Ik ben het inmiddels wel gewend dat mijn bovenkamer vrijwel altijd op volle toeren draait. Vroeger ben ik weleens jaloers geweest op mensen die dat schijnbaar veel minder hadden. Mensen die niet een eindeloze stroom aan snelle gedachten leken te hebben. Mensen die niet overal alles zagen en continu nadachten over waar het beter, sneller of mooier kon. Ik werd ook regelmatig overvallen door de hoeveelheid aan dingen die ik wilde doen of dacht te moeten doen. Of ik dacht te veel na over wat er mogelijk mis kon gaan. Met veel slapeloze nachten als gevolg. Gek werd ik soms van die bovenkamer.
Inmiddels heb ik gelukkig veel minder last van die onrust. Enerzijds omdat ik beter begrijp wat onrust veroorzaakt, zodat ik het vaak al kan voorkomen. Anderzijds omdat ik de tools heb gevonden om de onrust op te lossen op het moment dat ik deze nog wel ervaar.
Hoe ontstaat onrust?
Onrust in je hoofd kan worden veroorzaakt door verschillende factoren en jouw eigen bedrading speelt daarin mee. Sommige mensen ervaren bijvoorbeeld sneller onrust dan anderen. Als je herkenning vindt in hoogbegaafdheid, zul je herkennen dat jouw gedachten elkaar razendsnel opvolgen. Dit helpt je om snel te kunnen schakelen en verbanden te zien. Maar, het kan net zo goed voor onrust zorgen als je gedachten ook te snel voor jou gaan. Daarom is het voor jou als snelle denker extra belangrijk om jezelf regelmatig bewust te maken van je denken en je gedachten.
Als hoogbegaafde kun je ook sneller stress en onrust ervaren vanwege de hoge eisen die je aan jezelf stelt en omdat je al snel ziet wat er gedaan moet worden of wat er mis kan gaan. Hierdoor ben je geneigd om jezelf meer werk op de hals te halen en zul je sneller het gevoel hebben dat je tijd tekortkomt.
Grappig genoeg kun je ook gevoelens van onrust ervaren als je juist te weinig te doen hebt. Dit komt dan voort uit het gevoel dat je meer zou moeten doen dan dat je nu aan het doen bent. Vaak gecombineerd met het gevoel dat je jouw tijd aan het verspillen bent.
De oplossing voor onrust
De oplossing voor onrust is tweeledig. Allereerst is het nodig dat je op dagelijkse basis een betere balans vindt tussen wat wij bij Gifted People ‘input, output en no-put’ noemen. Als je uit balans bent, dan neem je bijvoorbeeld te veel input tot je. Dat zorgt dan voor onrust omdat jouw kennis- en informatie-emmertje overloopt. Als je een te veel aan output levert, zul je merken dat je ongeïnspireerd en vermoeid raakt, dat maakt het dan moeilijker om in beweging te komen wat weer zorgt voor opgejaagdheid. En als je een tekort aan no-put hebt, zul je onrust en opgejaagdheid ervaren omdat jouw gedachten met jou aan de haal gaan.
Op de tweede plaats is het nodig dat je heel goed weet waar jouw input, output en no-put momenten uit bestaan. Dat voorkomt bijvoorbeeld dat je de verkeerde dingen tot je neemt of je tijd verspilt aan de verkeerde acties. Als je meer wilt weten over input, output en no-put en als je deze balans wilt herstellen, meld je dan aan voor het Gifted People Membership. Daar zetten we binnenkort de module online: ‘De juiste input, output en no-put’. Superwaardevol voor je als je nog regelmatig last hebt van onrust, en als je ook meer wilt ontdekken over hoogbegaafdheid natuurlijk.
Hoe vaak heb jij last van onrust? Hoe ga je daarmee om? Laat je het weten onder deze blog?
