Of als ik door de stad loop en de mensen voor me hebben besloten om met vier man naast elkaar te lopen, zodat niemand erlangs kan om vervolgens (naar mijn idee dan hé), steeds langzamer te gaan lopen.

In die situaties hoor ik mezelf dan denken: ‘Jeetje, kun je niet een beetje opschieten, even aan de kant gaan, een beetje doorlopen, even wat meer rekening houden met anderen?’

Nu geloof ik echt wel dat ik soms wat geduldiger mag zijn. Wanneer ik een goede dag heb, lukt dat beter dan op niet-goede dagen. Maar de kern blijft. Ik houd niet van langzaam, ik houd niet van wachten en ik houd er niet van als mensen mij in de weg lopen. Daar kan ik eindeloos over mediteren, maar de realiteit is dat dit niet gaat veranderen.

Wat wel is veranderd, is hoe ik er mee om ga. Vroeger zou ik bijvoorbeeld boos reageren. Het persoonlijk maken door te denken: ze houden geen rekening met mij. Of ik zou ongevraagd gaan helpen, zodat het allemaal een beetje opschiet.

Ik herken mijn ongeduld en kies ervoor om deze bij mezelf te houden en niet de wereld in te slingeren. En dat is niet altijd makkelijk. Soms lukt het niet. Maar dan kies ik er daarna voor om te zeggen: sorry, ik zat even in mijn ongeduld-modus.

Aan de andere kant kan ik ook zien waarom ongeduld zo bij mij past. Als ik bijvoorbeeld kijk naar mijn werk, dan heeft juist mijn snelheid van werken eraan bijgedragen dat ik de afgelopen jaren al zoveel met Gifted People heb kunnen opbouwen en creëren. Juist door mijn eigen tempo te kunnen volgen heb ik vanuit flow kunnen werken.

Het op je eigen tempo en energieritme kunnen leven en werken is overigens heel belangrijk. In het gratis e-book ‘Nooit meer een burn-out’ deel ik daarom over hoe het niet op je eigen energieritme leven kan leiden tot een burn-out.

Misschien herken je bijvoorbeeld wel de ‘turbostand’ bij jezelf. In die stand word je helemaal opgeslokt door iets waar je mee bezig bent. Je geeft 200% en je voelt een enorme energiepiek. Daar tegenover staat wat ik noem de ‘filestand’. In die stand gaat het allemaal wat langzamer en heb je wat minder energie. Dan zit je eerder op 50%.

Wat ik vaak zie, is dat we die turbostand als norm gaan pakken en onszelf de filestand niet gunnen. Logisch dat je dan op een bepaald moment jezelf voorbijloopt. Of we geloven dat die turbostand niet oké is, omdat anderen het als een beetje obsessief ervaren, waardoor we onszelf dan een beetje op de rem gaan zetten.

Als gevolg ben je in beide gevallen aan het vechten tegen jouw natuurlijke energieritme. Wanneer je in de turbomodus zit, ga je gas geven met de rem erop en in tijden van filestand ga je juist gas geven terwijl je tank leeg is. Uiteindelijk blaas je dan je motor op.

Beter is het daarom dat je kijkt naar wat klopt voor jou, dat je jouw leven en werk zo goed mogelijk inricht op jouw energieritme. Daarvoor is het ook nodig dat je weet hoe je bedraad bent en wat jij nodig hebt. Dan kun je namelijk herkennen wanneer je in de turbostand zit en wanneer je in de filestand zit, om daar vervolgens ook naar te handelen.

Daarmee voorkom je dat je onnodig energie verliest aan het corrigeren van jouw natuurlijke energiecurve. En natuurlijk mag je altijd kijken naar wat er mogelijk is binnen het bedrijf waar je werkt als je ergens werkt en kan er vaak ook meer dan je denkt. Daarover deel ik in het e-book ‘Nooit meer een burn-out’ ook meer.

In het e-book ontdek je daarnaast waarom je als hoogbegaafde gevoeliger bent voor een burn-out, wat je kunt doen als nu (bijna) burn-out bent en wat beter niet, en hoe je per ongeluk van een burn-out in een bore-out terecht kunt komen en hoe je dat voorkomt. Je kunt het e-book hier gratis aanvragen.

–

Kunnen we je misschien nog verder helpen? Bijvoorbeeld met:

1. Insight. Het programma voor HB volwassenen
2. Het programma ‘De valkuilen van hoogbegaafdheid’
3. Gifted Business. Voor slimme, sensitieve ondernemers
4. Het boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’