Een tijd geleden las ik het boek ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy. Of beter gezegd, ik verslond het. Wat een mooi boek is dit! In het boek staan korte stukjes tekst die raken, vergezeld door bijzondere tekeningen.
Eén van die stukjes tekst deel ik graag met je:
‘Er is iets belangrijks dat ik jullie niet heb verteld’ zei het paard. ‘Wat dan?’ zei de jongen. ‘Ik kan vliegen. Maar ik ben ermee gestopt omdat het andere paarden jaloers maakte.’
Ik ben benieuwd hoe dit stukje tekst voor jou is om te lezen. Wat roept het bij je op? Misschien herken je dat je al heel lang iets van jezelf niet meer laat zien omdat anderen daar iets van vinden, of uit angst voor wat anderen er mogelijk van gaan vinden.
Als hoogbegaafde is de kans groot dat dit zo is. Je bent namelijk in bepaalde dingen bovengemiddeld goed. In sommige dingen, niet in alle dingen, ben je ook beter dan de mensen om je heen. Als hoogbegaafd kind liep je voor in je ontwikkeling en maakte jij jezelf sneller dingen eigen dan je klasgenoten. Nu op je werk kun je jouw taken uitvoeren in de helft van de tijd die je collega’s nodig hebben. Je ziet vaak als eerste wat er beter, mooier of sneller kan en jij kunt dingen die de mensen om je heen niet kunnen. Dat zijn jouw vliegkunsten.
Als je kunt vliegen, en de rest niet, is het logisch dat je het moeilijk vindt om dit te laten zien. Dat je kunt vliegen is namelijk ook iets dat jou anders maakt. En als je anders bent, loop je het risico dat je daar door anderen op afgewezen wordt. Omdat anderen het intimiderend vinden of omdat ze jaloers zijn. En die afwijzing is pijnlijk. Zo pijnlijk dat we als mens altijd van alles proberen om het te voorkomen. Daardoor gaan we bijvoorbeeld niet meer vertellen en laten zien dat we kunnen vliegen. We durven niet meer te laten zien waar we beter en sneller in zijn. Zelfs niet als we daarmee juist ook veel moois kunnen toevoegen aan de wereld.
En dat is zonde, want dan kun je ook nooit gezien, ingezet en gewaardeerd worden voor wat jij supergoed kunt, voor jouw supermooie en unieke gaven. Dan zit je alsmaar op een berg van onbenutte potentie. Ik gun je daarom dat je jouw vliegkunsten durft in te zetten, en er vooral ook supertrots op bent. Ik gun je dat je weer gaat vliegen.
Wat jou daarbij gaat helpen is om te investeren in een omgeving waarin je mensen treft die, net als jij, ook kunnen vliegen en die jouw vliegkunsten juist aanmoedigen. Mensen die zeggen: ‘Wat gaaf dat jij dat kunt’. Dat maakt het makkelijker om zelf steeds meer te zien en te geloven waar jij allemaal toe in staat bent en om dat ook aan de buitenwereld te laten zien.
Daarom heb ik aan Insight jaren geleden een online community toegevoegd. Ik geloof in de kracht van gelijkgestemdheid, met elkaar delen en van elkaar leren. En tijdens de live meetups merk ik helemaal hoe waardevol het is om samen te komen. Daarom heb ik besloten om nog een extra meetup te organiseren dit jaar voor Insight deelnemers. Als je daarbij wilt zijn, meld je dan even aan voor Insight. Dat kan nog maar een paar dagen.
Zie ik je snel?
—
Heb je het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen? Dat kun je hier gratis aanvragen: Ja, ik wil het e-book: ‘Hoogbegaafdheid het is meer dan je denkt’. Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB-updates gemakkelijk in je mail.
Comments 33
Ik kan al heel lang vliegen. Heel hoog en heel lang. Maar ik heb dan anderen niet verteld. Vanaf mijn zevende levensjaar vonden mijn klasgenoten mij vreemd of juist heel leuk. Vliegen konden er maar weinigen. Mijn vlucht naar de vrijheid, heerlijk alleen. Nu, 55 jaar later, vlieg ik nog steeds. Mijn vrienden vinden mij nog steeds vreemd maar wel heel leuk. En ik vlieg nu af en toe met mijn partner met wie ik al 40 jaar samen ben. Maar om eerlijk te zijn, vlieg ik het liefste alleen. Vrij van alles🥰
Lijkt me best vermoeiend om te verbergen dat je kan vliegen.
Ego is iets lastigs, ik probeer vermoedelijk ook mijn vleugels verdoken te laten zien.
Hebben lang genoeg anderen gedragen.
Nu misschien eens ontdekken hoe Icarus zich voelde.