—
We zien de laatste tijd dat het plaatsen van een reactie niet voor iedereen lukt. Inmiddels hebben wij al verschillende dingen geprobeerd om dit op te lossen, maar helaas is het probleem er nog steeds. Als je een reactie probeert te plaatsen en het lukt niet, stuur ons dan aub een mail (info@giftedpeople.eu) en laat ons weten welke browser je gebruikt en of je gebruik maakt van je telefoon of de computer. Zo krijgen we hopelijk meer duidelijkheid over de oorzaak van dit probleem.
Comments 31
Ik heb me al jaren geleden , door mijn echtgenote, aangemeld voor een test dag bij MENSA, leuke dag , maar enge mensen, lol. Ik mocht lid worden als de 2% meest slimme mensen, maar…. niet gedaan. Mijn oudste zoon, een echte kopie van mij, door een psycholoog een rugzakje meegekregen als autistisch en HB. Inmiddels met twee vinger in de neus Cum Laude afgestudeerd in rechten en als advocaat werkzaam. Daar herkende mijn vrouw zich wel in mij als idem. Ik ben nu 56 en loop al jaren rond met vragen waarom managers geen inzicht en toekomstbeeld hebben etc. Ik werk in de IT en ben wel lekker bezig, maar ik stoor me aan van alles, geen inzicht, toekomstvisie, vergrijzing, noem het maar op. Ligt dit nu aan mij of is er überhaupt geen inzicht door managers die veel beter betaald krijgen dan ik? Waarschijnlijk zou ik veel hogerop betere beslissingen kunnen nemen voor alle mensen waar ik nu mee werk. Mijn hoofd zit dagelijks vol met verbeteringen en waarom andere mensen dit niet zien. Ook mijn relatie, met een hele lieve slimme vrouw, destijds drs. in de pedagogiek geworden, loopt uit in frustratie door mijn gedachten dat ze sommige dingen niet ziet, terwijl ik haar heel hoog acht. Ik ken haar al sinds ik 15 was… en nooit een ontrouwe gedachte gehad, maar soms word ik er gek van. Ik heb haar zelfs naar een audicien gestuurd om te kijken of ze wel hoorde wat ik zei, en uiteindelijk, of of ze wel hoorde wat ik wilde dat ze begreep. Ik weet niet meer wat ik moet doen, en ben daarom maar deze training begonnen om te hopen dat ik wat orde in mijn hoofd kan krijgen. Gelukkig heb ik niet meer de motorfiets meer die 300 km/h kan om met uit te leven…
Ik bekijk deze email nu pas haha. Ik ben meestal een ongeorganiseerd zootje. Ben 64 jaar en heb mezelf nooit hoogbegaafd gevonden hoewel ik zo wel ben getest op m’n 28e. Vond mezelf mislukt, niet goed genoeg, eenzaam en ik verveel me bijna altijd. Zag overal waar het beter kon maar durfde nauwelijks nog iets zeggen want ik werd of afgekat of glazig aangekeken. Wat mij rust geeft en ik me mijn hele leven wel mee kan uiten is muziek. Ik heb dat altijd heel goed gekund, erg muzikaal ook en dan kan ik mezelf ook laten horen ?
Hoi! Mooie blog weer en erg herkenbaar. Dood vermoeiend dat hoofd dat maar door gaat…. bij mij is nooit hb vastgesteld of erkent maar ben door middel van te zoeken op basis van mijn klachten hier terecht gekomen en… ligt het aan mij of… zelfs dit onderwerp onderzoeken brengt weer mega veel onrust 🙁
Pingback: Hoe ontstaat opgejaagdheid? - Gifted People | Hoogbegaafdheid
Zijn hier ook mensen die hun gedachten als een soort van filmpjes ervaren. Dat je tv kijkt, of een boek leest, maar ook ergens in je hoofd een soort filmpje kijkt dat heel ergens anders over kan gaan?
