Ik heb helaas geen grote uitvindingen op mijn naam staan. Ik heb niet zoiets spectaculairs bedacht als de paperclip of het internet. Ik vind mezelf ook niet per se het type dat dit soort dingen bedenkt. Ik zie mezelf wat dat betreft ook zeker niet als een uitvinder in de traditionele vorm.
Wel voel ik me al zo lang als ik mij kan herinneren aangetrokken tot dat wat op het grensvlak ligt tussen het oude en het nieuwe. Ik bedenk vrij gemakkelijk oplossingen en nieuwe ideeën. Dus ook al zie ik mezelf niet als een uitvinder, ik doe wel regelmatig mini-uitvindingen.
Je hebt de kwaliteiten om iets uit te vinden
Als hoogbegaafde ben je over het algemeen goed in vernieuwen, ontwikkelen en verbeteren. Dat maakt dat je als hoogbegaafde een goede uitvinder kan zijn. Als uitvinder los je namelijk bestaande problemen op door iets nieuws te bedenken. Maar dat hoeven geen wereldse problemen te zijn. Je bent niet pas een uitvinder als je iets nieuws bedenkt om het Corona virus de das om te doen.
Je kunt ook iets bedenken binnen een bedrijf waardoor de omzetcijfers verhoogd worden of de kosten verlaagd. Je kunt iets bedenken waardoor je werk net iets makkelijker gedaan kan worden. Je kunt iets bedenken waardoor je dochter niet meer elke dag thuiskomt met haar lunch, omdat ze die steeds vergeet op te eten. Je kunt iets bedenken waardoor je gezinsplanning beter verloopt.
Zo zijn er continu kleine uitvindingen die je nu al doet. Zo klein dat jij misschien niet eens doorhebt dat ze best wel briljant zijn. En mogelijk zijn het zelfs uitvindingen waar je ook anderen mee kan helpen. Hoe leuk zou dat zijn?
Je hoeft geen uitvindingen te doen
Misschien denk je nu bij jezelf dat je helemaal geen uitvindingen doet. En als je net pas komt kijken bij hoogbegaafdheid, kan dit je ook weer aan het twijfelen brengen. Wees gerust. Als hoogbegaafde hoef je niet per se iets uit te vinden. Andere factoren spelen daar ook in mee. Als jij bijvoorbeeld niet de (denk)ruimte krijgt die je nodig hebt, zul je niet zo snel iets nieuws bedenken of uitvinden. Als je druk bezig bent met volhouden wat niet bij je past, zul je niet de creatieve ruimte hebben om iets te bedenken en te creëren.
De kernboodschap van deze blog is: je hebt als hoogbegaafde de kwaliteiten om uitvindingen te doen. En dat hoeven geen grote uitvindingen te zijn. Soms zijn het juist de alledaagse uitvindingen die jouw leven of het leven van de mensen om je heen vergemakkelijken.
Wat kun je doen?
Neem eens de tijd om te onderzoeken welke dingen je hebt bedacht die iets hebben opgelost in jouw leven. Wat heb je toegevoegd of weggehaald zodat jouw leven, of het leven van de mensen om je heen, lichter voelt? Welke dingen heb je bedacht in de bedrijven waar je werkt die iets hebben opgelost of waarde hebben toegevoegd?
Denk daarbij niet dat het een uitvinding op wereldniveau moet zijn. Kijk juist naar de alledaagse uitvindingen. En vraag jezelf af: ‘Zou ik hier ook anderen mee kunnen/willen helpen?’
—
Wat heb jij al uitgevonden? Laat je het weten onder deze blog?
—
Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail.
Heb je de masterclass over hoogbegaafdheid al gevolgd? Je kunt gratis deelnemen en je hier aanmelden voor de eerstvolgende.
