Hoe ga je om met een hoofd dat nooit stilstaat?

Hoe ga je om met een hoofd dat nooit stilstaat?

Adrienne | Gifted People Hoogbegaafdheid, Sneller zijn 46 Comments

Ik houd heel erg van denken. Urenlang kan ik verzonken zijn in gedachten, in mijn eigen wereld zijn en daar intens plezier aan beleven. Tegelijkertijd kan ik dat denken soms net zo goed vervloeken. Soms omdat ik een constante stroom aan ideeën heb waardoor ik vooral vroeger nog weleens achter mijn eigen staart aan kon rennen of overweldigd kon worden door de hoeveelheid ideeën. Soms omdat ik eindeloos over iets kan nadenken waar ik met denken alleen niet uit ga komen. En soms omdat ik zo bezig kan zijn met het denken in en over de toekomst dat ik vergeet om in het hier en nu te zijn en te genieten van wat er in het moment is.  

Inmiddels heb ik hier een betere balans in kunnen vinden; in het hier en nu zijn. Ik heb de afgelopen jaren ook echt een betere relatie met mijn denken opgebouwd. Daardoor ben ik veel meer gaan zien dat snel denken een mooie gave is. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat ik bepaalde concepten goed kan uitdenken en uitstippelen, waardoor ik ook snel kan zien wat er nu gedaan moet worden en hoe ik me zo goed mogelijk kan voorbereiden op wat komen gaat. Het zorgt ervoor dat ik snel kan schakelen en zo ook bepaalde problemen sneller kan doorgronden en oplossen. In dat opzicht heeft het me juist weer veel rust opgeleverd. 

Bewust zijn van je denken 

Veel in je hoofd zitten, bezig zijn met nadenken en uitdenken, dat kunnen wij hoogbegaafden heel goed. Wanneer je dit voor positieve doeleinden inzet en ook regelmatig de rust op zoekt, kun je vooral de mooie kanten ervan benutten. Maar wanneer je vooral bezig bent met het nadenken over eventuele gevolgen in de (verre) toekomst, kun je ook angst of zelfs paniek gaan ervaren. Deze emoties ontstaan namelijk als je met je hoofd te veel in de toekomst zit terwijl je tegelijkertijd focust op wat er mis kan gaan en waarom het misschien geen zin heeft. Daardoor kun je jezelf in de weg gaan zitten bij het zetten van de stappen die je te zetten hebt in het verlengde van de weg die jij te gaan hebt. 

Als snelle denker kun je vanwege de hoeveelheid aan gedachtes en de snelheid waarmee deze zich opvolgen, ook nog weleens de regie  verliezen over je eigen gedachtes. Je bent je namelijk niet bewust van alle gedachtes die je hebt. Dat zijn er simpelweg te veel om te registreren. Maar jouw gedachtes trekken wel weer soortgelijke gedachtes aan. Op een bepaald moment kun je daarom aan jouw gemoedstoestand merken dat je vooral veel negatieve gedachtes hebt. Jouw gedachtes beïnvloeden namelijk hoe jij je voelt. En het beïnvloedt de acties die je onderneemt. Daarom is het belangrijk dat jij jezelf bewust gaat maken van wat je denkt. Dat je dagelijks de tijd neemt om bij jezelf te onderzoeken welke gedachtes de hoofdrol spelen in jouw hoofd, welke emoties je ervaart en welke acties je nu aan het ondernemen bent. Daardoor kun je veel meer de controle nemen over die bovenkamer van je, en daarmee ook over jouw leven, en de gave van het snelle denken positief gaan inzetten. 

Rust in je hoofd creëren

Een hoofd dat nooit stilstaat, kan daarnaast ook onrust meebrengen. Zeker als je in het denken blijft hangen en niet de stap zet naar het nemen van actie. Onrust wil jou namelijk vertellen dat je in beweging moet komen. Wanneer je onrust ervaart, is het goed om bij jezelf na te gaan waar deze onrust vandaan komt zodat je de rust in je hoofd kunt terugvinden.  

Wat je kunt doen, is de techniek gebruiken van het jezelf bevragen. Je kunt jezelf bijvoorbeeld de volgende vragen stellen: ‘Waar maak ik me zorgen over?, Waar word ik nu onrustig van?, Wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben?’ Aan de hand van deze vragen, kun je gaan ontdekken wat je nodig hebt. Als je hier net mee begint, is het vaak wat moeilijker om tot de kern te komen van wat er speelt en wat je nodig hebt, maar als je dit blijft doen, wordt het steeds makkelijker. Vervolgens kun je ook gaan opschrijven wat je allemaal in je hoofd hebt om overzicht te creëren.  Ook dat brengt weer rust mee. 

