Er zijn een aantal activiteiten waarmee ik de tijd volledig uit het oog verlies. En ook een aantal onderwerpen die voor mij zo belangrijk of interessant zijn, dat ik er volledig in kan duiken en alles om mij heen vervolgens vergeet. Schrijven is hier een voorbeeld van. Als ik in het schrijfproces ben, kunnen er zo maar dagen voorbijgaan zonder dat ik het door heb. Hetzelfde geldt voor iets nieuws ontwikkelen of uitzoeken hoe iets werkt. Dan maak ik ook bijzonder korte nachten omdat ik bij het naar bed gaan al niet meer kan wachten totdat het ochtend is. Het lijkt dan alsof ik in een turbomodus sta.
Aan de andere kant van deze turbomodus, staat ook de “filestand”. Als ik daarin zit, lukt het gewoon niet om zelfs de meest simpele dingen te doen. Of misschien beter gezegd, juist de simpele dingen lukken dan niet. Het is alsof de benzine op is. Maar als ik op die momenten de tijd neem om even bij te komen, bij te rusten, dan kan ik er daarna weer helemaal tegenaan.
Voor mij is dit een heel natuurlijk ritme waar ik gelukkig nu mijn dagelijks leven en als ondernemer ook mijn werkende leven op heb kunnen inrichten. Dat heeft mijn leven in alle opzichten fijner en makkelijker gemaakt. Maar daarvoor heb ik een lange tijd gevoeld en gemerkt dat mijn natuurlijk ritme niet handig was en vaak ook niet mogelijk was binnen bedrijven.
De natuurlijke balans in de uitschieters
Hoogbegaafden die deze uitersten en golfbewegingen herkennen, hebben het vaak moeilijk in omgevingen die een bepaalde consistentie vragen in aanwezigheid en intensiteit. Dit gaat namelijk tegen jouw natuurlijke balans in en ook tegen het handelen op jouw natuurlijke nieuwsgierigheid en leergierigheid.
Wanneer jij iets interessant vindt, kun je jezelf bijvoorbeeld ergens helemaal in vastgrijpen en je daarin verliezen. Dit is het ene uiterste en kan door de buitenwereld dan als obsessief worden bestempeld en “ongezond” genoemd worden. In deze gevallen word je afgeremd in jouw enthousiasme. Je wordt vervolgens bewust of onbewust gevraagd om een tempo aan te nemen wat niet past bij jouw natuurlijke tempo. Naast dat dit vaak gevoelsmatig niet voor je klopt, is het bovendien de perfecte manier om jouw motivatie en interesse geheel te verliezen. Want juist wanneer jij die beweging en energie voelt, is het goed om daarin mee te gaan. Wanneer je in die flow komt, is het fijn als je kunt doorpakken.
Er zijn uiteraard grenzen. Zo blijft het belangrijk dat je voor jezelf zorgt in dit proces. Dat je jouw eigen grenzen herkent en erkent. Maar het is niet erg om af en toe “obsessief” ergens mee bezig te gaan. Deze hyperfocus is een uiting van passie en gedrevenheid. Je gaat merken dat er na deze intense periode weer een periode komt dat je moe bent, even gas terug moet nemen. Dat is het andere uiterste. Dan heb je bovengemiddeld meer tijd nodig voor bezinning, nadenken, lanterfanten, reflectie en om uit te rusten en op te laden. Wanneer je daarvoor de tijd neemt en je ondertussen opzoek blijft naar inspiratie, ga je merken dat vrijwel als vanzelf het vuur opnieuw aangewakkerd wordt. Je komt dan terug in beweging. De motor gaat weer op volle toeren draaien en je voelt jouw energie weer stromen.
Wel meer werken, maar dan niet minder
Wanneer je helemaal zelf de controle hebt over jouw dagindeling, is het verschil tussen de turbomodus en de filestand makkelijker in je leven in te richten dan wanneer je voor een bedrijf werkt waar je een standaard aantal uren werkt op vaste tijden en op vaste dagen. Om dat te kunnen doen, is het namelijk nodig dat jij jouw inzet goed kunt managen en balanceren, niet te veel, niet te weinig. Dat komt een beetje neer op 80%-120%.