Fijn dat je reageert Debby. Dat is zeker herkenbaar 🙂
Ja klopt dat heb ik ook
Zo herkenbaar allemaal. Fijn om te lezen dat ik niet raar ben, dat er in ierder geval meer van mijn soort zijn. Er hoort voor mij nog een 4e bij; onrust omdat ik het dus voor mijn gevoel nooit goed doe en ik dus van de ene staat naar de andere slinger.
Dankjewel voor je reactie Mieke. Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van?, Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Als je hier net mee begint, is het vaak wat moeilijker om tot de kern te komen van wat er speelt en wat je nodig hebt, maar als je dit blijft doen, wordt het steeds makkelijker. Vervolgens kun je ook gaan opschrijven wat je allemaal in je hoofd hebt om overzicht te creëren. Ook dat brengt weer rust mee.
Mieke, dit is zo herkenbaar. Ik ben ook blij te lezen dat ik hierin niet de enige ben. Geeft troost. Bijna mijn hele leven (57 jaar) heb ik het gevoel dat ik anders (raar) ben. Ik voel geen verbinding met anderen en dat voelt eenzaam.
Oh, wat herkenbaar! Vooral op het werk zie ik constant dingen die efficiënter, sneller, duidelijker, mooier… zouden kunnen, maar zaken effectief veranderen gaat traag. Dat is, áls ze al mogen/ kunnen veranderen, want alles hangt vast aan elkaar.
Ook bij andere mensen zie ik veel dingen die ze beter/ eenvoudiger/ gezonder … zouden kunnen doen, en ik moet vaak op mijn tong bijten om er niets van te zeggen. Dat lukt beter en beter, al floept er wel nog eens overbodige commentaar uit, waardoor de ander geïrriteerd is. Maar we zijn op de goede weg!
Ook voor mij heel herkenbaar. Inderdaad op alle lagen dingen zien en de verbanden ertussen. Heerlijk om dan ook de oplossingen te kunnen zien en effecten als je ergens in de schakels iets veranderd. Lastiger vind ik het om het goed, kort bondig en duidelijk onder woorden te brengen want de meeste zijn nog niet zover. Tja en daar demonie dan ook weer over door …
Maak jezelf regelmatig bewust van de gedachtes die je hebt. Gedachtes trekken namelijk soortgelijke gedachtes aan en deze trekken weer bijbehorende emoties en acties aan. Kies ervoor om je zoveel mogelijk te richten op wat bijdraagt aan jouw leven, op wat goed gaat en waar je dankbaar voor bent. Leer jezelf aan om regelmatig uit te stappen en te kijken naar jouw gedachtes als een film die voorbijgaat. Wees nieuwsgierig naar jouw gedachtes en leer herkennen wanneer jouw brein met jou aan de haal gaat. Zo kun je tijdig bijsturen en jouw focus weer verplaatsen naar wat wel helpend is.
Oh ja, die razendsnelle stroom aan gedachten, vaak raak ik er helemaal in verstrikt. Inderdaad erg vermoeiend. Ik zou hier wel wat aan willen doen. Ik ben al lid van de Gifted People Membership dus ik zit met smart te wachten op de nieuwe module die hier over gaat.
Lastig is dat he.. Leuk dat je het Membership volgt! Toch al vast een tip :). Als je merkt dat jouw hoofd nooit stil staat, neem dan de tijd om regelmatig zelf even tot stilstand te komen. Investeer in het bouwen van een betere relatie met jouw brein en jouw denken door jezelf dagelijks te bevragen en neem de tijd voor bijvoorbeeld meditatie. Je gaat merken dat dit op lange termijn een groot verschil voor je gaat maken.
wat voor meditatiebedoel je
Ah! Dat hoort er dus ook bij! Onrust in m’n lijf en gevoel van verveling na een dag toetsen beoordelen ( ben docent) en bijna bang zijn van teveel input omdat ik er op dat moment niet veel mee kan maar ik wel helemaal vol ben van alles wat ik heb gelezen ( dagje deskresearch/ literatuurstudie). Zoveel inzichten en samenhangen die ik zie dat ik het gevoel heb over te lopen en dus maar weer even terugtrek om het te laten bezinken, omdat ik het nog geen plek kan geven/ in kan zetten.
Dat begrijp ik. Het is ook heel lastig, en goed van je dat je probeert te kijken wat er wel mogelijk is voor jou.
“Slow traveling” is mijn manier van vakantievieren, werd me deze vakantie verteld. Ik keek het na en dat klopt. Om meer rust in mijn systeem te krijgen gaat het mij niet zozeer om de hoeveelheid input maar vooral om het type. En het type zorgt ook voor de hoeveel output (alhoewel nooit 0).
Ik loop vooral met een rugzak door wel hele fraaie verre gebieden maar niet of minimaal toeristisch. Ik consumeer daar dagelijks de lokale waan van de dag. Op dit moment bevaar ik 2 maanden (bewoonde) eilanden van de Maldiven en laat alles lekker op me afkomen. Zo was is gisteren bijvoorbeeld bij de bevalling van een Nigeriaanse hotelgenoot van 2 weken terug. De enorme stroom van dagelijkse input voedt mijn gestel maar geeft ook zo de ontspanning.
Helemaal mijn vakantie. Onthaasten en tegelijk inspiratie opdoen uit nieuwe ontdekkingen.
Wat een geweldige manier en bijzondere moment heb jij ervaren!leuk zeg!
Cees, je maakt dat ik me opeens realiseer dat dat de oplossing is voor mij. Zolang we reisden ging het goed. Inderdaad waren dan input, output en no-put voldoende in balans. We zeilden 50.000 Nm. Nu zijn we thuis. En de depressie sloeg toe. De input was weg.
Ik zit vast in te weinig input, die ik kreeg door de avonturen en reizen die we maakten. Want dat is helemaal mijn ding. Ons ding. Wat ons bindt. De lichamelijke beperkingen van het ouder worden maken, dat ik/we wat minder intensieve dingen kan/kunnen ondernemen. Geen wereldzeilen meer. Maar reizen zal ik. Ik neem het me NU voor! Mijn man zal blij zijn. Hij wacht al zolang tot ik uit mijn “hb en hsp-ontdekkingsdal” klim. Begrijpen zal hij het nooit. Maar ikzelf begrijp mezelf steeds meer.
Ik heb het gevoel dat het genieten weer mogelijk gaat worden. Gewoon doen!
Dank voor wat je allemaal losmaakte, Cees. En dank Adrienne, voor dit “insight”. Iedere keer een stapje verder. Ik kom er wel.
Slow dialog films en dikke boeken zijn voor mij middelen voor rust in het systeem.
Deze blog komt nu precies goed getimed. Momenteel heb ik veel te veel input, maar ik ben bang dat ik daar weinig aan kan doen. Mijn man ligt met darmkanker al 8 weken in het ziekenhuis, we hebben samen een bedrijf, dus nu komt alles op mijn schouders. Ik heb wel hulp, maar na 8 weken zit ik er met alle gedachtenmalingen er wel een beetje doorheen. Ik wil iedereen toch helpen, maar moet ook aan mezelf denken en dat is lastig
Als je merkt dat jouw hoofd nooit stil staat, neem dan de tijd om regelmatig zelf even tot stilstand te komen. Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van?, Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Als je hier net mee begint, is het vaak wat moeilijker om tot de kern te komen van wat er speelt en wat je nodig hebt, maar als je dit blijft doen, wordt het steeds makkelijker. Vervolgens kun je ook gaan opschrijven wat je allemaal in je hoofd hebt om overzicht te creëren. Ook dat brengt weer rust mee.