Comments 55
Oké, als ik al twijfelde is het bij deze blog opgelost! Vroeger op de basisschool noemden ze me altijd Willie Wortel. Was zowel grappig als een compliment voor mij.. Ik tekende UFO’s en robots en had van lego een robot gemaakt (volgens de handleiding) die je kon programmeren. Alleen toen kwam de middelbare school. Ik wou de TU Delft doen, Industrieel Ontwerpen, en de eerste klas had ik vwo. Alleen toen moest ik naar havo en sindsdien was m’n leven afzien en een hel! Geen tijd voor vriendjes, want: school. Depressief geraakt, opgenomen geweest etc. Toen met veel moeite de havo gehaald en IPO (hbo variant) gaan doen waar ik na 3 maanden al mee stopte want tè technisch.. Heb toen een studie-heroriëntatie traject gedaan en daaruit kwam Grafisch Ontwerpen als eerste naar boven. Nooit van gehoord, maar het leek me wel wat. Ben toen GLR (Grafisch Lyceum Rotterdam) gaan doen 3 ipv 4 jaar en hoorde bij de beste 3 van m’n klas. Had het meest originele afstudeerproject. Een origami alfabet… Maar ja, toen kunstacademie weer geprobeerd, opleiding “Art Direction & Visueel Ontwerp”… alles met hbo en plannen is een ramp to be honest! Dus na 1 jaar deeltijd en 5 ECS (studiepunten) tekort moest ik stoppen. Sindsdien eigen baas (na ontslagen bij m’n eerste baan) en eigenlijk soort van vastgelopen na 10 jaar en de laatste 3 jaar met een bore-out het leven te overdenken. Lang verhaal, maar jouw blog triggerde me enorm, want die droom van Uitvinder zit er nog steeds diep van binnen! Alleen, hoe dan praktisch hé?! Ideeën teveel, alleen de uitvoering laat te wensen over… ????
Voor mij betekent “uitvinden” ontwerpen. Ik ontwerp mijn eigen workshops en breng daarbinnen verschillende elementen op zo’n manier bij elkaar, dat het een logisch verband heeft. En zodat het voor de deelnemers te volgen is. Ik word blij van deze wat complexere uitdagingen, en hoe het allemaal heel mooi gaat samenhangen. Ook didactisch. Als alles dan in de praktijk op z’n plek valt, dan geniet ik met volle teugen.
Mijn artistieke processen als ik kunst maak, is ook een soort van “uitvinden”. Ik kijk graag verder, wat is er nog meer, wat ligt er nog meer achter, gaat er nog dieper? Op dit moment zijn dat beeldende processen en ook poëzie. In het verleden componeerde ik ook muziek. Dat is nu al een tijd geleden.
Mijn meest recente “uitvindingen” zijn een serie 1 op 1 schilderworkshops in mijn kerk, tijdens de strenge lockdown en nu het “componeren” van een boek met mijn kunst en mijn poëzie. Het ligt bij verschillende uitgevers ter beoordeling. De eerste uitgever die reageerde was in principe positief.
Mooi Grady dankjewel voor het delen en wat leuk dat je een boek aan het componeren bent van jouw kunst en poëzie. Ook super dat de eerste uitgever al positief gereageerd heeft!
Ik heb geleerd dat dit het kernelement is mijn hoogbegaafdheid. Creatief problemen oplossen waar anderen er niet uitgeraken voor “het groter goed”. Als ik dat niet in mijn job heb en teveel “routine” zaken moet doen (managen, organiseren, controleren, socializen…) leidt dit tot burn-out (ik ben ervaringsdeskundige).
Bij mij gaat het vooral over het uitwerken van modellen en methodes om iets beter te doen. Zo gebruiken het “grootste Nederlands bedrijf dat niemand kent” en “het grootste dat iedereen kent” beiden met veel succes een methode van mijn hand om de kwaliteit van machines/apparatuur te voorspellen. Het heeft wel meer dan 10 jaar geduurd voor het zover was. Je moet het soms heel lang kunnen volhouden om ideeen ingang te doen vinden, al lijken ze zo voor de handliggend.
Oh ja, en verwacht geen groots applaus voor wat je realiseert.
Helaas niet, verwacht eerder weerstand…..
Super Geert dat je weet waar jouw kracht maar ook hebt geleerd wat in je werk uitputting veroorzaakt, alleen zo kun je het aanpakken en voorkomen dat je opnieuw in een burn-out raakt. Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke ervaring.