Alleen wanneer jij meer van de turbo en de filestand bent, dan start je vol enthousiasme in de 200%-modus en ga je dat onbedoeld ook als norm neerzetten. Je werkt hier en daar wat over, doet thuis nog wat extra dingetjes. En zodra je dan richting de filestand gaat, ga je in plaats van een tandje lager, energie lenen uit jouw reservebatterij. Dan gebeurt er vaak ook iets raars. Hoewel je een tijd meer gewerkt hebt dan nodig, lijkt het in je hoofd onmogelijk om nu dan iets minder te gaan werken. Zelfs als je een tandje terugschroeft en het “normale” en afgesproken aantal uren gaat werken, voelt het alsof jij jezelf daarvoor moet verantwoorden. Je ervaart wellicht zelfs schuldgevoelens als je ergens nee tegen moet zeggen, of voor de momenten dat je even niet tot werken komt.
Hoe groter de uitersten in deze twee standen en hoe groter ook jouw doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheidsgevoel, des te groter jouw valkuil hierin. Vaak wordt het advies gegeven om aan beide kanten meer naar het gemiddelde te komen, maar dat is niet altijd de oplossing. Dat zou dan namelijk betekenen dat je continu aan het vechten bent tegen jouw natuurlijke enthousiasme en energie in de turbomodus, wat ook veel energie kost. En vervolgens vecht je tegen de vermoeidheid die je ervaart en het verlangen naar bezinning als je richting de filestand gaat.
Beter is het daarom om te kijken wat klopt voor jou. Dat je een levensritme vindt dat past bij jou en dat je jouw leven zo goed als je kunt hierop inricht. Daarmee voorkom je dat je veel energie verliest op het corrigeren van jouw natuurlijke energiecurve. Het lijkt nu misschien lastig om dit te integreren in jouw huidige baan, maar begin eens met onderzoeken wat voor jou passend zou zijn en maak het vervolgens bespreekbaar met jouw leidinggevende. Sta open voor het vinden van een oplossing. Dat is voor zowel jou als voor het bedrijf waar je werkt uiteindelijk gunstiger dan de situatie waarin jij uitvalt of weggaat.
Wat kun je doen?
Herken op de eerste plaats jouw turbomodus en filestand en hoe groot de contrasten hiertussen zijn voor jou. Bedenk hoe jij jouw leven in de ideale situatie zou willen inrichten als je kijkt naar jouw natuurlijke levensritme en de balans tussen deze twee uitersten. Onderzoek vervolgens wat je kunt doen om dit meer te integreren in jouw leven. Weet dat als jij je inhoudt op de momenten dat je de gedrevenheid en passie voelt, dat meer energie kost dan het gewoon te gaan onderzoeken. Zorg er daarnaast voor dat er ruimte is voor de momenten dat je even niets hoeft en dat je tijd neemt voor lanterfanten. Doe je dat niet, dan ga je op de reservebatterij leven en die raakt vanzelf leeg. Dan loop je een vergroot risico op de burn-out.
Onderzoek daarnaast hoe dit werkt voor jou binnen het bedrijf waar je werkt. Als je merkt dat er een disbalans is tussen overwerken en minder werken, maak dit dan bespreekbaar met jouw leidinggevende en maak afspraken over werktijden. Denk bijvoorbeeld aan het bijhouden van hoeveel je overwerkt in de turbostand zodat je in de filestand wat minder uurtjes kunt gaan werken. Wees nieuwsgierig naar wat de mogelijkheden zijn binnen de situatie waarin jij je bevindt. Dan ga je ontdekken dat er vaak meer dingen kunnen dan je van tevoren had verwacht. Durf in deze echt voor jezelf te gaan staan en voor wat jij nodig hebt.