Interessant dat deze blog nou net dit weekend online komt, want ik heb deze week opgemerkt dat ik mij de afgelopen weken intens bang voel, het moment dat ik mijzelf forceer om even “stil te staan”. Stil staan bij mijn gevoelens vooral en daar komt eigenlijk uit dat ik bang ben, omdat ik in mijn hoofd te hoge eisen aan mezelf blijf stellen, dat ik niet stil mag staan (anders dan..), dat ik niet genoeg doe, dat ik in de komende weken veel “moet” gaan doen, enzovoort. Ik realiseer mij nu dat dit een bekend patroon voor mij is, wanneer ik dichtbij of middenin een nieuwe (onbekende/onzekerr) periode terecht kom. Dan voel ik mij ontzettend onrustig en kan ik niet ontspannen. Dit kan ik zeker linken aan een disbalans tussen mijn input, output en no-put. Sinds eergister ben ik (nu nog) geforceerd begonnen met per dag een moment te nemen om compleet stil te staan, lekker zittend op mijn zitzak, om even te checken hoe het gaat in mijn lichaam en gedachten. Ik wilde er al mee bezig gaan, dus fijn dat deze blog dus dit weekend online is gekomen!
Wat vervelend Stefanie dat je dit meemaakt. Voor jou dezelfde tip als al eerder aan Chaliarmska geschreven: Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van?, Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Als je hier net mee begint, is het vaak wat moeilijker om tot de kern te komen van wat er speelt en wat je nodig hebt, maar als je dit blijft doen, wordt het steeds makkelijker. Vervolgens kun je ook gaan opschrijven wat je allemaal in je hoofd hebt om overzicht te creëren. Ook dat brengt weer rust mee.
Ik heb vorige week ontdekt dat ik hoogbegaafd ben. Ik ben 45 jaar oud. Heel veel puzzelstukjes landen. En steeds sneller. In logaritmische hoeveelheden. Het ene moment ben ik blij, het andere moment verdrietig, en dan weer angstig.
Alles volgt zich in razendsnel tempo achter elkaar op. Ik heb nog veel te leren en nog meer te verwerken.
Ik weet ook dat ik de uitknop moet gaan vinden, en dit ga ik ook leren.
Ik vind het wel apart dat jouw blog net op dit moment komt. Alsof je mijn gedachten kunt lezen.
Beste Pascal,
Als je pas net ontdekt hebt dat je hoogbegaafd bent, dan zou iedere blog over een willekeurig aspect daarvan “magisch” landen. Je vindt eindelijk herkenning, je past eindelijk eens in een hokje. Er zijn blijkbaar meer mensen die hetzelfde ervaren. Allemaal perfectionisten, hoogsensitief, kritisch en met een lastig hoog gevoel voor rechtvaardigheid. Allemaal intens leven en ervaren en allemaal druk in hun hoofd… Allemaal buitengewoon en vaak erg onbegrepen.
Ik raad je aan errst wat boeken erover te lezen en de tijd te nemen (lees inroosteren) om het allemaal te laten landen!
Groetjes,
Chantal.
Beste Pascal ben er ondertussen 61 en heb pas 2,5 jaar geleden ontdekt dat ik waarschijnlijk naast HS ook HB ben. Het heeft me bijna een jaar gekost om het te aanvaarden. Naast het fijne aan dit platform om lotgenoten te zien antwoorden op deze fantastische blog heb ik me al meermaals de bemerking gemaakt dat; had ik het vele jaren eerder ontdekt, ik mogelijks een heel ander leven zou gehad hebben. Ik begrijp nu wel veel beter de mechanismen doch dat wil helaas niet zeggen dat ikzelf er steeds anders op reageer. Heb ik daar spijt van? Neen het is blijkbaar een wezenlijk deel van mezelf 😉
Fijn Pascal dat je herkenning hebt gevonden in Hoogbegaafdheid en daardoor puzzelstukjes op de juiste plek vallen. Je bent altijd welkom om een gratis online masterclass te volgen. Via deze link kun je jezelf aanmelden op een moment wat voor jou uitkomt. https://giftedpeople.eu/gratis-masterclass/