Een tijd geleden op een meetup vertelde een Insighter dat Insight het eerste programma was dat hij volgde waarbij niet alleen maar wordt gezegd dat je groter moest denken, maar waarbij je vooral geholpen wordt om dat grote denken om te zetten in kleine stappen. Ik zie ook juist bij hoogbegaafden dat het grote denken vaak wel goed zit. Sterker nog, het mag soms wel wat minder. En daarmee doel ik dan vooral op het volgende.
Stel je wordt morgenochtend wakker met een idee. Bijvoorbeeld dat je een workshop wilt gaan verzorgen over het thema waar jij binnen je werk mee bezig bent. Laten we zeggen: duurzaamheid op de werkvloer. Jij wordt heel blij van dit idee en je ziet dat het echt enorm waardevol zou zijn voor jouw collega’s.
Terwijl je verder nadenkt en in je hoofd dit idee uitwerkt, bedenk je je dat het ook fijn zou zijn als er een netwerkmoment is. Jouw collega’s zien elkaar namelijk de laatste tijd vanwege het thuiswerken een stuk minder. En duurzaamheid, vind jij, betekent ook duurzame relaties bouwen. Dus naast de workshop, komt er dan ook een lunch en een borrel bij. Jij vindt jezelf op zich wel sterk ontwikkeld in duurzaamheid, maar je denkt dat het meer impact heeft als je een bekende externe spreker zou inhuren.
Fast forward naar een paar dagen later en je workshop is ineens een driedaags event geworden waar een kostenplaatje aan zit van bijna tienduizend euro omdat je ook per se die ene (vrij dure) locatie wilt boeken die bekend staat om het duurzame eten en het duurzame energiegebruik. En terwijl je zit te staren naar het papiertje waarop je dit driedaagse event hebt uitgetekend, voel je het allemaal een beetje naar de keel schieten. Herkenbaar?
Wat ik regelmatig zie bij hoogbegaafden is dat een goed idee al vrij snel omslaat naar een gedrocht van een idee omdat je bij elk detail weer iets bedenkt dat er ook bij kan of bij hoort. Daardoor raak je steeds verder van je originele idee af en ontstaat er iets dat niet per se is wat je wilt. Sterker nog, het wordt iets dat je helemaal niet wilt. En vervolgens besluit je om ervan af te zien terwijl het oorspronkelijke idee, het idee van de workshop, wel heel waardevol zou zijn geweest en voor jou leuk om te doen.
Hoewel ik bij mezelf herken dat mijn ideeën soms ook nog steeds doorslaan in iets dat ik niet meer wil, helpt het enorm om dit gewoon heel simpel te weten van mezelf. In veel situaties is zelfkennis de oplossing. Weten hoe je bedraad bent en wat je valkuilen zijn, helpt je om bij te sturen en om in dit geval weer terug te grijpen naar je originele idee of plan.
Het helpt mij ook om het met humor tegemoet te treden als ik zie dat een kleine informele bijeenkomst is uitgegroeid tot een enorm programma. Er met mezelf om kunnen lachen geeft al veel verlichting. Het helpt mij ook om de verplichting eraf te halen dat ik alles moet doen wat ik bedenk en om mezelf vervolgens toestemming te geven om weer terug te gaan naar het originele idee. Het idee waar het allemaal mee begon en waar ik nog steeds blij van word. Word ik er niet meer blij van, dan doe ik ook gewoon niet.
Binnenkort staat er trouwens weer een gratis masterclass gepland over hoogbegaafdheid. Aangezien hoogbegaafdheid onderdeel is van wie je bent heeft dat ook invloed op jou en hoe beter je dat weet, des te makkelijker je valkuilen van jezelf kunt herkennen en kunt begrijpen hoe je bedraad bent. Aanmelden voor de masterclass kan hier: gratis introductie masterclass over hoogbegaafdheid. In de masterclass ontdek je meer over hoogbegaafdheid, wat de drie hoofdkenmerken zijn en de impact daarvan op je leven en werk. We bespreken ook een aantal veelvoorkomende valkuilen zoals ‘aanpassen’ en ‘snel verveeld zijn’.
Wat is jouw laatste leuke idee dat uitgroeide tot een gedrocht? Laat het ons weten onder de blog.