Het moet inderdaad niet, en als je als mens je beter voelt zonder die druk, dan is dat zeker ok. Maar smijten we als land, als mensheid niet enorm veel potentieel weg? Ik zie hier veel verhalen van mensen die zeggen dat ze niet begrepen worden, van een snelheid/niveau moeten zakken om de anderen aan boord te houden… maar waar zijn we mee bezig? Dat is toch eigenlijk niet normaal. We zouden ons niet hoeven aan te passen aan structuren die als normaal beschouwd worden. Al die Office politics zijn een rem op ons potentieel. En uiteindelijk het potentieel van het land, van de mensheid. En we kunnen niet allemaal atomen splijten, maar ik zie mij wel nog perfect meewerken aan onderzoeken tegen kanker, alzheimer… ook al heb ik de achtergrond (nog) niet, maar ik leer snel, dus waarom zijn er geen trajecten die mij de basis en de specialisatie laten aanleren en mij inzetten waar het echt nodig is? Maar nee, je moet eerst een master voor elke richting en dan een phd om een job te krijgen waar je iets mag en natuurlijk ook een degelijk loon krijgt. Ik zie het dus wel groots en kleins tegelijk, maar ik zie het vooral als weggesmeten talent. En dat valt moeilijk te begrijpen.
Laura, ik ben het helemaal met je eens.. ik zou ook nog best een (ofmeerdere) studies willen doen, zelfs nu ik al 52 ben. Ik ben enorm breed geinyeresseerd en leer sinds mijn 20e (dus pas na de middelbare school) eigenlijk vrij makkelijk. Wat mij weerhoud is dat oeverloze gereflecteer, de gigantische hoeveelheid werkstukken en de soms onzinnige vragen die op examens gesteld worden en die iemand als ik nou net fout zullen hebben omdat ik mij mijn hele leven heb gefocust op dingen die ik echt belangrijk vind. Ik zie om mij heen heel veel mensen die met goede bedoelingen zijn begonnen aan zij-instroomtrajecten alsnog na 1 of 2 jaar afhaken vanwege de manier waarop kennis wordt getoetst en de manier waarop je moet aantonen dat je capabel bent. Ik denk dat ik meer (voor mij als mens ook nuttiger zaken) leer door zelf actief op internet en in boeken te zoeken naar datgene dat mijn interesse heeft, dan nog weer 2 jaar mij door verplichte, maar in. Inn ogen niet altijd goede/nuttige en daardoor voor mij oninteressante lesstof te worstelen . Maakt mij dat niet geschikt voor het werk waartoe die opleiding zou mieten opleiden? Nee, dat denk ik niet.. ik denk dat het al bij de opleidingen mis gaat… ze willen alleen mensen die heel gedisciplineerd en liefst zonder kritische blik het studieprogramma dooelopen.. dan vallen kritische mensen dus op een gegeven moment af… maar zonder opleiding kom je nergens… diep triest…
Dankjewel voor het delen Laura van jouw persoonlijke visie en ervaring.
En wat? Iedereen ziet en bedenkt wel eens oplossingen voor bepaalde dingen. Dat iemand anders het implementeert is alleen je eigen schuld. Wanneer iemand je ideeën steelt en presenteert als eigen is al een andere zaak, maar dan nog ben je zelf schuldig. Pas wanneer je zelf de deur open zet kan er iemand naar binnen lopen. Dit “ik ben hoogbegaafd” en daardoor onbegrepen en daardoor slachtoffer is zo een onzin. Iemand gaat met je idee aan de haal terwijl je zo intelligent bent? Medelijden met jezelf hebben is niet bepaald een indicatie voor intelligentie.
Nou ja medelijden is een emotionele reactie. Staat los van intelligentie. De een wordt meer geleid door emotie dan de ander. Als emotie eerst komt leidt dat tot een reactie in redenatie. De redenatie is dan subjectief aan je emotie dus kun je er in feite niets aan doen te reageren zoals je doet. Niet iedereen is in staat koelbloedig met situaties om te gaan.
