. Of hoe de relatie tot een einde komt.
Als je kijkt naar de afgelopen week, kijk dan eens eerlijk naar de mate waarin je geïnvesteerd hebt in je relatie met de ander. Heb je tijd voor elkaar gemaakt? Oprechte aandacht voor elkaar gehad? Met elkaar gelachen? De connectie met elkaar opgezocht en gevoeld? Heb je iets gedaan voor de ander waarvan je weet dat hij of zij dat heel fijn vindt?
Kijk ook eerlijk naar wat je hebt gedaan wat de relatie onder druk kan zetten. Heb je veel met een half oor geluisterd? Je frustratie op de ander geuit? Ben je boos geworden omdat die ander iets wel of niet deed wat voor jou vanzelfsprekend of logisch is? Heb je vaak gezegd dat je even geen tijd/zin/energie hebt omdat je het zo druk hebt?
Wat je dagelijks doet, juist de kleine dingen, maken uiteindelijk de grote verschillen. Wees oplettend in hoe jij in de relatie staat en of je wel doet wat je wenst voor jullie relatie in de toekomst. Zo niet, stuur dan bij, maak het bespreekbaar. Durf het gesprek aan te gaan.
Bijven communiceren is basis
In de vorige blog hadden we het er al over dat de stabiele basis voor een relatie zelfkennis en zelfliefde is. Jij moet weten hoe je bedraad bent, wat je wilt en nodig hebt. Jij moet weten hoe jij je geliefd voelt. Vanuit daar kun je namelijk gaan communiceren naar jouw partner.
Je kunt niet van een ander verwachten dat hij of zij intuïtief weet wat jij nodig hebt of wat jij denkt en voelt. Jij moet de ander helpen een goede partner voor jou te zijn. En jij mag de ander vragen hoe jij een goede partner kunt zijn voor hem of haar.
Het is belangrijk dat je blijft communiceren met elkaar. Want wanneer je stopt met communiceren, stop je eigenlijk ook met je relatie. Zonder communicatie gaan we van dingen uit. We gaan ervan uit dat die ander wel weet dat je van hem of haar houdt. Daardoor vergeten we het te zeggen of het te laten merken. We gaan ervan uit dat die ander wel weet wat jij nodig hebt zonder het te benoemen, en we nemen het de ander vervolgens kwalijk als ze daar geen rekening mee houden.
Zonder communicatie groeien kleine ergernissen door tot grote ruzies die jouw relatie stukje voor stukje afbreken. Investeer daarom tijd in de communicatie met elkaar. Blijf met elkaar praten. Over kleine dingen en grote dingen. Benoem wat je fijn vindt en wat je waardeert aan de ander. Leer herkennen wat jullie individuele communicatiestijlen zijn en hoe je elkaar daarin kunt vinden. Want zeker als de één zich meer in hoogbegaafdheid herkent dan de ander, kan dit een struikelblok zijn.
Kun je een relatie hebben/houden met een niet-hoogbegaafde?
Regelmatig krijgen we bij Gifted People de vraag of een relatie met een niet-hoogbegaafde partner mogelijk is. En daar is niet één antwoord op te geven. Een aantal factoren spelen daarin mee. Zo is het, zoals vaker aan bod komt in de blogs, afhankelijk van de mate waarin jij jezelf kent. Hoe beter jij jezelf kent, des te makkelijker je kunt zien waarin jij en de ander verschillen en hoe je dan alsnog tot elkaar kunt komen.
Daarnaast kan het zijn dat jouw partner niet hoogbegaafd is, maar wel hoogsensitief. Dan vind je daarin met elkaar al veel raakvlakken waar je op kunt verbinden en waardoor je wel beter van elkaar begrijpt hoe je in elkaar zit.
Een laatste factor is hoe jij zelf en hoe de ander in het leven staat. Als jij niet lekker in je vel zit, of de ander niet, dan beïnvloedt dat de omgang met elkaar. Op momenten dat het minder met je gaat, ga je terug naar jouw eigen kern en als jullie kernen ver van elkaar afliggen, wordt het moeilijk om de connectie met elkaar in stand te houden.