Goede raad mag altijd ;-).
Koenraad
Dankjewel voor je reactie Koenraad. In de blogs en onder de kennisbank kun je fijne artikelen vinden. Een mooi blog wat je misschien aanspreekt is deze: https://giftedpeople.eu/hoeveel-maskers-heb-jij/
Thx Demelza.
Het jachtseizoen is het hele jaar open. De kogels..hagel reikt tot ..
Juist ! Vlieg nog hoger. Vlieg en voel de vrijheid.
Laat je niets ontnemen maar verrijk jezelf met jezelf. Ontplooi.
Ik kan vliegen ! Zie mijn kunsten in de lucht. Hun die jaloers zijn neem ik mee naar boven. Zittende op mijn gevederde rug. Nee ik ben geen olifant maar struisvogel.
Ik heb laten zien dat ik durf te vliegen. En dit terwijl mijn halve leven gerend.
Een struisvogel kan vliegen en daarmee is het verhaaltje uit.
Even een aanvulling !
Ik ben zowel Hb als Hsp en dat kan soms knap lastig zijn daar hoog in de lucht. Maar je leert steeds beter vliegen. En durft meer en meer te laten zien.
Fijn dat je reageert UITB. Dat is ook lastig, daarom ervaren veel hoogbegaafden ook dat ze zichzelf verbergen achter een master of juist als een kameleon makkelijk mee kunnen kleuren met hun omgeving, maar vinden ze het lastig om echt te laten zien wie ze zijn. En dat terwijl je dan op je aller mooiste bent!
Het vliegende paard had eerst niet door dat hem iets mankeerde. Thuis viel dat kunnen vliegen niet zo op en was er geen speciale aandacht voor. Later, met name op het werk, merkte het paard dat alles om hem heen zo was ingericht dat alle paarden die niet kunnen vliegen goed mee konden doen. Wanneer hij zijn vleugels wilde uitslaan dan paste dat helemaal niet, er was geen ruimte voor. En als hij het toch deed, ging er van alles stuk. Vliegen zat het paard alleen maar in de weg en hij deed het steeds minder. Zo weinig dat zijn vliegspieren steeds zwakker werden, tot het moment dat hij zoveel kracht had verloren dat hij niet meer van de grond kwam.
Mooi, dankjewel Sjaak.
Voor mij voelde of voelt het nooit als vliegen, maar eerder alsof de rest nog steeds in de zandbak zit, terwijl ik toch wel toe ben aan een hoger niveau.
In mij jeugd viel dat gevoel nog wel mee, vooral omdat er (kennelijk) een drang was op te presteren door anderen.
Echter in mijn professionele carrière kan ik mijn eigen verbazing soms niet meer bevatten.
Het voelt soms alsof die mensen echt in nog dezelfde zandbak zijn blijven steken.
Wat betreft het vliegen, is het vaak misschien wel een kwestie van mindset?
Heel veel mensen zijn namelijk te bang om te vliegen (letterlijk maar zeker ook figuurlijk 😉 )
Blijven daardoor maar het liefst aan de grond, veilig en wat vertrouwd is.
Verbreden daardoor nooit de horizon.
Dan komt inderdaad heel vaak een stuk jaloezie naar voren.
Of is dat misschien eerder dat die mensen het te confronterend vinden en niet durven toe te geven? 😉
Persoonlijk heb ik het nooit als pijnlijk ervaren, maar het haalt soms wel het bloed onder mijn nagels vandaan.
Dan komt namelijk toch weer dat oneerlijkheidsgevoel naar boven.
Dankjewel voor je reactie P. Muis.
Ik droomde op de lagere schoolleeftijd al dat ik kon vliegen. Ik klom op het muurtje om het schoolplein. Wapperde zo hard mogelijk met mijn armen en sprong…en ik vloog omhoog! Eerst een rondje om de school…dan de straten in de buurt…dan omhoog en waar ik woonde…zo heerlijk en bevrijdend! Mijn jongste broertje viel later van het muurtje…had een hersenschudding…. Ik weet nog dat ik dacht.: ” Hij kan niet vliegen”.
Nu zijn we in de 60. En ik heb de laatste jaren ontdekt over mezelf dat ik HSP ben. En toen dat ik HB ben. En het doek viel tussen ons. Hij wijst me af. Maar ik heb geduld. Hij heeft tijd nodig. Ik kan wachten. Ik hou van hem. Maar ook van mezelf. Dat moet hij nog leren. Oei…dit was heel erg open…maar wel oprecht gemeend! Dan ben ik maar weer té…ik ben mezelf.
Oh ja, ik ook! Dat herken ik zo erg 🙂
Wel zielig voor je broertje.. Mooi Marijkea, dankjewel voor het delen!