Iemand die bijv. in een geschetste situatie een idee van je steelt is verschillend dan jij bent in hun principes. Jij kunt bijv hele andere morele principes hebben dan de ander. De ander zal het dan bijv. naiëf noemen terwijl jij de onrechtvaardigheid er van inziet.
Ik zelf zou eerder stellen dat de gene die het steelt onderhevig is aan zn instinctieve reacties terwijl de ander dat in de zelfde situatie in die persoon zn plaats niet perse zou zijn. Ik vind in zo’n geval dat diegene die dat niet zou zijn toch intelligenter. Slechts het slachtoffer van die gene die als je wilt minder intelligent is.
De andere kant is weer morele principes niet perse effectief zijn in een omgeving waar dierlijk gedrag overheerst, helaas.
In een omgeving waar dierlijk gedrag heerst is misschien als je het als principe van vooruitkomen bekijkt, jij die overleeft etc. , dat dierlijke gedrag juist het meest intelligente als je het al zo kunt of mag noemen. Ik zelf vind het niet perse intelligent maar dat is dan weer gebaseerd op mijn morele principes welke weer een basis hebben op het sociale vlak.
Ik bedacht dat het raar is dat wasmiddel en wasverzachter niet dezelfde geur hebben. Dus heb ik de 3 grootste wasmiddelproducenten gebeld en dit bij hen neergelegd. Et voile, het is nu op de markt.
Ik vond het ook vervelend te bedenken dat sommige producten gemaakt worden door mensen die zo weinig verdienen dat ze het product niet eens zelf kunnen kopen. En dat ik niet weet waar het product vandaan komt. Dat heb ik aan iemand verteld die bij een tv producent werkt, et voilá, het programma Return to sender kwam op tv.
Geweldig! Dat heb ik me ook vaak afgevraagd.
Ik wist niet dat er in zoveel producten varken verwerkt zat. Zelfs in lucifers. Er ligt een boek over in het stedelijk museum met de titel pit. Echt onwijs zielig!
Zo ontzettend lastig, verwarrend en vaak erg pijnlijk ook.
Iemand waarschuwde me eens dat ik met mijn weten anderen geen pijn mag doen. Dat kan ik geeneens! De ander laat het of compleet langs zich afglijden of raakt geïrriteerd en reageert dat af op een ander….mij bijvoorbeeld.
Als je ziet wat anderen met hun niet weten, niet begrijpen en niet respecteren allemaal mogen van zichzelf. Angstaanjagend soms. Zeker als ze macht kunnen uitoefenen op jou en of anderen.
De mens is een rare diersoort. Soms weet ik niet of intelligentie een zegen of een last is.
Fijn dat je reageert Monique, het enige wat ik je echt kan aanraden is om naar jezelf op zoek te gaan. Wat heb jij nodig? Wat wil jij en wie ben je? Zo kun je de antwoorden vinden die helder maken welke omgeving het beste bij je past. Ook mensen die je waarderen om wie jij bent. Heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd?
Hihi weet nog niet of ik hb ben maar wel heel herkenbaar wat je schrijft! Heb het idee voor een app vorig jaar neergelegd bij een ontwikkelaar. Reden: vaak geen kleingeld meer in huis en wel een hele rij neefjes en nichtjes die graag geld op hun verjaardag willen. Zo is deze Geldgeefkado app Cheqi dus ontstaan (is inmiddels ook te downloaden?). En héérlijk verassende ervaring was het hele proces!
Ik merk nu ook weer positieve onrust in mezelf omdat ik zoiets zo graag weer een keer wil en het idee is er ook al. Maar drempel voelt nu nog beetje hoog om er mee ad slag te gaan…. Dank weer voor deze mooie blog, feest van herkenning.
Grtjs en fijn weekend verder, Jeanet.
Mooi Jaenet, en zo maak jij de wereld toch een stukje makkelijker 🙂
Ik heb dingen uitgevonden waarvan ik dacht dat niemand daar op zat te wachten. Als tiener bijvoorbeeld de inkeeping in het beschuitje en uitschuifbare caravans. Jaren later bedacht iemand anders het en zie wat er van gekomen is; beiden succesvol op de markt gebracht. Twee wat extremere voorbeelden omdat ze er nu zijn. Echter, thuis bij het klussen of in de tuin, heb ik vaak ook handigheidjes en ook op het werk wel dingen bedacht die goed blijken te werken.