In de komende blogs zullen we het kenmerk van intens-zijn verder uitlichten. Voor nu een vraag aan jou, hoe ga jij om met de balans tussen turbomodus en filestand? Laat je het weten onder deze blog?
Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail
Comments 45
Ik heb zo ongeveer 35 jaar aan één stuk op 150% voor anderen gewerkt, totaal niet passend bij mijn bio-ritme (’s morgens “comateus”, de rest van de 24 uur een turbo-dieseltje). Nooit enige vrijheid bij een baas gehad, alleen worden afgeremd. Ben al lang chronisch depressief en doe nu even helemaal niks… Op. Kan en wil niet meer. Behalve dan werk in ons eigen bedrijf en lekker simpel in ons huis. Misschien dat deze ” lethargie” ooit overgaat, misschien niet. Hoop wel dat de oordelen van anderen zich niet tonen, dat ben ik na een halve eeuw ook wel beu, be- en veroordeeld te worden. Nú even zelf on-hold 🙂
Erg raak. Hoe leg ik aan mijn omgeving uit dat ik pas energie krijg van mijn werk als ik er helemaal in op kan gaan, ongeacht hoe lang het duurt? Als ik er in kan springen en “go with the flow”? Jazeker, dat is vermoeiend. Maar in afgemeten stukjes moeten passen is veel vermoeiender.
Te eng om te lezen omdat alles zo waar is. 18 jaar ben ik peuterleidster maar sinds mijn burn out ben ik compleet uit mijn doen. Ben weer 100% aan het werk maar ben moe, na mijn werk moet ik een paar uur slapen om bij te tanken. Het gaat niet om mijn kinderen in mijn klasje maar om alles eromheen. Daar waar we eerst peuteronderwijs boden zijn we opvang geworden. Ook het tempo valt me zwaar, niet omdat het snel is maar oh zo langzaam, alsof je op je fiets zo langzaam trapt dat je bijna omvalt. Ik wil zoveel maar ben uit angst verlamd. Simpele dingen als een vaatwasser aanzetten vergeet ik, mails open ik niet meer en heb een aversie gekregen tegen computerwerk. Ik loop met plannen om van werkplek te veranderen maar durf niet. Daar waar ik mijn dochter heb verzet naar een andere school (een veilige leerplek) durf ik zelf die stap niet te nemen. Hoewel ik weer voluit werk loopt mijn hoofd weer over. Het liedje van Maan grijpt me ook aan: ze lacht maar ze huilt. Zo voel ik me en ik houd me groot. Wanneer stopt dit, waarschijnlijk als ik zelf debalans heb opgemaakt.
Author
Bedankt voor je reactie Patricia. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Hebben niet-hoogbegaafde mensen dat niet dan, vraag ik me dan af…
Author
Bedankt voor je reactie.
Ik heb dit schommelen van activiteit al jarenlang in mezelf geobserveerd, maar nooit heb ik het met diezelfde mildheid kunnen omarmen, zoals jij dat omschrijft. Eerder in tegendeel : ik zag mezelf als zwak, falend, … omdat ik mijn eigen hoge standaards niet kon aanhouden, en tegelijkertijd was ik zo boos op mijn collega’s omdat zij er steevast ‘het randje van af liepen’, en net iets minder deden dan van hen verwacht werden. Het is pas sinds ik jouw e-book las, en mezelf ben gaan bekijken door de welwillend onderzoekende bril van ‘stel dat ik HB ben, klopt het plaatje dan’, dat ik beter ben gaan begrijpen dat dit gewoon mijn bioritmeflow is. Nu ik een eigen bodywork praktijk heb, en geen 9 to 5 job, kan ik daar met heel wat meer deugd in ontspannen! En daar ben ik mijn burn-out uiteindelijk heel dankbaar voor!! Dankjewel, Adrienne voor jouw juiste woorden!
