Kan het ook anders? Dan zou iedereen dat toch doen?

Kan het ook anders? Dan zou iedereen dat toch doen?

Adrienne | Gifted People Hoogbegaafdheid 19 Comments

Vaak genoeg ben ik van project naar project gehobbeld en van baan naar baan in de hoop dat het volgende beter zou zijn. Stiekem had ik al vrij vroeg door dat 9-5 banen niet mijn ding waren en dat grote kantoorpanden me heel verdrietig maakte. Maar ja, zo deed iedereen het. En er moest toch brood op de plank komen. Het begon me alleen wel steeds meer op te breken. Dat heen en weer gehobbel en de teleurstelling van weer een ervaring rijker over waar ik niet in pas.  

Ergens wist ik wel dat dit niet mijn manier van leven en werken was. Ik houd helemaal niet van de ratrace waar ik wel steeds in terecht kwam. Maar als ik dan ging nadenken over wat ik liever zou willen, dan kwam al snel de overtuiging omhoog: Ja, maar als het anders kon, dan zou iedereen dat toch wel doen? En dus parkeerde ik de hoop dat ik zou kunnen werken en leven zoals dat mij past. Tot ik midden 20 was en de beste baan had die ik ooit had gehad. Want helaas, ook daar liep ik tegen de grenzen aan van wat mogelijk is. Ik maakte de belofte aan mezelf om mijn ideeën over werk en leven nu wel serieus te gaan nemen. Misschien zou het inderdaad niet kunnen, maar dan had ik in ieder geval mijn best gedaan om het mogelijk te maken. Dan kon ik met zekerheid zeggen dat het niet kon.  

Dan had iedereen dat toch wel gedaan? 

Inmiddels weet ik dat mijn weg buiten de gebaande paden ligt, zoals bij veel hoogbegaafden het geval is. En wanneer je buiten de gebaande paden je eigen weg gaat aanleggen, dan is het verleidelijk om te luisteren naar die stem die zegt wat jij wilt, ‘dat kan helemaal niet, anders hadden anderen dat toch al lang gedaan?’ 

De gedachte aan de teleurstelling die gaat komen als inderdaad blijkt dat het niet kan, is overigens een pijnlijke gedachte. Dat maakt ook dat je bewust of onbewust een beetje zelfsabotage in gang gaat zetten. In plaats van 100%, geef je 80%. Want als je net niet alles geeft, dan kun je dat tenminste nog als excuus gebruiken als het misgaat. Je blijft ook wat terughoudend en voorzichtig. Je investeert geen of weinig geld, tijd en energie. Je ziet kansen wel, maar je neemt net iets te lang om erover na te denken. Je zegt nog maar niet tegen mensen wat je echt zou willen. Want straks lukt het niet en wat zullen ze dan wel niet denken. Als gevolg creëer je een mooie selffulfilling prophecy.  

Weinig mensen hebben iets bereikt zonder overgave. Zonder een beetje overmoed en zonder “obsessief” genoemd te worden. Om te doen wat echt past bij jou, is het nodig dat je het risico durft te lopen dat het niet kan. Want door dat risico te omarmen, ga je merken dat het wel kan. Er is zo veel mogelijk in deze wereld. En ook al weet ik dit uit ervaring, ik blijf me nog steeds verbazen en verwonderen hoeveel er mogelijk is.  

Overigens ook goed om te onthouden dat niet iedereen datzelfde wenst. Ik spreek genoeg mensen die het heerlijk vinden om van 9-5 op kantoor te zitten. Die het leven wat totaal niet past bij mij voor zichzelf perfect vinden. Dus dat anderen iets niet doen, betekent niet dat het niet kan. Het betekent vaak genoeg dat zij het gewoon niet ambiëren. 

Wat kun je doen? 

Maak eerst helder wat je überhaupt wilt en zorg dat je een verlangen ontwikkelt wat sterk genoeg is om er het risico voor te willen lopen om op je bek te gaan.  

Geloof in jezelf en in jouw plannen. De meeste plannen zie ik stukgaan op een gebrek aan geloof. Ga op zoek naar mensen die in jou geloven en mensen die buiten de gebaande paden een leven hebben gecreëerd. Zoek voorbeelden van mensen die jou laten zien hoeveel er mogelijk is. En onthoud, iemand moet de eerste zijn. En soms ben jij die eerste. 

Ik ben benieuwd. Laat jij een gebrek aan geloof in je eigen plannen en dromen in de weg staan? Laat me weten onder deze blog! 

Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:

Ja, ik wil graag dat e-book!

Vorige blogVolgende blog

Comments 19

  1. Ik ben de laatste tijd het vertrouwen in mezelf kwijt om op mijn bek te durven gaan. Ik heb eerder deze week allemaal complimenten gekregen over een artikel wat ik geschreven heb en het enige wat ik denk is dat het wel een toevalstreffer geweest is. Ik zie echt wel wat je leest, maar het leven is even kut en mijn zelfvertrouwen staat op 0,0… Sorry voor deze negatieve reactie, maar zo is het even.

    1. Post
      Author

      Dankjewel voor je reactie Edgar. Maak eerst helder wat je überhaupt wilt. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is ook een belangrijk onderdeel van de 7week Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Hieronder zijn de datums beschikbaar. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/

  2. Door alle self-sabotage ben ik een van de meest waardevolle dingen verloren die je kan verliezen als mens.

    TIJD.

    Achteraf is mooi wonen maar als ik me bedenk hoe vaak ik mezelf in de weg stond i.p.v. iemand anders.

    Zit er nu goed bij in mijn eigen bedrijf maar dat was een emotionele achtbaan om op dit punt te komen door o.a. Ontslag met slaande ruzie na studie vervolgens van sector wisselen om bedrijfsleider in horeca te worden met gokverslaafde “baas” tig andere rotbaantjes omdat ik indertijd niet terug IT.

    Heel soms duikt de twijfel op, die ik met ratio zijn smoel kan laten houden…Als “hij” weer begint dan sla ik terug met een stapel cijfers als bewijs van dat ik het wel degelijk tegen alle verwachtingen in, “heb gedaan” en korter dan de tijd die er normaal voor staat.
    (15 mnd vanaf start in zwarte cijfers alles van mij niets meer van de bank )

    Alleen op interpersoonlijk niveau wint de twijfel nog wel eens, op events/ feestjes, blijf ik een beleefdheidsuurtje omdat ik slecht ben in “Socializing” en elke stilte die valt in een gesprek is ongemakkelijk hoewel mijn gesprekspartner(s) dit heel vaak niet zo ervaart/ ervaren.

    Aan “uitjes” van de ondernemers vereniging doe ik bij voorbaat niet mee onder het excuus “DRUKDRUKDRUK” omdat ik geen zin heb om de rare vogel in het gezelschap te zijn en eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het “Stereotype ondernemer” mij me strot uithangt met al dat nodeloze gebral en bravoure, als de gids aan het uitleggen is van welke bergpaden je niet af moet lazeren vanwege een ravijn….Dan moet ik mezelf inhouden om niet 1 van de leden van mijn OV erin te duwen die net hierdoor heen heeft zitten tetteren met zijn verwachte kwartaalomzet….

    M.a.w. Heb ermee leren omgaan, mogelijk niet helemaal op een “gezonde” manier maar het werkt vooralsnog.

    1. Post
      Author

      Dankjewel voor het delen van je persoonlijke ervaring. Dat is heel waardevol, ook voor anderen om te lezen. Je zegt namelijk dat je: op interpersoonlijk niveau wint de twijfel nog wel eens, op events/ feestjes, blijf ik een beleefdheidsuurtje omdat ik slecht ben in “Socializing” en elke stilte die valt in een gesprek is ongemakkelijk hoewel mijn gesprekspartner(s) dit heel vaak niet zo ervaart/ ervaren. Bedoel je daarmee het proces van naar op jezelf op zoek gaan? Dat is ook een belangrijk onderdeel van de 7week Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Is dat waar je nu het meeste naar op zoek bent? Heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Zo niet, je kunt je hier aanmelden. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/

      1. Hoi Adrienne.

        Euhm nee, is vooral dat ik geen mensen-mens ben/ “Sociaal onhandig” (Bron voormalig psycholoog)

        Heb een hele stapel EQ & Bodylanguage boeken liggen die ik normaliter gebruik in interpersoonlijke communicatie m.a.w. als ik persoonlijk met je zou praten f2f dan ben ik de hele tijd bezig je houding en gezichtsuitdrukkingen te analyseren.

        Iets wat handig is zakelijk, maar wat verder ontzettend vermoeiend is/ kan zijn, vandaar dat ik nooit lang op feestjes o.i.d. blijf.