Veel van wat we bedenken is voor ons HB’ers ook vrij normaal voor ons, precies wat Reginald beschrijft (en dus herkenbaar). Dat maakt ook dat uitvindingen waar we best een ‘bak geld’ mee zouden kunnen verdienen, vaak laten voor wat het is, waardoor enige tijd later een ander het bedenkt en er wel geld mee gaat verdienen. Van de andere kant maakt ons dat ook goede partners om mee te denken met uitdagingen of problemen binnen bedrijven. Praktisch, maar ook tactisch. Zouden bedrijven gebruik van moeten maken ;-).
Maar het kan ook als een bedreiging gezien worden. Met sollicitaties wel gehad. Blijkbaar meteen al goede ideeën aandragen waardoor degene tegenover je jou meteen als een bedreiging voor zijn eigen plek gaat zien.
Dus, inderdaad leuk al onze goede ideeën en uitvindingen, maar lang niet makkelijk om er echt iets mee te kunnen.
Fijn dat je reageert Niels, inderdaad soms moeten we zoeken naar het juiste moment om onze mooie plannen te vertellen, omdat het bedreigend over kan komen of onze omgeving er nu nog niet klaar voor is.
Oooh! Ik heb zoveel gave ideeën dat mijn hoofd ervan overloopt .. dat ik er ‘s nachts van wakker word.
Wat me geholpen heeft is om me te focussen op één bepaald gebied.. en daar helemaal los in te gaan. Zo maak ik trainingen voor leerlingen en hun ouders op het gebied van faalangst en hooggevoeligheid.
Al die andere ideeën moet ik laten gaan, omdat het me anders overweldigd.
Ik heb daar een tekstje over geschreven:
Mijn gedachten zijn als een waterval
Het klettert en klatert steeds maar door
Ideeën stromen zonder eind
bruisen als maar voort
Als ik zo blijf staan
Overweldigd
Met mijn ogen dicht
Overspoelen ze
Rustgeven ze
Maar zijn ze zo weer weg
Met mijn blik op helder
Ik wacht op het moment
Geduldig een stapje achteruit
Dat die ene zonnestraal
Dat ene klatertje met goud bemint
Geruisloos pak ik haar vast
sluit mijn handen,
En weet dat ik haar heb
Samen op weg naar een rustige plek
Waar alle tijd vervliegt
Daar is waar dat ene ideetje
Door de zon gekozen
Met ruimte, tijd en aandacht
haar ware vorm krijgen mag
Langs me stroomt een beekje
Spijtig wuif ik de anderen gedag
Zo een mooie tekst!!!!!
?? Dank je!
Mooi!!
Dank je !
Wauw! Mooi ?
Dank je!?
Damn ! Talent :). Klap klap. Wou dat ik zo kon dichten. Ik probeer het niet eens want bak er toch niks van haha.
Ik ben verliefd :).
Thank you!
Ik ben een paar jaar gewoon begonnen met opschrijven wat in me opkomt..
en soms pakt dat best leuk uit?
Dankjewel, mooi Gwen 🙂
Ook vaak tegen aan gelopen
Ze zien niet wat jij ziet en dat uitleggen doorduwen etc werkt niet
Heb gemerkt als je in je oplossing, verandering verbetering een belang kan in verweven voor diegene die het helpt uitvoeren dan heb je meer kans
Dus een behoefte vinden bij hen die door jouw oplossing wordt ingevuld
Bedankt voor je reactie Bruno.
Ik ben op het irritante af praktisch en oplossingsgericht. Voor mij allemaal zo logisch, maar het stuit op veel onbegrip bij anderen. Ik verbaas me vaak over de onlogica van bepaalde zaken en maak dat kenbaar. De meest geuite reactie: zo doen we dat altijd al. Ik merk veel weerstand en wantrouwen, met als leukste reactie dat ik te snel denk voor de gemiddelde Nederlander. Tja, daar kan ik niets aan doen, toch?
“Zo doen we het nu eenmaal”
Die zin alleen al geeft mij de kriebels, hahaha
Fijn dat je reageert Tinka.
Ik zie meer oplossingen voor problemen dan ik kan aanjagen en laten uitvoeren. Veel daarvan wordt door de rest nog niet gezien of nodig gevonden.
Zo loopt mijn hoofd en mijn trello inmiddels over van alles wat nog zou moeten verbeteren. Dat ontmoedigt me soms en werpt ook een schaduw op alles wat ik wel gedaan kreeg omdat ik dat ervaar als een druppel op de gloeiende plaat, en altijd te laat.
Misschien een idee om je plannen en oplossingen op te schrijven, zo kun je er later nog eens naar kijken om ook daadwerkelijk uit te voeren. Misschien kunnen niet alle plannen op het moment worden uitgevoerd, maar misschien kun je wel stapje voor stapje dingen doorvoeren, waarvoor jouw waardevollen oplossingen niet in de prullenbak verdwijnen.
Hoi Demelza, daar is Trello (wat Graaf Doordraaf noemt) ook een handig middel voor.
Als ik iets zie waarvan ik denk dat dat beter kan of dat er andere oplossingen mogelijk moeten zijn dan denk ik daar over na en zoek naar “beter” dan het huidige gebruikte concept.
Het grote probleem is vaak dat mensen die je wellicht nodig hebt om dat “beter” te realiseren het grootste struikelblok vormen. Men blijft liever in de comfortzone van inefficiëntie en non-effectiviteit omdat men dat nu eenmaal zo gewend is hoe krom het concept ook in elkaar steekt. Ik vraag in wezen of ze eens na willen denken over waar ze nu eigenlijk mee bezig zijn en dat wekt weerstand op.
Herkenbaar. Dat je anderen ervoor nodig hebt om zaken te realiseren en dat het daar dan op spaak loopt, omdat die er nog lang niet aan toe zijn, de noodzaak niet voelen, niet inzien hoeveel beter het worden kan, geen stappen willen zetten op een weg die ze niet voor zich zien, omdat die zich al lopende ontvouwen zal.
Ik zou graag uitvinden hoe ik andere mensen mee kan krijgen in mijn denken, zodat we gezamenlijk uit kunnen voeren wat wel degelijk een verbetering of aanvulling zijn kan op het reeds bestaande.
Dankjewel voor je reactie Willie.
Dit is een onderwerp waar ik zelf vaak in vastloop en mee worstel.
Mijn hoofd staat ook altijd op uitvinden en nieuwe ideeën bedenken. Vooral met de gedachte om te willen en kunnen verbeteren of progressie te maken. Voor mij is dat echt second nature.
Ik heb alleen wel inmiddels gemerkt dat dit heel vaak alles behalve op prijs wordt gesteld.
Ondanks de goede bedoelingen of dat men ook daadwerkelijk beter er van wordt.
Tot op de dag van vandaag begrijp ik dat absoluut niet. Hoe kun je met zo’n instelling überhaupt groeien?
Als persoon, als bedrijf of als groep?
Het ligt ook zeker niet meer aan het feit hoe je het brengt, daar heb ik echt alle invalshoeken al geprobeerd.
Daarbij gaat het mij vooral om de discussie en dialoog, niet wie er gelijk heeft (ik weet namelijk ook niet alles)
Tegenwoordig houd ik me mijzelf maar gewoon in, maar dat voelt alles behalve goed. Al helemaal wanneer ik problemen al van mijlen ver aan zie komen.
Dan slaat dat morele gevoel waar we het vorige keer over hadden keihard in.
Ja precies. Heel herkenbaar!
Fijn dat je reageert Piet.
Ha da’s wat ik altijd denk. Je bent gewoon maar met de mogelijkheid tot bijzondere dingen.
Tenminste dat was mijn conclusie ooit.
Wie weet hoeveel bijzondere momenten, of hoe groot, onder de juiste omstandigheden zelf gecreeërd of in beland.
Misschien maar een enkele keer. Misschien ook nooit. De mogelijkheid is er echter wel.
Vaak zal je het zelf niet eens doorhebben tot een ander je er op wijst.
Wat voor jou normaal is is het vaak niet voor de ander.
Een uitvinding is ook een oplossing, een idee.
Ik kan me eens herinneren een meisje wat nog studeerde mij een verhaal vertelde over haar studie en een case beschreef. Ik gaf er een antwoord op en ze keek me voor verbazing aan en vroeg of ik die opleiding ook gevolgd had. Ik zei ”nee ik bedenk het net”. Vol ongeloof bleef ze me aankijken en zei dat anderen daar jaren voor moeten studeren. Ze bleef me daarna ook steeds raar aankijken. Dacht waarschijnlijk dat ik haar in de maling nam of zo. Bleef afstandelijk.
Ik zelf vond dat ik niks bijzonders deed. Het was niet wetenschappelijk of zo. Vond het nogal voor de hand liggend.
Ik begrijp tot de dag van vandaag niet wat er zo weird aan was maar blijkbaar was het veel beter dan ik zelf in staat ben in te schatten.
Maar goed ik kan mij inleven dat iemand die er voor studeert en trots is op wat zij kan en een ander doet het zonder studie dat je dan moeite hebt jezelf te kunnen plaatsen of die ander dan maar niet geloofd.
Da’s het lastige. Hoe kun je nou iets als bijzonder waarderen als het voor jou doodnormaal is. Ik kan dat niet.
Wat ik wel kan is mijzelf heel dom voelen als ik iets niet direct zie of begrijp :).
Bekend verhaal Reginald,
Zo heb ik mijn opleiding nooit afgemaakt.
Toch regelmatig tussen de mensen met een PhD en Master gewerkt.
Ik kan altijd met gemak meekomen en/of praat ze soms volledig onder de tafel.
Dat bedoel ik niet lullig of arrogant, maar het valt mij wel heel erg op.
Ik heb trouwens een vergelijkbaar verhaal als jij, maar dan met een potje schaken. Iemand vroeg mij eens in een café om een potje mee te doen, hij was van een schaakclub. Nu heb ik in het verleden wel een beetje geschaakt, dus ik kende de basis, maar dat was wel echt al vele jaren geleden. Dus verre van een serieuze schaker.
Ook hier won ik het potje. Die persoon was ook totaal in ongeloof.
Zo kon hij aan mijn zetten zien dat het niet om beginners geluk ging, maar dat er toch echt wel een gedachte achter zat.
Ik moet wel toegeven dat zoiets wel het uiterste uit mij vraagt, daardoor kan bet erg vermoeiend zijn.
Nou ja ik weet heel veel niet hoor. Ik lees niet of zelden etc en heel veel mensen weten dingen waar ik de ballen verstand van heb.
Wat ik wel vaak merk is dat opleiding er weinig toe doet als het gaat om logisch nadenken. Goed presteren op school betekent niet perse logisch kunnen nadenken. Afhankelijk van de richting dan.
Tenminste mijn ervaring is dat het toch verschillende disciplines zijn.
Dan nog is iets geleerd worden of zelf leren niet hetzelfde. Het vermogen verzamelde informatie te begrijpen of zelf tot die dus nieuwe informatie te komen zijn verschillend vind ik.
Maar goed da’s mijn observatie. Ik kan er naast zitten natuurlijk hehe.
Je bent een persoon naar mijn hart.
Dat is exact hoe ik het zie.
En ik werk heel erg veel met zulke mensen en disciplines!
Ja het komt mij altijd over alsof mensen in het algemeen slim genoeg zijn om met de complexiteit van onze samenleving om te kunnen gaan. Daarbij horen dan ook de opleidingen etc. Klinkt naar mijn idee ook logisch aangezien evolutionair gezien volgens mij de hersens zich steeds meer aanpassen aan de mogelijkheden in onze ruimte, of zoiets.
Ik weet het ook niet echt maar het lijkt dat het vermogen wat we hebben ons vaak wel in staat zijn de op ons afgestemde studies te volbrengen maar niet perse goed te kunnen nadenken :).
Deze 2 disciplines zijn daarom naar mijn idee verschillend. Ik bedoel wij zijn slim genoeg voor onze samenleving met alle disciplines die er voor nodig zijn redelijk te kunnen overleven. Meer dan dat is niet perse nodig.
Onze hersens zijn in die zin beperkt. Opleidingen zijn afgestemd op ons vermogen nodig om ze af te ronden.
Dagelijkse gedachtenstromen met betrekking tot het oplossen van problemen hebben toch andere kwaliteiten/eigenschappen nodig.
Zo vaak kom ik mensen tegen die hele hoge opleidingen afgerond hebben maar echt niet snugger zijn als het aankomt op een willekeurige discussie en daar hun conclusies bij trekken.
Aan de andere kant vind ik het altijd nogal moeilijk te zien wanneer je nou gelijk hebt ja of nee. Zij denken dat zij gelijk hebben en ik denk dat ik gelijk heb haha. Wie heeft er gelijk. Ti’s nogal moeilijk door je beperkingen heen te zien.
Bedankt voor je reactie Reginald. Dat is ook inderdaad lastig, we bekijken dingen vanuit ons eigen perspectief, dus het is moeilijk om te niet te denken ”Dat kan toch iedereen”. Maar nee, dat kan niet iedereen, dat denkt niet iedereen. 🙂 Het is makkelijker bij een ander te herkennen wat zijn of haar talenten zijn. Als je anderen iets ziet doen wat voor jou moeilijker is, dan zul je dit vaak benoemen als een kwaliteit van de ander. Als je het moeilijk vindt om jouw kwaliteiten te herkennen, schakel dan de hulp in van jouw omgeving. Voor hen is het veel makkelijker om te zien wat jij niet ziet.
Ja ik kan kwaliteiten die ik zelf niet heb, ik heb er zat niet vind ik altijd, altijd erg waarderen :). Dat heb ik inderdaad altijd gedaan.
Ik begrijp ook wel vaak waar bepaalde kwaliteiten toe kunnen leiden en die kwaliteiten niet hebben bijv. mijzelf beperken, tegen houden.
Dus in die zin waardeer ik ze in anderen omdat ik begrijp hoe het ze kan helpen in hun ontwikkeling en vooruitgang.
Ik zie gelukkig ook zat kwaliteiten bij mijzelf hoor maar ook duidelijk de kwaliteiten die ik graag had gehad maar niet heb.
Hoewel je natuurlijk zelf vaak in de hand hebt wat je kunt of niet kunt. Dat houdt dan weer in dat als je aan jezelf werkt je veel meer kunt dan je zelf zult kunnen inschatten. Daar probeer ik zelf altijd aan te werken.
ahh aan jezelf werken; doen we ooit iets anders? Nooit technisch ingesteld geweest ( geïnteresseerd dus) wat me al langsom meer zuur opbreekt omdat de technologische samenleving net zo snel gaat dat je nauwelijks tijd krijgt om mee te zijn!
Kan me zo irriteren want ik ben een mensenmens – al wat ik uitvindt heeft met mentaal of psychisch groeien te maken/ bewust maken … ik krijg ontzettend veel gedaan bij de “gewone” mensen omdat ik de tijd neem om iets te visualiseren of zoals in het onderwijs met handen en voeten uit te leggen. Heb ik dan met de beleidsmakers te doen gaat dit heel wat minder vlot.
Denken meestal dat het op hun manier ( met commanderen dus) wel werkt => niet dus!
Blijkbaar hebben ze niet eens door dat ze zo regelmatig geboycot worden en dat het tot mijn frustratie (alweer) niet vooruit gaat.
Eerst maar eens goed uitvinden wie je zelf nou precies bent 😉
Dat is inderdaad heel belangrijk, heb je al eens een gratis online masterclass gevolgd? Die gaat namelijk ook in op de vraag, wat je blauwdruk (wie je bent, wat je wilt en daarvoor nodig hebt) is. Je bent altijd welkom en je kunt jezelf aanmelden via deze link:
https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/