Naast het acteren op onrust die je ervaart, kun je ook aan de slag gaan met het creëren van een stabielere basis. Dit kun je doen door bijvoorbeeld meditatie. Door dagelijks de tijd te nemen om stil te staan en stil te zijn, en om vervolgens met verwondering te gaan kijken naar wat er in jouw hoofd gebeurt, kun je werken aan de bewustwording van jouw gedachtes. Dit voorkomt dat die bovenkamer maar continue doorgaat terwijl jij niet door hebt wat er allemaal gebeurt. Bovendien werk je aan een betere relatie met jouw denken waardoor je minder snel vast komt te zitten in je denken.  

Mediteren kent overigens wel een leerproces. Een keertje mediteren, draagt nog niet zo veel bij. De resultaten gaan zich pas tonen als je het structureel blijft doen. Weet daarbij dat er veel verschillende vormen van  meditatie  zijn, dus wees niet te snel met de gedachte ‘Mediteren, dat is niets voor mij’. Probeer verschillende dingen uit en bepaal wat jij fijn vindt. Als je het moeilijk vindt om stil te zitten, probeer dan bijvoorbeeld een wandelmeditatie.   

Wat kun je doen? 

Als je merkt dat jouw hoofd nooit stil staat, neem dan de tijd om regelmatig zelf even tot stilstand te komen. Investeer in het bouwen van een betere relatie met jouw brein en jouw denken door jezelf dagelijks te bevragen en neem de tijd voor bijvoorbeeld meditatie. Je gaat merken dat dit op lange termijn een groot verschil voor je gaat maken.  

Wees er oplettend op dat juist in periodes dat je het druk hebt en druk in je hoofd bent, het tegenstrijdig voelt om stil te staan, en het juist daarom zo belangrijk is dat je het doet. Door even pas op de plaats te maken, kun je orde scheppen en vanuit daar helderheid creëren over wat je te doen hebt om jou weer de rust te laten vinden. 

Maak jezelf regelmatig bewust van de gedachtes die je hebt. Gedachtes trekken namelijk soortgelijke gedachtes aan en deze trekken weer bijbehorende emoties en acties aan. Kies ervoor om je zoveel mogelijk te richten op wat bijdraagt aan jouw leven, op wat goed gaat en waar je dankbaar voor bent. Leer jezelf aan om regelmatig uit te stappen en te kijken naar jouw gedachtes als een film die voorbijgaat. Wees nieuwsgierig naar jouw gedachtes en leer herkennen wanneer jouw brein met jou aan de haal gaat. Zo kun je tijdig bijsturen en jouw focus weer verplaatsen naar wat wel helpend is. 

— 

Hoe ervaar jij het kenmerkende snelle denken? Is het een last of een gave voor jou? Laat je het weten onder deze blog? 

Heb jij het e-book over hoogbegaafdheid al gelezen?
Dat kun je gewoon gratis aanvragen:

Yes, ik wil graag dat e-book! Je ontvangt dan ook de wekelijkse HB updates gemakkelijk in je mail

Vorige blogVolgende blog

Comments 46

  1. Heel herkenbaar allemaal.
    Ik ben altijd een dromer en een piekeraar geweest, dat kan van de “echte” wereld soms een hele enge plek maken. Vaak het gevoel “erbuiten” te staan, meer van de zijlijn mee te kijken en niet echt onderdeel uit te maken van leven zoals anderen dat leven.
    Op mijn 12e is een depressie vastgesteld, iets waar ik veel mee heb geworsteld. Op mijn 29e heb ik voor het eerst kanker gekregen, daarna nog 2 keer en tussendoor (en nog steeds) regelmatig knobbeltjes en dingen waar je toch flink van schrikt. Inmiddels ook een dochter, dus dan ga je je weer om hele andere dingen zorgen maken.
    Eigenlijk zit ik nu in een fase waarin ik zowel geestelijk als lichamelijk niet goed meer weet waar ik aan toe ben. Ik zit met een burnout thuis, heb het gevoel meer te willen doen met mijn overige (creatieve) kwaliteiten en mijn ervatingen, maar ik heb zoveel ideëen en ik twijfel tegelijkertijd zoveel aan mezelf dat ik met dingen stop voordat ik er goed en wel aan begonnen ben. Want waarom zouden mensen geinteresseerd zijn in wat ik te vertellen heb? Alsof ik in steeds kleinere cirkels ronddraai totdat ik stilsta en niet meer verderkom (geen stap meer durf te zetten). Heel beangstigend.
    Ik hoop ergens dat dit een soort verpoppingsfase is. Een soort gedwongen stilstand om te komen tot een… vlinder? Oftewel Marieke 2.0?
    Vraag me niet hoe… als iemand het weet hoor ik het graag 🙃

