Muziek is een belangrijk onderdeel in mijn leven. Van oprechte nummers, van artiesten met mooie stemmen, krijg ik meteen kippenvel. Soms overvalt me dat. Dan sta ik midden in een winkel plotseling stil omdat ik ineens zo’n liedje hoor dat mij raakt, dat binnenkomt. Dan is gelijk mijn hele dag weer goed.
De andere kant is dat als ik op een feestje ben waar de muziek met doordrammende bas net iets te hard staat, terwijl iedereen om me heen naar elkaar staat te schreeuwen, ik tussendoor wat momentjes nodig heb om uit te stappen. Dan ga ik even naar buiten om frisse lucht te halen.
Zintuigelijke overprikkelbaarheid
Wanneer jij je herkent in de kenmerken van deze overprikkelbaarheid, zul je ervaren dat jouw zintuigen (zien, ruiken, voelen, aanraken, horen) intensiever werker. Dit heeft mooie voordelen, je kunt intens plezier beleven aan bijv. muziek, taal, kunst, aanrakingen of eten. Maar dit kan ook vervelend zijn omdat je bijvoorbeeld in een drukke omgevingen overprikkeld raakt.
Je kunt daarnaast een T-shirt labeltje of bepaalde kledingstoffen intens irritant vinden. Je kunt moeite hebben met de structuur van bepaald voedsel, bepaald licht niet goed tolereren, of in mijn geval, natte sokken, als extreem vervelend ervaren. Je kunt ook snel afgeleid raken door externe prikkels. Aan de andere kant kunnen bepaalde zintuigelijke prikkels juist een verslavend effect oproepen waardoor overmatig gedrag kan ontstaan.
Je kunt ook overdrijven
Door deze overprikkelbaarheid kun je dus bepaalde zintuigelijke waarnemingen intens ervaren. Voor een ander is het onmogelijk om te begrijpen hoe dat is en voelt. Daarom kan het best zijn dat iemand weleens tegen je heeft gezegd ‘nou, nou, je kunt ook overdrijven hoor’. Dat geeft je de indruk dat er iets mis is met de manier waarop je dingen ervaart. Maar het is simpelweg onderdeel van jou en bovendien kan deze overprikkeling ook veel moois met zich meebrengen. Het geeft het leven extra kleur, een extra dimensie en zoals met alles, wat hoge pieken kent, kent het af en toe ook dalen. Focus je vooral op de positieve aspecten van jouw bovengemiddelde intense waarneming.
Weet ook dat je een bepaalde mate van prikkeling nodig hebt. Probeer het dus ook niet uit de weg te gaan, maar zorg dat je er een balans in vindt die voor jou klopt.
Wat kun je doen?
Herken bij jezelf omgevingen en situaties waarin je negatief overprikkeld wordt. Bereid je hier of op voor, of probeer ze te voorkomen. Je mag ook best nee zeggen op een uitnodiging als je weet dat het je meer kost dan oplevert.
Ga op zoek naar strategieën die voor jou werken. Stap bijvoorbeeld op feestjes er af en toe even uit. Knip alle labels uit je shirt. Koop goede schoenen zodat je geen natte sokken krijgt als het regent. Geef het bij anderen aan als je bepaalde dingen niet eet. Neem oordopjes mee naar festivals. etc.
Zie het vooral als iets moois dat je intenser kunt zien, ruiken, voelen, aanraken en/of horen en neem de tijd om te genieten van het moois dat je in het leven tegenkomt.
Ik ben benieuwd, herken je dit? En hoe ga jij er mee om? Laat je het me onder de blog weten?
Comments 33
Compleet gewieberd kan ik worden van geluiden, inderdaad de chipszak, allerlei piepjes en knorretjes en fluitjes, de waterkoker, de afzuigkap, de gemeenteman die urenlang snoeit, noem het maar. Een gezelschap van meer dan 4 personen vermijd ik vanwege de herrie. Echter, ik ben ook ernstig slechthorend, en het lukt me vaak niet om duidelijk te maken dat ik last heb van geluiden en tegelijk dat ik iets niet versta. Ik probeer er maar laconiek over te zijn, maar het maakt vaak wel eenzaam. Daarom: fijn om te horen dat jullie er ook last van hebben 😉
Author
Bedankt voor je reactie.
Herkenbaar. Weet niet honderd procent zeker of ik HB ben (hoewel ik de brugklas mocht overslaan, meteen door kon en leerde lopen met acht maanden, heb me wel behoorlijk dom gevoeld in veel situaties/soms nog), dat maakt ook niet uit, maar dat ik sensitief en beelddenker ben (met tinnitus en meer) weet ik wel.
Overprikkeling door schreeuwende kinderen of te luid pratende mensen, grasmaaiers, harde wind, felle zon, heftige emoties, pijn, moeheid, oncomfortabele voorwerpen of meubelen die pijn opleveren tijdens gebruik/zitten/liggen, nare geurtjes, bep. voedingsmiddelen, rottige/bep. sfeer, energie van voorwerpen/personen, knellende kledingstukken, kledingetiketjes en dergelijke; er schijnt geen begrip voor te zijn. Ook niet na je 50e.
Belangrijkste is dat je er zelf mild over kunt zijn, erkent, fijne kleding draagt, jezelf beschermt of terugtrekt als het nodig is. Leren om er maar wel tegen te kunnen haalt niets uit (is mijn ervaring), het is als lopen met een gebroken been.
Author
Goed dat je het zo ziet.
Zeer herkenbaar: irritatie in de drukke tram, op school niet kunnen concentreren door stemmen van medeleerlingen, overgeprikkeld raken na een middag in de museum( zelfs tot de overgeven toe) naar buiten willen in een drukke discotheek of andere afgesloten ruimte…)geïrriteerd door sterke geuren of juist honger krijgen tijdens langs rijden van de bakker of toko…en nog veel meer. Ik kan ook niet tegen sterke rode neonlicht, net als die van Media Markt in de avond..voordelen – musikale geheugen tot vroege kinderjaren., terughalen van herinneringen als ik op eens een gerecht eet van vroeger etc…
Author
Bedankt voor je reactie, ik hoop dat je iets aan het blog hebt en dan vooral aan de tips onder wat je kunt doen.
Dank jullie wel allemaal, zo herkenbaar. Ik voel me vaak alleen met mijn hooggevoeligheid.
Ik werk ook in een grote kantoortuin, ben na een uur verwerken van wat ik allemaal meekrijg al mijn energie kwijt. Op de momenten dat het kan werk ik met een noise cancelling koptelefoon, dat helpt. Met een lekker up beat muziekje dat me energie geeft bij mijn werkzaamheden. En het helpt me om te focussen. (Ik heb ook ADD, net met medijngebruik begonnen. ) Als ik telefoontjes van klanten moet beantwoorden kan ik niet werken met mijn koptelefoon op. Er bestaan ook headsets met noise cancelling, maar die kunnen niet aangesloten worden op de telefooncentrale (vast wel denk ik, maar is lastig).
Ik ben ook gevoelig voor trillingen en voel trillingen/resoneren in mijn woning. Er staat ergens een apparaat stationair te draaien, pompen of zo. Gevolg is dat al mijn meubels trillen, ook mijn bed. Elke nacht me ‘ontspannen’ op een spijkerbed van getril, ik slaap slecht. Er worden door techneuten van de woningbouwvereniging metingen verricht om de bron van het geluid en de trillingen te achterhalen. Ik hoop dat dat lukt, dan kan er iets aan demping worden gedaan, zo niet dan moet ik verhuizen.
Ik ervaar gelukkig ook positieve kanten aan hooggevoeligheid. Ik kan intens genieten van een mooie kleur van wol waarmee ik brei, of van de kleuren in een schilderij, van mooie taal, van de natuur, van alle nuances in beweging tijdens yoga en chiqung, van wandelen in de natuur.
Author
Bedankt voor je reactie.
Heel veel herkenning, en dit speelt al vanaf m’n achtste jaar. Ben ook nog Add en hoe gek het ook klinkt dat helpt mij. Yoga helpt mij heel goed, geef daardoor nu zelf ook les. Maar ja, die valkuilen zijn er nog. Daar wil ik graag aan werken. Veel ideeen maar komt er niet uit. Ben benieuwd naar masterclass.
Author
Fijn dat je reageert. Leuk dat je de Masterclass gaat volgen.
Herkenbaar! Wat vind je van iemand die chips uit de zak eet, naast je oude bank…of gewoon een boterham met kaas ….die kauwgeluiden. Ieks!!!
Ja vreselijk!
Herkenbaar, eigenlijk heb ik mijn leven ingericht om dit thema. Afschermen, terug trekken, mogelijk weggaan. Tegelijk ook precies een zintuig voor iemand die een goed gesprek nodig heeft. Gevoel van sfeer, wel of niet goed. Het is soms ook een (eenzaam) isolement merk ik. Wel bijzonder dat er zoveel anderen dit ook ervaren. Als een magneet trek je mensen aan die herkenning voelen.
Hoi, herkenbaar ??
Author
Ja, lastig is het. Maar ook zo bevrijdend als je het niet meer allemaal alleen moet doen, omdat je mensen aantrekt die herkenning voelen!
Hoi allemaal,
Ik werk in de zorg ook een plek waar je gemakkelijk leeg gezogen wordt. In de loop der jaren en veel investeren in zelf ontwikkelen komt dan HSP op mijn pad. En gaande weg heb ik geleerd om die over gevoeligheid voor me te laten werken i.p.v. tegen me. Nu heb ik geleerd af te stemmen op mezelf en vandaar uit op de ander. Nu werk ik in een hospice een plek waar ik met “overgevoelige” afstemmen al veel betekend heb voor de bewoners en hun familie.
Author
Bedankt voor je reactie. Fijn je dat je zoveel kunt betekenen voor de bewoners van de hospice.
Het heeft ook mooie kanten; laatst schoot ik vol toen ik toevallig in een winkel een mooi schilderij zag hangen. Het werk kwam echt keihard binnen, en dat mag van mij op zo’n moment ook prima.
Author
Bedankt voor je reactie.
Hu ja, labeltjes! En natte sokken… brrr, meteen uit. Heel herkenbaar. Ik zit momenteel op mn werk in een lastig parket; had een aparte werkkamer (werk als boekhouder), maar nu in een ruimte met 2 collega’s. De ene is erg aanwezig, de ander heeft de concentratie van een garnaal en zoekt (non-)verbaal constant contact met me. Het plafond waar we zitten, is gewelfd, dus het galmt. En dan komen er regelmatig collega’s waar ze mee overleggen. Na een dag ben ik kapot; het trekt me helemaal leeg. Andere werkplek is er wel, maar nu voorzien van dockingstation waar ik geen aansluiting voor heb. En mn werkgever vindt t maar aanstellerij van me als ik ergens anders ga zitten. Wat ik wel eens doe, als een collega een dag buiten de deur werkt. Ik zit eraan te denken t nog 1 keer serieus aan te kaarten bij werkgever. Als hij dan weer zo kinderachtig reageert, vraag ik de naam en gegevens van de bedrijfsarts wel. Ik hou dit niet lang meer vol. Nog tips hoe dit aan te pakken? Wat evt te zeggen tegen arts of wat arts kan doen/zeggen tegen werkgever?
Ik herken dit wel. Ik snap ook niet dat er nog steeds flexplekken, kantoortuinen en leerpleinen gebouwd worden. Mijn ervaring is dat niemand (niet alleen HB, ADD etc) in zo’n setting productief is. Zelf ga ik vaak ergens anders zitten als ik veel moet bellen of zet een koptelefoon op. Vreemd en vervelend dat je werkgever dit niet erkent. Maar zou er zeker op tijd met een bedrijfsarts over gaan praten.
Leg aan de arts uit dat je hoog sensitief bent, en dat zeer veel mensen dit hebben, dus…..mag hier in gebouwen wel eens rekening mee gehouden worden. Voordeel…goede werkplek, gelukkige en produktieve werknemers en goede sfeer. Moderniseren dus.
Ontzettend herkenbaar! Het is niet altijd een zegen, maar als je ontdekt dat het bij je hoort, dan kun je ermee aan de slag
Author
Goed dat je het zo ziet.
Heel herkenbaar, fijn dat er nu een woord voor is. Inderdaad de labeltjes, drukknopen, een horloge wat los moet zitten, evenals de bril, tl-buizen die ik vreselijk vind waardoor ik graag met een schemerlamp op mijn werk zat (wat iedereen maar raar vond), eten wat ik niet kan verdragen met een hoop negatieve reacties als gevolg. Muziek waar ik emotioneel van kan worden, maar ook veel energie van kan krijgen en erg door geraakt kan worden. Een boek wat me nog dagen bijblijft, het liefst een boek zonder beschrijvingen, want die associaties heb ik er als vanzelf al bij. Story of my life dit en inderdaad maar weinig mensen die dat begrijpen.
Ik vraag me af of dit iets anders is dan hoogsensitief zijn?
Author
Bedankt voor je reactie, ik hoop dat je iets aan het blog hebt gehad. Voor vragen kun je het beste een mail sturen, dan kan er iets dieper en persoonlijker op je vraag worden ingegaan.