Author
Fijn dat je reageert en fijn om te lezen dat je iets aan mijn blogs hebt. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Adrienne, wat herkenbaar, je beschrijft mijn leven! Toen ik nog in het onderwijs werkte (docent muziek VO), gaf ik altijd meer. Ik zag ook altijd wat er beter en leuker kon in de school en stortte me er dan in. Maar daardoor kon ik me ook op verschillende vlakken ontwikkelen. Op een dag vroeg mijn leidinggevende: wat zou je willen doen? Leerlingenbegeleiding, docentenbegeleiding etc.., want jij kunt ook alles! Ik begon met parttime werken, dat was eigenlijk meer dan genoeg. Had absoluut mijn filestand nodig. Maar ik vond mezelf een aansteller en op een dag werkte ik meer dan fulltime en had ik 28 groepen per week onder mijn hoede, incl enkele koren. Ik kreeg een burn-out. De arbo-arts zette even op een rijtje wat ik allemaal deed in de school en verzuchtte: daar gaan we eerst eens een heleboel af halen. Ik hield het niet droog. Iemand die snapte dat een overvol pakket bij mij niet werkte. In de begeleiding leerde ik voor het eerst mezelf als uitgangspunt te nemen en te voelen waar bij mij de grenzen lagen. Maar ik wilde helemaal niet uit de turbostand (in goede doen), dan stond ik helemaal open. Inderdaad bij nieuwe dingen bedenken bijv. En ondertussen kon ik absoluut niet zonder de filestand. Ik ging op zoek naar een nieuwe balans.
Inmiddels heb ik een eigen bedrijfje in kunsteducatie en als kunstenaar, naast een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In een periode dat ik te lang in de turbostand stond (want master kunsteducatie studeren en tegelijk lesgeven op het conservatorium was zooooo gaaf! Helaas niet te doen naast lesgeven in het VO), kreeg ik een psychose. Ik heb blijvende naweeen, maar het ritme turbostand-filestand is weer terug. Alleen in een meer geremde vorm, omdat mijn koppie niet meer helemaal kan worden uitgerekt. Maar als ik mijn workshops ontwerp sta ik helemaal in de turbostand en ook als ik artikelen schrijf en ook als workshops geef. Alleen nu kan en moet ik het in mijn eigen ritme vormgeven. Dus met heel veel rust. De spanningsboog is kort, dus smeer ik de turbomomenten nu uit binnen een filestandritme. Maar mijn moeder maakt nog steeds de opmerking dat bij mij alles perfect moet en ik meer geef dan nodig is. Ik denk alleen maar: het kan nog mooier, nog beter, we zijn er nog lang niet… Ik vind mijn werk nu heerlijk.
Author
Dnakjewel voor je reactie. Fijn om te lezen dat je een eigen bedrijf bent gestart, zo kun je alles indelen in jouw ritme en op jouw voorwaarden. Zo te lezen krijg je daar echt energie van. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Altijd weer heerlijk om je blog te lezen. Het voelt als ‘vibing with my tribe.’ Hetgeen je schetst is heel herkenbaar. Daarom heb ik 11 jaar gekozen om voor mezelf te beginnen na telkens het tuintje van anderen te hebben verzorgd en te hebben bijgedragen aan een goede oogst bij die bedrijven.
Mijn energy-management is er bij gebaat dat ik voor mezelf ben begonnen. Mijn eigen natuurlijke -energie – ritme volgen, voelen wat nodig is en daarop inspelen. Veel interesses die ik in diverse bedrijven kwijt kan. Ik voel me een gezegend en tevreden mens dat ik die keuze heb mogen maken.
Author
Dnakjewel, fijn dat je reageert.
Dit is heel herkenbaar. En de rest van de mensen waar je mee samenwerkt, vinden het dan prima en hoeven zij minder te doen.
Heb dit heel lang volgehouden, tot het tij keerde en ik nu PTSS heb.
Author
Dnakjewel voor je reactie.
Jeetje, dit is confronterend herkenbaar!
Ik ben niet gediagnosticeerd als hoogbegaafd maar weet wel dat ik zeker hoogsensitief ben en een aantal mensen/vrienden wezen me er al op dat ze dachten dat ik hoogbegaafd ben, zeker door mijn zijnskenmerken.
Gans mijn leven voel ik me al anders en nu ik er meer over lees herken ik me er meer en meer in. Al weet ik niet zeker of mijn iq wel voldoende hoog is en durf me ook niet te laten testen. Al van kleinsaf aan ken ik enkel turbostand met hyperfocus (veel mensen begrijpen dat niet) en ‘luie’ stand, ook tijdens mijn verschillende universitaire studies. Ik ken enkel een ‘alles of niets’ en ben dan ook zwaar in mijn reserves gegaan waardoor ik een klein jaar een burn out had. Onlangs nog zei ik tegen een vriendin dat het ideale werkregime voor mij zou zijn een periode van goed doorwerken, er helemaal voor gaan, afgewisseld met een periode half luieren. En nu lees ik dit.. Dank u voor dit artikel!
Ik herken veel van mezelf in mijn dochter (sterk vermoeden van HSP/HSS en zelfde zijnskenmerken) en hoop door hier te lezen haar ook wat beter te kunnen helpen/begeleiden naar een gelukkig en evenwichtig leven.
Author
Fijn dat je reageert Lilih. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Dat herken ik helemaal. Ergens 200 % voor gaan en dan tegen jezelf aan lopen. Rust inbouwen, gewoon omdat je hoofd niet meer wil. Wandelen helpt mij, maar ook niet voldoende. Misschien komt het dat ik al 2 burn-outs gehad heb. Ik heb echt moeite om het balans te vinden en me dan niet schuldig te voelen als ik rust inbouw.
helemaal herkenbaar. ik ga er vol voor, presteer meer dan iedereen om me heen en als ik vervolgens een tandje terug ga, voel ik me schuldig, een klaploper. heb al een paar keer meegemaakt dat mijn functie, nadat ik was vertrokken, door 2 of 3 mensen werd vervuld terwijl ik het alleen deed. bedrijven sturen tegenwoordig niet op hoge output. dat is slavendrijven uit een andere eeuw. bedrijven willen mensen die sociaal hoog scoren, die hun spel meespelen, ‘ik hoor wat je zegt (maar doe er niets mee) cultuur’. maar stiekem vinden ze een heel productief, slim en enthousiast iemand best fijn. maar dat zeggen ze niet. dus je moet jezelf echt beschermen tegen je turbostand. je omgeving doet het niet.
Author
Dnakjewel voor je reactie Nelly. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is.
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Alles of niets. Dat is echt een persoonskenmerk voor mij. Daarnaast ervaar ik ook nog een soort vliegwiel-effect als ik uit de turbo-modus wil komen. Het vliegwiel raast nog op hoge snelheid door. Dat moet echt even tot rust komen. Na al die jaren werk gaat dat wel steeds beter. Ik moet ongeveer een uur reizen in het woon-werk-verkeer. Die tijd gebruik ik echt om het vliegwiel ’s ochtends op gang te krijgen en ’s avonds te laten vieren. Verder ben ik wel iemand die het beste gedijt bij een vast regelmaat. Die regelmaat wordt soms heel intensief gebruikt en soms freeweelend. Dat kan wel op mijn werk.
Toen ik uit mijn studie kwam had ik een heel ander ritme. Ik begon zo rond 12.00 uur ’s middags en ging door tot 12.00 ’s nachts. Toen ik ging werken, kwam ik knetterhard in conflict met mijn werk en met mezelf. Dat heeft jaren geduurd voordat ik daar overheen ben gekomen.
Author
🙂 dankjewel Michiel, goed dat je daar achter bent. Fijn dat je reageert!
Zou dit ook een resultaat kunnen zijn van het manisch-depressief zijn?
Ik vind dit wel een interessante want ik herken me in dit stuk 100% . Mijn vader was manisch depressief maar dat herken ik niet in mezelf. Ik heb geen zwarte dagen maar wel de intensiteit en daarna de behoefte de rust te moeten nemen. Inpluggen op de accu.
Deze blogs helpen mij enorm mezelf te begrijpen en dat hoe ik bedraad ben niet gek is ook al ken ik niemand die ook deze eigenschappen heeft maar “lekker” middelmatig is.
Mijn vader leeft niet meer…. misschien had hij ook heel veel aan deze informatie gehad. Hij was ook heel duidelijk anders en kon ook niet mee in de hectiek en de verplichtingen in deze maatschappij..
Misschien wil Adrienne hier nog op reageren.
Fantastisch! Net terug van een voetbalmatch van mijn zoon. Dat is ook gas terug nemen 1u naar een match kijken, napraten.
Eindelijk een artikel dat spreekt dat je niet tegen je natuurlijke flow moet ingaan. Dat je 80% mag afwisselen met 120%. Dat je best globaal in balans blijft.
Ik heb geluk met een flexibele werkgever dus ik kan en mag redelijk goed zaken zelf regelen. En ik weet ook dat zoiets voor mij heel belangrijk is. En dat ik een bezige bij ben, weet ik en als iemand vindt dat ik meer doe dan wat ‘normaal’ is dan zeg ik dat die bezige bij voor mij het normale is en dan is het stil aan de overkant 😉
Author
Bedankt voor je reactie. Fijn dat je werkgever zo makkelijk is!
Ik had een heel leuk onderzoek bedacht naar giftigheid kunstgras. Ik werk bij de oude milieudienst van de gemeente Leiden. Vraagt mijn directeur: “waarom moet jij altijd voor de troepen uitlopen…?”. Zij kunnen daar niet omgaan met mijn ’tubostand’.
Heel herkenbaar dat ik na dit gesprek dacht, ze zoeken het maar uit ook. Ik doe alleen nog maar ‘confectie-werk’.
Als ik dan op mezelf ben, dan ontwikkel ik gewoon dingen voor mezelf. Dus buiten het werk om. Ik leer er bv een taal bij. Of ga studeren om erachter te komen dat de klimaatmaatregelen inderdaad onzinnig zijn…..
Maar doe jij jezelf dan niet tekort? Ik kan echt niet ergens werken in “confectie-stand’ omdat ik niet confectie ben maar haute couture hahaha 😉
Als je fulltime elders werkt is dat nogal een groot deel van je leven. Jezelf moeten inhouden dat gaat niet eeuwig goed denk ik.
Author
Fijn dat je reageert.
Alles of niets, inderdaad. Niet alleen met werk, ook privé. En overal onbegrip wanneer je moet bijladen.
Voor mij helpt vooral lezen en sporten.
Author
Dankjewel voor je reactie.
Heel herkenbaar!! Ik ben na een flinke periode van 200% uitgeput en voel me dan echt schuldig als ik een stapje terug doe. Gek want vaak wordt het niet eens opgemerkt.
Ik heb een fijne manager die zegt erop te vertrouwen dat ik mijn uren maak. Dus dat het oké is als ik een periode meer werk en een andere periode meer rust inbouw. Dat neemt niet weg dat ik nog (te) vaak op het punt kom dat ik te laat de signalen oppik dat ik die rust moet nemen…sta ik alweer in conflict met iemand omdat ik gewoon moe ben. Dat is lastig balanceren
Author
Fijn dat je dit met ons deelt. Dankjewel Miranda dat je dit doet. Heb je al eens een gratis online masterclass kunnen volgen? Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Heel waardevol en herkenbaar wat je deelt. Ik zou het interessant vinden meer tips te krijgen op welke gebieden en hoe je makkelijk een tandje zou kunnen omlaag schroeven in je oplaadmodus. Want doorpakken in de flow gaat natuurlijk. Dat opladen minder natuurlijk en daarom vaak ook gepaard met frustratie en schuldgevoelens
Author
Bedankt voor je reactie.
Volgens mij komt dat wel overeen met mijn situatie.. Helaas leg ik de lat (met daarbij mijn faalangst) altijd bizar hoog, onbedoeld.
Ik heb een nieuwe werkgever en ik merk dat men echt ‘een andere taal spreekt’. Ik begrijp hen niet, en zij mij niet. Dit ervaar ik als héél vermoeiend! Ik durf me niet te laten zien, maar me ook niet vol overgave in te zetten omdat ik het idee heb dat ze me ’te’ en ’te anders’ vinden.
Mijn werkgever lijkt er juist weer wel mee om te kunnen gaan, maar daar werk vooral indirect mee samen.
Al met al zorgt dit er dus voor dat ik heel veel spanning/stress ervaar terwijl ik maar 2 dagen in de week werk. Ik voel me inefficiënt, ‘bij de verkeerde leest’ en dat terwijl ik bij mijn vorige werkgever, waar ik overspannen raakte, me juist als persoon meer gewaardeerd voelde en daar grote prestaties neerzette.
Past dit ook binnen ‘het plaatje’ van hoogbegaafdheid?
Author
Naar om te lezen Nikita. Ik zou je het liefst aanraden om een gratis online masterclass te volgen. Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Is dat waar je nu het meeste naar opzoek bent? Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Wat een fijne blog! Ik herken het stuk van 200% geven en dan zelf ook niet meer goed terug kunnen schakelen. Want ja, dat zijn ze van mij gewend… Heerlijk, dat vergelijk tussen turbo- en filestand. Ik ga er eens rustig over nadenken hoe ik dat makkelijker in mijn eigen praktijk kan integreren. De eerste stap is al gemaakt door niet meer standaard vervolgconsulten te plannen na 6-8wk, maar pas rond die tijd te gaan plannen. Geeft veel meer vrijheid in mijn agenda. Dank!
Author
Dankjewel Saskia!
Ik voel me altijd schuldig als ik minder doe of eigenlijk niets. In het weekend bijvoorbeeld. Ik voel me dan ook kriebelig en moet iets doen. Als ik een dag niets doe, voel ik me eigenlijk alleen maar heel moe en naar.. ik vind het erg lastig om een balans te vinden
Toch allemaal best herkenbaar – HB, HSP, autisme, of toch niet! Met vol enthousiasme 200% geven, en dingen ‘erbij’ gaan doen (bv. voorzichtig jouw inzichten/mening op overkoepelende zaken geven terwijl dat helemaal niet in jouw job description staat, verbeterpunten herkennen en doorzien (praktisch, rechtvaardig) en vele verhalen en meningen van collega’s aanhoren en jouw advies aan hen geven.. Ik kan eigenlijk niet anders, dingen vallen mij nu eenmaal op. Negeren werkt niet, alsof het juist de bedóeling is dat ik het zo doe!
Author
Bedankt Anita, fijn dat je reageert. Ik zou je het liefst aanraden om een gratis online masterclass te volgen. Een belangrijk onderdeel van de Insight is de persoon vormgeven die je wilt zijn. Is dat waar je nu het meeste naar opzoek bent? Je kunt je hier aanmelden en kijken welke datums de masterclass deze maand is. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/
Wat heerlijk dat jij bestaat en jezelf kan verliezen in schrijven want dat kan je als geen ander. Je hebt precies omschreven hoe ik mij voel en wat ik nooit echt onder woorden kon brengen. Ik zal het zeker laten lezen aan anderen. Dankjewel
Author
Dankjewel Judith!
Wow deze blog kwam precies op het juiste moment. Ik heb binnen onze (grote) organisatie altijd het gevoel dat mijn standje overdrive zoals ik het zelf noem als negatief gezien wordt. Ik moet altijd uitleggen, geruststellen dat het op zulke momenten juist heel goed gaat, dat ik in mijn flow zit en dat rustig aan doen alleen maar onrust geeft. Maar inderdaad, mijn takenpakket is vrij constant, dus na een periode 200% weer terugschakelen naar echt even opladen is er vaak niet bij.
Author
Fijn om te lezen Anke. Dankjewel!