        Is alleen dat “Spontaniteit” eigenlijk niet haalbaar is tenzij ik iemand heel goed ken en heb een heleboel relaties laten doodbloeden omdat ik het niet de moeite waard vond om deze te onderhouden, vooral omdat deze mensen niet zo (idioot) ambitieus waren als ikzelf was indertijd toen ik begon op te bouwen.

        In dat opzicht ben ik jaloers op “Sociale dieren” om me heen, maar ach die zijn dan weer jaloers op mijn analytische vermogens dus tjsah.

        Ken je Masterclass en heb van daaruit ook je boeken, zit vooral te kijken hoe (en wanneer) ik je OV kan binnenvallen maar dat merk jij natuurlijk als eerste als ik tijd heb maar hou het eerst even digitaal.

        Wens je niets anders dan goeds toe voor nu en kijk uit naar je volgende blog.

  3. Ik hoorde pas geleden het volgende verhaal:
    “Een man staat elke dag op, drinkt een kop koffie aan de eettafel en kijkt door het raam naar buiten op zijn balkon en daarachter in de tuin. Na zijn kop koffie gaat hij naar zijn werk. Elke dag hetzelfde ritueel.
    Op een dag zit de man er weer en ziet hij een merel op de balustrade zitten. De merel wipt wat heen en weer en denkt ‘zal ik het doen of zal ik het niet doen’ . De man gaat vervolgens naar zijn werk. De volgende morgen ziet de man de merel weer en de merel denkt weer ‘zal ik het doen of zal ik het niet doen’. Zo gaat het een paar weken door.
    Op een dag gaat de man weer aan de keukentafel zitten en kijkt naar het balkon. De merel is er niet. Hij kijkt over de balustrade de tuin in en daar, ja goed kijken, daar ziet hij de merel vliegen door de tuin, van tak naar tak”.

    1. Post
      Author
  4. Herken het zo, op papier heb ik al veel klaar maar zie nog zoveel beren op de weg…en dan je vaste baan opzeggen voor die droom…maar wat nou als dromen bedrog zijn? Bovendien heb ik niet die stapel geld liggen om te kunnen starten dus houd ik het toch maar bij dromen

    1. Post
      Author

      Heel eerlijk, ik begrijp heel goed je “zorgen”, maar je staat niet zomaar op straat, tenzij je in-eens je baan opzegt en niets achter de hand hebt. “Ontsnappen” is echt mogelijk, als je het in stapjes doet. Wanneer je echter het gevoel hebt dat je vastzit, dan ervaar je ook weinig ruimte en mogelijkheden. Bovendien is het altijd eng als je iets in je leven verandert. Hoogbegaafd of niet, als mens zoek je een bepaalde mate van zekerheid. Maar wanneer je helder maakt hoe jij jouw leven wilt leven, wie je wilt zijn/bent en wat je wilt bereiken, ga je ook zien welke kleine stappen je in de juiste richting kunt gaan zetten. Dan ga je zien hoe je kunt “ontsnappen”. Niet meteen nu, maar wel wat je nu al kunt doen. Ik hoop dat je blijft zoeken naar wat wel past, want een net-niet-leven is zonde van jou en jouw kwaliteiten.

  5. Ja, jarenlang voor de zekerheid maar ten dele ingezet voor mijn projecten. Kaar nu ik het me bewust ben ga ik volledig voor mijn nieuwe project. Ik heb alleen nog 1.500.000 euro nodig, maar dat komt vast ook wel goed. Ik geloof er in.

    1. Post
      Author
  6. Zo herkenbaar… de laatste jaren aan het jobben. Ik word er zelf heel moe van. Ik mis al snel uitdaging, erger mij soms aan hoe dingen geregeld worden. Ik heb door omstandigheden, ouder in puberteit overleden, een mbo diploma. Ik heb al meerdere functies op hbo niveau gehad, maar dan begin ik erg aan mijzelf te twijfelen. Kan ik dit wel? Wanneer het moeilijk wordt, ga ik toch op zoek naar een andere baan… en dan weer een baan hebben waar ik mij snel verveel. Pfff….
    Nu ben ik weer op zoek, maar ik wil nu pas ja zeggen als ik er alle vertrouwen in heb dat ik er langer kan blijven ?

    1. Post
      Author

      Fijn dat je reageert Yvette, dankjewel. Zoals ik net op Cindy heb gereageerd, geld natuurlijk ook voor jou.
      Het is echt mogelijk, als je het in stapjes doet. Wanneer je echter het gevoel hebt dat je vastzit, dan ervaar je ook weinig ruimte en mogelijkheden. Wanneer je helder maakt hoe jij jouw leven wilt leven, wie je wilt zijn/bent en wat je wilt bereiken, ga je ook zien welke kleine stappen je in de juiste richting kunt gaan zetten. Dan ga je zien wat je nu al kunt doen.

  7. Story of my life.
    Ik geloof totaal niet in mijzelf, twijfel bij alles wat ik doe, en het lukt mij gewoon niet om de motivatie vast te houden.
    HOE DAN??!!?!?! Ik wil heel graag, maar ergens hangt er een enorm blok beton aan mijn been…..

    1. Post
      Author

      Fijn dat je reageert Ruud. Je zegt: Ik geloof totaal niet in mijzelf, twijfel bij alles wat ik doe, en het lukt mij gewoon niet om de motivatie vast te houden.
      Dat is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Dat is ook een belangrijk onderdeel van de 7week Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Je kunt je altijd gratis aanmelden voor een online masterclass, dat kan via deze link. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/

  8. Zo dit stuk raakt me echt diep. ‘Toevallig’ hier vandaag weer tegenaan gelopen. Dacht vanwege geldproblemen maar weer te gaan solliciteren. Momenteel heb ik m’n eigen bedrijf, al een jaartje of 8. Alleen zat/zit in een bore-out en mis de uitdaging. Dus daarom maar iets anders gaan proberen om uit de sleur te komen. Maar nu na dit sollicitatiegesprek weet ik gewoon dat een 9-5 baan voor mij echt killing is! Allereerst omdat ik wel geschikt was en het salaris eigenlijk heel welkom is, maar ik zie mezelf niet iets doen waarbij ik maar weinig met m’n creativiteit kan doen. En ik kan zoveel meer dan in de meeste banen gevraagd wordt, alleen dat soort functies bestaan dus niet, tenzij je dus eigen baas bent. En als ik voor mezelf werk kan ik in een halve dag zoveel geld verdienen waar sommige mensen een week voor nodig hebben. Enige is dat dat meer mazzeltjes zijn en niet continu gebeuren. En ja wat je hierboven zegt heb ik last van, ik mis zelfvertrouwen en geloof in m’n eigen plannen en dromen, ook omdat ze zo groot zijn! Veel mensen vinden me een dromer, (vroeger op de basisschool noemden ze me Willie Wortel en tekende ik ufo’s en robots en zat ik altijd achterstevoren en keek ik vaker naar buiten dan naar het bord), maar ik denk dan altijd aan mensen zoals Leonardo da Vinci, Einstein of Steve Jobs of Richard Branson. Dat wordt dan weggeschreven alsof dat maar voor een enkeling weggelegd is en misschien is dat zo, maar ik herken me bijna 100% in hen. Dus ja, dan kan je niet echt op herkenning rekenen omdat de meeste mensen je gewoon niet volgen (snappen/begrijpen)… Wat ik overigens teleurstellend vind. Maar ja, zelf sabotage is tot nu toe mijn eigen duivel geweest die me op alle fronten belemmert. Ook die oneindige negatieve self-talk! Continu jezelf naar beneden halen in alles. En dat zorgt er voor dat ik niet ergens helemaal voor ga en altijd gereserveerd ben. Maar hoe haal je die rem eraf? Hoe ga je in jezelf geloven? Hoe verander je dat?

    1. Hee Bert, niet opgeven! Ik ben er ook zo één, zo’n Einstein type en dat terwijl ik mijn leven lang gedacht heb dat ik een alfa was. Blijk ik een mega beta brein te hebben. We zijn met niet zo veel dus kun je je soms heel eenzaam en onbegrepen voelen. Maar als je er juist wel mee aan de slag gaat kom je vanzelf meer mensen tegen. Ik wens je heel veel sterkte!

    2. Post
      Author

      Dankjewel Bert, ik denk dat het voor jou het zelfde is als voor Ruud. Het is echt mogelijk, als je het in stapjes doet. Wanneer je echter het gevoel hebt dat je vastzit, dan ervaar je ook weinig ruimte en mogelijkheden. Het is een proces van naar op jezelf op zoek gaan. Mocht je daarin vastzitten, dat is ook een belangrijk onderdeel van de 7week Insight die ik aanbied, de persoon die je bent en wilt zijn vormgeven. Je kunt je altijd gratis aanmelden voor een online masterclass, dat kan via deze link. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *