Toen ik een paar jaar geleden begon met Gifted People, had ik duidelijke ideeën over hoe ik wilde dat het ging worden. Het ging groots worden. Ik ging veel mensen helpen. Ik ging ervoor zorgen dat meer mensen begrijpen wat hoogbegaafdheid nou eigenlijk echt is. Ik ging de allerbeste coaching aanbieden. Ik ging bedrijven helpen hun hoogbegaafde medewerkers beter in te zetten.
Maar toen ik begon had ik nog niets, dus al die grote dromen en plannen, dat voelde best overweldigend. Want wat ik had bedacht en voor me zag, dat was nogal wat. Bovendien had ik inmiddels genoeg ervaring opgedaan in andere werkomgevingen om te weten hoeveel werk daar in zou gaan zitten.
Dat grote denken, dat was ik inmiddels overigens wel van mezelf gewend. En ik heb in het verleden genoeg plannen laten varen omdat ze zelfs boven mijn eigen pet gingen. Ik heb ook genoeg ideeën laten varen die ik wel kon bevatten, maar waarbij ik niet wist waar te beginnen. Als gevolg ging ik dan morgen beginnen. Of maandag. Of aan het begin van een nieuwe maand. Of aan het begin van het nieuwe jaar. Of als ik genoeg tijd had, als ik eerst dit af had, als ik genoeg energie of geld had. Vaak ook omdat ik wist dat als ik zou beginnen, er dingen gingen veranderen, en was ik daar wel klaar voor?
Kun je ook te groot dromen?
Als hoogbegaafde heb je de gave om groot te denken. Om te zien wat er kan zijn. Maar ons brein kan dan vervolgens behoorlijk gaan tegenstribbelen. Want dat hele grote idee, dat is nogal ongrijpbaar en het lijkt er op alsof het wel heel veel werk gaat zijn. En hoe groter de plannen, hoe meer het buiten de gebaande paden ligt. des te groter het risico dat we lopen. Het risico dat het niet lukt, dat we het niet kunnen, dat we afhaken, dat we fouten gaan maken, dat we “afgaan” en dat mensen dan iets van ons vinden.
Het lastige aan grote dromen is dat er gelijk vragen worden gesteld die we niet kunnen beantwoorden: ‘hoe ga je dat doen?’ of ‘weet je zeker dat je dit echt wilt?’. De antwoorden op die vragen ga je pas vinden als je op weg gaat. Door dingen uit te proberen. Alleen, in de praktijk zijn het juist dat soort vragen die voorkomen dat je op weg gaat.
Maar dat betekent niet dat je geen grote dromen kunt hebben. Sterker nog, het is heel belangrijk dat je jouw grote dromen serieus neemt. Je hebt ze niet voor niets. Als het groot is of ver in de toekomst ligt, kan het best oncomfortabel voelen en eng. Maar het is niet onmogelijk, zolang je maar weet hoe je van die grote dromen de vertaalslag kunt maken naar kleine stappen. Want als je het overzichtelijk kunt maken en iedere dag een kleine stap kunt zetten dichter naar jouw doel of plan, dan ga je er komen.
Wat kun je doen?
Neem je plan, wens of droom en deel het op in kleinere brokken. Zo klein dat je vandaag al iets kunt doen om dichterbij te komen. Maak het jezelf ook zo makkelijk mogelijk om te doen wat er gedaan moet worden. En stel niet uit tot morgen wat je vandaag al kunt doen.
Zorg voor een goede planning. Ze zeggen niet voor niets: als het niet op de agenda staat, gebeurt het niet. Plan daarbij niet te strak. Je hoeft niet super veel elke dag te gaan doen, dat houd je namelijk niet vol. Houd het klein en overzichtelijk.
Zorg voor een positieve omgeving. Wanneer je omsingeld bent door mensen die overal het nadeel van inzien, het allemaal maar onrealistisch vinden en overal beren op de weg zien, is het moeilijk voor jou om vertrouwen te houden in dat het kan. De juiste mensen om je heen maakt het een stuk makkelijker om jouw grote dromen te realiseren. Durf om hulp te vragen bij het realiseren van jouw plannen. Je staat er niet alleen voor.
Ik ben benieuwd. Herken je het grote denken? Hoe ga jij daar mee om? Laat me weten onder deze blog!
