Regelmatig heb ik mij in het verleden in een bijzondere en vaak wederzijdse “huh-staat” begeven. Bijvoorbeeld omdat ik vorige week samen met iemand duidelijke afspraken had gemaakt. Maar dan bleek de week erna dat die ander zich niet aan de afspraak hield. Dat kon het bloed onder mijn nagels vandaan halen. De rechtvaardigheidsstrijder kwam in mij naar boven (want afspraak is afspraak!) en ik ging de persoon in kwestie wel even vertellen hoe het in elkaar zat. Dat was overigens voordat ik had ontdekt wat “tact” inhoudt.
Als ik er dan de betreffende persoon op aansprak, gaf hij of zij mij een vragende blik. En ook een uitleg die verklaarde waarom volgens hem of haar wel aan de afspraak was voldaan. Daarmee kwam ik dan weer in de “huh-staat” terecht. Want hoe kan het, dat we allebei zo duidelijk hadden wat de afspraak was, en toch allebei daar een hele andere invulling aan hadden gegeven?
Communiceren is moeilijk joh
Communicatie tussen mensen is op zichzelf al moeilijk. We denken allemaal vanuit onze eigen kaders en vullen de leegte tussen de woorden zelf in. Wanneer je als hoogbegaafde gewend bent om in je hoofd snelle stappen te maken, vergeet je nog weleens dat niet iedereen dezelfde stappen maakt en dezelfde informatie heeft. Daardoor krijgt wat je zegt ineens een hele andere invulling en ontstaat miscommunicatie en soms zelfs conflicten.
Ook onder gelijkgestemden kun je elkaar soms missen in de communicatie. En dat anderen je soms niet begrijpen betekent niet dat jij dom bent of dat de ander dom is. Het betekent ook niet dat anderen expres een andere invulling geven aan wat je zegt. Het betekent wel dat je beiden meer moeite moet doen om tot elkaar te komen. Neem als uitgangspunt dat je allebei de juiste intenties hebt. Communiceer over het feit dat je merkt dat je de ander soms niet goed begrijpt en dat je merkt dat de ander jou soms niet goed begrijpt. Niet om de vinger te wijzen naar een schuldige, maar vanuit de wens om de communicatie te verbeteren. Door samen helder te maken wat je van elkaar nodig hebt, voorkom je al een hoop miscommunicatie en frustratie.
Wil de ander niet meewerken? Dat kan natuurlijk. Jij kunt nog zo veel willen, maar als de ander niet bereid is om samen met jou helder te maken hoe je miscommunicatie voorkomt, dan wordt het een stuk lastiger oplossen en de kans op conflicten groter. Kijk dan in ieder geval wat jij wel kunt doen om de communicatie te vergemakkelijken. Meer dan dat kun je dan niet doen. En soms is dat wat jij wel kunt doen al genoeg.
Ga het niet uit de weg
Toegeven dat je anders bent, dat jij anderen soms niet begrijpt, dat zij jou niet begrijpen, is niet altijd makkelijk. Het brengt ook een gevoel van eenzaamheid mee. En daarnaast zelftwijfel. Want als anderen jou steeds niet begrijpen, dan moet het wel aan jou liggen, toch? Maar miscommunicatie is geen waardeoordeel over wie er slimmer is of beter kan communiceren. Het is een mismatch in denk- en communicatiestijlen die een afstand tussen jou en de ander kan veroorzaken. Juist door het bespreekbaar te maken, creëer je de mogelijkheid om tot elkaar te komen. Om samen een oplossing te vinden.
Wat kun je doen?
- Als je merkt dat er vaak miscommunicatie is, maak dat dan bespreekbaar. Het is niet erg dat je elkaar soms niet begrijpt, zolang je er maar wat aan doet om het op te lossen. Wanneer de frequentie waarop je communiceert ver uit elkaar ligt, kun je met elkaar gaan uitzoeken hoe je dichter tot elkaar komt. Onderzoek wat je van elkaar nodig hebt en blijf daarover met elkaar in gesprek. Doe wat je kunt en accepteer dat je allebei anders bent, denkt en communiceer.
- Ga uit van de beste intenties. Mensen proberen niet expres je niet te begrijpen. Help hen jou beter te begrijpen en laat ze jou helpen om hen beter te begrijpen. Zie het als een uitdaging ;).
- Neem afscheid van plekken waar je niet geaccepteerd wordt. Miscommunicatie is 1 ding, maar als de mensen waar je mee werkt geen moeite doen om je te begrijpen, je buitensluiten en je niet zien en accepteren voor wie je bent en wat je kunt, ga dan nadenken over een volgende stap in je werkende leven. Jouw werk is een groot onderdeel van jouw leven en het is zonde als het zo moeilijk en zwaar blijft gaan.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Volgende week lees je in deel 3 over het belang van op jezelf vertrouwen, en ook hoe je dat doet. Ontvang je de wekelijkse HB updates al? Daar kun jij je gratis voor aanmelden. Ontvang je ook meteen gratis mijn ebook over hoogbegaafdheid. Aanmelden kan hier.
Heb jij mijn E-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Die kun je hier gratis aanvragen!