Ik weet niet of ik hoogbegaafd ben, ik ga ervan uit dat ik gewoon begaafd ben. Maar de tekst drukt wel uit hoe ik me voel. Het verhaal kwam binnen. Ik deel het met gelijkgezinden.
Misschien heb je iets aan de artikelen op de kennisbank en vind je herkenning in het gratis e-book over hoogbegaafdheid. Je kunt hem hier aanvragen: https://giftedpeople.eu/gratis-ebook-hoogbegaafdheid-or/
Ik kan vliegen, maar ik ga niet! “Wie ben ik?” zegt de paard, “waar kom ik vandaan, wie heeft mij geschapen en gevormd?” Ik vlieg niet, uit bescheidenheid!
Dankjewel voor je reactie Efraim.
Ik vind het zo’n mooi boek en ik heb het al diverse malen kado gegeven.
En ik had precies hetzelfde bij die tekening en tekst. Ik werd er verdrietig van! Ik vlieg zo vaak niet, om me aan te passen aan de rest.
Ik heb de tekening een tijd als achtergrond op mijn telefoon gehad, om me eraan te herinneren dat ik kan en mag vliegen. Dat ik mag zijn wie ik ben. Ook al ben ik anders, en heb ik andere talenten.
Mooi, dat is een waardevol cadeau. Fijn dat je reageert Gelein.
Hoogbegaaf, hoogsensitief, ASS (autisme), AD(H)D en ga zo maar allemaal hokjes waarin mensen ingedeeld worden. Vanuit die hokjes kijken we weer naar elkaar. We willen horen bij de hokjes waarbij we ons op de plek voelen, gelijkgestemden, en dat geeft een veilig/vertrouwd gevoel. Maar worden we daar uiteindelijk beter van? Gaan we dan werkelijk onze eigen weg? Het leven is volgens mijn visie bedoeld om je bewustzijn te ontwikkelen. Het gaat helemaal niet over de kennis die we ons laten inprenten vanuit onderwijs, de baan die we gaan uitvoeren, het geld en materieel wat we daarmee verschaffen etc, etc. Om je bewustzijn te kunnen ontwikkelen zul je innerlijk inzicht over jezelf mogen gaan ontdekken. Je medemensen zijn de spiegels die je helpen daarnaar te gaan kijken. Op zoek te gaan naarwaar je tegenaan loopt. Conditioneringen, aannames van anderen bij jou ingeprent. Dit begint al op het moment dat je geboren wordt als mens. Maar de eerste jaren van je leven had je nog geen bewustzijn, je was afhankelijk van je ouders/opvoeders. In je onderbewustzijn zijn dus overtuigingen gekomen die helemaal niet bij je horen. Je bent je meteen al gaan aanpassen om te overleven……..Je bent die je werkelijk bent al kwijtgeraakt op dat moment.
Dankjewel voor je reactie.
Wie zegt dat hij/zij ergens beter in is plaatst die zich meteen boven de ander. Het gaat niet om “beter” het gaat om wat het best bij je past. Waar je hart ligt, bezieling, gedrevenheid.
Herkenbaar, toen ik eenmaal had leren leren op de Mavo vroeger en altijd nieuwsgierig was heb ik er regelmatig voor gezorgd dat ik geen tien zou halen omdat je anders teveel in het oog zou springen. Net boven het gemiddelde was veiliger
Fijn dat je reageert Marco. Dankjewel voor het delen van je persoonlijke ervaring.
Het toeval wil dat ik een speciale gave heb. Namelijk mijn zesde zintuig is sterk ontwikkeld. Ik kan ook pendellen enz.
Ik stop dat helemaal niet weg. Ik weet dat velen mij niet serieus nemen maar dat is hun denken daarover.
Als kind zonderde ik mij reeds af van anderen. Toen wist ik nog niet waarom ik dat deed.
Waarom zonderde ik mij af???Het zat gewoon in mij maar waarom ik dat toen reeds ded wist ik helemaal niet.
Ik heb het pas ontdekt toen ik 28 was. Toen volgde ik de yoga accademie waar ik alles leerde over de ziel en reïncarnatie enz.
Onze prof die de meditatie gaf deed vaak ook rituelen met ons.
Op een avond had hij een potje met allerlei briefjes in en iedereen mocht er eentje uit trekken.
Ik trok het briefje met eenzaamheid op.
Dat was de nagel op de kop. Hij vroeg aan ieder van ons of we er ons konden in terug vinden.
Voor de meesten onder ons was dat zo en ook voor mij.
Hij vreg of ik me eenzaam voelde? Absoluut niet. Maar ik hou wel afstand. Ik heb dus geen echte vrienden of vriendinnen.
Dat is altijd zo geweest. Ik hou ook niet van een grote menigte. Ik hou van rust en stilte.
Sommigen zien mij misschien als het zwarte schaap maar dat is dan hun probleem.
Het is niet omdat het schaap zwart is dat het geen schaap is.
Het is inderdaad anders maar elke mens op zich is ook uniek.
Persoonlijk heb ik daar geenprobleem mee en ik had het ook niet toen ik nog kind was.
Gelukkig maar zal ik zeggen en eigenlijk weetik nu ook hoe dat komt.
Ik volgde na mijn yoga opleidng ook nog een opleiding bij een medium in groep.
Zij leerde ons de Esseense heling die sneller en beter werkt dan Reiki.
Ze channelde ook deed ook bepaalde rituelen met ons.
Zo kwam ik ook in aanraking met fragmenten uit mijn vorige levens.
Ik ben dus steeds bezig geweest met het spirituele. Vaak zat ik een vrouwelijk -of mannelijk lihaam.
Vaak werd ik voor mijn overtuigingen gemarteld en zelf vermoord.
In het Andesgebergte werden alle vrouwen in hutten opgeloten door een stammen oorlog en dan in brand gestoken.
In de jaren 1600 werd ik als heks op de brandstapel gegooid in Rijsel(Frankrijk)
Ik dacht die stad dit jaar nog is te bezoeken daar het net over de Belgische grens is.
Maar dat werd mij door het universum tenstelligste ontraden. Dus ging ik niet.
In mijn vorig leven was ik een sjamaan en leefde ik in Griekenland. Waarschijnlijk daarom dat ik zo graag naar Kreta ga.
Dat eiland heeft mij altijd aangetrokken. Wij gaanaltijd naar de oost kant voorbij Heraklion.
Daar komt men in de volle natuur en is niet zo modern als de west kant en mensen leven er eenvoudiger.
Dat is het zo ongeveer.
Dankjewel voor je reactie.
Zo herkenbaar weer. Ik kreeg gister nog te horen. Wij vinden je angstaanjagend. Wij. En toen, nou ja direct …🫤 dat weet je toch? omdat ik dingen zie en benoem. Dus houd ik maar m’n mond want zo gelabeld worden voelt niet fijn. Maar aan de andere kant kan ik niet mezelf zijn en dat kost ook energie
Moeilijk balans te vinden. Gelijkgestemden zijn er niet zoveel in m’n omgeving.
Ik voel me mss meer hsp wat dat betreft.
Fijne dag
Dankjewel Pauline voor je reactie. In onze samenleving hebben we verschillende soorten begaafdheden met daarbij passende kwaliteiten. Deze kwaliteiten hebben we nodig voor het vervullen van onze rol in de samenleving. Zo zijn er mensen die vooral kwaliteiten hebben voor het onderhouden van wat is en mensen die kwaliteiten hebben gericht op het ontwikkelen van iets nieuws. Je bent precies goed zoals je bent, met je waardevolle talenten. Het zou zonde zijn van jou en van jouw talent wanneer je deze niet meer zou inzetten. Soms is het alleen zoeken naar de omgeving waarin je ook wordt gewaardeerd voor jouw mooie talent.
Hallo lieve Adrienne, bedankt voor je boek- aanrader. Maar ik ben zelf niet hoogbegaafd maar mijn kleinzoon van 5 zit op 154 gemiddeld. Wat moeten we daar nou mee? Vandaar dat ik mijzelf een beetje informeer via jouw site. Heel erg bedankt daarvoor. Ik ben 75, dus dat wil wel. En ik kan niet zoveel meer. Ach ja, het leven is gecompliceerd toch of toch niet. Nogmaals hartelijk dank, margriet
Dankjewel Margriet voor je reactie. Wat waardevol dat zijn oma zich dan verdiept in hoogbegaafdheid. Iedere week verschijnt er een nieuw blog op deze website. Misschien is het leuk om je zo te blijven verdiepen in hoogbegaafdheid. Wanneer je vragen hebt, mag je ons natuurlijk altijd mailen.
Dit is misschien een totaal ander onderwerp maar telkens als het over vliegende dieren of mensen gaat herinner ik mij dromen van vroeger.
Ik droomde hel vaak dat ik kon vliegen als kind, ik was daar dan trots op maar schaamde mij ook omdat ik de enige was, in mijn droom wel te verstaan.
Nù heb ik die dromen niet meer.
Jammer, ik droom nog steeds dat ik kan vliegen en ik geniet er enorm van!
Dankjewel Frank voor je reactie. Zo te lezen zijn er meerdere mensen die deze ”vlieg” dromen hebben. Zou het voor jou waardevol zijn waarom je dit niet meer droomt?