  2. Bijzonder dat ik op deze site nu terecht ben gekomen.
    In mijn vorige werk heb ik veel contact gehad met een collega die na een zoektocht zijn hb heeft ‘gevonden’ en gekscherend mij er ook op wees. Thuis/vroeger is het altijd een vaststaand feit geweest; ik kan goed denken. Punt. Ik heb wel herinneren aan gesprekken en onderzoeken, maar hier heb ik mijn moeder nooit zo op bevraagd. Hoe dan ook; de bewuste collega heeft mij eerder gewezen op deze pagina en ik ben wel eens door de site gegaan. Een hoop herkenning.
    Waarom ben ik dan nu verbaasd om hier te zijn? Ik reageer nooit op artikelen, maar ben heel erg benieuwd of mensen dit herkennen.
    Stukje info; 4jr geleden in een therapie terecht gekomen na een burn-out (al noem ik het zelf een korte kortsluiting) waarbij mij grootste probleem voor mijzelf is dat ik heel moeilijk kan stoppen met denken. Er zijn tijden dat -als ikniet oppas- ik hele dagen/gesprekken met mensen al in mijn hoofd heb gevoerd en beleefd terwijl ik simpelweg onder de douche sta. Omdat ik vaak ook aan enorm problematische dingen kan denken, stuurde mijn huisarts aan op een depressie. Zo kan ik in gedachten al meerdere ziekbedden en overlijden van mijzelf afspelen. Hele verdrietige gevoelens. Maar, laat ik voorop stellen; ik kan me totaal niet vinden in dat hokje van depressie. Voor mij zijn het dezelfde type gedachten als een ingewikkelde casus op het werk vast uitdenken; kan er niets aan doen, is er gewoon ineens.
    Tijdens de therapie veel tijd gestoken in latten hoog leggen, rechtvaardigheidsgevoel en ben ik erachter gekomen dat ik wel degelijk getest ben als jong kind al en destijds al gezegd werd: HB. Echter, mij moeder was alleen komen te staan en er werd gedacht dat het allemaal wel ‘los zou lopen’.
    Een hoop te verwerken, want een hoop van mijn problemen lijken er dus wel uit voort te komen..

    Nu was ik een tijdje stabiel, kan ik mijn gedachten weer sturen en heb ik mijzelf in gedachten ook al even niet dood laten gaan. Deze site 2 keer misschien bezocht, verder niet.
    Maar sinds een week raak ik de regie weer kwijt en komen de (negatieve) gedachtenstromen weer. Dus ging ik uiteraard op onderzoek en kwam ik hier. Heel bijzonder. HB leeft niet voor mij en ik weet niet wat ik er mee moet, nu is het ineens weer in beeld. Moet ik er dan toch wat mee? En.. herkent iemand mijn verhaal? Want het is een lang verhaal!
    Vooral de gedachtenstromen die dan zó ver gaan dat je deze hele nare dingen door gaat denken?? Dat is toch vreemd??

  3. Ik vind al die snelle gedachtes en verbanden waardoor er steeds meer nieuwe gedachtes bij komen op dit moment vreselijk. Afschuwelijk zelfs. Ik denk dat mijn mening heel sterk afhangt van de periode of levensfase waarin ik zit.

    Ik ben getrouwd met een lieve man met autisme. We hebben samen vier kinderen geboren tussen 2012-2019. Allebei zzp’ers. Man beroepsmusicus (sax) en ik heb een naaiatelier waar ik ergonomische draagzakken voor baby’s tot kleuters maak achter mijn inmiddels industriële naaimachines. De economie heeft zo’n enorme klap gehad. Er is geen touw aan vast te knopen wat consumenten doen op dit moment. Ik kan enigszins achteraf wel aanduiden waar ’t aan ligt. Maar echt duidelijke patronen zie ik nog niet en durf ik al helemaal niet hardop uit te spreken.

    Ik leef in een hel. In mijn hoofd. Tegenslag na tegenslag….paar jaar nu en corona is de mokerslag.

    Slapen doe ik nauwelijks en er zijn teveel externe factoren die ik niet meer wil.

    Normaliter krijg ik een kick van ballen hooghouden en houd ik van een beetje uitdaging binnen de sleur. Maar ik heb geen controle, geen overzicht meer. Ik kom er door onderzoeken (hb) voor één van de kinderen achter dat ik dat ook heb, denk ik…dat de afgelopen veertig jaar eerst verspreid opgeslagen lagen in mijn hoofd. Toen ik het idee toeliet leek het alsof alles naar een grote magneet werd getrokken in mijn hoofd en is er ineens één duidelijke levenslijn.

    Ik ben blij, opgelucht, verdrietig, somber en alles tegelijk.

    Ik wil dat alles voorbij is zodat er geen onzekerheid meer is…dat we ons huis niet hoeven verkopen. Dat mijn man zijn passie niet hoeft op te geven. Dat ik niet buitenshuis hoef te werken en elke dag huilend naar mijn werk ga. En elke dag huilbuien…waar? Op de wc dan maar…

    Dat ik niet meer dingen voor elkaar kan krijgen en te maken krijg met te kleine zorgbudgetten vanuit de gemeente voor mijn man en oudste zoon, voor de tweede hogere kosten als hij beter af blijkt te zijn op een Leonardoschool. Laat staan voor mij…om even een middagje alleen te zijn. Of met een vriend of vriendin wat doen.

    Ik hoop dat deze nachtmerrie heel gauw voorbij is en dat ik dan weer gelukkig wordt van alle uitdagingen. Dat we nog een dak boven ons hoofd hebben, geen schulden en de kinderen zich veilig voelen thuis.

    Ik deel dit, omdat ik niet wil accepteren dat er mensen zijn die het slechtste in mij zien, dat ik de vuile was niet hoor buiten te hangen, dat begaafd zijn gelijk staat aan arrogantie, dat alle taboes doorbroken mogen worden, want het is een hel als je weet dat je gelijk hebt en je niet snapt waarom mensen je zo dom vinden…en dat niemand dat ziet op een enkeling in je leven na.

    De hel…zoals ik mij nu voel en denk…zo moet de hel zijn (als je erin gelooft).

    Mocht ik eruit komen dan beloof ik dat ik tegen die tijd een update doe. Maar ik beloof niks.

    Wel wil ik je bedanken voor alle positieve input in dit stuk. En sorry dat je met mij te maken kreeg ? volgende x betere versie van mijzelf?

    Blijf schrijven! Ik vind t fijn…prikkelt…??

  4. Adrienne, dank voor dit interessante en herkenbare blog. Ik vraag me af of je dromer en denker tegelijkertijd kunt zijn. Zelf ervaar ik vaak de nadelen van het eeuwige denken en analyseren en alles willen begrijpen, dit verhindert dikwijls om in actie te komen, de hobbel is dan enorm en ik ervaar grote opluchting wanneer ik eindelijk knopen ga doorhakken. Anderzijds hoorde ik als kind altijd dat ik zo’n dromer was en ook laatst zei iemand: ‘Jee, ik was vergeten wat een dromer je bent’. Ik vat dat eigenlijk op als een compliment. De zin in je blog, dat je uren kunt staren en dromen, dat herinner ik me ook, maar ben het een beetje kwijtgeraakt. De laatste tijd vooral veel aan het denken, soms loopt het over van ideeën: eigenlijk de meest creatieve periode, zogenoemde flow. Ik word daar altijd enthousiast van.
    Zoals je schrijft kun je soms blijven denken tot je een ons weegt en brengt het je niet verder. Ik ga daarom steeds meer op mijn intuïtie vertrouwen. Je gevoel kan soms zo duidelijk zijn. Een open deur, maar buiten in beweging zijn helpt enorm om duidelijkheid te krijgen.
    Groet en sterkte allemaal in deze onwerkelijke periode.

    1. Post
      Author
  5. Het snelle denken heeft voor mij voor- en nadelen. Negatieve gedachten hebben me vaak onzeker gehouden, dat blijft een gevecht.
    Het snelle denken geeft mogelijkheden om verder te groeien, dat is erg fijn. Je hebt daarmee echt tools voor alle aspecten van het leven. Voor naderen soms lastig om te volgen, zoals ik bij iedereen lees.
    Waar ik eigenlijk in dit blog op gehoopt had is handvatten om het warrige te controleren. Je bent ergens mee bezig en je wordt zo afgeleid doordat je van de hak op de tak denkt. Heb je daar nog tips in, een verbeterde concentratie?

    1. Post
      Author

      Dankjewel voor je reactie. Toevallig hebben we het daar de afgelopen weken over gehad, misschien leuk om die blogs voor jezelf te lezen? Heb je al eens gedacht aan meditatie, zou dat iets voor je zijn? Je bent ook altijd welkom om de gratis Facebook qoutes te volgen, HB’ers geven elkaar hier ook hele fijne tips.

  6. Zelf ben ik blij met het vele en snelle denken. Ik kan er echt van genieten.

    Het is aan de andere kant ook een van mijn meest onzekere kanten. Door het snelle denken, loop ik vaak vooruit op wat anderen zich voor kunnen stellen. Al snel wordt er dan gezegd : ” dat is weer zo’n gek /stom idee dan Debbie.”
    Ik ben enorme stappen aan het zetten mbt het omgaan met anderen. Deze krijg ik helaas nog niet “omgedacht.”

    1. Post
      Author

      Bedankt voor je reactie Debbie. Lastig kan het soms zijn. Ontzettend fijn dat je al goede stappen aan het zetten bent, is er speciefieks wat jou daarbij geholpen heeft om deze stappen te zetten?

  7. Het snelle denken is voor mij een gave, het heeft mij veel gebracht tot waar ik nu ben, ik ben er zeer blij mee , het vooruit denken , toekomst gericht denken , snel handelen, ik voel me een bevoorrecht mens en dat is ook wel eens anders geweest, ik wist dat ik creatief was maar het hoogbegaafde weet ik sinds ik gifted people tegenkwam online via facebook, alles viel op z’n plaats toen ik het allemaal las, ja, ben nu happy eindelijk. 🙂

    1. Post
      Author
  8. Beste Adrienne,

    Al geruime tijd krijg ik mails van Gifted people over hoogbegaafdheid en zaken als sensitiviteit. Steeds lees ik ze met verbazing. Alsof iemand op afstand zo in mijn hoofd kan kijken. Zo nu en dan best confronterend. Ik ben al wat ouder en gevoelsmatig heb gedurende mijn leven eigenlijk meer nadelen dan voordelen ondervonden van genoemde kwaliteiten. Inmiddels heb ik er mijn weg in gevonden en kan ik er redelijk goed mee dealen.
    Ik wil je bedanken voor de waardevolle mails waarin ik steeds weer veel bevestiging vind.

    1. Post
      Author
  9. Ik heb heel lang gehoopt op een knopje in mijn hoofd waar ik het vele denken mee kon uitzetten. Ik kon er helemaal doorheen zitten als mijn gedachten met mij op de loop gingen. Chaos in mijn hoofd. Hardlopen heeft daar zeker positief aan bijgedragen, totdat ik dat niet meer kan. Nu helpt het om creatief mindful bezig te zijn met bijv. glas in lood. Mijn aandacht richten op één ding helpt mij mijn gedachten onder controle te houden. Ook helpt het mijn angsten te beheersen. Ik blijk ook angstgevoelig te zijn. Jouw blogs zijn een eye-opener, omdat ik er niet alleen in blijk te staan. De commentaren van anderen helpen me daarbij.

    1. Post
      Author
  10. Het eindeloos en snel denken heeft ook in mijn beleving grote voor en nadelen. Voor het oplossen van praktische problemen werkt het uitstekend, ik kom snel tot, creatieve, oplossingen. Soms is het ook oneindig druk in mijn hoofd, of dwaal ik weg in gedachten terwijl ik eigenlijk op zou moeten letten. Gelukkig is het meestal een erg fijne plek daar in mijn hoofd.

    Helaas ontdekte ik de laatste jaren ook de keerzijde. Ik ben erfelijk belast met een gevoeligheid voor angsten en tijdens een periode met veel veranderingen en emotionele druk grepen de angsten om zich heen. Dit probeerde ik op te lossen in mijn hoofd, als ik het maar voldoende analyseer dan vind ik vanzelf de oplossing. En zo niet, dan lees ik net zoveel erover tot ik het gevonden heb. Helaas werkte dat niet en ik raakte steeds verder verstrikt in mijn eigen gedachten. Denken lost, bij mij, emotionele issues helaas niet op. Met rust, medicatie en therapie kwamen ook mijn hoofd en lichaam weer tot rust. Dat heeft wel een tijd gekost. Zo kwam ik ook hier terecht, ik herkende binnen hoog begaafdheid en gevoeligheid in ieder geval een aantal kenmerken die ik ook in mezelf zie. Ondanks mijn sterke twijfels of ik zoveel begaafder en of gevoeliger ben dan gemiddeld.

    Meditatie helpt mij ook, dit beoefen ik sinds een aantal jaar. Eerst meer vanuit de noodzaak van mijn Angst klachten, nu vanuit persoonlijk behoefte.

    Ik kan het boek Ontwaak van Sam Harris aanraden, ook zijn app met oefeningen en theorie is zeer de moeite waard. Dit is meditatie zonder zweverigheid voorzien van een even boeiende theoretische beschouwing.

    1. Post
      Author
  11. Ik ben nog niet zo lang bezig met dit onderwerp in relatie tot mezelf. Ik heb heel veel in het e-book herkend. Ik herken ook veel in de reacties hier. Onrust in je hoofd en snel denken, ik weet niet beter en denk zelfs dat ik het nodig heb. Of het voedsel voor me is of zoiets. Maar ik ben voor sommige mensen too much. Of ze denken dat ik niet luister omdat ik in een gesprek altijd stappen oversla als ik reageer. Of ik blijf bepaalde zaken analyseren, wil dan alsmaar verder gaan en dan volgen ze mij niet meer. Dat analyseren, daar kan ik moeilijk mee ophouden. Maar ik heb het ook nodig op de een of andere manier. Ik ben vorig jaar begonnen met pianoles. From scratch. Het leren van zoveel nieuws, als beginneling, maakt dat ik alle andere dingen even kan vergeten. Ik ben ook begonnen met het schrijven van een kinderverhaal. Om bezig te zijn met mijn fantasie. Creativiteit helpt mij om mijn focus te versmallen. Sporten ook, dat werkt het meest ontspannend voor mijn hoofd.

    1. Post
      Author
  12. Heel herkenbaar,
    Door mijn burnout enkele jaren geleden is mijn hele leven verandert met uiteindelijk positief resultaat.
    Meditatie heeft hier een hele belangrijke rol in gespeeld.
    Zaken waar ik geen invloed op heb last ik nu met rust.
    Over twee jaar mag ik stoppen met werken.
    We hebben anderhalf h
    Maar terug het roer omgegooid.
    Ons huis verkocht, een project zeilboot gekocht die we nu aan het klaarmaken zijn voor een wereldreis.
    Nog steeds druk met van alles maar nu voor jezelf met een duidelijke plan.
    Een mooie uitdaging.
    Mij hoofd blijft in beweging maar mee gekanaliseerd.
    Met het snelle denken ben ik weer blij.
    Ik heb ook geleerd dat de toekomst toch altijd anders verloopt dus dat probeer ik me minder druk om te maken.
    Ik ga met de wind mee en blijf flexibel.

    1. Post
      Author
  13. Wat een fijne, herkenbare en handige blog. Dankjewel.

    Qua onrust: om even de rust te pakken tijdens de onrust voelt inderdaad onnatuurlijk en ik vind het lastig.. Ik heb hiervoor een spotify lijstje aangemaakt (vooral rustige mooie pianomuziek) waarvan ik weet dat het me rust kan geven op zo’n moment maar het is dan toch zó moeilijk om mij ertoe aan te zetten. Wat soms helpt is met mezelf afspreken om gewoon 1 nummer te luisteren en meer niet. Als ik mezelf eenmaal over die drempel heb heen gezet om het te doen, blijf ik vaak nog een paar nummers luisteren. En komt er wat rust en ben ik blij dit moment te hebben gepakt.

    Snelle denken herken ik vooral in relatie tot hoe ik merk dat anderen denken. Altijd veel gedachten, zowel naar het verleden als de toekomst, ik denk veel in associaties en zie ook vaak risico’s van bepaalde plannen. Waar iets toe kan leiden. Ik heb mezelf eigenlijk van jongs af aan (ben nu 30) eigen gemaakt om te ‘downgraden’ door vaak niet te zeggen wat ik denk en zie, zeker als mij niets wordt gevraagd. Zo wel: mijn gedachten wat te kanaliseren. Ik deel hooguit de kern of uitkomst van mijn gedachten. Omdat anderen over het algemeen toch niet de risico’s zien die ik zie. Wil niet negatief overkomen en ook niet betweterig. En niet alle risico’s openbaren zich dus waarom een ander daarmee belasten? Denk ik dan. Herkent iemand dit?

    Fijne dag!

    1. Zeker herkenbaar. De reacties of beoordelingen van “negativiteit” of “betweterigheid” (wat jij als hb-er naar je hoofd krijgt) lijken voor te komen uit hun onvermogen je bij te benen. Overigens, gepaste bescheidenheid is altijd goed, maar valse bescheidenheid niet. Als je zelf het onderscheid hiertussen goed kunt leggen, kun je ook het oordeel van anderen misschien gemakkelijker naast je neerleggen. In ieder geval toegewenst, evenals iedereen die dit herkend.

      1. Hoi sinds kort introduceer ik een inzicht :” ik weet dat ik soms onbegrijpelijke of te snelle gedachtensprongen maak. Ik denk nu echter ,….kan je daar over nadenken?.”

    2. Post
      Author
  14. Herkenbaar. Vooral als ik een plan aan het ontwerpen ben, dan gaat het maar door. Ook ’s nachts. Wat nou als dit… o, dan kan misschien ook dat…en wat zou het mooi zijn als dat… ja zou dat echt kunnen?….maar dan moet dat en dat…. ik ga het morgen meteen uitwerken etc. Nou dat uitwerken helpt. Het meteen kanaliseren. En dan verfijnen, want de gedachten gaan door.

    Toen ik 20 jaar geleden een burn-out had, was dat vele denken wel een handicap om echt tot rust te komen. Afstand nemen en luisteren naar je gevoel wat je echt nodig hebt, hielp. Daar kreeg ik begeleiding bij.

    Ik heb ook veel aan mijn geloof. Adrienne schrijft over mediteren. Ik bid. Zo kan ik muizenissen en zorgen en gepieker overgeven en komt er rust en vrede in me, en het sterke gevoel dat ik geliefd ben zoals ik ben.

    En van positieve gedachtestromen kan ik blij worden, creëren is wezenlijk voor wie ik ben. Een docent op het conservatorium zei ooit: je lijkt wel een fontein, je hebt altijd ideeën! En een collega vroeg ooit of ik daar nou niet moe van word. Nou nee, maar het is wel zo dat ik plannen moet afbakenen. Ik heb me regelmatig vergaloppeerd in de hoeveelheid werk die ik me op de hals haalde als ik een plan wilde realiseren. Blijft een aandachtspuntje 🙂

    1. Heel herkenbaar! Mijn gedachtes nemen soms een loopje met mij. Gelukkig voel ik het tegenwoordig meestal wel goed aan. En lukt het om tot rust te komen.
      Ik moet mezelf dan best streng toespreken en ga dan meestal met de hond wandelen. Lekker het bos in. En proberen mindfulness te wandelen… lukt het beste als ik niemand tegen kom ?

    2. Post
      Author
  15. Zo herkenbaar! Had er vandaag toevallig last van. Negatieve berichtjes op facebook, net klaar met baan en woensdag pas naar nieuwe, binnen zitten vanwege Corona. Ik heb je vragen toegepast en het kwartje viel. De vraag ‘wat heb ik te doen dat ik nu niet aan het doen ben’ bracht mij weer down to earth. Was nl even vergeten dat ik een aantal concrete opdrachten en doelen heb. ik ben zelfs de afgelopen twee dagen nog gevraagd om mee te werken aan de realisering van twee heel concrete en interessante doelen. Ik zou mijn dagen dus ruimschoots kunnen vullen met positieve dingen. Zo raar dat ik dat dan helemaal blokkeer in mijn hoofd en alleen maar met dat negatieve bezig ben. ik weet nu weer wat ik te doen heb, maar wat me opvalt is dat ik zelfs dan nog een soort ‘waas’ ervaar. een soort blokkade om te starten. maar dat zal wel weer met perfectionisme te maken hebben. ik vind het in ieder geval verhelderend dat je met hb hier meer last van hebt. Focussen en de lijn vasthouden is dus heel belangrijk! Ik ga mijn doelen uitprinten met de vraag van jou erbij. Ik hoop dat dat helpt.

    1. Post
      Author
    2. Goede morgen, ik heb hetzelfde probleem me hoofd kan niet stoppen met denken ik ben niet hoogbegaafd denk ik al hoewel als ik blij bendanmaar dan moet ik er ook nog in geïnteresseerd zijn dan kan ik altijd snel de snelste en de beste manier voor iets bedenken en zelfs een filmpje in me hoofd afspelen of het echt de beste manier voor iets is of makkelijkste soms kan ik alles wat er in me hoofd afspeelt niet eens bijhouden en kan ik mezelf niet eens verwoorden wat ik precies bedoel gaat zo snel lijkt het maar dat komt door de chaos en krijg er hoofdpijn van dan kan ik helemaal geen een gedachte vastgrijpen alsof ik echt dom ben andere keer gaat het net zo snel en kan alle gedachtes bijhouden net alsof ik the Flash ben of goku het maakt niet uit wat ik doe sporten met sparren het is net alsof ik weet wat de andere gaat doen of ik zie het in slowmotion maar het kan ook andersom op het werk hetzelfde het maakt niet uit of ik iets de eerste keer doe nooit iets van gehoord heb ik doe het gewoon perfect als iemand iets perfect kan en ik wil het nog beter en sneller dan lukt het me om nog beter en sneller te worden een soort autisme lijkt het maar het kan ook weer de andere kant op iets wat ik altijd al kon dat het gewoon niet meer lukt het lijk mij of het add is nog een andere voorbeeld autotheorie 10 keer voor gezaktpaar jaar later oma kreeg alvleesklierkanker en ze had al die jaren geld voor mij gespaard en zei dat ik van dat geld ook me rijbewijs voor haar moest halen meteen examen aangevraagd niet eens geleerd gelijk gehaald 0 fouten het lijkt alsof ik alleen iets kan als ik er in geïnteresseerd ben iets goed kan doen het maakt niet uit wat het is me ultrainstinkt gaat aan en kan dan in paar weken iets leren waar een ander een paar jaar over doet een paar jaar geleden dacht ik dat ik het door had om altijd alles perfect te doen maar ik heb het niet in me nu alles gaat weer fout sinds een paar jaar soms denk ik dat ik die ultrainstinkt kan gebruiken als ik gelukkig ben dan heb ik ook zo veel energie lijkt alsof ik ADHD heb ook het denken gaat gecontroleerd alsof alles gesorteerd is in me hoofd helemáál niet denken alleen als het nodig is en meteen het het juiste alsof ik Wikipedia ben soms weet ik niet ééns hoe ik iets weet ik weet het gewoon hoe en wat zelfs als ik er nooit iets over gehoord gezien of wat dan ook heel raar ben ik gisteren kon ik bijvoorbeeld er alles over vertellen en vandaag helemaal niks alsof alle informatie daarover weg is of error ene keer Einstein andere keer domme Hollander ene keer kan ik alles tegelijk andre keer niet eens 1ding behalve die honderdduizenden gedachte tegelijk. En het lukt dan niet om ergens anders over te denken net alsof je probeert naar iemand te luisteren om te horen wat die zegt en dan gaat de volumeknop van die gedachten gewoon omhoog zodat ik geen kans krijg om op iets anders te consenteren en iets volgen waar bijvoorbeeld iemand over heeft

  16. Heel herkenbaar voor mij. Het kan een zegen en een vloek zijn. Vooral als ik inspiratie had om iets op te schrijven. Dat komt vaak op de meest ongelegen tijdstippen, zoals wanneer je al in bed ligt en wil gaan slapen. Dan ga ik eruit om het goede idee op te schrijven. Dan kan ik het loslaten. Lig ik net in bed, komt er weer een geweldig idee. En zo voort, en zo voort. Ik heb wel eens tegen vrienden gezegd dat inspiratie net zo iets is als een blèrende baby in de nacht. Nu zijn dit eigenlijk nog positieve gedachten.
    Met negatieve gedachten is dat wel even andere koek. Die nemen ook enorm toe. Die ging ik vaak opschrijven om het van me af te schrijven maar ook om orde in de chaos te creëren. Daar kwam ik toch het beste uit om er met andere mensen over te gaan praten. Negatieve gedachten kunnen echt met je aan de haal gaan. Van de zomer trof ik een heel mooi bericht van een heel goede vriendin van mij op FB. Dat ging er over dat negatieve gedachten niet alleen maar in je hoofd rondspoken. Ze hebben ook effect op de buiten wereld. Ze hebben effect hoe je tegen de wereld aankijkt. Je wordt daardoor heel ontvankelijk voor andere negatieve gedachten. Je trekt ook meer mensen aan met negatieve gedachten en een bijbehorende negatieve instelling. Ik heb echt moeten leren om hier uit te stappen. Uit die vicieuze cirkel van negativiteit. Ik vond dit een heel waardevol bericht van haar. Ik heb haar ook gevraagd hoe zij met negatieve gedachten omgaat. Ze kwam met het idee van affirmaties aanzetten. Als het hoofd dan niet tot stilstand komt, dan maar met affirmaties.
    Overigens heb ik ook verschillende manieren bedacht om uit het hoofd te komen en tot rust te komen. Wandelen en fietsen werkt heel goed voor mij. Muziek maken ook. Daar kan heel veel concentratie in gaan zitten. Dan heb je geen ruimte meer voor andere gedachten.
    Voor het slapen gaan even een boekje lezen, werkt ook heel goed voor mij. Even geen beeldscherm meer. Maar ja, soms neemt mijn nieuwsgierigheid het dan toch weer over. Meestal gaat het goed.

    1. Post
      Author

      Bedankt voor je reactie Michiel. Negatieve gedachten kunnen inderdaad veel invloed op ons hebben. Fijn dat je er zo mee aan de slag bent gegaan en dat je ook weet hoe je jouw hoofd weer leeg kunt maken, heel belangrijk!

  17. Ik verzin kleurencombinaties voor bloemperken en schilderijen.ik kan niet schilderen, maar dat geeft niet. Ik kom nooit verder, danwit met crème en schilder in mijn hoofd als van Gogh.

    1. Dit is voor mij ook heel herkenbaar, ik zie de meest gave schilderijen voor mijn geestesoog verschijnen en zit bartstensvol met inspiratie, maar mijn handen maken het niet….
      Want dan dient zich alweer een nieuw plannetje voor een ander doek aan?
      Wat mij helpt is naar een schilderclub gaan en doen wat de juf zegt en dan stop ik daar ook nog al mijn “oprispingen” bij en zo kom ik dan tenminste tot echte schilderijen…?

    2. Post
      Author
  18. Heel herkenbaar en vaak heel lastig. In verleden vooral ervaring met negatieve gedachten die doorgingen tot suïcide neiging. Vanaf een heel simpel “geen reactie op een appje door mijn directeur” kon ik in mijn hoofd verder dwalen naar ontslag en verhuizen met kids naar een klein flatje. Ik zat er voor mijn gevoel al bijna met twee doodongelukkige pubers. Door mindfulness en dagboek bijhouden kan ik mezelf nu beter stoppen. Helaas te lang geduurd voordat we de link met hoogbegaafd gelegd hadden.

    1. Post
      Author

      Wat naar om te lezen Natje. Inderdaad onze negatieve gedachten kunnen flink met ons aan de haal gaan als we ze niet beperken.. Fijn om te lezen dat je ze nu onder controle hebt met mindfulness en een dagboek.

  19. Als je het moeilijk vindt om stil te zitten, probeer dan bijvoorbeeld een wandelmeditatie.

    Fraaie tip, ik ben dit gaan leren via Mountainbiken. Zeker in begin had ik alle focus op de mountainbike nodig op bochten in parcour > remmen, klimmetjes>schakelen en inspanning leveren zonder over je toeren te gaan. Natuurlijk is/was mijn hoofd nog heel erg bezig om dat allemaal aan te sturen. Echter het nadenken, de gedachte stroom kwam stil te staan. Je was bezig in een flow waarbij afleiding nauwelijks plaatsvond. Juist dat laatste hielp mij. Volle focus op .
    Nu kan ik ook reeds hardlopen of racefietsen zonder te gaan nadenken. In het verleden was het meer van mijn hersenen hadden toch verder niets (beters) te doen dus gingen we/ze nadenken over van alles en nog wat tijdens hardlopen.

    Oké, eerlijk soms ga ik juist ook hardlopen om een (business) case te kraken richting aanpakmethode en/of oplossing. Van naar je laptop scherm blijven turen komen geen creatieve oplossingen…

    Beweging zijn mijn momenten geworden waarop ik mijn hoofd stil krijg qua denken. Mede daarom kan ik ook heel prima genieten van alleen sporten.

    1. Post
      Author

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *