In Amerika openen veel kerken op Thanksgiving de deuren voor mensen die het minder goed hebben om hen te voorzien van een uitgebreide maaltijd met alles erop en eraan. Toen ik nog in Boston woonde heb ik daar een keer aan mogen bijdragen en dat heeft best veel impact op mij gemaakt. Alleen al door de dankbaarheid die je voelt van de mensen die op dat moment ervaren hoe het is om even uit eten te gaan, gezien te worden en om zo vaak als ze willen bij te kunnen bestellen.
Deze betreffende kerk was een kerk waar ik destijds vaker heen ging. Het was niet de mooiste kerk in Boston, maar het was wel de kerk waar ik me het meest thuis voelde. Een kerk die alle geloven verwelkomde. Ook al ging ik er vaker naartoe, ik kende er eigenlijk niemand. En toen ik op de middag van Thanksgiving binnen kwam lopen om te helpen waren mijn meest gestelde vragen dan ook: “Wat kan ik doen?” en: “Waar kan ik ‘dit’ of ‘dat’ vinden?”
Een paar uur later merkte ik dat er iets interessants was gebeurd. Ik vroeg namelijk niet meer “Wat kan ik doen?” en “Waar kan ik ‘dit’ vinden?”, maar mensen begonnen dit aan mij te vragen.
Als je mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’ hebt gelezen, dan ken je het profiel van de Vormer. Zoals ik in mijn boek schrijf: “De Vormer kan zich gemakkelijk vormen naar de omstandigheden, de omgeving en de verwachtingen. Als Vormer kun je snel inschatten wat iemand nodig heeft en daar vervolgens op inspelen. Met een groot empathisch vermogen en de gave om de sfeer precies aan te voelen zie je meteen welke rol passend is.”
In mijn geval ontbrak er iemand die de leiding had, dus sprong ik, zonder dat bewust te doen, in dat gat. En omdat ik mezelf snel dingen eigen maak, was het voor mij vrij simpel om die rol te vervullen.
Het mooie van de Vormer vind ik dat je moeiteloos kunt meebewegen en precies kunt doen wat er op dat moment nodig is. Daarmee kun je veel waarde toevoegen aan de omgevingen waarin je functioneert en soms fungeren als de lijm tussen verschillende onderdelen die nog niet goed samenkomen of samenwerken.
Maar de valkuil hiervan is dat je je zoveel vormt en aanpast dat je jezelf verliest. Je bent zo bezig met de wereld om je heen, dat je daardoor je eigen binnenwereld kunt vergeten. Als gevolg wordt het lastiger om te zien wat jij eigenlijk voor jezelf wilt, los van de verwachtingen en meningen van anderen. Het wordt lastiger om te zien wie jij nou echt bent en wat jij nodig hebt. En hoe langer je wacht om dat te herontdekken, des te meer het verstopt raakt.
Als je meer wilt weten over de Vormer, of het profiel van de Onderzoeker, de Voorspeller of de Strijder, bestel dan hier mijn boek ‘Nooit meer ruzie met je baas’. Je ontdekt in mijn boek ook hoe je ervoor kunt zorgen dat je meer werkplezier en voldoening kunt ervaren door meer te gaan werken op jouw voorwaarden.
Herken jij jezelf in de Vormer? Hoe laat zich dat zien in jouw werk? Welk voorbeeld heb je uit je eigen ervaring waarin je jezelf als Vormer herkent? Laat het ons weten onder de blog.
PS. Herken je bij jezelf dat jij je al zolang vormt dat je niet meer zo goed weet wie je bent en wat je wilt? Meld je dan hier aan voor de gratis masterclass ‘Van last naar gave’. In de masterclass ontdek je wat er nodig is om vooral de voordelen van hoogbegaafdheid te gaan ervaren en hoe je ermee omgaat als je je lang hebt aangepast.
Meer ontdekken over hoogbegaafdheid? Dan hebben we ook nog deze opties voor je:
Hi,
Na al lange tijd geregeld blogs van jou per mail te ontvangen heb imn.a.v deze blog jouw boek besteld. Ik ben erg benieuwd!
Ik deelde een stukje uit deze blog met anderen – deels omdat ik benieuwd was of zij zich ook herkenden in hoe jij de vormer omschrijft – deels omdat ik zelf in die herkenning het vandaag even heel fijn vond om te lezen (reminder) hoe belangrijk het is om bewust te blijven van die eigen binnen wereld. Dank je wel!
Werk/prive, het blijft een uitdaging om door alles wat je ziet – je verantwoordelijk voor voelt door dat je dit ziet – en dus ook vaak op kunt lossen ( wat echt heel krachtig en tof is) om dit te blijven doen vanuit die kracht en dus ook gedoseerd op basis van wat goed voor jou is.
Uiteraard kan dit veel uitgebreider omschreven worden maar dat laat ik ‘mooi’ aan jou over 😉
Ik kijk uit naar jouw boek – alvast bedankt!
Hoi Annieke,
Wat leuk om te lezen dat je al een langere tijd de blogs van Adrienne leest. Het kan inderdaad een hele uitdaging zijn, omdat het ook in je zit om brandjes te blussen. Als HB’er willen we het namelijk vaak goed doen, dus als er iets misgaat en wij hebben de mogelijkheden om het op te lossen, is het moeilijk om dat niet te doen. In een bedrijf waar veel brandjes te blussen zijn, kan het dan zomaar zijn dat je daardoor (bijna) niet meer aan je eigen werk toekomt. Dat je meer met de brandblusser onder de arm loopt dan dat je jouw eigen to-do lijst kunt afwerken.
Mensen weten je ook vaak te vinden als er iets geblust moet worden. Veel plezier met het boek!
In het verleden heb ik mij ook veel aangepast aan mijn omgeving, waardoor ik juist onzichtbaar werd. Nu ik wat meer mijn mening en ideeën profileer, merk ik dan vaker in de leiderschap rol terecht kom. Omdat je sneller met een mening of idee klaar staat. Maar ik vraag mij dan wel af of ik dan zo snel ben of dat de andere mensen zich juist op de achtergrond willen houden.
Dag Patrick, kan me helemaal vinden in jouw vraag. Een persoonlijke tip: bekijk de situatie af en toe vanop afstand en observeer je ‘teamleden’, stel vragen en pols hoe zij de zaken zien. Een valkuil van de vormer is ‘om het gauw even zelf te doen’ en hierdoor de groep te verliezen omdat ze zich niet betrokken voelen.. succes! Filip
Hoi Patrick, leuk dat je reageert. Als hoogbegaafde heb je op jonge leeftijd al door dat jij net iets anders bent dan de rest. Je leert daarom (vaak onbewust) dat het handig is om snel te kunnen inschatten wat de groep van jou verwacht en om daarop in te spelen. Je leert de juiste aanpassingen te doen om erbij te kunnen horen en maskers te creëren. Als je in verschillende omgevingen functioneert, zul je wellicht zelfs wel een hele kast vol van deze maskers hebben, waarmee je makkelijk als een kameleon je kan aanpassen aan de rest.
Super van je dat het gelukt is om hier dan ook uit te komen. Onthoud dat de wereld niet zit te wachten op kopieën van andere mensen. De wereld zit te wachten op jou. Op de originele versie van wie jij bent. Want juist daarmee kun jij iets wat niemand anders kan.