Kort gezegd kun je dus een relatie onderhouden met een niet-hoogbegaafde, maar je zult op bepaalde vlakken wel extra je best moeten doen.
Hoe voorkom je dat je uitgekeken raakt op jouw partner?
Als laatst in deze blog, stippen we nog even het vraagstuk rondom verveling aan. Want net zoals je dat met werk kunt ervaren, kun je ook binnen relaties ervaren dat je bovengemiddeld snel uitgekeken raakt.
Als hoogbegaafde heb je het nodig om een bepaalde intellectuele prikkeling te vinden bij de mensen om je heen. Je hebt een bepaalde afwisseling en spanning nodig om jouw interesse te behouden. Wanneer dit ontbreekt zul je in het begin erg enthousiast zijn over iemand, maar na een paar maanden je interesse verliezen.
Om dat te voorkomen is het allereerst belangrijk dat je een partner kiest die aan jou gewaagd is. Iemand die jou tegenwicht kan bieden op intellectueel niveau en met wie je ook een bepaald niveau van diepgang kan bereiken. Een groot intellectueel verschil kan nog steeds goed werken, maar zorgt wel voor meer aanpassingsvermogen.
Als je al een partner hebt, is het goed om te gaan onderzoeken hoe je een bepaalde afwisseling en spanning behoudt. Blijf daarbij steeds nieuwsgierig naar de ander. Wanneer je al veel met elkaar hebt meegemaakt, kun je de illusie krijgen dat je alles al over die ander weet. Maar dat laat geen ruimte meer over voor verwondering. Juist dat wat je nog niet weet over die ander is extra interessant.
Onderneem daarnaast regelmatig samen nieuwe dingen, ga samen op avontuur. Daag elkaar een beetje uit en creëer samen mooie verhalen waar je weer samen met plezier op kunt terugkijken.
Zie ook elk moment waarop je merkt dat jouw interesse wat afneemt als een signaal om jezelf af te vragen: ‘Wat heb ik nu nodig om mijn interesse te behouden?’ ‘Welke activiteiten kunnen we nog samen ondernemen?’, of ‘Welke gesprekken zouden we meer kunnen voeren?’ Vanuit daar kun je steeds meer de diepgang in jullie relatie opzoeken en daar liggen weer nieuwe levels van uitdaging en plezier.
Hoogbegaafdheid en liefdesrelaties: Wat kun je doen?
Start met het heel duidelijk maken van wie jij bent, wat jij wilt en nodig hebt (jouw blauwdruk) en neem die ander daarin mee. Communiceer over wat je fijn vindt en toon waardering voor de ander.
Kies bewust voor het ondernemen van acties die bijdragen aan het werken aan je relatie en evalueer regelmatig samen hoe je ervoor staat. Hoe jullie beiden vinden dat de relatie is en gaat. Wacht niet tot er iets ‘stuk’ is.
Blijf nieuwsgierig naar de ander. Wat is er nog over hem of haar te ontdekken? Welke kanten, verhalen en eigenschappen ken je nog niet? En denk na over de activiteiten die je met elkaar kunt ondernemen om de relatie meer diepgang te geven en te versterken. Lees hier meer over hoogbegaafdheid en liefdesrelaties.
—
Wat doe jij om de relatie met jou en jouw partner goed te houden? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het ebook over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat ebook! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Nu al 3 jaar in relatie met een man die geen HB’er is. Waarom stel je zo veel vragen? Waarom ben je zo punctueel? Waarom ben je zo kritisch? Je geeft me het gevoel dat ik het nooit goed doe (ja, dat gevoel geef ik mijzelf ook. Maar de afwas doen en dat ik vervolgens erop wijs dat dat mes en dat bord toch écht nog vies is.. tsja.. ). De liefde is er, maar nu we drie maanden samenwonen blijken onze verschillen toch ook duidelijk aanwezig. Geen idee hoe het zich verder gaat ontwikkelen maar de wil is er. Hij leert me om beter bij mijn emoties te komen en heeft veel liefde om te geven. Tis toch wel een schatje ;). We gaan het zien!
