Iemand vroeg laatst aan mij hoe ik het voor elkaar heb gekregen om zo snel te groeien met mijn bedrijf. Een paar jaar na de start bereikte ik namelijk al duizenden mensen. Mijn e-book over hoogbegaafdheid is inmiddels al meer dan 100.000 keer gedownload, mijn masterclasses zijn door tienduizenden mensen bekeken en honderden hebben of nemen deel aan het Insight coachingtraject. Mijn antwoord op die vraag ‘ik heb heel veel om hulp gevraagd’.
Een paar jaar geleden realiseerde ik me pas echt dat ik veel dingen zelf kan uitzoeken, en uiteindelijk kom ik er dan ook wel uit, maar het kost me dan veel meer tijd. Ik voelde heel duidelijk dat ik iets in de wereld te zetten had. Ik had een missie. Dus waarom zou ik dan heel veel tijd gaan verspillen om zelf het wiel uit te vinden? Ik zag dat er genoeg mensen waren die mijn pad of een soortgelijk pad al hadden belopen. Die mij gewoon konden vertellen wat er nodig was, wat ik moest doen, hoe ik erachter kwam wat dan precies die missie was en wat ik aan skills nog verder te ontwikkelen had. Dat maakte de hele (ondernemers) reis een heel stuk makkelijker.
De reden dat ik dit vertel is omdat dit niet alleen geldt voor de ondernemers reis, ook als het gaat om andere dingen in mijn leven ben ik veel sneller om hulp gaan vragen. Dat heeft mij de afgelopen jaren, naast tijd, veel onrust, zoeken, doelloosheid en frustratie bespaard.
De gave en de vloek van hoogbegaafdheid
In de blog van vorige week hadden we het er al over dat sneller niet altijd sneller is. Dat geldt ook in dit geval. Veel HB’ers vragen niet om hulp o.a. omdat het sneller lijkt alles zelf te doen. Vaak hebben we ook de ervaring dat andere mensen niet helemaal begrijpen wat we bedoelen, ons werktempo niet bij kunnen houden of een andere kwaliteit van werk leveren waardoor wij daarna weer extra werk hebben. Door die ervaring wordt onze gedachte hierin weer mooi bevestigd. Wanneer je daaraan vasthoudt, ga je alleen niet ontdekken dat om hulp vragen op korte termijn misschien niet per se sneller is, maar wel op lange termijn.
Ik zie ook vaak dat HB’ers denken dat ze bepaalde dingen wel zelf kunnen of zelfs moeten uitzoeken, “want ik ben er toch slim genoeg voor”. Maar het gaat niet om hoe slim of wijs je bent, het gaat erom dat het moeilijker is om bepaalde dingen voor jezelf uit te zoeken als je er geen proces voor hebt. Als je niet iets hebt om je aan vast te houden. Iets wat je prikkelt om tot de antwoorden te komen die je zoekt.
Ik heb ook regelmatig mensen die starten met het Insight traject en die tegen mij zeggen ‘ik wilde vorig jaar al instappen, maar toen dacht ik, ik ga eerst wel zelf uitzoeken wat ik wil’. Een jaar later komen ze dan alsnog terug omdat ze in plaats van vooruit juist achteruit zijn gegaan. Omdat ze weer in een baan waren gerold die niet paste. Of weer een relatie waren aangegaan die niet klopte. Omdat ze nog steeds geen antwoorden hadden op de vraag ‘wat heb ik nodig, wat is voor mij belangrijk en waar wil ik naartoe’ (de blauwdruk). Dan wordt het ook heel moeilijk om de juiste keuzes te maken.
Ik zeg vaak, het is de gave en de vloek van een hoogbegaafde dat je veel dingen zelf kunt doen en dat je bij veel dingen er uiteindelijk zelf wel uitkomt. Alleen, het is heel erg zonde van jouw kostbare tijd.
Wat kun je doen?
Als je kijkt naar de drie investeringsstromen die je hebt: tijd, geld en energie, maak dan een bewuste keuze over de waarde ervan voor jou. Geld kun je bijverdienen, energie kun je opladen, maar tijd is jouw meest kostbare bezit. Wanneer je voor de afweging staat geld of tijd besparen, kies dan waar mogelijk voor tijd besparen.
Wanneer je het moeilijk vindt om geld uit te geven aan jezelf, realiseer je dan dat je niet alleen jezelf daarmee vrijkoopt, maar ook dat je jouw tijd kunt besteden aan dat wat passend is voor jou. En daarmee ga je op een veel fijnere manier in het leven staan terwijl je jouw unieke gaven inzet voor iets wat alleen jij kunt. Let maar eens op hoe groot de positieve impact is voor de mensen om je heen. En andersom, hoe groot de negatieve impact is als jij nooit tijd hebt en bijna alleen maar dingen doet die je eigenlijk liever niet doet terwijl je voelt dat er nog een heleboel ongebruikte potentie in je zit.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
