Ik vond het zelf altijd wel zo veilig, die maskers. Want dan kan niemand je echt raken. Alles wat ze vinden, dat vinden ze van dat masker. Maar ja de keerzijde was dat de relaties die ik had ook als basis dat masker hadden. Alles was ontstaan op basis van de rol die ik speelde, en dat voedde ook steeds de angst ‘wat als mensen dat door hebben?’.
Overigens gold dit niet alleen voor de relaties met anderen, maar net zo goed voor de relaties met mijn werk en de andere onderdelen in mijn leven. Mijn leven was in die zin opgebouwd op basis van wat ik dacht dat het en wat ik moest zijn. Niet op basis van de persoon die ik in de kern was en wilde zijn.
Het begrijpen van hoogbegaafdheid, en het mezelf daarin herkennen, was een belangrijk onderdeel in het kunnen zien waarom ik dacht die maskers nodig te hebben. En ook dat veel van de dingen in mijn leven helemaal niet klopten. Of in ieder geval niet meer. Het ging er dan nog niet eens zo zeer om dat het hoogbegaafdheid was of dat ik mezelf dan hoogbegaafd kon noemen. Het ging erom dat het blijkbaar iets was wat een naam had. Het was bijna alsof ik daardoor toestemming had om anders te zijn. Dat ik me daar niet meer voor hoefde te verbergen. Dat ik eindelijk mezelf mocht gaan zijn.
Klaar voor een volgende rol in je eigen levensfilm
Bij veel hoogbegaafden is het ook dat aha-moment dat het leven en alle onderdelen daarvan in een ander daglicht zet. Soms komt eerst nog een rouwproces omdat er dingen zijn gebeurd en geweest die anders hadden kunnen lopen als het begrip van hoogbegaafdheid er eerder was geweest. En hoewel dat heel begrijpelijk is, is het belangrijk om dat proces even de ruimte te geven die nodig is, maar om vooral te gaan kijken naar waar je vanaf dit punt naartoe wilt. Je bent waar je nu bent, en vanuit hier kun je weer verder.
Een belangrijke volgende stap is namelijk dat je de tijd neemt om te onderzoeken wie jij in de kern bent en dat je bewust gaat kiezen voor de persoon die je wilt zijn. Dat je accepteert dat jij bent wie je bent en eigenaarschap neemt over de invulling van je eigen leven. Dat betekent weer teruggaan naar je eigen essentie. Dat betekent de tijd nemen om gedurende je dag even uit contact te gaan met de wereld om je heen zodat je in contact kunt komen met jezelf.
Weet, zoals ik wel vaker schrijf en zeg, er is niemand zoals jij. Er is niemand die kan wat jij kunt omdat niemand anders de combinatie heeft van kwaliteiten, eigenschappen en ervaringen zoals jij ze hebt. Door jezelf te durven zijn en te accepteren zoals je bent, geef je het mooiste cadeau aan jezelf en de wereld om je heen: de mogelijkheid om jouw unieke gaven in te kunnen zetten op een manier die past bij jou.
Wat kun je doen?
Investeer in jouw zelfonderzoek. Neem de tijd om uit contact te gaan met de wereld om je heen en om in contact te gaan met jezelf. Weet dat er weinig zo belangrijk is als de connectie met jezelf en jezelf steeds beter leren kennen. Alle antwoorden over wat klopt bij jou en wat je nodig hebt volgen daaruit.
Ook al was de HB-realisatie voor mij een doorslaggevende factor, het nam niet weg dat ik bepaalde dingen al lang van mezelf wist, maar daar niet naar handelde omdat ik dacht dat het niet kon. Het veranderde niets aan wat ik al wist, dacht en voelde, het gaf meer een soort van verklaring, een ander filter om door te kijken. De andere kant daarvan is dat ik veel HB’ers vervolgens eindeloos zie zoeken naar antwoord op de vraag, ‘ben ik dan wel of niet hoogbegaafd?’ Er zijn namelijk altijd wel argumenten voor en tegen te vinden. Stel jezelf in plaats van de vraag ‘ben ik HB?’ de vraag ‘wat betekenen de kenmerken waar ik mij in herken voor mij, wat ik nodig heb en voor mijn leven?’ De antwoorden daarop zijn namelijk veel belangrijker.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