Fijn om te lezen hoe jullie je weg hebben gevonden/blijven vinden om op een goede manier met een minder hoogbegaafde partner om te gaan. Ook ik heb sinds drie jaar een relatie met een hele lieve zorgzame man, zijn “zijn”is zorgen voor. Na 17 jaar gedeald te hebben met de vader van mijn zoon, bij wie er qua opvoeding van onze zoon weinig tot geen empathie voor mij was, was dit een verademing! Ik blijf wel zoeken naar een weg om minder last te hebben van zijn meer langzame manier van denken, minder actief in zijn mind zijn, minder het voortouw nemen dan dat ik dat doe. Nee, ik wil niet bij hem weg, ben echt dankbaar dat ik zo’n goede man heb gevonden, die vrolijk is, lief is en actief, sportief is. Ik heb soms echter het gevoel dat IK steeds In te lead ben, dat IK degene ben die alle acties in gang zet. En dat vind ik dan weer minder gelijkwaardig. Ja, hij vindt alles leuk en doet gelukkig aan bijna alles mee:). Wel hoop ik dat ik meer acceptatie /rust in mij vindt m.b.t. het verschil tussen ons. Hierover praten met hem is soms lastig, ligt gevoelig.
Dankjewel voor je reactie, dat kan ook heel erg lastig zijn. Maar houd jouw verwachtingen naar de ander eerlijk. Bepaal een top 5 of een top 10 aan belangrijkste waarden die voor jou van levensbelang zijn. Selecteer vooral op dingen als levensstijl, denkwijze/zienswijze, humor en diepgang. Denk ook na over wat je nodig hebt om met iemand voor een langere termijn samen te kunnen zijn. Dan worden de dingen die je lastig vindt, jij voor je gevoel altijd de lead moet nemen, minder belangrijk.
Dank voor je reactie Adrienne, het gaat erom te kiezen wat voor jezelf belangrijk is. Dat is ook een uitdaging.
14 dagen geleden in het huwelijksbootje gestapt na 13 jaar gelukkig samenwonen met een bouwvakker die 17 jaar jonger is. Hij vult me perfect aan en is een fantastische plus papa voor mijn jongste. Hij geeft ons rust en stabiliteit, een zorgzamere man moet ik nog tegen komen. Wat een verademing na 16 jaar samenwonen met een narcis. Ik heb hem helemaal uit zijn comfortzone gehaald zodat we nu samen genieten van nieuwe ervaringen in het leven.
Super dat je het zo goed voor elkaar hebt, zowel voor je kindje als voor jezelf 🙂 Dus, JA! Jij hebt de liefde gevonden en behouden 🙂 Veel geluk in jullie relatie. Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring!
Ik (academicus) ben 10 jaar getrouwd geweest met een analfabete Afrikaan zonder enige opleiding (nu helaas overleden). Dat ging best goed. We accepteerden dat er grote verschillen tussen ons waren en gaven elkaar veel ruimte om eigen dingen te doen. Hij leerde van mij en ik leerde ook van hem, vooral op sociaal vlak, waar hij beduidend beter in was. Hij was ook heel goed in zaken terugbrengen tot de kern. Als ik behoefte had aan een intellectueel gesprek dan ging ik wel bij een vriendin langs.
Hm, eigenlijk net zoiets als wat Juliette hierboven beschreef :-).
Wat erg dat hij overleden is.. Fijn om te lezen dat jullie elkaar de ruimte gaven en ondanks grote verschillen toch een fijne relatie samen hadden. Veel sterkte Ellen met het verlies.