Of ik dit herken? Ja! Ik heb het met geluid. Ik kan, alleen thuis en de stereo op 10, genieten van een stevig stukje muziek. Ook rustige muziek kan me zeer raken. Dit is positief. Ik werk in een kantoortuin en kan geluiden en discussies van ver horen. Het komt allemaal binnen en ik heb nog geen goede manier om me hier voor af te sluiten of geen acht op te slaan. Ook dit heeft een positieve kant, doordat ik veel ‘meekrijg’ wat er speelt
@Rob daar zit ik dus ook mee (zie reactie Els)
Alle reacties ook heel herkenbaar. Fijn om te lezen, ik ben nog steeds zo blij als ik zie dat er veel meer mensen hsp zijn.
Ik ben na twee keer een burn-out en andere baan, bij de derde baan ook ziek geworden.
Ik werkte in een horecateam waar steeds van alles bleef liggen, daar kreeg ik enorme onrust van, zat daarna in een kantoortuin, daarna in een kamer van 5 bij 5m met 7 kletsende mensen. Mobieltjes met oortjes had je toen nog niet en een koptelefoon opzetten vond iedereen asociaal! Dus ik zat achter mijn computer volledig leeg te gaan door alle gekwebbel om me heen en de verschillende zweetluchten niet te vergeten.
Vijf dagen werken en twee dagen slapen en niemand zien om weer bij te komen. Dat hield ik niet vol. Hsp was onbekend toen.
Daarna als ondernemer verder gegaan maar ook hierin veel te veel stress door omgaan met klanten die je op willekeurige momenten bellen en storen. Nu zit ik al jaren in de bijstand en heb me ook voor een groot deel uit het sociale leven teruggetrokken.
Twintig jaar therapie en niemand die ooit over hsp en hoogbegaafdheid is begonnen.
Toen ik dat acht jaar geleden zat was ben ik gaan googlen, vond ‘empath’s’ online maar voelde me niet ok met het slachtofferige wat ik er vaak bij voelde. Ben gaan mediteren, workshops gaan volgen en er inmiddels achter dat ik gewoon iets heel anders moet doen, vanuit mijn hart en op mijn manier. Nu zijn er veel meer mensen op die manier bezig en is het veel makkelijker om daar over te praten, ook hsp word gelukkig steeds meer erkend dankzij mensen zoals Adrienne.
Heb een hoop oude pijn en programmering opgeruimd ondertussen en zet nu voorzichtig stappen om opnieuw mijn leven op te bouwen op mijn manier.
Ik ben met een sport begonnen waarbij ik wel met mensen te maken heb en merk dat ik meteen weer leeggezogen word als ik me daarvoor laat gebruiken. Zie nu heel helder dat er mensen zijn die inhaken op je gevoeligheid als die samengaat met onzekerheid of nog een stukje angst om geaccepteerd te worden. Daar duidelijk grenzen trekken kan ik nu leren dus. En rekening houden met mijn gevoeligheid door op tijd me terug te trekken, de natuur in te gaan, of te mediteren. Tuinieren helpt ook om weer te landen bij mezelf en alle prikkels los te laten.
Verder is het ook heel leuk om te merken dat ik met die gevoeligheid juist andere mensen ook blij maak, doordat ik ook meer dan gemiddeld aanvoel, handig bij deze sport, en ook omdat anderen zich vaak meer gezien voelen als ik uitspreek wat ik bij ze voel.
Alles natuurlijk alleen in kleren die niet schuren en t-shirt en ondegoed zonder labels en alleen op de fiets naar huis.
Succes allemaal.
Hoi Rob,
Werk zelf ook in een kantoortuin, af en toe heel gezellig maar ik krijg geen tijd voor mijn focus momenten… Vrij snel een goede noise cancelling koptelefoon aangeschaft, erg duur maar één van de beste aankopen die ik in lange tijd heb gedaan.
Hoop dat je er wat aan hebt
Author
Goed dat je het zo ziet.
Overexcitability is eigenlijk een niet helemaal accurate vertaling van Dabrowski’s Poolse tekst. In die taal is het een positiever woord, meer als een superkracht. Die toevoeging maakt dat je er nog weer een beetje anders naar kunt kijken. Het is best bijzonder dat je een labeltje in kleding kunt door de aanraking met je huid kunt visualiseren op microniveau, alsof je door een vergrootglas kijkt. Het is dan eenvoudiger voor te stellen dat dit labeltje irritatie of zelfs pijn ervaring op kan leveren.
Er anders naar kijken… wat heb je daaraan? Dat labeltje gaat er alsnog uit. Zeker met die autobiografieën aan labels tegenwoordig.