Ik heb nooit bedacht dat ik hoogbegaafd kon zijn, tot ik helemaal vast liep; thuis en werk. Waarom ik er nooit aan gedacht had? Ik voel mij dom! Gelukkig duid mijn coach dat als ‘aangepaste hoog intelligent’ aangepast aan gezin van herkomst dan wel. Gezien mijn woordenschat en interesses daar bij passen vraag ik mij af of een relatie met een ‘praktische vorm van intelligentie persoon’ stiekem ook niet intelligenter is. (Had het aan de basisschool gelegen had mijn zoon ook naar praktijk school gegaan terwijl hij nu met twee vingers is neus electro techniek studeert – andere tijd hè)
Fijn dat je reageert Mischa. Ongeacht of je “zeker” weet of je hoogbegaafd bent of niet, kun je al wel een aantal acties ondernemen. Richt je daarbij vooral op wat jij nodig hebt en waar je naar toe wilt. Zie de waarde die je toevoegt aan de wereld, het bedrijf waar je werkt, de mensen om je heen. Zie je eigen successen als een succes. Realiseer je dat wat jij kunt echt niet vanzelfsprekend is en wees ook trots op wat je doet en kunt. Het is belangrijk om niet je eigenwaarde te koppelen aan jouw resultaten, maar wees niet blind voor je eigen resultaten.
Liefde is één, samenleven is iets anders. Het eerste legt zich niet uit en verschijnt onder tal van vormen. Het welslagen van het tweede hangt maar van één ding af: Staan de neuzen in dezelfde richting ? Heeft niks met iq te maken, noch met de delta in iq. Intellect (of diens delta tussen twee personen) is noch obstakel, noch een zegen.
Liefde voel je… of je kan je er zelfs op betrappen wanneer het eens niet botert en je naar jezelf kijkt wat je dan doet. Zoals bijvoorbeeld treuren of zelfs boos worden of om een of andere onverklaarbare reden toch telkens weer naar elkaar trekken. Als je het even niet meer weet of je iemand echt lief hebt of niet… kijk dan naar je eigen gedrag.
Zo simpel is het.
En al de rest omtrent liefde… dat is waar we als hoogbegaafde in uitblinken hé: overthinking.
PS. Het einde van liefde is ook héél éénvoudig… liefde kent immers maar één einde: onverschilligheid.
Dankjewel Peter.
Hoe waar zijn je woorden. Liefde kent maar één einde, en dat is onverschilligheid. Dat is het precies. En roerend eens ben ik het met je, dat je altijd naar jezelf moet kijken. Het heeft even geduurd bij mij, na twee lange relaties, omdat we geneigd zijn (ook) naar de ander te wijzen, maar die rijksdaalder is wel gevallen onderhand. Staan de neuzen in dezelfde richting, en sta je op dezelfde manier in het leven. Als ik moet kiezen tussen een narcist met sexy brains of een ‘ iets minder begaafde’ die me op handen draagt, dan blijf ik het liefst bij mezelf ipv me kwijt te raken en kies ik voor de laatste, hoe lastig soms ook. Het liefst vind ik een sexy brains die me op handen draagt, maar jeez, die zijn tot nu toe onvindbaar. Echter bovenal moet je heel blij zijn met jezelf. Dat is vooral wat ik geleerd heb… daar kom je het verste mee.
Ik heb nog maar net een relatie, ruim 5 maanden. Ik ben net 54 en heb nog weinig ervaring met relaties. Lange tijd had ik geen eigen identiteit. Nu heb ik een stevige kern en weet ik wat belangrijk voor me is. Hij en ik hebben grote verschillen, maar ook veel raakvlakken. We hebben allebei behoefte aan tijd voor onze eigen dingen en kunnen erg genieten van ontspannen samen zijn. Omdat ik hoogsensitief ben, en een rijke innerlijke belevingswereld heb, heb ik minder behoefte aan “grote avonturen”. Dat heeft me een eerdere relatie gekost. Mijn nieuwe relatie herkent de behoefte aan eigen tijd, maar wil ook wel graag samen eea beleven. Ik wil niet dat hij zich teveel aan mij aanpast, dus als ik er aan toe ben, doe ik voorstellen om er even uit te gaan. Ook vraag ik actief hoe het met hem gaat. Hij weet inmiddels dat ik geen saai leven lijd, ik ben altijd met een paar projecten bezig. Nu accepteert hij goed mijn adempauzes. Hij leest veel literatuur en theologische en filosofische boeken, dus ook hij heeft een levendige denkwereld. Hij leest mij zelfs voor, omdat ik door ziekte een verminderde concentratie heb. We genieten er allebei van. Hoe het verder gaat weet ik nog niet. Of we voldoende bij elkaar passen weet ik ook nog niet. We gaan zorgvuldig met elkaar om, en dat voelt voor nu goed.
Wat superfijn Grady ik ben echt heel erg blij voor je! N
Ach, laten we zeggen dat ik even geen zin heb in een relatie en ook geen vertrouwen heb in een relatie waarbij ik mezelf kan blijven. Heb 12 jaar aan moeten passen en ben dus behoorlijk passief geworden in het doen en laten. Dit is natuurlijk in een relatie desastreus , en zeker voor iemand zoals ik.
Kameleon spelen dag en nacht, ik was er klaar mee, schoonfamilie was best aardig maar heel erg egocentrisch opgevoed dus dat betekend 3 mensen die de volledige aandacht willen tijdens een vakantie of uitje… daartegenover 3 slaven… op een gegeven moment ben je daar klaar mee…
Eindelijk vrijheid en gescheiden, rust in de tent… soms denk je wel eens van, zal ik het er weer op wagen… mmm voorlopig niet… jammer genoeg kunnen we niet meer stappen, want aanspraak en sjans genoeg in de dikso… Maar je bent onbewust toch aan het vergelijken, het eerste de beste vakje dat wordt aangevinkt, dan loop ik al weer verder… tjsa hoe ga je dan ooit iets vinden als je nergens gaat beginnen, laat staan werken… eerst maar aan mezelf werken… tis voor mij nog iig geen tijd… misschien over een tijdje weer…
Het is inderdaad belangrijk om altijd aan jezelf te werken. Zorg dat je heel duidelijk hebt wie jij bent en op welke voorwaarden jij een relatie wilt hebben met de mensen om je heen. Of het nu gaat om vrienden of familie, het is belangrijk dat zij met jou verbinden op basis van wie jij in de kern bent. En het is belangrijk dat jij gaat staan voor jezelf en voor wat jij nodig hebt.
Mijn relatie is stuk gelopen omdat ik altijd zo moeilijk deed, altijd zo kritisch was, nooit eens iets gewoon kon geloven. Mijn partner vond dat alles gebrek aan respect. Ik denk nu dat we toch niet open stonden voor het verschil in intelligentie niveau. Verder vonden we elkaar perfect. Jammer…
Naar Monique dat het zo gelopen is. Zou je graag het zelfde advies geven als zonet aan Pierre, zorg dat je heel duidelijk hebt wie jij bent en op welke voorwaarden jij een relatie wilt hebben met de mensen om je heen. Of het nu gaat om vrienden of familie, het is belangrijk dat zij met jou verbinden op basis van wie jij in de kern bent. En het is belangrijk dat jij gaat staan voor jezelf en voor wat jij nodig hebt.
Wat mijn ervaring is met zowel vrienden-/vriendinnenrelaties als partnerrelaties: de mate waarin je bereid bent om of behoefte hebt aan het ontwikkelen van jezelf speelt een hoofdrol.
Mensen die rond hun vijftigste het gevoel kregen ‘dat ze gelukkig niet meer zo hoefden te ontwikkelen en naar rust en pensioen toe mochten denken’, die zijn eigenlijk allemaal wel zo’n beetje uit mijn leven weggegleden.
Mensen die dol zijn en blijven op nieuwe dingen leren en ontdekken, of ze puber zijn of hoogbejaard, daarmee blijft het contact goed en wordt de relatie steeds beter.
Als je allebei bezig blijft met zowel persoonlijke ontwikkeling als vakmatig/hobbymatig nieuwe dingen leren en nieuwe werelden exploreren, dan blijf je samen onderweg en geïnteresseerd in elkaar. En dat inspireert en motiveert elkaar.
Terwijl iemand die niet verder wil ontwikkelen, de status quo wil handhaven, die zet een sleeprem op de ander, die dan moet kiezen tussen verstikt raken in de relatie, de ander forceren om mee te groeien, of de ander en de relatie verlaten om zelf verder te kunnen groeien.
Oja, zo herkenbaar in onze vriendenclub! Mensen die inderdaad rond hun vijfigtste helemaal happy zijn met huisje-boompje-beestje-baantje en verder niet zo gek veel meer lijken te zoeken in het leven. Een zwager van 58 die al uitkijkt naar het moment dat hij “achter de geraniums” mag! Terwijl ik juist het liefst elke week wat anders nieuws zou gaan doen! Mijn man heeft dat gelukkig ook, zij het in iets mindere mate dan ik! 🙂
Helemaal mee eens. Ik voel me met iets onder de 50 jaar nog steeds een junior, nou soms medior, maar absoluut geen senior in mijn professie. Hier heb ik het kortgeleden nog met een vriend (die ik al 35 jaar ken) over gehad, die er net zo in staat, hetzelfde beleefd.
Fijn Sanne dat je ontwikkeling ook zo belangrijk vindt. Het is inderdaad belangrijk om jouw creatieve brein uit te blijven dagen en aan jezelf te blijven werken.
Ik heb al achttien jaar een relatie met iemand die niet hoogbegaafd is. Sterker nog; zijn hele leven is hem verteld dat hij dom is en er van hem niet veel terecht zou komen. Het contrast met mijzelf had niet groter kunnen zijn. Al die jaren hebben we hier commentaar op gehad want “wat moest iemand als ik met iemand als hij”.
Maar wij zijn gelukkig samen. Dat is natuurlijk niet altijd even makkelijk, want zoveel interesses en standpunten liggen uit elkaar dat het moeite kost om bij elkaar te blijven komen. Het is het echter meer dan waard. Want wij maken elkaar alleen maar beter!
Doordat hij op zo’n andere manier denkt dan ik kan hij mij juist zo goed helpen om uit mijn ‘denkcirkeltje’ te komen met inzichten die niet eens in me opgekomen waren. Hij vind het ook wel grappig om te zien hoe ik steeds van interesse naar interesse hop. En ik help hem met zien wat er nog meer te beleven valt in de wereld. Er is ook niemand op wie ik trotser ben dan op hem als het gaat om werkethos en passie. Daar kan ik nog veel van leren.
Heb ik een relatie waarbij wij regelmatig diepzinnige gesprekken hebben over Het Leven? Nee dat niet. Maar daar heb ik anderen voor. Net zoals ik niet van hem verwacht dat hij mij continu snapt en hetzelfde naar de wereld kijkt. Dat is niet altijd een vereiste voor een relatie. In mijn geval vind ik vertrouwen en een veilig gevoel veel belangrijker.
Nogmaals; het is heus niet altijd makkelijk. Denken dat je uitsluitend een relatie kunt hebben met iemand die ook hoogbegaafd is, lijkt me echter ook niet makkelijk. Voor liefde zal je in beide gevallen toch moeten werken, want het komt niet vanzelf. Wij houden van elkaar, het werkt en dat is alles dat voor ons telt <3
Herkenbaar! Inmiddels bijna 40 jaar…
🙂 Geweldig Marijke 🙂
Wat een herkenbaar verhaal. Ik heb ook (20 jaar) een relatie met iemand die hetzelfde te horen heeft gehad. Toen wij gingen trouwen zeiden mensen ook al dat wij een bovengemiddeld ingewikkeld huwelijk zouden krijgen vanwege ‘grote verschil in het intelligentieniveau,’ alhoewel hoogbegaafdheid toen bij mij nog niet in beeld was.
Ik denk zelf dat mijn man niet dom is, maar een hele andere, meer praktische vorm van intelligentie heeft. We vullen elkaar daardoor juist aan al vraagt het soms veel geduld. Wat Ardienne ook schrijft: als je maar blijft communiceren.
En inderdaad, voor de filosofische gespreksonderwerpen heb ik weer anderen.
“meer praktische vorm van intelligentie”. had ik t soms maar. dat ik simplistischer over dingen zou kunnen denken.
Fijn om te lezen dat jullie zo gelukkig zijn samen. Inderdaad, nee, een relatie is hard werken, het brengt geluk als je er samen hard aan werkt, maar het is niet altijd makkelijk.